LOGINShare
ตอนที่ 42
Last Updated:
2025-05-15 02:24:17
Latest chapter
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 44
บทที่ 44“ใส่ชุดอะไรมา” เขาจำต้องหยุด ก่อนจะก้มมองชุดที่เธอสวมอยู่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นัก “…” เธอหันมามองหน้าเขางงๆ เพราะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก กระทั่งได้ยินประโยคต่อมา “ถอดนะ” “อื้อ…! จะบ้าเหรอ นี่มันห้องทำงานนะ” ทันทีที่สติสัมปชัญญะกลับมาครบถ้วน เธอก็รีบเลื่อนมือมากระชับเสื้อตัวเองไว้มั่น “แสดงว่าถ้าเป็นที่อื่นก็ถอดได้ งั้นไปห้องน้ำ” เขาบุ้ยหน้าไปทางห้องน้ำสีหน้าจริงจัง “อะไรของคุณเนี่ย เมื่อเช้ากินแผ่นหนังเอ็กซ์แทนอาหารเช้ารึไง ถึงได้หื่นได้ทุกที่แบบนี้ ไม่เอาแล้ว ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว เชิญคุณหื่นไปคนเดียวเลย” เธอตั้งท่าจะผละออกมา แต่ก็ถูกเขารั้งจนหลับพิงฝาอีกครั้ง “ฉันเองก็ไม่อยากคุยเหมือนกัน แต่อยากทำอย่างอื่นมากกว่า” เชาบอกเสียงกระเส่า แววตาหื่นกระหายน่ากลัว “ทะทำงานสิ นี่มันเวลางานก็ต้องทำงาน ฉันอุตส่าห์ไม่ลางาน เพื่อจะมาทำงานให้คุณเลยนะ อย่ามาทำให้ฉันเสียงานเชียว” เธอแสร้งทำหน้าจริงจัง เพื่อปกปิดความหวามไหวในหัวใจ “เธอไม่ได้อยากมาทำงานหรอก เธออยากมาหาฉันมากกว่า” เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนริมฝีปากแทบชิดกัน
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 43
บทที่ 43 หลังจากที่เธอแยกกับมาริสาแล้ว แวววิวาห์ก็เดินไปหาศิศิราที่ชั้นล่าง ด้วยหลังๆ มานี้เธอไม่ค่อยได้เจอเพื่อนรักคนนี้สักเท่าไหร่ เพราะคิดว่าเขาน่าจะยังคุยเรื่องงานกับลูกค้าไม่เสร็จ เธอจึงอยู่ช่วยงานศิศิราพักใหญ่ กระทั่งคิดว่าน่าจะได้เวลา เธอจึงมุ่งหน้ากลับไปยังห้องท่านประธาน ติ๊ด! เสียงรีโมทกดล็อกประตูหลังจากที่เธอเดินเข้ามา ก่อนจะต้องร้องเสียงหลง เมื่อจู่ๆ ก็ถูกเจ้าของห้องรุกประชิดถึงตัว “ว้าย!” เธอถูกดันจนหลังพิงฝา ตามมาด้วยริมฝีปากของเขาที่ฉกวูบลงมาบดเบียดริมฝีปากเธอด้วยความหื่นกระหาย เขาจูบราวกับจะสูบวิญญาณเธอออกจากร่าง จูบที่เต็มไปด้วยความร้อนแรงดุดัน ประหนึ่งต้องการจะลงโทษกัน “อื้อ…!” เธอครางประท้วงต่อต้าน พร้อมกับพยายามผลักดันใบหน้าเขาออก “อย่าต่อต้านฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ต่อต้านฉัน ฉันกำลังลงโทษเธอ” เขาเงยหน้าขึ้นมาดุ ก่อนจะพยายามก้มลงไปจู่โจมตะโบมจูบ “อะไรของคุณอีกเนี่ย ลงโทษเรื่อง?” เธอทั้งผลักทั้งดัน ไม่ให้เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ “ก็เรื่องที่เธอขัดคำสั่งฉัน บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้เธอลา แล้วเธอมาทำไม จะมาให้ไอ้ฝร
