Mag-log inShare
ตอนที่ 32 ตอกย้ำความรู้สึกลึกลงไป
Huling Na-update:
2025-07-29 18:54:29“อุบัติเหตุงั้นเหรอ? สรุป! เรื่องที่ผ่านมา เธอคิดว่ามันคืออุบัติเหตุไม่ตั้งใจงั้นสิ!”
กวินท์ลุกพรวดขึ้นทันที เพราะความโกรธ ที่เขาโดนปฏิเสธอย่างไม่ใยดีจากคนตรงหน้า
“แล้วพี่วินท์ คิดว่ามันเป็นอะไรล่ะคะ!”
อลินดากระชากเสียงออกมาเช่นกัน พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่ลดละ ‘เขาโมโหได้คนเดียวหรือไง’
“เป็น...ผัวเมียไง! พี่น้องจริงๆ เขาเอากันได้เหรอ!”
กวินท์ตะคอกกลับด้วยอารมณ์เดือดอีกครั้ง เมื่อสองปีก่อน เขาอาจจะทำผิดต่อเธอ แต่เขาไม่เคยปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเธอเลยสักครั้ง เพียงแต่ ในตอนนั้น เธอกับเขายังเป็นเด็กกันทั้งคู่ กวินท์ในวัยนั้น ก็คิดว่า การเป็นพี่น้องกัน ไม่ควรที่จะรักกัน แต่นั่นมันก็เป็นเพราะ ความรู้สึกของเขาที่ไม่ได้คิดรอบด้านก็เท่านั้นเอง...
“พี่วินท์!!!”
อลินดาพรวดลุกขึ้นยืนทันทีเช่นกัน เธอตกตะลึงกับคำพูดของเขา มือบางกำหมัดแน่น พยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้ระเบิดใส่เขา อลินดาไม่คิดเลยว่า เขาจะกล้าเอาเรื่องน่าอายเช่นนี้มาพูดกับเธอได้
หมับ! มือใหญ่คว้าที่แขนของเธอ พร้อมกับดึงร่างอวบอิ่มเข้ามาประชิด โดยที่ยังมีโต๊ะทำงานกั้นอยู่ ทั้งสองจ้องกันเขม็ง!
“ทำไม! เราอยากจะให้พี่...ทวนความจำมั้ยล่ะ”
สายตาคมหลุบมองเรียวปากอิ่ม ความรู้สึกบางอย่าง มันกำลังแล่นไหลผ่านไปทั่วร่างกายของเขา จนกวินท์ต้องเผลอกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว
“พี่วินท์พูดแบบนี้ทำไมคะ ทำไมจะต้องเอาเรื่องพวกนี้ มาพูดอีก...เพราะอะไรคะ?”
ดวงตากลมโตจ้องลึกไปที่ตาของเขา อลินดาลืมเขาไปแล้ว เธอลืมความเจ็บปวดที่เขาทำกับเธอแล้ว ทำไมเขาจะต้องรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก เพราะอะไร? นี่เขาเป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย...
“เธอเป็นเมียพี่ไง...น้ำตาล”
กวินท์พูดตรงไปตรงมา จนคนฟังสะอึก ร่างบอบบางกระตุกอย่างเห็นได้ชัด
“น้ำตาลไม่ใช่เมียพี่! หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้วนะคะ ปล่อยน้ำตาลค่ะ”
อลินดาพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา
“เอากันไปตั้งหลายครั้ง จะให้พี่เรียกเธอว่าอะไร...น้ำตาล”
ฝ่ามือหนาเพิ่มแรงบีบเรียวแขนเล็ก เพื่อบ่งบอกให้เธอรู้ว่า เขาต้องการย้ำความรู้สึกระหว่างเธอกับเขา ให้กลับมาอีกครั้ง
“ปะ-ปล่อยน้ำตาลนะ! น้ำตาลไม่อยากคุยกับพี่วินท์แล้ว”
อลินดาโต้กลับเขา ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เธอพยายามสกัดกลั้นความรู้สึกร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นในดวงตาเอาไว้ ริมฝีปากบางสั่นระริก ในตอนนี้ ความเจ็บปวด และความผิดหวังในคราครั้งก่อน มันประเดประดังเข้ามาในห้วงสติของเธอ เสียใจอย่างบอกไม่ถูก
“เราหนีความจริงจากพี่ไม่ได้หรอกน้ำตาล พี่จะคุยป๊ากับม๊า เรื่องเราสองคน...”
