บทที่ 23

ตอนนี้ในเมืองต่างๆที่เป็นร้านของฮูหยินหูล้วนต้อนรับลูกค้าไม่ทัน คนที่มาที่หลังแล้วไม่ได้ก็เกิดความไม่พอใจ จนต้องให้ลงชื่อไว้หากของมาถึงเมื่อไหร่จะให้คนไปแจ้งทันที ลูกค้าถึงได้ยอม

เมื่อสินค้าขายได้ย่อมมีคนลอกเลียนแบบ แต่สบู่ที่ทำออกไม่มีกลิ่นเหม็นหื่น แถมไม่มีฟองอีกด้วย ยาสระผมก็เช่นกันถึงใช้แล้วผมจะสะอาดแต่ก็กระด้างไม่จับแล้วนุ่มมือเช่นของซูหนี่ เรื่องนี้ทางฮูหยินหูจึงไม่มีความกังวล

นางอยากจะได้มากกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ แต่จ้าวหนิงหลงใกล้สอบแล้วนางจึงไม่กล้าจะรบกวนเขามากเกินไป ที่ไม่ได้เข้าไปคุยกับซูหนี่เอง เพราะจ้าวหนิงหลงบอกว่านางไม่ชอบออกนอกบ้านแล้วก็วุ่นวายกับการดูแลลูกๆด้วย เขารับปากว่าเมื่อเขาสอบเสร็จแล้วจะพาซูหนี่มาคารวะอาจารย์หญิงแน่นอน

อีกไม่ถึงเดือนจ้าวหนิงหลงจะต้องเดินทางไปเมืองเซียงตงที่อยู่ห่างจากเมืองเซียงซานที่พวกตนอาศัยอยู่ สองร้อยลี้ เพื่อเข้าสอบจวี่เหริน

"เจ้าอยากไปกับข้าด้วยหรือไม่" เขาถามขึ้นขนาดที่กำลังเช็ดผมให้นาง ตอนนี้เขาแย่งทำหน้าที่นี้ทุกวันแล้ว

"ท่านไปคนเดียวจะสะดวกเสียกว่า จะพาข้ากับลูกไปเป็นภาระได้อย่างไร" นางหันไปมองหน้าเขา จ้าวหนิงลูบหน้านางอย่างหลงใหล ขอ