Beranda / วาย / บัวเหนือศิรา / เป็นของศิรา

Share

เป็นของศิรา

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-08 20:00:50

ตี๊ดด

เสียงสัญญาณประตูห้องดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มแสนมีเสน่ห์ ศิราในชุดทำงานเสื้อเชิ้ตตัวในสีขาวพับแขนขึ้นมาถึงข้อศอก กับกางเกงสแล็กส์สีกรม มันช่างดูเข้ากันเป็นอย่างมากในสายตาของบัวบูชา

คนร่างสูงยื่นเสื้อสูทสีเดียวกันกับกางเกงให้คนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังมองมาที่เขานิ่งราวกับรูปปั้น

“หนู เป็นอะไรคะ?”

“เปล่าค่ะ” บัวบูชาตอบพร้อมกับส่ายหัวรัว ทำให้ศิรายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู

“พี่ศิรา จะทานข้าวหรือว่าอาบน้ำก่อนดีคะ?”

“พี่ว่ากินข้าวก่อนดีกว่า ถ้าอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าวเอา”

“…”

ร่างบางอึกอัก ทำตัวไม่ถูกกับคำพูดเย้าหยอกของอีกฝ่าย ใบหน้าจิ้มลิ้มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำราวลูกตำลึงสุกจนลามไปถึงใบหู

“หน้าแดงใหญ่แล้ว หนูเขินเหรอคะ?” ร่างสูงเอ่ยแซว

“พี่ศิรา ไม่แกล้งหนูสิ”

“โอเคค่ะ พี่ยังไม่แกล้งตอนนี้ เรามากินข้าวกันก่อนดีกว่าเนอะ ตอนนี้พี่หิวมากเลย”

“โห น่ากินจังเลยครับ” ศิรา ตาโตก่อนจะเดินไปล้างมือและเดินมานั่งพร้อมกับที่บัวบูชายื่นจานข้าวมาให้ตรงหน้า

“พี่ศิรา ลองชิมดูก่อนคะ ไม่รู้ว่าจะถูกปากหรือเปล่า หนูทำไม่เผ็ดมาก”

“อร่อยมากครับ หนูเก่งจัง อีกหน่อยพี่ต้องอ้วนเป็นหมูแน่ ๆ” หลังตักแกงจืดเข้าปากคำแรกร่างสูงก็เอ่ยปากชมทันที

ร่างบางยิ้มเล็กน้อย พร้อมทั้งตักกุ้งทอดตัวใหญ่ให้ชายหนุ่ม อาหารมื้อนี้ทำเอา ศิราเจริญอาหารเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มถึงกับต้องเอ่ยขอข้าวเพิ่ม

หลังมื้ออาหารผ่านพ้นไป รองประธานบริษัทจึงขอตัวไปเคลียร์งานในห้องอีกนิดหน่อยเพื่อรอให้อาหารย่อยสักพักก่อนที่จะไปอาบน้ำ ระหว่างนั้นบัวบูชาจึงรีบไปเตรียมน้ำอุ่นไว้รอ

ร่างบอบบางยืนลังเลอยู่หน้าห้องน้ำได้สักพักแล้ว ก่อนที่จะรวบรวมความกล้ายกมืออันสั่นเทาขึ้นเคาะประตูเบา ๆ สองครั้ง เพื่อขออนุญาตคนด้านใน ก่อนที่ขาเรียวยาวขาวในชุดกางเกงขาสั้นสีครีมจะก้าวเข้าไปในห้องน้ำอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

“ถอดเสื้อผ้าออกก่อนไหม? จะเปียกเอานะคะ” ศิราเอ่ยกับร่างบางที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้

“…”

“หรือหนูจะให้พี่ถอดให้?”

“ต้องถอดตอนนี้เลยเหรอคะ” บัวบูชาถามเสียงสั่น ๆ

“จะถอดตอนนี้หรือหลังจากนี้ มันก็เหมือนกันครับ ยังไงพี่ก็ต้องเห็นอยู่ดี”

เสือร้ายยกยิ้มมุมปากลูกแกะตัวขาวที่ยืนสั่นเทาอยู่ตรงหน้าอย่างเอ็นดู เขาขุนลูกแกะตัวนี้มาได้สักพักแล้ว

ถึงเวลาสักทีที่จะขย้ำเหยื่อตัวน้อยตรงหน้าให้สาแก่ใจ

บัวบูชาเม้มริมฝีปากแน่น ข่มความอายทั้งหมดที่มี มือบางค่อย ๆ ถอดเสื้อยืดสีขาวออกเป็นอันดับแรก และตามด้วยกางเกงขาสั้น ตอนนี้ทั้งตัวเหลือกางเกงชั้นในและชุดชั้นในสีขาวเพียงสองชิ้นเท่านั้นที่ห่อหุ้มร่างกายอยู่ ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาใบหน้าหล่อเหลา พร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอนราวกับกำลังขอความเห็นใจจากเจ้าของร่าง

แต่บัวบูชาหารู้ไม่ว่า การกระทำแบบนั้นนอกจากจะไม่ได้รับความสงสารจากศิราแล้ว แต่มันกลับไปปลุกให้สัญชาตญาณนักล่าภายในตัวของศิราให้ออกมาด้วย จนตอนนี้ร่างสูงแทบทนไม่ไหวอยากจะลุกขึ้นไปขย้ำลูกแกะตัวน้อยให้แหลกคามือ

