บทที่ 6

ความจริงแล้วที่กัทลีไม่อยากจะพูดถึงรายละเอียดของเรื่องพวกนี้มาก เพราะไม่ต้องการให้บานปลายไปจนถึงหน้าหนังสือพิมพ์บันเทิง ซึ่งจะไม่ปลอดภัยต่อชื่อเสียงและอาชีพพิเศษที่เธอทำอยู่

แต่พอลองคิดดูอีกที หากว่าเธอตกเป็นข่าวฉาวกับโฮร์มุซเข้าจริงๆ ล่ะ...

คนระดับมหาเศรษฐีที่ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังเป็นถึงเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างนั้น ต้องพยายามที่จะรักษาภาพพจน์ของตัวเองไม่ให้ถูกใครๆ มองว่าเป็นเพลย์บอยมั่วไม่เลือกอย่างแน่นอน เท่ากับว่าเขาก็จำเป็นต้องกลับมาอาศัยเธอเป็นคู่ควงออกหน้าในระหว่างที่ยังอยู่ในประเทศไทย...

ลองคิดดูสิ ถึงจะเป็นแค่คู่ควงบังหน้าหรือว่านางบำเรอชั่วคราวก็ตาม... แต่อย่างน้อยๆ หญิงสาวก็มีโอกาสกอบโกยเงินทองจากเขาอีก และกระแสข่าวจากสื่อต่างๆ ยังจะดึงงานมาให้เธออีกมากมายมหาศาล แทนที่จะเป็นคู่นอนลับๆ แค่คืนเดียวอย่างในตอนนี้

“โอเคๆ เล่าให้ฟังก็ได้ย่ะ!! เดี๋ยวจะหาว่าคนอย่างฉันตอแหล!!” กัทลีจงใจบอกดังๆ เผื่อว่าคนที่แอบฟังอยู่นอกประตูห้องแต่งตัวจะได้ยินถนัดขึ้น “ตอนแรกฉันก็กะว่าจะขอตัวกลับคอนโดฯ... แต่เจ้าชายท่านขอร้องไม่ให้กลับ ท่านบอกว่าอยากจะใช้เวลาอยู่กับฉันให้นานกว่านี้... เราก็เลยกลับไปนั่งคุยกันที่เพนต์เฮาส์ของท่านแทน...”

“อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด!!”

“เล่าต่อสิยะ... แล้วเป็นยังไงอีก... สรุปว่า XL อย่างที่เจ๊กบว่าหรือเปล่า...” หลายเสียงพากันรบเร้าด้วยความรู้สึกตื่นเต้นราวกับเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

“หล่อนรู้จักเพลง Like a Virgin กันไหมล่ะ”

“แหก!!” อมยิ้มช็อกโกแลตพุ่งกระเด็นออกจากปากพร้อมกับเสียงอุทานอย่างลืมตัวของเจ๊กบ หล่อนเป็นคนแรกที่ตีความปริศนาในชื่อเพลงออก

“หมายความว่ายังไงยะ...” หนึ่งในนั้นถามต่อ

“ก็หมายความว่า... ต่อให้พวกหล่อนผ่านผู้ชายมาแล้วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ต่อให้เครื่องพังเครื่องทรุดยังไง... ถ้าลองได้มาเจอกับเจ้าชายโฮร์มุซเข้าล่ะก็... หล่อนจะต้องรู้สึกเหมือนกับเพิ่งเคยเสียตัวครั้งแรกยังไงล่ะ เข้าใจหรือยังยะ...”

“ว้าย!!” นางแบบน้องใหม่สองสามคนยกมือปิดหน้า กรีดร้องออกมาพร้อมกัน

ไม่รอให้เสียงฮือฮาขาดช่วงไป กัทลียกข้อมือตัวเองขึ้นมากำอวด เชิดหน้าทำกระหยิ่มยิ้มย่องด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ... เจ๊กบต้องยกมือขึ้นกุมหน้าอก ร่างอ้วนตันไม่ต่างจากถังน้ำมันขนาดห้าร้อยลิตรทำท่าจะเป็นลมล้มตึง แต่ได้ช่างทำผมเพศเดียวกันที่ยืนอยู่ด้านหลังช่วยยันเอาไว้ได้ทัน

“อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก... แล้ว... แล้วคุณน้อง มะ...ไม่แหะ เอ๊ย สึกหรอหมดเหรอคะ” ช่างแต่งหน้าสาวรีบถามต่อทันทีที่ได้สติ ดวงตาหยิบหยีๆ ตอนนี้แทบจะถลนออกมานอกเบ้า สมองก็พยายามกลั่นกรองคำบอกเล่าของนางแบบสาวแล้วจินตนาการออกมาเป็นภาพ

