Share

ตื๊อรักวิศวะร้าย
ตื๊อรักวิศวะร้าย
Penulis: Fortune_289

เรียกน้ำย่อย...

Penulis: Fortune_289
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-22 14:38:38

ณ คณะมนุษยศาสตร์

"เพนตี้จ๋า ถ้าเลิกเรียนแล้วไปดูหนังกับเกอร์นะ"

ไทเกอร์เดินตามสาวสวยดีกรีดาวคณะมนุษยศาสตร์ และหลายคนก็อาจจะสงสัยว่าทำไมเขาถึงมาเดินตามเธอต้อย ๆ แบบนี้ ก็แอบชอบแล้วก็ตามจีบอยู่ไงล่ะ

"วันนี้มีโปรเจคต้องทำ ขอตัว"

หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นหยิบสมุดและกระเป๋ามาถือไว้ในมือ เตรียมตัวจะเดินออกไปจากตรงนั้น แต่ชายหนุ่มเดินไปดักหน้าเอาไว้ก่อน

"เมื่อวานก็ทำงาน วันนี้ก็ทำโปรเจค แล้วพรุ่งนี้จะไปทำอะไรอีก"

เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ รู้สึกน้อยใจผู้หญิงตรงหน้า เขาคือไทเกอร์ รูปหล่อ พ่อรวย แถมยังอัธยาศัยดีอีก เข้ากับคนง่ายอารมณ์ดีมีแต่พลังบวก ทำไมเพนตี้ถึงไม่ยอมรับรักเขาสักทีก็ไม่รู้ ทุกวันนี้มีแต่ผู้หญิงเข้าหามีให้เลือกเยอะแยะ แต่เขาก็มาตกม้าตายเพราะผู้หญิงตรงหน้า บุคลิกนิสัยเย็นชา พูดน้อย ไม่เคยแคร์ความรู้สึก แล้วเขารักไปได้ยังไงก็งงตัวเองเหมือนกัน

"พรุ่งนี้กลับบ้าน"

ดูก็รู้แล้วว่าจงใจที่จะเลี่ยงในการไปไหนกับเขา คนหล่อขนาดนี้ทำไมถึงเล่นตัวใส่ก็ไม่รู้เหมือนกัน

"ก็ได้งั้นก็ไม่ดูแล้ว แค่คืนนี้ขอไปนอนด้วยนะ"

เขาปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ้มแย้มสดใสจ้องมองไปยังหญิงสาวซึ่งเธอถอนหายใจใส่อย่างแรง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด

"ตามใจ"

พูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที ส่วนอีกคนเมื่อได้รับการอนุญาตก็ยิ้มออกมาแกล้งปริ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ไปเที่ยวหรือดูหนังด้วยกัน แต่ได้นอนกอดกันก็ยังดี และเมื่อคิดได้แบบนั้นก็รีบวิ่งตามหญิงสาวไปทันที หลายคนคงจะสงสัยว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน สถานะมันดูซับซ้อนวกวนแปลก ๆ เอาเป็นว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังก็แล้วกัน

ย้อนไปเมื่อ 1 ปีก่อน...

14 เมษายน 2566

"พี่ไทเกอร์ขา ขอประแป้งหน่อยค่ะ"

ไทเกอร์หันไปมองใบหน้าของรุ่นน้องที่ส่งยิ้มมาให้ ก่อนจะยื่นแก้มอันเนียนผ่องไปตรงหน้าสาวสวย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข เทศกาลสงกรานต์เนี่ยแหละเขาล่ะอย่างชอบเลย ได้ใกล้ชิดกับสาวน้อยถึงเนื้อถึงตัวมันฟินไม่ไหว

"ปะแป้งเสร็จแล้ว จะหอมแก้มพี่สักฟอดก็ไม่ห่วงนะครับ"

เขาเอ่ยหยอดสาวน้อยตรงหน้าจนเธอเขินอายหน้าแดงก่ำ ก้มหน้างุด ๆ ทำไมเด็กมันน่ารักน่าชังแบบนี้ก็ไม่รู้ แถมยังน่ากินอีก วู้ววว

"เฮ้ยไอ้เกอร์ มึงเลิกม่อสาวได้แล้วไอ้สัส มาช่วยกูก่อน"

ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ มองสาวน้อยตรงหน้าตาละห้อย ก่อนจะเดินเข้าไปหาปอร์เช่ซึ่งตอนนี้กำลังยืนอยู่หน้าเวที