“ถอดให้หมดค่ะ” คนที่นั่งแช่น้ำในอ่างออกคำสั่ง สายตาคมไล่มองตั้งแต่ข้อเท้าเล็ก ผ่านปลีน่องเรียวขาว ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงเอวคอดกิ่ว และเนินเนื้อสองก้อนที่ดูอวบใหญ่เกินตัว

 “เก่งมาก” ศิราเอ่ยชม หลังปราการสองชิ้นสุดท้าย ร่วงไปกองอยู่ที่ปลายข้อเท้าขาว บัวบูชาตอนนี้อายแทบแทรกแผ่นดินหนี มือบางพยายามปิดของสงวนไว้ ขาเรียวหนีบเข้าหากันอย่างลืมตัว

“ไม่ต้องปิดค่ะ หนูสวยมากเลยนะรู้ตัวไหม หืม” ศิรา พูดออกมาราวกับคนละเมอเมื่อโดนของสวยงามกระแทกเต็มสองตา ร่างเล็กที่ขาวนวลทั้งตัว ตอนนี้แดงก่ำรวมไปถึงใบหูเล็ก ๆ นั่นด้วย

“...”

“หนูมาหาพี่หน่อยค่ะ พี่อยากเห็นหนูชัด ๆ”

บัวบูชากัดริมฝีปากแน่นจนห้อเลือด เพื่อข่มความรู้สึกต่าง ๆ ที่ประเดประดังเข้ามาในขณะนี้ แต่ก็ราวกับต้องมนต์สะกด ครั้นเมื่อเผลอสบตากับร่างสูงผิวสีเข้มที่นั่งพิงขอบอ่างอยู่ ทำให้บัวบูชาเสียการควบคุมตัวไปชั่วขณะ ร่างบางค่อยๆ ก้าวเข้าหาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า กว่าจะรู้สึกตัวก็เป็นตอนที่ศิราดึงเข้ามานั่งอยู่ในอ่างด้วยกันซะแล้ว

“โอ๊ะ! พี่ศิรา” บัวบูชาสะดุ้ง เพราะน้ำกระเด็นโดนใบหน้า กว่าจะทันรู้ตัวก็โดนคนตัวโตคว้าเอวมากอดไว้หลวม ๆ มือเรียวทั้งสองข้างรีบยกมือขึ้นดันหน้าอกของคนเจ้าเล่ห์เอาไว้ แต่มีหรือคนแบบศิราจะยอม ร่างสูงรวบมือน้อยเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ก่อนจะจับมือบางให้ลูบไล้หน้าอกแน่น ๆ ของตัวเองวนไปมา ก่อนจะค่อย ๆ ไล่ลงไปด้านล่างที่มีกล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนแน่นสวย และไล่ลงไปเรื่อย ๆ จนถึงแก่นกายที่ตอนนี้กำลังแข็งขึง และร้อนผ่าวอยู่ใต้น้ำ

คนตัวเล็กนั่งนิ่งตัวแข็ง ไร้แรงต่อต้าน ราวกับหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ สัมผัสของท่อนเอ็นที่ทั้งแข็งทั้งร้อนสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ได้อย่างไม่น่าเชื่อ พึ่งเคยจับของจริงครั้งแรก มันเป็นแบบนี้เองเหรอ

บัวบูชาหน้าแดงก่ำนึกอายที่ตัวเองเผลอคิดอะไรไปแบบนั้น ตอนนี้แทบไม่กล้าสบตาคนตรงหน้า ได้แต่พยายามบังคับสายตาให้มองไปที่กล้ามท้องแน่น ๆ แทนการสบตาที่แสนเจ้าเล่ห์นั้น

“ลูบมันดูสิคะ ดูมันเหมือนอยากทักทายหนูนะ” ร่างบางพยักหน้า ก่อนจะใช้สองมือลูบท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่ตอนนี้กำลังผงกหัวเหมือนทักทายกัน อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

“ซี้ด...ลูบหัวมันด้วยสิคะ อย่างนั้นแหละค่ะ อ่าส์...” ศิรา ครางออกมาด้วยความเสียว เมื่อนิ้วชี้และนิ้วกลางของคนตัวเล็กลูบวนตรงปลายหัวหยักไปมา ความแข็งขึงที่ผสมกับความนุ่มหยุ่น และความร้อนจากท่อนเอ็นตรงส่วนนั้น ให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่กับบัวบูชา ร่างบางลูบ ๆ คลำ ๆ อยู่สักพัก ก่อนที่ศิราจะบอกให้หยุด

“อื้มมมม...พอก่อนค่ะ เดี๋ยวพี่จะแตก” ร่างบางเลิ่กลั่ก เพราะเขินอายกับคำพูดของอีกฝ่าย

มือใหญ่ยกขึ้นมาลูบแก้มนิ่ม พร้อมกับจับปลายคางให้ร่างบางเงยหน้าขึ้น ดวงตาเรียวยาวคู่สวยสั่นระริก หน่วยตามีน้ำใส ๆ เอ่อล้น ท่าทางราวกับเหยื่อตัวน้อยที่หวาดกลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าราชสีห์ จมูกเชิดรั้น รับกับริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ ช่างสวยงามในสายตาของศิรา

