เจ้าสาวไม่เดียงสา 62

คนตัวโตลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มือไม้ของคนช่ำชองค่อนข้างสั่นขณะที่กำลังจัดการปลดปล่อยตัวตนแข็งแกร่งของตนให้เป็นอิสระ เพราะอดทนไว้อย่างที่สุด จนแทบจะทนรอไม่ไหวแล้ว น่านน้ำเลื่อนมือบางมาเกาะบ่าของชายหนุ่มไว้แน่น ดวงตาปรือปรอยสบตาคนรัก

“น้ำอร่อยที่สุด” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยแผ่วเบา สองมือใหญ่จับขาเรียวทั้งสองข้างยกขึ้น ท่อนแขนกำยำช้อนใต้ขาพับสองข้างยกขึ้น ส่งผลให้กลีบดอกไม้สีสดเบ่งบานเต็มที่รอรับการเติมเต็ม น่านน้ำหอบหายใจสะท้าน วูบวาบทั่วเนินเนื้อสาว เมื่อส่วนปลายของความแข็งขึงสัมผัสถูกเม้ดทับทิมเล็กกลางกาย หญิงสาวเสียวสะท้านจนเผลอจิกเล็บบนบ่ากว้างเพื่อระบาย

“รักน้ำที่สุด” เสียงกระซิบบอกรักมาพร้อมกับกับความแข็งแกร่งใหญ่โตที่ค่อยๆแทรกลึกเข้าสู่ความอุ่นนุ่ม

“อ๊า...คุณภูขา” น่านน้ำเกร็งร่างรับการสอดแทรก ใบหน้างามแหงน

เงยครวญครางกระเส่า ภูชิตจ้องมองใบหน้าหวานแดงระเรื่อไม่วางตา เขาซึมซับทุกรายละเอียดของคนรัก ยิ่งเห็นคนตัวเล็กใบหน้าเหยเกเพราะแรงขับเคลื่อนเข้าออกในร่างของเธอด้วยตัวตนของเขา ยิ่งทำให้ชายหนุ่มฮึกเหิม จังหวะรักเนิบช้าถูกเร่งเร็วขึ้นอย่างห้ามใจไม่ได้อีกต่อไป