“ไม่นะคะ!! พี่วินท์จะทำแบบนี้ไม่ได้!”
อลินดาสวนกลับอีกครั้ง ตอนนี้น้ำตาที่คลอเบ้าอยู่ กลับร่วงไหลลงสู่ใบหน้างามเป็นทางยาว สิ่งที่อลินดากับเขาทำ มันผิด เธอจะกลายเป็นคนเนรคุณ หักหลังผู้มีพระคุณ ที่อุตส่าห์เลี้ยงเธอมาได้อย่างไรกัน ตอนนั้น อลินดายังเป็นเด็ก ไม่ทันคิด แต่ตอนนี้ เธอรู้แล้ว และเธอไม่สมควรที่จะทำมันอีก ไม่ควรที่จะรักพี่ชายตัวเอง
“ทำไมพี่จะทำไม่ได้...พี่จะทำ! เราห้ามพี่ไม่ได้หรอก”
กวินท์จะแก้ไขทุกอย่าง ที่เขาได้ทำผิดไว้ทั้งหมด เขาเชื่อว่า พ่อกับแม่ของเขา จะต้องเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอ กวินท์กับอลินดา ไม่ใช่พี่น้องกันโดยสายเลือด เพราะฉะนั้น ไม่มีเหตุผลอะไร ที่ท่านทั้งสองจะไม่เห็นด้วย
“น้ำตาลไม่ได้รักพี่! น้ำตาลมีคนที่ชอบแล้ว พี่จะบอกพ่อกับแม่ไปเพื่ออะไรกันคะ...”
อลินดางัดประโยคที่เธออุปโลกน์มันขึ้นมา เพื่อต้องการยับยั้งเรื่องที่เกิดขึ้น เธอจะต้องเอาตัวเองออกจากสมการของเขาให้ได้ ถึงแม้มันจะเป็นการโกหกก็ตาม
ตึก! หัวใจของกวินท์กระตุกอย่างแรง ราวกับตกจากที่สูง
“มันเป็นใคร!!!”
น้ำเสียงเข้มกระชากออกมาทันที สันกรามอันแข็งแกร่งกำลังขบกันแน่น มือที่จับแขนของเธอเอาไว้ บีบเข้าหากัน เมื่ออารมณ์ความโกรธทวีสูงขึ้น
“พี่วินท์! น้ำตาลเจ็บนะคะ”
“พี่ถาม! ว่ามันเป็นใคร!!! บอกมา!!!”
“ไม่บอก! พี่ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องของน้ำตาลหรอกค่ะ!!”
“อ่อ! ไอ้รุ่นพี่ ที่ยืนกระซิบกับเธอเมื่อกี้ใช่มั้ย!!”
“ปล่อยน้ำตาลนะ พี่วินท์ น้ำตาลเจ็บ!”
อลินดาไม่ตอบ เธอพยายามแกะคีมเหล็กหนาออกจากแขนของเธอ
“ได้!! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”
พลั่ก!! ร่างบางเซล้มลงบนเก้าอี้
“พี่วินท์จะทำอะไร! พี่โมทย์เขาไม่เกี่ยวนะคะ!”
เหตุการณ์มันบานปลายไปอีกแล้ว อลินดาจะทำยังไงดี
“อ่อ มันชื่อโมทย์ใช่มั้ย! ได้! เรา...ออกไปได้แล้ว! พี่ไม่มีเรื่องจะคุยกับเธอแล้ว!”
