ตอนที่ 6 ผิดที่รักเธอ

@ ร้าน coffee shop…

          มหาวิทยาลัยxxx…

          “สรุปวันนี้ เธอได้เจอพี่รหัสหรือยังข้าวตู”

          “เจอแล้ว ฉันไม่ชอบพี่รหัสของฉันเลยน้ำตาล”

เกวลินกำลังนึกถึงหน้าผู้ชายจอมเจ้าชู้คนนั้น คนที่เป็นพี่รหัสของเธอ พวกหลงตัวเอง

          “ใครเหรอ ข้าวตู”

          “น่าจะเป็นกลุ่มเดียวกับพี่วินท์ของเธอแหละมั้ง ฉันไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ จริงๆ ฉันไม่ชอบกิจกรรมพี่รหัสน้องรหัสเลยนะ ไม่เห็นมันจะมีประโยชน์ตรงไหนเลย รุ่นพี่บางคน ก็ใช่ว่าจะใส่ใจรุ่นน้องหรอกนะ กิจกรรมสร้างสัมพันธ์ ชื่อเหมือนจะดูดี!”

          “อืม...เรื่องนี้ฉันก็เห็นด้วยกับเธอนะข้าวตู กิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ แต่ใครจะรู้ว่า ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย”

อลินดานึกถึงตัวเอง และนึกถึงพี่รหัสของเธอ หลังจากวันนั้น ที่อลินดากับพี่วินท์ได้เคลียร์เรื่องราวกันไป เธอก็ไม่เห็นหน้าพี่เขาอีกเลย แม้จะอยู่บ้านเดียวกัน แต่ดูเหมือนว่า พี่วินท์จงใจที่จะหลบหน้าอลินดาตลอด

          “ว่าแต่ เรื่องพี่วินท์เป็นยังไงบ้างล่ะน้ำตาล พี่เขายังหาเรื่องต่อว่าเธออยู่อีกหรือเปล่า”

          “ฉันกับพี่วินท์คุยกันแล้ว เขาไม่พอใจ ที่ก่อนหน้านั้น ฉันดันไปชอบเขา คิดกับเขาเกินพี่ชาย...อืม...จริงๆ จะโทษพี่เขาก็ไม่ถูกหรอกนะ เป็นเพราะฉัน ที่หลงตัวเอง เข้าใจผิด คิดว่าพี่วิน์ชอบฉัน”

          “แต่เท่าที่เธอเคยเล่าให้ฉันฟัง ท่าทีของพี่วินท์ มันก็น่าคิดนะ ทำดีกับเธอ ห่วงเธอฟิลแฟนแบบนั้น เป็นฉัน ก็เข้าใจว่าพี่เขาชอบเหมือนกันนะน้ำตาล ฉันคิดว่า เธอไม่แปลกหรอก”

          “อืม...นั่นสิ เอาเข้าจริงๆ ฉันก็ยังตัดใจจากพี่วินท์ไม่ได้หรอกนะข้าวตู ฉันบอกพี่วินท์ว่าจะพยายามลืมพี่เขาให้ได้ แต่ในความเป็นจริงมันยากมาก ฉันเคยมีพี่วินท์ตลอดเกือบสิบปี จะให้ฉันลืมพี่วินท์ง่ายๆ ได้ยังไง”

          “ลืมไม่ได้ ก็แอบรักพี่เขาไปเลยสิ”

          “เธอหมายความว่ายังไงเหรอข้าวตู”

          “ก็แอบรักไง เธอตัดใจจากพี่เขาไม่ได้ ทางออกของเรื่องนี้ ก็มีอยู่ทางเดียว คือไม่ต้องตัดใจ แต่แอบรักแบบเงียบๆ ไป แต่เธอก็ต้องยอมรับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นนะน้ำตาล”

          “ฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกข้าวตู ถ้าพี่วินท์รู้ แม้แต่สถานะความเป็นพี่น้อง ฉันก็คงไม่ได้จากพี่วินท์แน่”

          “แล้วตอนนี้ มันต่างอะไรกันกับสิ่งที่พี่วินท์ทำกับเธอล่ะ พี่วินท์ห้ามเธอทุกอย่าง ห้ามรู้จักทักทายกันตอนอยู่มหาวิทยาลัย กลับไปที่บ้านก็หลบหน้าเธออีก สรุปแล้ว วิธีที่พี่วินท์ใช้กับเธอ มันไม่ต่างอะไรกับคนไม่รู้จักเลยนะน้ำตาล”

          “ฉันเครียดเรื่องนี้มาก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่ขอรู้จักกับพี่วินท์เลย เมื่อก่อน เขาดีกับฉันทุกอย่าง ตอนเด็กเขาก็เป็นเพื่อนเล่น พอเข้าเรียนมัธยมพี่วินท์ก็คอยดูแลฉันเป็นอย่างดี แต่พอฉันเข้าเรียนมหาวิทยาลัย พี่วินท์กลับเปลี่ยนไป เหมือนคนละคน กับที่ฉันรู้จักเลยนะ”

          “เธอไม่ต้องเครียดหรอกน้ำตาล ถ้าเธอจะรักพี่วินท์ต่อไป ยังไงพี่วินท์เขาก็ทำอะไรเธอไม่ได้หรอก อย่างมากก็แค่ขู่เธอแค่นั้น”

          “พี่วินท์จะโกรธฉันมั้ย ถ้าฉันทำแบบที่เธอบอก”

การกระทำของเขาแสดงออกอย่างชัดเจน โกรธจัด และตวาดเธอเสียงดัง อลินดาจะทำอย่างไรดี เธอก็พยายามที่ตัดใจจากเขานะ แต่มันยากมาก ยากจริงๆ ยากที่จะสั่งหัวใจตัวเองให้เลิกรักเขาได้ ถ้ามียาสั่งให้เลิกรัก ก็คงจะดีนะ