“เป็นของพี่นะคะ”

“หนูไม่เคย หนูกลัว” ร่างบางตอบแผ่วเบา ก้มหน้างุด ไม่กล้าสบตา

“มองหน้าพี่ค่ะ เชื่อใจพี่ พี่จะไม่ทำให้หนูเจ็บ หนูจะมีแต่เสียวเท่านั้น” มือหนาช้อนคางเรียวขึ้นให้เงยหน้ามาสบตาคู่คม

“ค่ะ” บัวบูชาตอบเสียงเบาราวต้องมนต์ของสายตาที่เร่าร้อนคู่นั้น

ไม่ต้องรอให้เสียเวลาริมฝีปากหนาก้มฉกลงมาแนบกับริมฝีปากบางทันที คนตัวเล็กเกร็งไปชั่วขณะ ก่อนจะอ้าปากเพื่อให้ปลายลิ้นอันเร่าร้อนสอดผ่านริมฝีปากเข้าไปพันเกี่ยวลิ้นเล็กเพื่อดื่มกินน้ำหวานภายใน ศิราครางออกมาด้วยความพอใจ เมื่อคนตัวเล็กอ้าปากให้เขาโดยที่ไม่ต้องบอก

เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายดังเป็นพัก ๆ ศิราตักตวงเอาความหวานจากริมฝีปากบางอย่างตะกละตะกลาม ราวกับคนที่เดินหลงทางในทะเลทราย แล้วได้พบเจอแหล่งน้ำก็ไม่ปาน

 “อื้อ...” บัวบูชายกมือขึ้นดันแผ่นอกหนา พร้อมทุบเบา ๆ ร้องขออากาศหายใจ จนศิราต้องถอนริมฝีปากออก ก่อนมือใหญ่จะคว้าต้นคอสวยเข้าหาตัว ริมฝีปากหนาประกบจูบลงมาอีกครั้งอย่างรวดเร็วราวกับจะกลืนกิน มืออีกข้างก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง เคล้นคลึงสำรวจร่างกายคนตรงหน้าแทบจะทุกตารางนิ้วอย่างซุกซน

ศิราถอนริมฝีปากออก ร่างสูงใช้ลิ้นอุ่น ๆ เลียใบหูแดงก่ำของคนตัวเล็กเบา ๆ บัวบูชาครางหวิว เสียวซ่าน รู้สึกมวนท้องน้อยแปลก ๆ

“พี่ศิรา ขา...” ร่างบางสั่นสะท้านเพราะอารมณ์ความใคร่ ที่ศิราเป็นคนก่อ คนตัวเล็กทีไม่เคยมีประสบการณ์ครางเสียงหวาน มือเล็กทั้งสองข้างเลื่อนมาเกาะไหล่หนาไว้ พร้อมเบียดเสียดร่างกายเปลือยเปล่าเข้าหาร่างสูงตรงหน้าอย่างยั่วยวน

“หนูกำลังยั่วพี่ เหรอคะ” ศิรากระซิบข้างหูเล็ก ก่อนจะขบกัดเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว ร่างบางสะดุ้ง ๆ น้อย ส่งเสียงครางอย่างเย้ายวน และนั่นเป็นการกระตุ้นแรงปรารถนาของศิราที่อดกลั้นมานานให้ปะทุขึ้น

“อ๊ะ...อื้อ...เสียวจัง”

นิ้วมือใหญ่หยาบกร้านลูบไล้แผ่นหลังสวยเนียนละเอียดราวใยไหม ก่อนจะเลื่อนลงไปบีบเคล้นสะโพกผายอย่างเมามัน จนสะโพกอวบขึ้นสีแดงก่ำเป็นรอยมือ ทำเอาร่างบางตัวสั่นระริก

“ยังมีเสียวกว่านี้อีกค่ะ” พูดจบก็ก้มลงดูดเม็ดลูกบัวสีสวยที่ล่อตาล่อใจตรงหน้าทันที ร่างบางร้องครางเสียงหลงด้วยความเสียว ได้แต่แอ่นอกให้ร่างสูงทั้งดูดทั้งกัดด้วยแรงอารมณ์ มือหนาละมือจากสะโพกผาย ขึ้นมาบีบเค้นดอกบัวตูมทั้งสองข้างอย่างเมามัว

“อ๊ะ” บัวบูชาสะดุ้งเล็กน้อยยามที่ฟันคมกัดลงมาที่เนินเนื้ออวบขาว แต่ความเจ็บที่ได้รับมันกลับมีความเสียวซ่านเกิดขึ้นมากกว่า

“ตัวเล็กนิดเดียว ทำไมหน้าอกใหญ่จังล่ะคะ”

บัวบูชาครางหวิว ใบหน้าเล็กเชิดขึ้น มือบางจิกบนแผ่นไหล่หนาจนศิรารู้สึกแสบ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้สนใจยังคงตั้งหน้าตั้งตาดูดปลายถันสีระเรื่อเบาบ้างแรงบ้างสลับกันไปราวกับทารกกำลังดูดนมมารดาก็ไม่ปาน

ศิราถอดริมฝีปากออกจากบัวบานทั้งสองดอกออกอย่างเสียดาย ก่อนมือหนาจะยกสะโพกอวบขึ้นนั่งตรงขอบอ่าง พร้อมกับจับเรียวขาขาวแยกออกจากกันเพื่อที่เขาจะได้มองเห็นอะไรได้ชัดเจนขึ้น