"เชี่ยเอ๊ยสงกรานต์กู ทำไมต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้ด้วยวะ"

เขาทำท่าฟึดฟัดไม่ยอมไปช่วยเพื่อน จนปอร์เช่ต้องทำหน้าดุมองถึงจะยอมเดินไปแต่โดยดี โดยปกติที่มหาวิทยาลัยในวันสงกรานต์ก็จะมีกิจกรรมประกวดนางสงกรานต์ประจำปี แต่ละคณะก็จะมีการตั้งซุ้มเล่นน้ำกัน ตัวเขาเองก็ชอบผ่านไปซุ้มนั้นซุ้มนี้เพราะมีสาวน้อยสาวใหญ่อยู่ประปราย เรียกว่าของชอบเลยแหละ

"มึงช่วยกูก่อน กูบอกเลยนะเว้ย นางสาวสงกรานต์คืนนี้แจ่ม ๆ ทั้งนั้น"

"จริงเปล่า"

ไทเกอร์ทำตาโตขึ้นมาทันที ก่อนจะรีบไปช่วยเพื่อนจะได้เสร็จโดยเร็ว

"มึงก็รอดูสิ เฉพาะคณะมนุษยศาสตร์ ปีนี้ส่งอดีตดาวคณะมาลงเลยนะเว้ย"

ใบหน้าของปอร์เช่ยิ้มร้ายออกมาทันที ทว่าอีกคนกลับทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก เพราะดาวคณะที่ว่าเขารู้จักดี

"เชี่ย! อย่าบอกนะว่าเพนตี้ของกู"

"เออดิ ลงประกวดด้วยนะ บอกเลยนะว่าแจ่มโคตร ๆ"

และเมื่อปอร์เช่พูดแบบนั้น ก็ถูกเพื่อนรักยื่นมือไปตีหัวไปหนึ่งทีอย่างแรง จนเขาถึงกลับร้องโวยวายออกมา

"อะไรของมึงเนี่ยมาตีกูทำไม"

"ไอ้สัส อย่ามายุ่งกับของกู ของมึงอ่ะยัยแว่นโน่น"

ปอร์เช่ได้ยินแบบนั้นก็เบ้ปากใส่ก่อนจะหันไปทำงานต่อ ตอนนี้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก กล้าดียังไงส่งเพนตี้ลงประกวด แต่ก็ช่างเถอะนางสาวสงกรานต์ชุดมันไม่ได้โป๊อะไรอยู่แล้ว ก็ถือว่าพอปล่อยผ่านได้ เดี๋ยวคืนนี้จะมาเฝ้าเกาะขอบเวทีเลย ใครก็ตามที่มันกล้ามองผู้หญิงของเขา จะเอานิ้วจิ้มตาให้มันบอดเลย

เวลา 22.30 น.

"เอาล่ะครับตอนนี้ถึงเวลาการประกาศผลการแข่งขันแล้ว ขอเชิญสาวงามทั้ง 5 คนมายืนอยู่ตรงหน้าเวทีด้วยครับ"

ไทเกอร์นั่งอยู่ตรงหน้าเวทีจ้องมองไปยังเพนตี้สาวน้อยในดวงใจของเขา จ้องมองอย่างเคลิบเคลิ้มหลงใหลในใบหน้าอันสวยงามนั้น เขาจีบเธอมาประมาณสัก 4 เดือนแล้ว แต่ฝ่ายหญิงไม่เล่นด้วยแถมยังไม่ชายตามองอีก อุตส่าห์เดินไปบอกชอบแถมขอเป็นแฟนต่อหน้าผู้คนมากมายก็อยากจะให้เกียรติ แต่ทว่าเธอตอบกลับมาประโยคเดียว...

'นายสกปรกเกินไป พวกผู้หญิงไม่เลือก ใครจะเอามาทำผัวล่ะ...'

และตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณ 3 เดือน เขาเลิกยุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ม่อสาวเหมือนอย่างที่เคยทำ ไม่ลากผู้หญิงไปกินต่อที่ห้องแม้แต่คนเดียว เพราะอยากจะเป็นผู้ชายบริสุทธิ์ ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็คือแม่ของลูก เขาจับจองเอาไว้แล้วและหมายมั่นว่ายังไงก็ต้องได้!