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 42
บทที่ 42 “คุณๆ นั่นเลขาคุณเขากำลังโมโหอยู่ใช่ไหมเนี่ย” ด้วยไม่แน่ใจว่าสีหน้าที่เห็นอยู่ตอนนี้จะใช่อย่างที่คิดรึเปล่า เธอจึงหันไปปรึกษาคนข้างๆ แต่รายนั้นกลับยังทำหน้าบึ้งไม่เสื่อมคลาย สุดท้ายเธอเลยได้แต่เบ้หน้ากลอกตาไปมา “ผมว่าเรามาคุยกันเรื่องงานต่อเลยดีกว่าไหมครับ” ชาติมาพยายามดึงทุกคนกลับเข้าประเด็นที่คุยค้างกันไว้ “ถ้างั้นฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ จะเป็นไรไหมถ้าจะขอให้คุณแวววิวาห์ช่วยพาไป” มาริสาพูดพลางหันไปมองแวววิวาห์ “ไม่ได้” แทนที่เธอจะได้ตอบ กลับกลายเป็นเสียงเขาที่แทรกขึ้นมา “แต่ฉันไปไม่ถูก อย่าลืมสิคะว่าฉันไม่ใช่พนักงานของคุณที่จะเดินไปไหนมาไหนเองได้” มาริสาถุ้มเถียงอย่างไม่ยอม เพราะคิดว่าอย่างน้อยคนที่ตนควงมาก็เป็นคนที่เขาควรเกรงใจ “ฉันจะโทรเรียกพนักงานคนอื่นให้” เขาหันไปพยักหน้ากับชาติมา แทนที่จะบอกให้อีกฝ่ายใช้ห้องน้ำส่วนตัวในห้อง แน่นอนว่ามันเป็นห้องน้ำส่วนตัวที่เขาไม่คิดจะใช้ร่วมกับใคร เอ่อ…จริงๆ ก็มีแวววิวาห์นี่แหละที่เขายอม “ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวฉันพาไปเอง” ยังไม่ทันทีชาติมาจะได้หยิบโทรศัพท์เรียกพนักงา
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 41
“ทำไมไม่นอนพัก จะมาทำงานทำไม” เขาขยับเข้าไปกระซิบเสียงเขียวใกล้ๆ ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตอบ เสียงคนอื่นก็แทรกขึ้นมาซะก่อน “ดูพวกคุณสนิทกันจังเลยนะคะ” น้ำเสียงมาริสาเยาะหยันแกมริษยาอยู่ในที จนแวววิวาห์ต้องหันไปมอง “คะ?” เธอไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการพูดอะไรกันแน่ โดยเฉพาะสายตาที่มองมาประหนึ่งเกลียดขี้หน้ากันมาตั้งแต่ชาติปางไหน มันทำให้อดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายอาจจะเป็นสาวในสต๊อกของเขา และการสนทนาของคนทั้งคู่ก็ล้วนแต่อยู่ในสายตาเขาทั้งสิ้น “ไม่ต้องไปสนใจ มาช่วยฉันดูเอกสารนี่ดีกว่า” เขาส่งเอกสารในมือไปให้ ทำเหมือนไม่อยากให้เธอสนทนากับอีกฝ่ายอีก ทำเอาคนถูกหักหน้ากรายๆ เม้มปากด้วยความแค้นเคือง “คุณคนซวยนี่ใครกันครับ” อัลเบิร์ตถาม ถึงภาษาไทยเขาจะฟังดูแปร่งๆ แต่สายตาแวววามที่มองมาก็ทำให้รู้ว่าเขากำลังชม แต่คำชมที่มาพร้อมกับสายตาแทะโลมมันทำให้เธอขนลุกซู่ไปหมด น่าแปลกที่เธอรู้สึกรังเกียจสายตาของผู้ชายคนนี้ แต่กับคนที่นั่งข้างๆ เธอกลับไม่เคยรู้สึกแบบนั้น “อ้อ! ผมลืมแนะนำ นี่แวววิวาห์ผู้ช่วยผมเอง” เขาแนะนำพลางขยับเข้าไปใกล้ แต่กลับใช้แขนโอบรอบเอวบางของผู้ช่วย
