MasukShare
บทที่ 5 รองเท้าเชือกฟาง
Terakhir Diperbarui:
2025-07-21 17:01:01บทที่ 5
รองเท้าเชือกฟาง
ในที่สุดก็ถักรองเท้าเชือกฟางเสร็จ!
ลู่ซินฟางให้เด็กๆ เปลี่ยนมาสวมรองเท้าฟางคู่ใหม่ เชือกที่ได้จากมิติทั้งเหนียวทั้งนุ่ม มีความยืดหยุ่นกำลังดี เด็กทั้งสองชอบมาก กระโดดโลดเต้นไปมา
ยังเหลือชุดเก่ามอซอที่ให้รู้สึกขัดหูขัดตา หากเป็นไปได้ก็อยากเอาชุดใหม่มาให้ลูกๆ เปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย
แต่ก็นั่นละ เพราะทำไม่ได้ทันที นางเลยต้องกัดฟันอดทนไว้ก่อน
ช่วงบ่ายลู่ซินฟางผ่าฟืน งานตรงนี้เด็กๆ ช่วยไม่ไหวจึงให้พวกเขาออกไปเล่นให้สมวัยเด็ก
เฉิงเอ๋อร์จูงมือเป่าเอ๋อร์ออกไปเล่น สักพัก ลู่ซินฟางก็ได้ยินเป่าเอ๋อร์แผดเสียงร้องไห้
“แง้...!!”
หญิงสาววางขวาน รีบวิ่งไปดูลูก
“เป่าเอ๋อร์ เจ้าเป็นอะไร”
ลูกชายลูกสาวของนางล้มก้นจ่ำเบ้าบนพื้น ร้องไห้สะอึกสะอื้น
เฉิงเอ๋อร์ปาดน้ำตา ชี้ไปทางเด็กชายวัย 8 ขวบที่ยืนหน้าสุดในกลุ่มเด็กๆ ข้างหลังของเด็กคนนั้นมีเด็กวัยไล่เลี่ยกันอีก 3 คน
“พวกเราถูกตงตงผลัก”
ลู่ซินฟางอุ้มลูกๆ ขึ้นจากพื้น ช่วยปัดเศษดินตามชุดและหัวเข่า ก่อนหันไปมองเด็กที่ชื่อตงตง
ภาพของ ‘ตงตง’ จากความทรงจำของลู่ซินฟางคนเก่า หน้าตาค่อนข้างเลือนราง พอมองดูชัดๆ แบบนี้แล้ว เด็กคนนี้หน้าตาเกเรใช้ได้เลยนี่!
“ตงตง ทำไมต้องผลักน้องๆ พวกเขาทำอะไรไม่ถูกใจเจ้าหรือ” ลู่ซินฟางถามเด็กชาย
เจ้าลิงน้อยหัวโจกประจำหมู่บ้านเบะปากใส่ลู่ซินฟาง หน้าตาไม่สำนึกผิดสักนิด “ใครใช้ให้พวกเขาไปขโมยรองเท้าคนอื่นมาล่ะ ข้าก็แค่สั่งสอน”
“ขโมย? เจ้าคิดดีแล้วหรือที่พูดออกมาแบบนั้น”
“แล้วคนจนๆ อย่างพวกเจ้ามีเงินซื้อรองเท้าใหม่หรือ ดูรองเท้าข้าสิ ยังไม่ดีเหมือนของพวกเขาเลย”
ตรรกะอะไรของเด็กคนนี้เนี่ย
“ท่านแม่ถักให้พวกเราเองกับมือ ข้าเห็นกับตา ท่านแม่ไม่มีทางขโมยมาแน่” เป่าเอ๋อร์เถียงกลับ
“ท่านแม่ไม่ขโมยของของใคร” เฉิงเอ๋อร์ยืนยันอีกเสียง
“ชิว์! พวกเจ้าคนบ้านเดียวกันก็ต้องช่วยกันปิดบังความผิดน่ะสิ” ตงตงยังคงใส่ความอย่างไม่ยอมแพ้
ลู่ซินฟางส่ายหน้า นางจะเอ็ดใส่แรงๆ แล้วสั่งให้ตงตงหุบปากก็ได้ แต่เด็กเกเรแบบนี้คงไม่มีทางฟังกันง่ายๆ
หญิงสาวกอดอกมองหน้าเจ้าลิงน้อยตงตงอย่างเยือกเย็น “หนุ่มน้อยตงตง ข้าถามหน่อย เจ้ามีหลักฐานหรือว่าข้าขโมยรองเท้าของคนอื่นมา”
“ขะ ข้าไม่มี”
“รู้บ้างหรือไม่ การกล่าวหาผู้อื่นโดยไม่มีหลักฐานมีความผิดเหมือนกัน”
“แต่ข้าเป็นเด็ก”
เฮอะ ลู่ซินฟางแค่นเสียงเยาะหยัน
ไอ้เด็กนี่ ฉลาดไม่เบา อาศัยความเป็นเด็กทำร้ายผู้อื่นหรือ
หากพูดถึงหลักความเป็นจริง เด็ก 8 ขวบย่อมคิดเรื่องนี้เองไม่เป็น ถ้าไม่ใช่พ่อก็คงเป็นแม่ที่สอนให้เด็กคนนี้โตมาแบบฉลาดแกมโกง
“เจ้าคงไม่รู้ เมื่อลูกทำผิด พ่อแม่ต้องรับผิดชอบ”
“พูดอะไรไม่เห็นเข้าใจ แบร่!”