"ผู้ที่ผ่านเข้ารอบ 3 คนสุดท้ายได้แก่ หมายเลข 1 หมายเลข 8 แล้วก็หมายเลข 10 ครับ"

ทุกคนลุกขึ้นปรบมือกันอย่างดีใจ และแน่นอนว่าคนที่ผ่านการคัดเลือก 1 ใน 3 ก็คือเพนตี้คณะมนุษยศาสตร์ สวยขนาดนั้นไม่ผ่านก็แปลกแล้ว เผลอ ๆ ล็อกผลเรียบร้อย คงไม่มีใครที่จะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้ไปมากกว่าเธอ

จากนั้นพิธีกรก็ประกาศรางวัลที่ 3 ซึ่งเป็นหมายเลข 10 เป็นของคณะวิศวกรรมศาสตร์ และตอนนี้เหลือ 2 คนสุดท้ายซึ่งพิธีกรกำลังจะประกาศหลังจากนี้

"ตอนนี้เหลือ 2 คนสุดท้ายแล้ว ชื่อที่ผมจะประกาศต่อไปนี้คือผู้ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดนางสาวสงกรานต์ในค่ำคืนนี้ ได้แก่..."

ไม่ใช่แค่ไทเกอร์เองที่ลุ้นตัวโก่ง คนอื่นที่อยู่ด้านล่างเวทีก็เชียร์ให้เธอได้รางวัลเช่นกัน 2 คนสุดท้ายคือเพนตี้กับธิชา ซึ่งเอาไม่ยากเลยว่าใครจะชนะ

"ผู้ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศการประกวดนางสาวสงกรานต์ในค่ำคืนนี้ได้แก่น้องเพนตี้ คณะมนุษยศาสตร์ครับผม!"

"กรี๊ดดดดดดดดด"

"วู้ววววววววว"

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 33 เวลาแห่งความสุข จบบริบูรณ์

    และในที่สุดงานมงคลก็มาถึง เป็นงานแต่งงานระหว่างไทเกอร์และเพนตี้ ส่วนคู่ของหนูนิดและเพนเฮาส์จะแต่งงานทันทีหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบ ครอบครัวสุขสันต์ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลอีกในตอนนี้เจ้าบ่าวกำลังนั่งรอเจ้าสาวอยู่ในห้องที่ทางออแกไนซ์จัดไว้ให้ และฤกษ์มงคลเวลา 9:09 น. จะมีพิธีสวมแหวนแต่งงานระหว่างทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้เจ้าสาวก็เดินเข้ามากับเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือหม้อแกง"สวยมาก!""เจ้าสาวสวยมาก!"ทุกคนร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น เจ้าสาวดูมีน้ำมีนวลสวยงามที่สุด ภายในงานนี้ไม่มีใครที่โดดเด่นไปกว่าเธออีกแล้ว ช่างกล้องรัวชัตเตอร์กันอย่างเพลิดเพลิน หม้อแกงพาเพื่อนสนิทไปนั่งตรงที่ทางออแกไนซ์จัดเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกมาหาชายคนรักที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"เพนสวยจังเลยค่ะ"และเมื่อหญิงสาวมานั่งลงตรงหน้า ชายหนุ่มก็เอ่ยชมไม่หยุด ตัวเธอเองก็รู้สึกเขินไม่น้อย ตลอดทางที่เดินเข้ามามีแต่เสียงซุบซิบพูดคุยกันว่าเธอดูสวยเหมือนเจ้าหญิง"ไทเกอร์ก็หล่อเหมือนกันนะ""แน่นอนอยู่แล้ว นี่ใครไทเกอร์เลยนะ"ทั้งสองคนจ้องมองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข บรรยากาศตลบอบอวนไปด้วยความอบอุ่น เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชร 15 กะรัตให้คนรักบนน