          “เธอมองข้ามเรื่องที่พี่วินท์จะโกรธไปได้เลยน้ำตาล สิ่งที่เขาทำวันนั้นมันเกินไป และไม่น่าให้อภัยเลยด้วยซ้ำ ต่อหน้าคนตั้งเยอะ ทำไมพี่เขาไม่ไว้หน้าเธอบ้างล่ะ เลวขนาดนี้ เธอไปรักพี่เขาได้ไงนะ”

เกวลินรู้สึกโกรธแทนเพื่อนเป็นอย่างมาก ถ้าเป็นเธอ คงได้ตายกันไปข้างเลยแหละ ผู้ชายนิสัยไม่ดี เธอไม่เอาไว้แน่

          “ไม่รู้สิ...ไม่รู้ว่าฉันรักพี่วินท์ได้ยังไง ไม่รู้ว่ามันเริ่มตอนไหนเลยด้วยซ้ำ มารู้ตัวอีกที ฉันก็รักพี่วินท์ไปแล้ว เธอเข้าใจความรู้สึกฉันมั้ยข้าวตู รักแบบไม่มีเหตุผล ถึงเขาจะเลว หรือจะทำไม่ดีใส่ฉันขนาดไหน ฉันก็ยังรักพี่เขา”

          “เข้าใจสิ ฉันเข้าใจเธอนะน้ำตาล แต่ที่ฉันพูดแบบนั้น ก็เพราะฉันเจ็บใจแทนเธอ ทำไมพี่วินท์ไม่พูดดีๆ กับเธอ ทำไมจะต้องใส่อารมณ์ด้วย คนมันรัก ก็ต้องค่อยเป็นค่อยไปสิ ตัดใจ มันไม่ใช่จะเอากรรไกรมาตัดกันได้ง่ายๆ นะ”

          “พี่วินท์คงกลัวว่า ถ้าทำดีกับฉันต่อไป คงอาจทำให้ฉันเข้าใจผิดมั้ง ก็เลยใช้วิธีแบบนี้”

          “จะใช้วิธีรุนแรง ก็ต้องบอกกันบ้างสิ อธิบายเหตุและผลบ้าง ไม่ใช่ทำไม่ดีใส่เธอแบบนั้น แหม...ยิ่งพูด ฉันก็ยิ่งขึ้น!”

          “ฉันว่าเลิกคุยถึงพี่เขาดีกว่านะ ฉันจะเอาคำพูดของเธอเก็บไปคิดนะข้าวตู ถ้าเกิดฉันตัดใจจากพี่วินท์ไม่ได้จริงๆ ฉันก็คงจะแอบรักเขาไปแบบนี้แหละ สักวันหนึ่ง ถ้าฉันเจอคน ที่ทำให้ฉันรักเหมือนพี่วินท์ล่ะก็ วันนั้น ฉันก็จะถอยออกมา จากสมการของพี่วินท์ซะที”

          “อืม...ก็ดีนะ เธอคิดแบบนี้ได้ก็ดี ฉันจะได้สบายใจ และอีกอย่าง ในมหาลัยนี้ มีหนุ่มๆ เยอะแยะเต็มไปหมด สักวัน เธอต้องเจอคนที่เธอถูกใจแน่นอน...จริงมั้ยน้ำตาล เธอสวยขนาดนี้ เดินไปทางไหน ก็มีแต่หนุ่มๆ ส่งสายตามาให้เธอ”

          “ฉันไม่เคยมองใคร”

เพราะอลินดา มองแต่พี่วินท์มาตลอด เธอไม่คิดจะสนใจใครเลย นอกจากพี่วินท์ของอลินดาคนเดียว

          “ต่อไปก็ต้องหัดมองบ้างแล้วรู้มั้ย...เอ่อ...แล้วงานปาร์ตี้รับน้องที่ทางคณะเขาจัดอาทิตย์หน้า เธอเตรียมชุดไว้หรือยังน้ำตาล เป็นงานกลางคืน จัดนอกสถานที่ด้วย เธอจะไปหรือเปล่า”

          “ไปสิ แต่ฉันยังไม่ได้เตรียมชุดเลย ว่าจะใส่ธรรมดานี่แหละ”

          “ไม่ได้! เธอจะใส่ชุดธรรมดาได้ยังไง เธอเป็นถึงดาวคณะ และอีกหน่อยเธอก็ต้องเข้าแข่งประกวด ดาวมหาลัยด้วย จะมาธรรมดาเรียบๆ ไม่ได้เด็ดขาด งั้น...วันนี้เลิกเรียน เราไปเดินช็อปปิ้งกันเถอะ หาไว้ก่อน ชุดเริ่ดๆ ปังๆ ดีกว่านะ”

          “ไปสิ...ไปเดินเล่นด้วย กลับบ้านไป ก็ไม่ได้ทำอะไร”

อยู่ที่บ้าน อลินดาก็เครียดหนักเข้าไปอีก จะเดินไปส่วนไหนของบ้าน ก็กลัวว่าจะเจอเขา และจะทำให้เขาไม่พอใจอีก พี่วินท์ทำให้การใช้ชีวิตของอลินดาลำบากไปอีกเท่าตัว เมื่อก่อน เธอยังมีความสุข มีครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนดูแลอลินดาเป็นอย่างดี รวมทั้งพี่วินท์ด้วย ความทรงจำที่อลินดามีพี่วินท์ มันทำให้เธอมีความสุขที่สุด แต่ทว่าตอนนี้สิ อลินดากลับเครียดและอึดอัดมาก เหมือนตัวเองทำผิดตลอดเวลา อลินดาผิดที่รักพี่วินท์งั้นเหรอ?