ในตอนท้าย ตงตงแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ลู่ซินฟาง พรรคพวกที่ยืนข้างหลังถึงกับหัวเราะชอบใจไปด้วย
“อ๋อ ที่แท้ตงตงก็โง่กว่าเฉิงเอ๋อร์ เพราะเฉิงเอ๋อร์ฟังเข้าใจ”
ตงตงร้อง “ห๊ะ!!” พร้อมกับทำหน้าโกรธแค้น
เขาอายุมากกว่าเฉิงเอ๋อร์ตั้งเยอะ จะโง่กว่าได้อย่างไร
“ผู้ใหญ่รังแกเด็ก!”
ลู่ซินฟางสังเกตท่าทีของเด็กชาย แต่ดูแล้วท่าทางของไอ้เจ้าหนูนี่จะไม่มีความสำนึกเลยแม้แต่น้อย
เฮ้อ...
นางถอนหายใจทีหนึ่ง ก่อนจะแสยะยิ้ม
“เฉิงเอ๋อร์ เป่าเอ๋อร์ เมื่อเช้าแม่ทำอะไรให้พวกเจ้ากิน”
“หมั่นโถกับน้ำแกงไก่”
ดวงตาของตงตงเบิกกว้าง ในแววตาของเด็กชายมีความอิจฉาและไม่อยากเชื่อ “โกหก คนจนอย่างพวกเจ้าได้กินเนื้อไก่ด้วยหรือ!”
“ใช่ๆ พวกเขาต้องโกหกอยู่แล้ว”
“คนโกหก”
“คนโกหก!”
พรรคพวกที่อยู่ข้างหลังตงตงร่วมแรงร่วมใจช่วยตะโกนตอกย้ำ ทว่า...ไหนเลย ผู้ใหญ่ใจกว้างอย่างลู่ซินฟางจะโกรธ นางถามลูกๆ ต่อ
“แล้วมื้อเที่ยงเล่า”
เป่าเอ๋อร์เป็นฝ่ายตอบ “ซาลาเปาไส้เนื้อไก่สับ”
“กะ...โกหกใช่ไหม” ตงตงยังคงมีท่าทีไม่ยอมรับ
นางเลิกคิ้วถามเด็กชาย “หนุ่มน้อยตงตง เจ้ามีอะไรไม่พอใจหรือ หือ?”
ตงตงนิสัยเหมือนกับเจียงลิ่วผู้เป็นแม่ ขี้อิจฉา รู้สึกเหนือเวลาเห็นคนต่ำกว่าตัวเอง และไม่พอใจเมื่อคนต่ำกว่าได้ดี
เด็กแบบนี้ต้องรีบสั่งสอนให้กลับมาในเส้นทางที่ถูกต้อง
“ตงตง ถ้าเจ้าเลิกรังแกคนอื่น ข้าจะแบ่งซาลาเปาไส้เนื้อไก่สับให้กินก็ได้ แล้วก็จะยอมให้เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์เล่นกับเจ้าด้วย...ว่าอย่างไร”
“ข้าจะ...” ตงตงก้มหน้า กำหมัดจนไหล่สั่นเทา
ลู่ซินฟางเลิกคิ้วมองเด็กชาย
จังหวะนั้น ตงตงเงยหน้าพรวด ตะโกนขึ้นว่า “ข้าจะฟ้องท่านแม่!” จากนั้นก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งวิ่งออกไป
“เฮ้อ...”