“พิ พี่ศิรา บัวอาย”

“ขอพี่ดูหน่อยนะคะ ไม่ต้องอายค่ะ ยังไงคืนนี้พี่ก็ต้องเห็นหนูทุกซอกทุกมุมอยู่แล้วค่ะ”

ศิรามองภาพตรงหน้าตาเป็นมัน เนินสามเหลี่ยมอวบใหญ่ที่มีกลุ่มขนสีดำขึ้นอยู่เล็กน้อยดูสะอาด และสดใหม่ กลีบเนื้อปริออกจากกันเล็กน้อย เผยให้เห็นเม็ดติ่งขนาดเล็กตรงกลางอย่างน่ารัก

“สวยจังเลยค่ะ พี่ขอชิมหน่อยนะคะ”

“ดะ เดี๋ยวค่ะ อ่าส์ พี่ศิรา”

หลังจากใช้มือแหวกกลีบอวบออก ศิราก็ไม่รอช้า

นิ้วกลางทั้งยาวทั้งใหญ่ลูบวนอยู่ตรงรูปากถ้ำที่ตอนนี้มีน้ำหวานไหลเยิ้มเบา ๆ ก่อนจะถ่างขาของคนที่นั่งขอบอ่างให้อ้ากว้างขึ้นกว่าเดิม จากนั้นจึงค่อย ๆ กดนิ้วเข้าไปด้านในรูเล็กที่ทั้งร้อนและลื่น จนมันดูดนิ้วมือเข้าไปจนสุดความยาว

“ตอดแรงจังเลยนะคะ ทำไมหนูเป็นคนลามกขนาดนี้คะ”

ศิราเอ่ยถามโดยที่ไม่ได้สนใจฟังคำตอบ ชายหนุ่มขยับนิ้วเข้าออกเข้าออกรัว ๆ  ยิ่งยามที่นิ้วยาวขยับเพื่อคว้านหาจุดเสียว มันทำให้บัวบูชาดิ้นพล่าน

“อ๊า...อ๊ะ! พี่ศิรา ตรงนั้นเสียว” เล็บยาวจิกไหล่หนาไว้แน่น

“หนูชอบที่พี่เบ็ดให้เหรอคะ ดูสิ น้ำเงี่ยนไหลออกมาเยอะมาก น่าเลียฉิบหาย”

ศิราจ้องรูแดง ๆ ตรงหน้าไม่วางตา ก่อนจะยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นพาดบนขอบอ่าง ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะฝังลงไป ลิ้นหนาเลียวนรอบความนุ่มละมุนตรงหน้าก่อนจะสอดเข้าไปในช่องทางรักรัว ๆ

แผล็บ แผล็บ แผล็บ

“อ๊ะ...ฮื้อ...ไม่ไหว หนูไม่ไหวแล้ว” ร่างบางหายใจถี่กระชั้นเนื้อตัวสั่นระริก ร้องครวญครางออกมาอย่างสุดกลั้น พยายามขยับสะโพกหนีลิ้นร้าย แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงคนตัวโตได้ ท้ายที่สุดจึงเสร็จสมออกมาด้วยลิ้นของชายหนุ่ม

“อืม...หนูขา หวานมาก”

พอศิราถอนใบหน้าออก คนตัวเล็กก็ร่วงทันที แข้งขาแทบไม่มีแรง วงแขนแข็งแรงรีบช้อนร่างบอบบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะเดินออกไปยังห้องนอนทันที ก่อนจะวางลูกแกะตัวน้อยบนเตียงอย่างนุ่มนวล

ร่างบางที่ตอนนี้มีหยดน้ำเกาะแพรวพราวแดงเถือกไปทั้งตัว ผิวขาวตัดกับผ้าปูที่นอนสีเข้ม กำลังนอนระทวยอยู่บนเตียงคิงไซต์ขนาดใหญ่ ร่างกายสั่นน้อย ๆ ส่งสายตาอ้อนวอน

ใจจริงศิราอยากจะจับคนตรงหน้ากระแทกกระทั้นให้รู้แล้วรู้รอด แต่ตอนนี้ร่างสูงกลับรู้สึกสนุกที่ได้ค่อย ๆ กิน ลูกแกะตัวน้อยอย่างช้า ๆ

เหมือนราชสีห์ที่เล่นกับเหยื่อจนอ่อนแรงแน่นิ่ง ก่อนจะจับกินจนไม่เหลือซาก

“หนู อยากได้อะไรคะ คนสวย” มือหนายกขึ้นลูบไล้ใบหน้ารูปไข่น่ารัก ก่อนจะแวะทักทายเม็ดบัวที่กำลังชูชันแข็งเป็นไต นิ้วชี้กับนิ้วโป้งบีบจุกนมแรง ๆ สลับกับการบีบขย้ำก้อนเนื้ออวบทั้งสองก้อนไปด้วย จนคนที่นอนระทวยส่งเสียงครางออกมา รู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียว

“พูดสิ่งที่หนูอยากได้สิคะ?” ศิราลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนมือใหญ่จะเริ่มชักรูดท่อนเอ็นสีเข้มขนาดแปดนิ้วขึ้นลงเบา ๆ พลางสำรวจร่างกายคนที่นอนระทวยบนเตียงแทบทุกตารางนิ้วด้วยสายตาร้อนแรง หัวหยักปริ่มน้ำกระตุกหงึก ๆ ล่อตาล่อใจให้คนที่นอนอยู่ลอบมอง

บัวบูชาจ้องมองร่างกายเปลือยเปล่าที่ดูกำยำและคมคร้ามสมเป็นชายชาตรี ยืนรูดท่อนเอ็นขนาดใหญ่ตาไม่กะพริบจนต้องกลืนน้ำลาย ริมฝีปากแห้งผากจนต้องแลบลิ้นออกมาเลีย

“หนูอยากได้ของพี่ศิรา” ตาคู่สวยจ้องมองท่อนเอ็นสีเข้มไม่วางตา

“งั้นก็อ้าขาออกค่ะ อ้ากว้าง ๆ” เมื่อขาเรียวอ้าออกเป็นรูปตัวเอ็ม ลิ้นร้ายก็ลากขึ้นตั้งแต่ฝีเย็บไปจนถึงเม็ดติ่งเสียว จนบัวบูชาดิ้นพล่านร้องเสียงหลง เธอเสียวจนแทบบ้า ปากและลิ้นของศิราช่างดีเหลือเกิน ศิราทั้งดูดทั้งเลียอย่างเมามัว ช้าบ้างเร็วบ้างตามแรงอารมณ์ ก่อนมือหนาจะยกสะโพกอวบขึ้นมาวางพาดบนหน้าขาแกร่ง

เผยให้เห็นรูถ้ำสีชมพูสด ที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาเป็นทาง ภาพลามกตรงหน้าทำให้ ศิราอดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปซดน้ำหวานตรงหน้าเสียงดัง

ร่างบางกระตุก สะโพกสวยแอ่นขึ้นเพื่อให้ลิ้นยาวได้แทงลึกเข้าไปรูได้อย่างถนัด มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียว นอนครางเสียงหวาน

“หนูอยากให้คว. พี่ เข้าไปในรูร่าน ๆ ของหนูเหรอคะ” ศิรา เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับพูดจาลามก อย่างที่เขาชอบเวลาทำกิจกรรมบนเตียง

“อื้อ...หนูอยากได้” ร่างบางพยักหน้าตอบเสียงแผ่ว ตอนนี้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะให้ทำอะไรเขาทำหมด พูดหมด สติสัมปชัญญะแทบไม่มี

ศิราจับร่างบางพลิกหันหลัง สะโพกถูกยกขึ้นสูง จัดท่าเพื่อให้พร้อมในการสอดใส่ ถุงยางอนามัยบางใสถูกสวมลงบนท่อนเอ็นอวบใหญ่สีเข้ม ก่อนศิราจะจับมันถูเบา ๆ ตรงทางเข้า หัวหยักบานค่อย ๆ ถูกกดให้เข้าไปในรูคับแคบ

บัวบูชาทั้งเสียวทั้งเจ็บ จนแยกไม่ออกว่ารู้สึกแบบไหนมากกว่ากัน ช่องทางรักบีบรัดท่อนเอ็นแน่น

“อย่ารัดพี่แรงค่ะ พี่จะแตกเอา ถ้าพี่แตกก่อนหนูต้องโดนทำโทษนะคะ”

“อึก หนู... เสียว”

“คว. พี่ยังเข้าไปไม่สุดลำเลยค่ะ รอพี่กระแทกรูหนูก่อนนะคะ หนูค่อยเสียว”

สวบ

ไม่ทันขาดคำ ดุ้นขนาดใหญ่ก็กระแทกเข้ารูสวยไปทีเดียวมิดลำ ร่างบางกรีดร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บ ความเสียวที่มีเมื่อสักครู่หายไปในพริบตา

“โคตรแน่น ฉิบ” ศิรา คำรามเสียงดัง

“พี่ศิรา เบาหน่อย หนูเจ็บ”

“อดทนนะคะคนเก่ง เพราะพี่ชอบเอาแรง ๆ ค่ะ” ศิราโน้มตัวลงมากระซิบริมใบหูเล็ก ท่อนแขนแข็งแรงกอดรัดร่างบอบบางให้เข้ามาชิดแนบแผ่นอกร้อนผ่าวเอาไว้แน่น ก่อนจะกระแทกเข้าออกรุนแรงตามแรงอารมณ์ดิบเถื่อน

ปับ ปับ ปับ

หน้าขาแกร่งกระทบกับก้อนเนื้อสะโพกเสียงดังลั่นห้อง บวกกับเสียงของเตียงที่กระทบผนังตามแรงที่คนตัวโตกระแทกกระทั้นลงมาอีก

“อึก...  ลึกเกินไป พี่ศิรา หนูจุกท้อง” ร่างบางอ้อนวอนขอความเมตตา

“ก็พี่เอาให้จุกไงคะ หนูไม่ชอบเหรอคะ” ว่าแล้วก็จับสองขาเรียวยกขึ้น ก่อนจะกระแทกสวนลงไป

“อ๊า... พี่ศิรา หนูเสียว”