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 40
สายของอีกวันที่เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเมื่อยขบ ราวกับเพิ่งผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก แต่มันก็หนักจริงๆ นั่นแหละ เพราะเมื่อคืนกว่าเธอจะได้ก้าวออกจากห้องน้ำ ก็กินเวลาไปโข นับว่ายังโชคดีที่ไม่เป็นปอดบวมตายไปซะก่อน แต่เชื่อเถอะ ต่อให้หนาวแค่ไหน เขาก็สามารถเปลี่ยนให้กลายเป็นร้อนระอุได้ไม่ยาก พอนึกมาถึงตรงนี้ เธอก็ร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างไม่ได้ “ไม่ๆๆ ห้ามคิดเด็ดขาด” เธอส่ายหน้าขับไล่ความคิดหื่นห่ามพวกนั้นออกไป แต่ให้ตายเถอะ ยิ่งห้ามภาพเมื่อคืนก็ยิ่งฉายชัด ก็ห้องน้ำของคุณเขาน่ะสิดันมีกระจกรอบด้าน (ไม่รู้จะเอาไว้ส่องอะไรนักหนา) ภาพร่วมรักระหว่างเขาและเธอจึงฉายชัดเต็มสองตา ทั้งตอนที่สะโพกสอบกำลังขยับโยกโก่งก้นใส่เธอแรงๆ ตอนที่เธอต้องเอามือยันไว้ที่กระจก เพื่อให้เขาเข้าหาจากทางด้านหลัง หรือแม้กระทั่งตอนที่เขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าขาเพื่อโรมรันกุหลาบแรกแย้มของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย และทั้งหมดทั้งมวลนี้นั้นก็เป็นเพราะเขาหื่นห่ามและตะกละตะกลาม ครั้นพอนึกถึงความหื่นของเจ้าของห้อง เธอก็อดที่จะมองหาไม่ได้ กระทั่งพบกับกระดาษโน้ตแผ่นเล็กๆ ที่เขาติดเอาไว้บนหัวเตียง เธอรีบดึงมันออกมาอ่าน “
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 39
กระทั่งเมื่อขาทั้งสองข้างหยุด เขาก็หันมาขยับอย่างอื่นแทน สะโพกผายถูกยกเผยอตั้งรับ สะโพกสอบจึงขยับส่งมอบตัวตนทั้งหมดที่มีเข้าออกรัวเร็ว ประหนึ่งความอดทนอดกลั้นทั้งหมดสะบั้นลง ไม่มีแล้วความเนิบนาบ มีแต่ความแข็งกร้าวที่กำลังตอกอัดดุดัน เนินสาวถูกกระแทกกระทั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ให้ต่างฝ่ายต่างสัมผัสถึงเนื้อแท้ของกันและกัน เล็บคมยังคงจิกลงบนไหล่ผาย แต่กลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกได้เท่ากับความเสียดเสียวจากเนินสาวอวบอูมที่กำลังโอบรัดตัวตนเขาอยู่“มะไม่ไหวแล้ว” เธอบอกเสียงกระท่อนกระแท่น พลางส่ายหัวไปมาจนเส้นผมปลิวไสว ช่างเป็นภาพที่ยั่วกิเลสจนเขาต้องกัดฟันกรอด