นางส่ายหน้าถอนหายใจเฮือก
บ้านของลู่ซินฟางกับบ้านของเด็กที่ชื่อตงตงอยู่คนละเส้นทาง การที่ตงตงมาถึงถนนสายนี้ คงมาเพื่อรังแกเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์เหมือนอย่างเคย พอเห็นเด็กทั้งสองสวมรองเท้าฟางคู่ใหม่ก็เลยอิจฉา พูดจาดูถูกและยังผลักเด็กๆ จนล้ม สั่งสอนไปแค่นี้ถือว่ายังน้อย
Bab terbaru
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 86 ผู้หญิงกับงูพิษ (ครึ่งหลัง)
บทที่ 86ผู้หญิงกับงูพิษ (ครึ่งหลัง) “ถะ แถวนี้มีหมาป่าด้วยหรือ!” นางเหอถามลูกชายพร้อมขยับร่างอวบอ้วนเบียดเข้าไปนั่งข้างในสุดของห้องโดยสาร “ของพรรค์นั้นจะมีได้อย่างไร นี่ ท่านแม่ สิ่งที่พวกเราต้องกลัวตอนนี้คือตระกูลจี๋ไม่ใช่หรือ!” เหอถิงขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด พร้อมตวาดใส่มารดา “แม่ฟังผิดไปเอง นั่นไม่ใช่เสียงของหมาป่า เจ้าอย่าอารมณ์เสียงนักเลยนะ เดี๋ยวจะเสียสุขภาพเอาได้” แม้จะมั่นใจว่านั่นเป็นเสียงของหมาป่า กระนั้น นางเหอกลับยอมเอ่อออตามเพื่อเอาใจลูกชาย “แต่ถ้าไม่รีบกลับไปอธิบายให้คนตระกูลจี๋เข้าใจ ตำแหน่งของข้าก็จบสิ้นเหมือนกัน” คนขับรถม้ารับจ้างที่อยู่ด้านนอก ได้ยินทุกคำพูดของคนว่าจ้าง อดจะส่ายหน้าอย่างเอือมระอาไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ทั้งเอาแต่ใจและเห็นแก่ตัว สักวันกรรมจะต้องตามสนอง! บรู๋วววว เสียงหอนของหมาป่าดังขึ้นมาอีกครั้ง มิหนำซ้ำ หนนี้ยังยังดังใกล้เข้ามาทุกที คนขับรถม้ารับจ้างร้องสะดุ้งตัวโหยงด้วยความกลัว แต่ด้วยความรับผิดชอบของผู้ถูกจ้าง เขาพยายามควบคุมสติ บังคั
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 85 ผู้หญิงกับงูพิษ (ครึ่งแรก)
บทที่ 85ผู้หญิงกับงูพิษ (ครึ่งแรก) แม้ว่าเหตุการณ์ความวุ่นวายในร้านจะกลับมาสงบดั่งเดิม แต่หัวใจของลู่ซินฟางยังคงเต้นโครมครามไม่หยุด ใบหน้าและในลำคอร้อนผ่าวเหมือนคนมีไข้ ลู่ซินฟางรินชาดื่มเข้าไปหลายจอก หากกลับไม่สามารถดับความร้อนได้ ท้ายที่สุด ก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างยอมรับ ว่าอาการว้าวุ่นใจเป็นเพราะคำพูดของกงเยียนซู ในตอนนั้น กงเยียนซูแค่พูดออกไปตามสถานการณ์ นางจะคิดเป็นจริงเป็นจังไม่ได้เด็ดขาด เมื่อสรุปเช่นนั้น ลู่ซินฟางก็สูดหายใจเข้าเต็มปลอดเพื่อพยายามสงบใจ จากนั้นตั้งสมาธิกับงานตรงหน้า สักครู่หนึ่ง ประตูห้องก็มีเสียงเคาะเบาๆ ก่อนหลางไป๋จะเปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง “ข้ามาบอกนายหญิงว่าจะออกเดินทางเลยขอรับ ตอนนี้ซินหลินพาหมิงฮวาออกมาจากมิติแล้ว” ลู่ซินฟางพยักหน้าแล้วตอบ “อืม ระวังตัวด้วยนะ แล้วก็ ห้ามฝืนตัวเองเกินไปนัก” “ขอรับ นายหญิง” “ถึงเจ้ากับซินหลินจะศึกษาเส้นทางมาก่อนแล้ว หรือต่อให้กงเยียนซูเตรียมการล่วงหน้าไว้ให้ แต่ห้ามประมาทเด็ดขาดเลยนะ” ลู่ซินฟางย้ำด้วยความกังวลอีกค