“ช่างปะไร... ถึงเวลาก็เอาไปซ่อมสิคะ” หญิงสาวเบ้ปาก ปรายตามองอีกฝ่ายเหมือนไม่ใส่ใจกับสิ่งที่หล่อนถามนัก

“แล้วลีลาล่ะ เริดไหม” โกญามีทีท่าสนใจมากเป็นพิเศษ

กัทลีมองเห็นเพื่อนสาวลูกครึ่งสเปนขยำฝ่ามือตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนคนครั่นเนื้อครั่นตัว เธอก็ต้องกัดฟันดังกรอด รู้สึกเกลียดขี้หน้าอีกฝ่ายขึ้นมาเป็นจริงเป็นจัง เพราะมั่นใจว่าแม่นั่นจะต้องหาวิธีทำทุกอย่างเพื่อกินเดนเธอเป็นแม่นมั่น

นี่ถ้าไม่ติดว่า ‘ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่’ ต่างคนต่างก็รับงานพิเศษคล้ายๆ กันอยู่ล่ะก็... ทั้งคู่คงแสดงความเป็นศัตรูอย่างออกหน้าออกตาไปนานแล้ว

“เริดไม่เริดไม่รู้หรอกนะ เอาเป็นว่าตั้งแต่ห้าทุ่มยันตีสาม หลังฉันไม่ได้ติดพื้นเลยก็แล้วกัน”

“โอ้มายก็อด!!...” เจ๊กบยกมือปาดเหงื่อกาฬที่แตกพลั่กๆ ออกมาบนหน้าผากตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ใบหน้าอวบอูมซีดเผือดเพราะกำลังคิดภาพตามอย่างต่อเนื่อง

“นัวเนียกันตั้งแต่อยู่ในลิฟต์จนขึ้นไปถึงห้อง คิดดูว่าฉันต้องโหนคอเขาอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าเขาจะยอมปล่อยลงบนเตียง... คนอะไรก็ไม่รู้ เครื่องแรงอย่างกับหัวสูบรถแข่งฟอร์มูลาวัน ทั้งอึดทั้งถี่ โถมลงมาแต่ละที เสียวสะท้านไปจนถึงสมอง...”

“เฮือก!!” และก่อนที่ใครจะคาดคิด เสียงลมหายใจขาดช่วงอยู่ภายในลำคอหนาเป็นชั้นๆ ก็ดังแทรกขึ้นมากะทันหัน พร้อมๆ กับมวลขนาดเก้าสิบกิโลกรัมที่ทรุดฮวบลงไปอีกครั้ง หากคราวนี้ไม่มีใครรับร่างของหล่อนเอาไว้ได้ทัน

“ว้าย เจ๊กบ!!”

“เจ๊กบตายแล้ว!!”

“ใครโทรตามรถพยาบาลที!!”

ทันใดนั้น ภายในห้องแต่งตัวก็เกิดความโกลาหลขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วน ทุกคนต่างกุลีกุจอช่วยกันปฐมพยาบาลช่างแต่งหน้าสาวเทียมคนละไม้คนละมือ บ้างก็ช่วยพัดวี บ้างก็ถือยาดมไปจ่อจมูกให้ แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นเลือดกำเดาไหลย้อนออกมาจากรูจมูกทั้งสองข้างของเจ๊กบจนเปรอะเปื้อนไปทั้งใบหน้า

เสียงลมหายใจรวยรินของหล่อนทำให้หลายคนเริ่มใจเสีย พยายามถามไถ่อาการ แต่เจ๊กบก็เอาแต่นอนตาค้าง พลางยื่นมืออวบอูมไปทางกัทลีคล้ายต้องการจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอเป็นครั้งสุดท้าย

“เจ๊! เจ๊อย่าเพิ่งตายนะ! อดทนเอาไว้ก่อนนะยะ!” ช่างทำผมคู่ใจทิ้งตัวลงข้างๆ ดึงมือหล่อนมาวางแนบอกตัวเองทั้งน้ำตานองหน้า

“อีปั๊ม... กู... กูยังไม่เป็นอะไร... แค่ความดันขึ้น...” เจ๊กบบอกเสียงแผ่ว เหลือบตามองพลางบีบมือช่างทำผมรุ่นน้องหนักๆ ก่อนจะหันไปพูดกับกัทลีอย่างยากลำบาก “ยะ..อย่าเพิ่งหยุดเล่าค่ะ คุณน้อง... เล่าให้เจ๊ฟังต่อ...”

ได้ยินเพียงเท่านั้น เจ้าของชื่อ ’อีปั๊ม’ ก็สลัดมืออวบอูมทิ้งลงกับพื้นพร้อมกับสบถออกมาดังลั่น

“โธ่เอ๊ย... อีแก่!!”