ข่มกลั้นความกำหนัดที่กำลังพลุ่งพล่านไม่ให้มันระเบิดออกมาซะก่อน เขาจำต้องถอดถอนตัวตนออกมาเพื่อคลายความเสียวซ่านที่กำลังร้อนระอุ ก่อนจะยกกายสาวให้เป็นฝ่ายสวมครอบท่อนเอ็นลำใหญ่ที่กำลังดีดเด้งซ้ำๆ เขาทำราวกับว่าเธอไร้น้ำหนัก ที่สามารถยกขึ้นๆ ลงๆ ได้ตามอำเภอใจ ในขณะที่เธอก็กำลังหวีดร้องกับท่วงท่าที่ทั้งเจ็บทั้งจุกจากขนาดมหึมาของเขา แต่ท่อนเนื้อที่กำลังเสียดสีก็ทำเธอเสียดเสียวได้ในเวลาเดียวกันกระทั่งเธอถูกวางลงบนที่นอนหนานุ่ม ตอนนั้นเธอถึงได้รู้
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 38
ขณะที่เขากำลังง่วนอยู่กับการโรมรันเนินสาวสะคราญ เธอเองก็ค่อยๆ ดึงตัวขึ้นมามองศีรษะที่กำลังขยับอยู่กลางกายสาวนัยน์ตาปรือปรอย เธอรู้สึกว่าเรี่ยวแรงกำลังหดหาย ประหนึ่งถูกเขาดูดกลืนไป แต่ถ้าจะให้หยุดตอนนี้ เธอคงแทบขาดใจตาย เช่นเดียวกับเขาที่ทำราวกับว่าอดอยากมาเป็นแรมปี และเธอคืออาหารอันโอชะที่เขาจะต้องกลืนกินไม่ให้เหลือ “ฉะฉันไม่ไหว” เธอกัดฟันบอกเสียงกระท่อนกระแท่นเต็มที “ไม่ไหวก็ไม่ต้องทน” สิ้นเสียงเขาก็ก้มลงไปอีกครั้ง พร้อมทั้งส่งนิ้วจุ่มจ่อมจนลึกสุดโคน ก่อนจะขยับเป็นจังหวะเดียวกันกับเรียวลิ้นร้ายกาจ กายสาวที่กำลังหดเกร็งรุนแรงตอดรัดตลอดนิ้วเรียวจนเขาเจียนคลั่ง อยากจะส่งดุ้นยักษ์ของตัวเองเข้าไปแทนที่ซะเดี๋ยวนี้ แต่ยังก่อน เขายังอยากยืดเวลาแห่งความสุขให้นานกว่านี้ เมื่อยังส่งดุ้นยักษ์เข้าไปไม่ได้ นิ้วเรียวจึงต้องทำหน้าที่บรรเลงความหฤหรรษ์ต่อไป จนกว่าเธอจะได้เรียนรู้บทเรียนแรก ขณะที่นิ้วเรียวกำลังขยับเข้าออก ริมฝีปากเขาก็กำลังโรมรันติ่งสยิว ด้วยการดูดเม้มสลับตวัดไปมา กระทั่งกายสาวเกร็งกระตุก ส่งสัญญาณว่าเธอเรียนสำเร็จไปขั้นนึงแล้ว แต่นี่แค่จุดเริ่มต้น ถึงเวลาที่
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 37
“ชาติ” เขาตอบสั้นๆ พลางยกนมขึ้นดื่มอย่างไม่สบอารมณ์ ทำให้นมในแก้วกระฉอกออกมาเลอะที่เสื้อ “บ้าเอ๊ย!” เขาสบถอย่างหงุดหงิด พลางถอดเสื้อที่เลอะออก เผยมัดกล้ามเป็นลอนสวยงามให้คนมองถึงกับลอบกลืนน้ำลาย ครั้นพอเจ้าของกล้ามหันมามอง เธอจึงรีบแก้เก้อด้วยการยกนมในมือขึ้นดื่มบ้าง แต่เพราะลนลานเกินไป นมจึงหกเลอะที่เสื้อเธอด้วยอีกคน แล้วหกตรงไหนไม่หก ดันหกเลอะนมสดๆ ของเธอ แล้วที่น่าหดหู่ยิ่งกว่านั้น เธอดันไม่ได้ใส่เสื้อชั้นในออกมา ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าดึกป่านนี้ เขาจะยังไม่หลับไม่นอน ทันทีที่รู้ตัว เธอก็พยายามจะหาอะไรมาเช็ด