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 84 เหอถิงถึงคราวซวย
บทที่ 84เหอถิงถึงคราวซวย เหอถิงถึงคราวจบสิ้นแล้ว! แม้จะใช้เวลาเตรียมการถึงสี่วัน แต่ผลลัพท์ที่ได้ถือว่าไม่เลว…กงเยียนซูคิดพร้อมกับยิ้มอย่างเยือกเย็น ในขณะที่มองความลนลานบนใบหน้าสองแม่ลูกตระกูลเหอ ทางด้านของเหอถิง ได้แต่มองกงเยียนซูกับลู่ซินฟางสลับไปมาด้วยความสงสัย ตามหลักความจริง ตระกูลจี๋ที่อยู่เมืองชิ่งไม่ควรรู้การเคลื่อนไหวของเหอถิงในเมืองเล่ออันรวดเร็วถึงเพียงนี้ นอกเสียจากจะมีใครบางคนส่งม้าเร็วแจ้งข่าวไปบอก และคนคนนั้นต้องมีฐานะที่น่าเชื่อถือ ทันใดนั้น เหอถิงก็เบิกตาโพลง มองไปที่กงเยียนซูด้วยสังหรณ์ร้ายแปลกๆ “คุณชายเป็นใครกันแน่!” กงเยียนซูคลี่ยิ้มมุมปาก แต่ดวงตากลับไม่ได้ยิ้มตาม “ก่อนมาที่เมืองเล่ออัน จี๋หลิน ภรรยาของเจ้าไม่ได้บอกเอาไว้หรอกหรือ ว่าคนที่ไม่ควรยุ่งด้วยมากที่สุดคือเจ้าของโรงเตี๊ยมตระกูลกง” คำพูดเหล่านั้นทำเอาเหอถิงได้แต่ยืนแข็งทื่อ ไม่เพียงรู้จักตระกูลจี๋ ชายคนนี้ยังรู้ว่าจี๋หลินที่เป็นภรรยาของเขา อย่างไรก็ตาม คล้ายว่าจี๋หลินจะเคยเตือนให้ระวังคนส
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 83 กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งหลัง)
บทที่ 83กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งหลัง) “ของปลอม?” กงเยียนซูถามซ้ำ “ใช่แล้ว มันคือของปลอม” เหอถิงยังคงแถอย่างหน้าด้านๆ “ที่แท้ก็เช่นนี้” กงเยียนซูตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย นอกเหนือจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ทางด้านลู่ซินฟาง ไม่คิดจะโต้แย้งใดๆ เช่นกัน หากทว่า ยิ่งทั้งสองนิ่งเงียบเท่าไร บรรยากาศรอบตัวยิ่งกดดันอย่างน่าประหลาดมากขึ้นเป็นเท่าตัว เหอถิงสังหรณ์ใจกับท่าทีแปลกๆ ของทั้งสองคน แต่แล้ว ในฉับพลันนั้นเอง กงเยียนซูก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังๆ “ฮะๆ” เหอถิงขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล “คุณชาย มีอะไรให้ขำหรือ?” กงเยียนซูกลั้นขำ ตอบกลับด้วยรอยยิ้มกริ่ม “ชายแก่แซ่กงหรือ เป็นเรื่องตลกที่ข้าเพิ่งเคยได้ยินเลย” “ถึงข้าไม่เคยเห็นหน้า แต่ชายคนนั้นมีตัวตนจริงแท้แน่นอน” “คนในเมืองเล่ออันพูดเช่นนั้นหรือ พวกเขาบอกว่าคนแซ่กงเป็นชายแก่ๆ หรือ” กงเยียนซูทำทีเป็นถามเหอถิง “เรื่องนี้…” เหอถิงลังเล เพรา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 82 กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งแรก)
