17. แฟนเก่าของรามีน

พอเช้าของอีกวันสโรชาก็ไปทำงานตามปกติ แต่เธอกลับรู้สึกว่ารามีนกำลังหลบหน้าเธอ แถมยังไม่ยอมเจอหน้าเธออีกต่างหาก คงไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อวานหรอกนะ

ด้านรามีนก็ทำงานตามปกติ แต่เขาสั่งให้ชานนเป็นคนจัดการงานให้เขาทุกๆอย่างโดยไม่ให้สโรชาเข้ามาในห้อง แล้วก็สั่งให้ชานนหาแม่บ้านที่ไม่ใช่สโรชามาแทน เพราะตอนนี้สำหรับเขาสโรชาคือผู้หญิงต้องห้าม เธอเป็นผู้หญิงของพี่ตะวัน เขาก็ไม่สมควรจะยุ่งกับเธอและอีกอย่างเธอก็เป็นพนักงานในบริษัทของเขา เพราะฉะนั้นเขาต้องห่างจากสโรชามากกว่านี้ มันจะดีต่อตัวเขาและสโรชาที่จะได้ไม่มีเรื่องเสียหาย และเขาก็ต้องไม่ทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัดเด็ดขาด

“ยัยเอย นี่ฉันหูฝาดไปรึเปล่า พี่ตะวันเนี่ยนะยอมให้แกจับคุณรามีนเขาทำสามี” ปัทมาเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อ

“ใช่ พ่อเลี้ยงเขาเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของคุณรามีนน่ะ เขาก็เลยยอม” สโรชาบอกออกไปแต่ก็ไม่ได้เล่าละเอียดนัก

“แกนี่สุดยอดยัยเอย เจ้ตั้มขอคารวะ” โตมรเอ่ยบอกออกไป แล้วทำมือแบบคนจีนใส่สโรชา

“เดี๋ยวนะยัยเอย มันง่ายเกินไปรึเปล่าอ่ะ พี่ตะวันเขารู้จักกับคุณรามีนไม่ใช่หรอ แล้วเขาไม่เตือนแกเรื่องคุณรามีนเลยรึไง” ปัทมาเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่