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 32 เจรจาเรื่องข่าวดี

    เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที พยาบาลก็ถือชาร์จอะลูมิเนียมเดินเข้ามาหาคุณหมอพร้อมจะยื่นมาให้เขาตรงหน้า"ผลการตรวจออกมาเรียบร้อยแล้วค่ะ""เป็นยังไงบ้างครับหมอ"ไทเกอร์ลุ้นเป็นอย่างมาก เขากำมือคนรักของตัวเองไว้แน่น รอดูว่าผลการตรวจจะเป็นไปอย่างที่คาดหวังหรือเปล่า เอาจริงตื่นเต้นมากเลยนะ เขาอยากมีลูกกับเพนตี้ใจจะขาด ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์ดีที่สุดในชีวิตเลย"ผลการตรวจออกมาแล้วนะครับ คุณเพนตี้กำลังตั้งครรภ์ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"และเมื่อผลการตรวจออกมาเป็นที่น่าพึงพอใจ ไทเกอร์และคุณแม่ก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นก่อนจะสวมกอดกันด้วยความดีใจเป็นอย่างมาก ส่วนคนที่ท้องก็จ้องมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้ม ๆ"เย้! เมียผมท้องแล้วครับแม่ เพนตี้ท้องแล้วโว้ยยยย"หญิงสาวหัวเราะขำ ๆ กับท่าทีของชายคนรัก เล่นใหญ่ทั้งแม่และลูกเลย สงสัยจะอยากมีหลานมากจริง ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรารีบเดินทางไปที่เชียงรายเถอะ ไปสู่ขอหนูเพนตี้กัน ถ้าเกิดว่าทางนั้นรู้ว่ากำลังท้องต้องตื่นเต้นมากแน่เลย""รีบไปกันเถอะครับแม่ ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะครับเอาไว้เดี๋ยวผมจะพาภรรยามาฝากครรภ์ที่นี่""ยินดีมากเลยครับ เดี๋ยวหมอให้ยาบำรุงไปก่อน ถ้าพร้อม

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 31 อาการแปลก ๆ

    ในตอนนี้เพนเฮาส์ได้กลับมาจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เดินทางไปเจอกับครอบครัวของหนูนิด และแอบบอกว่าเป็นเพื่อนรักของไทเกอร์ จึงทำให้ครอบครัวของหนูนิดไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนรักของหลานชาย แถมเขายังโทรมายืนยันว่าเพนเฮาส์เป็นคนดี เรื่องราวจึงจบลงอย่างง่ายดายส่วนไทเกอร์เขาเปลี่ยนวันหยุดมาให้ตรงกับวันหยุดของเพนตี้ และวันนี้เขาพาคนรักมากินบุฟเฟ่ต์ทะเลพรีเมี่ยมตามที่สัญญาเอาไว้ ว่าแต่บุฟเฟ่ต์บ้าอะไรก็ไม่รู้ราคาหัวละตั้ง 4,990 บาท กินแล้วมันลอยได้หรือยังไง"เมียจ๋ากินเยอะ ๆ เลยนะ"เขานั่งแกะกุ้งล็อบสเตอร์ให้กับเพนตี้ เอาอกเอาใจสารพัด และตอนนี้เธอกินไปแล้วสองตัว ขนาดตัวโคตรใหญ่ยังงงเลยว่ากินไปได้ยังไง"ทำไมเกอร์ไม่กินล่ะ""เห็นที่รักกินก็อิ่มแล้วช่วงนี้ดูอุดมสมบูรณ์นะเรา มีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลย"หญิงสาววางกุ้งล็อบสเตอร์ลงก่อนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้วยใบหน้าหงุดหงิด"เกอร์กำลังบอกว่าเพนอ้วนเหรอ"หญิงสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าคนรักอย่างเอาเรื่อง กล้าดียังไงมาบอกว่าเธอดูอุดมสมบูรณ์ ทั้งที่ความหมายคือการบอกว่าเธออ้วน ไทเกอร์ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธพัลวัน"ไม่ใช่ หมายถึงว่าเมียจ๋าสวยขึ้นไงจ๊ะ อึ๋มขึ้นด้วย

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 30 ทุกอย่างจบลงด้วยดี

    ทางด้านของเพนเฮาส์เขาเพิ่งจะได้สติ ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า เมื่อเห็นใบหน้าของคนรักอยู่ตรงหน้าก็ตกใจรีบขยับตัวลุกขึ้นจนตัวเองเจ็บตัวรีบกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว หนูนิดเห็นแบบนั้นก็ตกใจ รีบขยับตัวลุกขึ้นประคองชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะเอ็ดเขาเสียงไม่ดังมากนัก"อย่าเพิ่งลุกสิคะเดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก""หนูนิดให้อภัยพี่แล้วใช่ไหม แล้วตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน"เขากุมขมับตัวเองเอาไว้ หันไปมองโดยรอบด้วยความมึนงง ก่อนหน้านี้จำได้ว่าตัวเองอยู่ที่คอนโด ดื่มเหล้าเมาทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ภาพตัดไปเลย"อยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ พี่ไทเกอร์บอกว่าพี่เพนเฮาส์จะได้ผ่าตัด แต่ดูจากสภาพในตอนนี้... อย่าบอกนะคะว่าพี่ทั้งสองคนโกหกหนูนิด"ตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่ากำลังโดนหลอกอยู่ เพราะสภาพของคุณที่จะเข้าห้องผ่าตัดไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เธอเตรียมจะลุกขึ้นออกไปแต่ทว่าชายหนุ่มก็ดึงรั้งตัวเข้าหาก่อนจะโอบก่อนเอาไว้แน่น"อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนูนิด""แล้วทำไมพี่ถึงทิ้งหนูนิดได้ละคะ"หญิงสาวเอ่ยถามกลับไปซึ่งทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวเองยังทิ้งไปโดยไม่สนใจไยดี ทีแบ