“แต่พี่...”
“พี่บอกให้ออกไปไง!!”
กวินท์กระแทกเสียง หัวใจเขาร้อนรุ่มราวกับไฟที่คุกรุ่นในอก ขบฟันแน่นด้วยความหงุดหงิดที่ก่อตัว เขาจะไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่!
@ คฤหาสน์เตชะวรากูล
เวลา 22.00 น.
สายสนทนา...
“ตายจริง! ฉันพลาดช็อตเด็ดไปได้ยังไงเนี่ย พี่วินท์ออกตัวแรงเว่อร์ รุกเธอหนักสุดๆ เลยอ่ะ”
“สรุป เธออยู่ทีมไหน...ข้าวตู”
“เอ๊า! ก็ทีมเธอไง...น้ำตาล แต่ วันนี้ฉันพึ่งพูดกับเธอไปนะ ว่าพี่วินท์เขาชอบเธอ ที่เธอเล่าให้ฉันฟังเมื่อกี้ มันก็บอกอยู่ ว่าพี่เขาจริงจังกับเธอนะน้ำตาล...เธอไม่ดีใจเหรอ?”
“ฉัน...ไม่ได้รักพี่วินท์แล้ว...ฉันจะดีใจไปทำไม”
ตลอดระยะเวลาเกือบสามปี เธอผ่านความเจ็บช้ำ เพื่อพยายามให้เธอลืมเขา แต่พอมาเวลานี้ เขากลับจะรื้อฟื้นความเจ็บปวดของเธอกลับมาอีกงั้นเหรอ?
“ฉันคิดว่า...เธอยังรักพี่วินท์อยู่นะ”
“อะไร...ที่ทำให้เธอคิดว่า ฉันยังรักพี่วินท์อยู่”
“แววตาเธอไง...มันฟ้องนะ...เธอไม่เคยลืมพี่เขาเลย ฉันดูออก...น้ำตาล เธอรักพี่วินท์ขนาดนั้น จะลืมง่ายๆ ได้ยังไง”
“ฉันลืมพี่วินท์แล้ว ฉันไม่ได้รักพี่วินท์ ฉันยืนยัน”
“เธอโกหก...เธอยังรักพี่วินท์”
“เอ๊า! เธอนี่ยังไงนะ ฉันบอกว่าไม่ได้รักพี่วินท์ไง”
“เธอหลอกคนอื่นได้นะ แต่หลอกตัวเองไม่ได้หรอกน้ำตาล ฉันเป็นเพื่อนเธอมานาน ทำไมฉันจะดูไม่ออก ตอนนี้ เธอแค่ไม่อยากยอมรับความรู้สึกของตัวเอง ก็แค่นั้นเอง ความเจ็บปวดที่ผ่านมา มันทำให้เธอไม่กล้าที่จะกลับไปเป็นแบบนั้นอีก”
“ถึงพี่วินท์จะกลับมาคบกับฉันได้ แต่ว่า พ่อกับแม่ฉันล่ะน้ำตาล ครอบครัวฉัน พี่วิชญ์ พี่เวนิส เขาจะคิดยังไงกับฉัน เขาอุตส่าห์เลี้ยงฉันมานะ แล้วฉันยังจะคิด...อกตัญญูกับเขาอีกเหรอ”
“เรื่องนั้น เธอก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่วินท์สิ เธอจะต้องมาคิดมากทำไม แต่ฉันเชื่อนะ ว่าครอบครัวเธอ เขาโอเค...”
“ยังไง...”