บทที่ 82กงเยียนซูประกาศต่อหน้าทุกคน (ครึ่งแรก) เข้าสู่วันที่สาม ที่เหอถิงกับมารดาแสดงบทรันทดอยู่หน้าคฤหาสน์ของลู่ซินฟาง แต่การแสดงที่ซ้ำซาก บวกกับคำพูดเดิมๆ ทำให้ชาวบ้านหมดความสนใจพวกเขาในที่สุด เมื่อแผนเรียกร้องความสนใจไม่ได้ผล แม่ลูกตระกูลเหอจึงเปลี่ยนมาแอบดู ‘ชู้รัก’ ของลู่ซินฟางที่หน้าโรงเตี๊ยมตระกูลกงแทน อย่างไรก็ตาม การเข้าถึงตัวกงเยียนซูกลับยากยิ่งกว่า จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่เคยเห็นหน้าตาแก่แซ่กงคนนั้นสักครั้ง นอกจากจะทำได้แค่ขุดคุ้ยข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ แม่ลูกตระกูลเหอกลับเข้าไม่ถึงตัวเป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็นลู่ซินฟาง เฉิงเอ๋อร์ หรือเถ้าแก่กง ในที่สุด พวกเขาก็คิดว่าแผนเรียกร้องความสนใจเริ่มไม่มีประโยชน์แล้ว ทางด้านลู่ซินฟางนั้น ยังคงใช้ชีวิตอย่างปกติทุกวัน ทั้งที่คิดว่าเหอถิงจะลงมือหนัก อย่างการจ้างคนมาชิงตัวเฉิงเอ๋อร์หรือบุกร้าน กลับกันแล้ว พวกเขาเลือกวิธีโง่ๆ ด้วยการสร้างข่าวลือปลอม อาศัยคำติฉินนินทาของฝูงชน กดดันให้ลู่ซินฟางอับอายจนต้องยอมพาเฉิงเอ๋อร์ออกมา หารู้ไม่ วิธีพวกนั้นไม่ได้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 81 บุรุษอันตรายทั้งสอง
บทที่ 81บุรุษอันตรายทั้งสอง บ่ายคล้อย แสงแดดยังสาดส่อง ณ โรงเตี๊ยมตระกูลกง ชายหนุ่มสองคนกำลังหาลือธุระสำคัญอยู่ในเรือนรับรอง ในเวลานั้น เสียงเคาะประตูดังจากด้านนอกสองสามครั้ง จากนั้นจิ่นเซี่ยก็เปิดประตูเข้ามา “นายท่าน…” จิ่นเซี่ยพูดเพียงเท่านั้นแล้วปิดปากลง สายตาเหลือบมองหลางไป๋ที่นั่งฝั่งตรงข้ามกงเยียนซูอย่างลังเล “ต่างฝ่ายต่างลงเรือลำเดียวกัน ไม่มีอะไรที่ต้องปิดบัง เจ้าพูดมาเถอะ จิ่นเซี่ย” กงเยียนซูบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง สายตายังกวาดมองรายการสินค้าบนกระดาษที่อยู่ในมือ ทางด้านองครักษ์หนุ่ม หลังจากได้รับอนุญาต เขาก็รายงานเรื่องข่าวลือที่กำลังแพร่สะพัดทั่วเมืองเล่ออัน คร่าวๆ แล้วเป็นเรื่องของลู่ซินฟางที่ร่วมมือกับกงเยียนซูปลอมแปลงใบหย่า แล้วพาลูกหนีออกจากบ้านเหอ บัดนี้ เหอถิงผู้เป็นสามีได้เดินทางมาจากเมืองชิ่งเพื่อพาภรรยากับลูกกลับ แต่ถูกลู่ซินฟางกีดกันไม่ให้เจอลูก พอฟังจบ กงเยียนซูกับหลางไป๋ก็แหงนหน้าหัวเราะออกมาพร้อมกัน “ฮะๆๆ ฮะๆ” จิ่นเซี่ยมองคนทั้งสองด้วยความงุน
Anda juga akan menyukai
เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง43.8K Dibacaจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ30.8K Dibacaยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน122.4K Dibacaทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ57.0K Dibacaประดุจหนึ่งหอมหวานปานน้ำผึ้ง
อาหลานเร่อ1.5K Dibacaท่านอ๋องบ้ากาม อย่ามายั่วให้ข้ารัก
Ai Chi Tudou409 Dibacaตามเย้ารักดอกฝูหรง
องค์หญิงโนเนม319 Dibacaข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องโลหิต
ชาไทยเย็น4.5K Dibaca