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 29 ปัญหาที่ค้างคา

    ทั้งสองคนเห็นประตูถูกเปิดออกและมีคุณหมอเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล ก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที"หมอคะ พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ"เธอเอ่ยถามคุณหมอเสียงสั่น ไทเกอร์กุมมือคนรักเอาไว้ หันมามองสบตากันก่อนจะยิ้มออกมาให้กำลังใจกันและกัน"ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ คนไข้พักผ่อนน้อยร่างกายอ่อนแรงมาก จนหกล้มหัวหัวแตกตอนนี้หมอทำแผลให้เรียบร้อยแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"เธอได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณคุณหมอที่ช่วยเหลือพี่ชายของเธอ"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ"คุณหมอยิ้มให้กับทั้งสองคนก่อนจะเดินออกไปทันที เขาเหลือบสายตามองคนรักก่อนจะส่งยิ้มไปให้"ไม่ร้องแล้วนะ""อื้ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยพาพี่เพนเฮาส์มาส่งโรงพยาบาล"เขาอมยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจากกุมมือพาเธอเดินออกไปจากหน้าห้องฉุกเฉิน เดี๋ยวอีกสักพักพยาบาลน่าจะพาเพนเฮาส์ขึ้นไปยังห้อง VIP"ก็พี่เขยนี่นาต้องช่วยอยู่แล้ว"หญิงสาวหันหลังกลับไปมองยังประตูห้องฉุกเฉิน ก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกสงสารพี่ชาย"หนูนิดก็ใจแข็งจริง ๆ เลย ไม่รู้จะช่วยพี่เพนเฮาส์ยังไงแล้ว"ไทเกอร์กินมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์

  • ตื๊อรักวิศวะร้าย   บทที่ 28 ปรับความเข้าใจ

    ในเวลานี้เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยคิดว่าออกไปหาหญิงสาวในตอนนี้เลยจะดีกว่า อยู่กับแม่เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันอีก เรื่องเก่าตั้งนานมาแล้วขุดมาพูดอยู่ได้ ทั้งแม่ทั้งเพื่อนเลย เฮ้อ"ถ้างั้นผมไปหาเพนนะครับ""เหมือนว่าหนูเพนตี้จะออกไปพื้นที่กับไกด์นะลูก"เขาที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมามองใบหน้าของคุณแม่ด้วยความสงสัย"ทำไมถึงให้เพนตี้ออกพื้นที่ครับ""ก็หนูเพนตี้ขอแม่ออกไปเองจะห้ามได้ยังไงล่ะ"คุณแม่พิงโซฟาก่อนจะหันมามองใบหน้าของลูกชายพร้อมกับยิ้มออกมา เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวที่ไหนก็เลยคิดว่าการอยู่กับแม่น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด"งั้นผมรอตรงนี้ก็ได้""ตามสบายจ้ะ"สามชั่วโมงต่อมา...เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงานของคุณแม่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขยี้ตาของตัวเองก่อนจะลืมตาขึ้นมองว่าใครกำลังเข้ามา อากาศมันเย็นไปหน่อยก็เลยเผลอหลับไป และเมื่อเขาเห็นประตูถูกเปิดออกก็ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นใบหน้าของคนรักกำลังเดินเข้ามา"น้าลีเรียกหนูเหรอคะ""จ๊ะ มีคนมาหาน่ะ"เขาเห็นคนรักก็รีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งไปสวมกอดเธอทันทีด้วยความคิดถึง"ทำไมไม่รับโทรศัพท์เกอร์ ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ คอนโดก็

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status