“ดีค่ะ แล้วแบบนี้ล่ะคะ” ท่อนเอ็นขนาดเขื่องถูกถอนออก ก่อนศิราจะจับร่างบางให้นอนหงาย แยกขาออกและสอดใส่เข้าไปทันที

หยาดเหงื่ออุ่นร้อนหยดลงบนผิวเนียนละเอียด ร่างกายกำยำร้อนผ่าวแทบจะทำให้คนตัวเล็กหลอมละลาย

บัวบูชาตาปรือ หัวสมองขาวโพลน คิดอะไรไม่ออก รับรู้เพียงแค่ความเสียวที่ชายหนุ่มมอบให้ก็เท่านั้น เรือนกายกำยำตราตรึงร่างบางเอาไว้แน่น ตอกอัดท่อนเอ็นเข้าออกอย่างหนักหน่วง จังหวะที่โดนจุดเสียวภายในรูเล็กก็ยิ่งตอดรัดรุนแรง ทำให้ร่างสูงครางออกมาอย่างสุขสม

ริมฝีปากบางสีสวยถูกคนตัวโตครอบครองอีกครั้งและอีกครั้ง อย่างไม่มีท่าว่าจะหยุด สองมือหนาก็นวดเฟ้นสะโพกอวบจนเนื้อปลิ้นเต็มง่ามมือ ลิ้นหนาเปียกชื้นลากผ่านลำคอขาวแวะดูดเม้มเบา ๆ สร้างรอยรักเล็กน้อย จมูกโด่งฝังลงบนซอกคอและสูดกลิ่นหอม ก่อนที่ลิ้นสากจะเลี่อนมาหยุดอยู่ที่เม็ดทับทิมสีน้ำตาลอ่อนที่ตอนนี้บวมและแดงระเรื่อ ลิ้นสากเลียขึ้นลงจนเม็ดทับทิมแข็งเป็นไตสู้ลิ้น ฟันคมขบกัดเบา ๆ เรียกเสียงครางกระเส่าออกมาเป็นระยะจากคนตัวเล็ก

“พี่ศิรา เอาหนูนะ เอาหนูแรง ๆ” มือเล็กเอื้อมมาลูบคลำแผ่นอกหนา อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะเลื่อนลงมายังหน้าท้องแกร่งลูบวนเบา ๆ พร้อมส่งสายตาเชื้อเชิญ

“อ่า...หนูร้องขอเองนะคะ พรุ่งนี้ลุกไม่ได้ อย่ามาโทษพี่นะคะคนเก่ง”

ศิรายิ้มร้ายกาจ ก่อนที่จะจับร่างบางกดลงบนเตียงนุ่ม สะโพกสอบขยับเขยื้อนเข้าออกรุนแรง เขาก้มมองท่อนเอ็นสีเข้มผลุบเข้าออกในรูสวาทสีชมพูสวยอย่างชอบใจ

“พี่ศิรา หนูจะเสร็จ อือออ...”

“พร้อมกันค่ะ คนเก่ง อ่าส์...”

สะโพกสอบเร่งจังหวะเข้าออกรุนแรง ก่อนศิราจะครางออกมาอย่างสุขสม ธารลาวาอุ่นร้อนฉีดพุ่งออกมาปลายหยักสีชมพู ร่างบางรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนตรงท้องน้อย ศิรากระแทกกระทั้นอีกสองสามทีก็ชักออก และถอดถุงยางทิ้ง ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะซบหน้าลงไหล่บอบบางอย่างเหนื่อยอ่อน ส่วนคนตัวเล็กก็กระตุกเสร็จสมอีกครั้งเป็นรอบที่สองของคืนนี้

หลังเช็ด และทำความสะอาดเสร็จ ศิราก็ดึงร่างบอบบางเข้ามากอดไว้หลวม ๆ บัวบูชาจึงซุบซบใบหน้านุ่มนิ่มแนบกลางแผ่นอกแกร่งของชายหนุ่ม ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยความเหนื่อยล้า

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • บัวเหนือศิรา   เป็นของศิรา

    ตี๊ดดเสียงสัญญาณประตูห้องดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงใหญ่ที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มแสนมีเสน่ห์ ศิราในชุดทำงานเสื้อเชิ้ตตัวในสีขาวพับแขนขึ้นมาถึงข้อศอก กับกางเกงสแล็กส์สีกรม มันช่างดูเข้ากันเป็นอย่างมากในสายตาของบัวบูชาคนร่างสูงยื่นเสื้อสูทสีเดียวกันกับกางเกงให้คนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังมองมาที่เขานิ่งราวกับรูปปั้น“หนู เป็นอะไรคะ?”“เปล่าค่ะ” บัวบูชาตอบพร้อมกับส่ายหัวรัว ทำให้ศิรายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู“พี่ศิรา จะทานข้าวหรือว่าอาบน้ำก่อนดีคะ?”“พี่ว่ากินข้าวก่อนดีกว่า ถ้าอาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าวเอา”“…”ร่างบางอึกอัก ทำตัวไม่ถูกกับคำพูดเย้าหยอกของอีกฝ่าย ใบหน้าจิ้มลิ้มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำราวลูกตำลึงสุกจนลามไปถึงใบหู“หน้าแดงใหญ่แล้ว หนูเขินเหรอคะ?” ร่างสูงเอ่ยแซว“พี่ศิรา ไม่แกล้งหนูสิ”“โอเคค่ะ พี่ยังไม่แกล้งตอนนี้ เรามากินข้าวกันก่อนดีกว่าเนอะ ตอนนี้พี่หิวมากเลย”“โห น่ากินจังเลยครับ” ศ