แต่ก็ช้ากว่าคนที่ยืนมองอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มแทบกระโจนเข้าหา ก่อนจะเม้มปากสลับงาบงับอกอวบตูมเต่งที่กำลังดุนดันเสื้อเชิ้ตราวกับคนหิวกระหาย รอยเปียกทำให้เขาเห็นส่วนยอดที่กำลังชูชันชัดเจน จนอดไม่ได้ที่ะสัมผัสมันอย่างตะกรุมตะกราม “อื้อ…! ยะอย่าค่ะ อ๊ะ!” เธอพยายามห้าม แต่เสียงที่เปล่งออกมากลับกลายเป็นเสียงครางน่าอาย เมื่อเขาเอาแต่ตะโบมจูบดูดเม้มอกอูมตูมเต่งของเธอราวอดอยากมาเป็นแรมปี ถึงแม้จะยังมีเสื้อเชิ้ตกางกั้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอเสียวซ่านน้อยลงเลย “อ
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที ตอนที่ 36
หลังจากแยกกับอรอินทร์ไป เขาก็กลับมานั่งคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ทีเกิดขึ้นตามลำพัง เขานั่งอยู่ในมุมมืดๆนานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เห็นแวววิวาห์เปิดประตูออกมา ดูจากสภาพแล้วก็เดาว่าเธอน่าจะอาบน้ำและเตรียมเข้านอนแล้ว แต่แทนที่เธอจะอยู่ในชุดนอนบางเบาที่เขาให้คนจัดเตรียมไว้ให้ เธอกลับเลือกที่จะหยิบเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนๆ ของเขามาใส่ และเขาก็เพิ่งรู้วันนี้เอง ว่าเสื้อเชิ้ตแค่ตัวเดียว กลับทำให้เธอดูมีเสน่ห์อย่างเหลือร้าย และเธอกำลังตกเป็นเป้าสายตาของเสือร้ายอย่างเขาโดยไม่รู้ตัว เธอเดินตรงไปยังโซนห้องครัวเพราะคิดว่าเจ้าของห้องน่าจะหลับไปแล้ว ความจริงเธอเองก็ควรจะหลับไปแล้วด้วยเหมือนกัน ถ้าท้องเธอมันไม่ร้องประท้วงอยากได้บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสักชามสองชามขึ้นมาซะก่อน เธอคงนอนหลับสบายบนเตียงนุ่มๆ ไปแล้ว คงเป็นเพราะเธอใช้ความคิดเยอะไปกระมัง มื้อเย็นที่กินเข้าไปก็เลยถูกย่อยจนหมด คนที่นั่งอยู่ในมุมมืดเห็นทุกอากัปกิริยาของเธออย่างชัดเจน เขาเฝ้ามองเธอด้วยความรู้สึกสับสน ใช่! เขากำลังรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเห็นแก่ตัว ที่ปล่อยให้เรื่องทุกอย่างมันดำเนินมาไกลถึงขนาดนี้ และคนที่เสี
You may also like
เมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C14.3K viewsพวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ
จันทร์ส่องแสง14.4K viewsกลรัก คุณหมอมาเฟีย Bad Doctor
MaNIE-STORY10.8K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน79.3K viewsพ่อของลูกเจระวี
ฮันนีแบล็ค111 viewsรักนี้ของหมอไน
ฮันนีแบล็ค281 viewsเจ้าสาวในรอยชัง
r.mustang2.9K viewsแสนเถื่อนยอดรัก
มณีมายา/แอล/รมตี1.4K views