  • บัวเหนือศิรา   ทางที่เลือก

    มือเรียวสวยหยิบนามบัตรใบเล็กสีดำขึ้นมาพิจารณาอีกครั้งเป็นรอบที่เท่าไหร่ของคืนนี้แล้วก็ไม่อาจนับได้ “ศิรา กิจธนะวรกุล” ชื่อเจ้าของนามบัตรเด่นชัดอยู่ตรงหน้า พร้อมเบอร์โทรติดต่อ“เฮ้ออออ” เสียงถอนหายใจยาวดังขึ้นจากร่างบาง ทำให้ใบตองที่นั่งข้าง ๆ หันมามองด้วยความสงสัย“พี่บัว เป็นอะไรไปตองเห็นพี่ทำหน้ากลุ้มใจแบบนี้มาหลายวันแล้วนะ” หญิงสาวอดไม่ได้จึงเอ่ยถามออกไป“พี่มีเรื่องให้ตัดสินใจนิดหน่อยน่ะ”“ปรึกษา ตอง ได้นะพี่” ใบตองสาวสวยเด็กนั่งดริ๊งก์ประจำร้านเอ่ย“ขอบใจจ้ะ”“ว่าแต่ช่วงนี้ไม่เห็นคุณศิราเลยเนอะ ปกติเขาจะมาหาพี่เกือบทุกคืน” หญิงสาวชวนคุย“บ้า มาหาพี่ที่ไหนกัน” บัวบูชา ก้มหน้าพูดกลบเกลื่อน“แหม พี่บัว ใคร ๆ ก็รู้กันทั้งนั้น ดูก็รู้ว่าคุณเขาชอบพี่มาก ๆ เลยนะ”“…”“เป็นตองนะ ไม่ปล่อยให้หลุดมือหรอก ถึงไม่ได้เป็นแฟน เป็นกิ๊กก็ยังดี”“เดี๋ยวเหอะ แก่แดดเกินไปแล้วนะเรา

  • บัวเหนือศิรา   หลุมพราง

    “แหมมมม มึง วาสนาคนเรานี่มันไม่เท่ากันซะจริงจริ้ง มึงว่าไหม?”“นั่นนะสิ บางคนทำงานเหนื่อยสายตัวแทบขาด ทิปไม่ได้สักบาท” บัวบูชาหยุดชะงักฝีเท้าที่กำลังจะก้าวเดิน เนื่องจากได้ยินเสียงพูดคุยของพนักงานหญิงสาวสองคนที่อยู่ตรงทางเดินแว่วมาเข้าหู“ส่วนคนบางคนเดินชม้อยชม้ายส่งสายตายั่วแขกก็ได้ทิปเป็นปึก ๆ สบายไปเลย ตอนนี้เดือน ๆ ได้หลายหมื่นแล้วมั้ง”“ก็วาสนามึงมีไม่เท่าเขาอะเนาะ ก็ต้องทำใจ”“แล้วก็ชอบทำเป็นเล่นตัวนะ อ่อยคนนั้นคนนี้ไปทั่ว แต่ละคนหน้าไม่เคยซ้ำ”บัวบูชาหยุดฟังจนบทสนทนาดังกล่าวจบไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง ทำได้แค่ก้มหน้าเดินผ่านไป เลี่ยงทำเป็นไม่ได้ยินบทสนทนากระแหนะกระแหนเมื่อสักครู่หญิงสาวไม่ต้องการเป็นศัตรูกับใคร ที่มาทำงานก็เพื่อหาเงิน ใครจะคิดยังไง จะว่ายังไงเธอไม่สน ร่างบางรู้ดีว่าตัวเองเป็นคนยังไง ผู้หญิงพวกนั้นก็แค่พวกขี้อิจฉา ที่เห็นคนอื่นได้ดีกว่าตัวเองไม่ได้ ก็เท่านั้น“คุณศิรา รอนานไหมคะ” หลังเลิกงานบัวบูชารีบเดินออกมาจากร้านทันทีเพราะกลัวว่าอีก

  • บัวเหนือศิรา   ลูกแกะตัวน้อย

    บัวบูชาหลังจากที่เดินออกมาจากโต๊ะนั้น หญิงสาวก็เข้ามาสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ จากตอนแรกที่ใจเต้นแรงเพราะใบหน้าหล่อเหลานั้น ตอนนี้กลับกลายเป็นอารมณ์โกรธมากกว่า นึกว่าจะแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น ที่แท้ก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่แกหวังอะไรอยู่เนี่ย บัวบูชา ผู้ชายร้อยทั้งร้อยก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ขณะกำลังจะก้าวขาออกจากห้องน้ำ ร่างบางก็ต้องสะดุดกับชายหญิงคู่หนึ่งที่ยืนแทบจะสิงกันอยู่ตรงทางเดินหน้าห้องน้ำบัวบูชาตกใจตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นชัด ๆ ว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร ตอนนี้จะออกไปก็ไม่ได้ ทำได้เพียงแค่ยืนฟังบทสนทนาที่ดังแว่วมาเบา ๆ“คืนนี้ คุณศิรา มีนัดที่ไหนต่อไหมคะ?” สองแขนเรียวถือวิสาสะยกขึ้นคล้องคอหนาของศิราเอาไว้“ไม่มีครับ” ศิราตอบกลับ พลางยกมือข้างหนึ่งขึ้นโอบรอบเอวของเจ้าหล่อน ใครมันจะยอมให้ผู้หญิงยั่วอยู่ฝ่ายเดียว เขาก็เสือผู้หญิงคนหนึ่ง เรื่องโปรยเสน่ห์เขาถนัดนัก“งั้น คืนนี้ไปดื่มต่อที่ห้องดาวไหมคะ?”“ชวนผู้ชายไปที่ห้อง คุณดาว ไม่กลัวเหรอครับ?” ศิราเอียงคอมองผู้หญิงตรงหน้าเล็กน้อย อย่างล

  • บัวเหนือศิรา   ศิรา กิจธนะวรกุล

    หลังจากวันนั้นก็เป็นเวลากว่าสี่เดือนแล้ว ที่บัวบูชาทำงานที่บาร์แห่งนี้ ตอนนี้เรียกได้ว่าเธอรู้จักพนักงานในร้านทุกคนแล้ว โดยเฉพาะรุ่นน้องที่ชื่อใบตอง อายุน้อยกว่าเธอหนึ่งปีใบตองคือคนที่คอยช่วยเหลือเธอตลอดทั้งเรื่องงานหรือการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเวลาเจอกับพวกลูกค้าผู้ชายที่มือไวใจเร็ว ชอบแตะนิดแตะหน่อย หรือพวกที่ชอบพูดจาสองแง่สองง่าม แทะโลมต่าง ๆ นานาแรก ๆ บัวบูชาก็ทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยเจอกับสถานการณ์แบบนี้ แต่พอปรับตัวได้หญิงสาวก็เริ่มเอาตัวรอดเป็น อยู่ต่อหน้าลูกค้าก็พูดจาคะขา เอาอกเอาใจเก่ง ทำให้ตอนนี้รายได้จากทิปคืนหนึ่งก็ปาไปเกือบสี่พันบาทแล้วแต่ก็นั่นแหละ ใช่ว่าทุกคนในร้านจะดีกับเธอทุกคน มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด โดยเฉพาะกับพวกสาว ๆ ที่ทำงานที่ร้านมาก่อน พอเธอเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ก็เป็นที่ชื่นชอบของลูกค้า ทำให้คนพวกนั้นไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่บัวบูชาตัดความฟุ้งซ่านทิ้งไป ทุกวันนี้เธอพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแค่นั้นก็พอ ตอนนี้เธอต้องรีบกอบโกยเงินให้ได้มากที่สุด เพราะปลายเทอมหน้าก็เป็นเทอมสุดท้ายของภาคเรียนแล้วซึ่งเป็นเวลา

  • บัวเหนือศิรา   ท้อนะ แต่ถอยไม่ได้

    ในเช้าวันจันทร์ที่อากาศสดใส บัวบูชาตื่นมาช่วยแม่เตรียมของตอนตีสามเหมือนเช่นเคย เช้านี้เธอได้ยินแม่บ่นว่าปวดขามากกว่าทุกวัน แถมอาการหายใจติดขัด หอบเหนื่อยง่ายที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้บ่อย ๆ ก็เหมือนจะมีอาการมากกว่าทุกวันที่ผ่านมา“แม่ไหวไหมจ๊ะ? ถ้าไม่ไหววันนี้หนูขายเอง” บัวบูชาเอ่ยหลังสังเกตเห็นสีหน้าซีดเซียวของผู้เป็นแม่“แม่ไหวลูก มีเรียนก็ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงแม่” อุบลเอ่ย“แม่...แม่อย่าฝืนนะ เดี๋ยวจะไม่ไหวเอา”“แม่ยังไหว บัวเตรียมของไว้ให้แม่ก็แล้วกัน แม่ขอไปนั่งพักก่อน เดี๋ยวตีห้าแม่ออกไปช่วยขาย”“จ้ะแม่ แต่ถ้าวันนี้อาการยังไม่ดีขึ้น เย็นนี้หยุดขายผัดไทยก่อนนะแม่ เลิกเรียนหนูจะรีบกลับบ้าน” บัวบูชาที่ยังรู้สึกเป็นห่วงจึงเอ่ยกำชับผู้เป็นแม่อีกครั้ง“จ้ะ”ครืน ครืน เสียงสั่นจากโทรศัพท์เครื่องเล็กซึ่งตกรุ่นมาหลายปีแล้วดังขึ้น เพื่อนที่นั่งเรียนข้าง ๆ ได้ยินเสียงสั่นก็หันมามอง บัวบูชารีบล้วงมือถือขึ้นมาจากกระเป๋าผ้าใบเก่งพบว่าเป็นเบอร์ของแม่ที่โทรเข้ามา คิ้วขมวดเป็นปมอย่างนึกสงสัยว่าผู้เป็นแม่มีธุระอะไร มือบางจึงรีบกดรับสายทันที“แม่ ว่าไงจ๊ะ”“สวัสดีครับ ผมโทรจากกู้ภัยนะครับ ไม่ทราบว่าคุณเป

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status