“พวกเขารักเธอมากนะน้ำตาล และเขาก็รักพี่วินท์มากเช่นกัน เพราะงั้น ถ้าเกิด พี่วินท์เดินเข้าไปบอกทุกคน ว่าพี่วินท์รักเธอ และจะขอใช้ชีวิตกับเธอ ฉันว่า ครอบครับเธอต้องยินดีแน่นอน”
“ไม่อ่ะ...ฉันไม่สบายใจอยู่ดี มันรู้สึกแปลกๆ นะ ฉันละอายใจมากกว่า ถึงพวกเขาจะยินดี แต่ว่า ฉันก็ไม่ควรทำไหม?”
เมื่อก่อน อลินดายังเด็ก เธอไม่ได้คิดถึงจุดนี้มากนัก แต่ ณ ตอนนี้ เธอโตขึ้น อลินดาเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง เข้าใจ ที่เขาเคยบอกอลินดา ว่าเราคือพี่น้องกัน แต่ทว่าตอนนี้ ทำไม พี่วินท์กลับตาลปัตรแบบนี้ อลินดาตามเขาไม่ทันเลยจริงๆ
Pinakabagong kabanata
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 37 อบอุ่น (The End.)
@ คฤหาสน์เตชะวรากูล...@ ห้องรับแขก... “วันนี้เป็นวันพิเศษอะไรคะพี่วินท์ ทำไมต้องมานั่งรวมตัวกันพร้อมหน้าแบบนี้ล่ะคะ...แต่ว่า...เอ๊ะ ยังขาดน้ำตาลนะคะ เดี๋ยวเวนิสตามเองค่ะ” “ไม่ต้องตามหรอกลูก พี่เรานัดกันมาแค่นี้น่ะถูกแล้ว”คุณหญิงเจนเนตรพอรู้เรื่องมาบ้างแล้ว วันนี้ ลูกชายคนกลางของเธอ นัดครอบครัวเพื่อจะบอกเรื่องราวบางอย่าง ลูกชายของเธอไม่เคยมีสีหน้าจริงจังขนาดนี้มาก่อน และผู้ที่ถูกนัด ก็ไม่มีบุตรสาวบุญธรรมของเธอด้วย คงไม่มีเรื่องอะไร นอกจากเรื่องของเขาทั้งสองคน แน่นอน “มีอะไรก็พูดมาเถอะลูก ป๊าก็อยากจะรู้แล้วเหมือนกัน ลูกชายป๊ามีปัญหาอะไร ไหนลองบอกป๊ามาซิ”ทักษ์ดนัยไม่เคยเห็นบุตรชายเขาคนนี้จะมีท่าทีจริงจังขนาดนี้มาก่อน เรื่องราวคงต้องใหญ่พอสมควร ไม่อย่างนั้น คงไม่นัดทุกคนมาเพื่อจะพูดกันภายในครอบครัวแน่นอน “ครับป๊า...”กวินท์มองทุกคนอย่างชั่งใจ เอาเข้าจริงๆ เขาก็รู้สึกประหม่าอยู่เหมือนกัน ปกติเวลาครอบครัวรวมตัวกัน ก็จะเป็นการทานมื้อเย็นด้วยกันเท่านั้น วันนี้ เขานัดทุกคนมา เพื่อจะบอกความจริง เรื่องของเขากับอลินดา “นายคงไม่ไปทำผู้หญิงท้องห
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 36 ความเข้าใจ...
@ บนเตียงใหญ่ขนาดคิงไซส์... หลังจากพายุรักผ่านพ้นไป อ้อมแขนอันแข็งแกร่งล้อมรอบเรือนร่างอวบอิ่มเอาไว้ ฝ่ามือหนาค่อย ๆ ลูบไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่มของเธอ สัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายซ่อนอยู่... “พี่รักเธอนะ...” เสียงทุ้มกระซิบข้างหู “พี่วินท์รักน้ำตาล...ตอนไหนคะ?”อลินดาถามกลับ พร้อมรีบซุกหน้าของเธอเข้าไปในอกกว้าง ใบหน้าเนียนร้อนผ่าว ‘ปากของเธอปฏิเสธ...แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองอย่างเต็มใจ ยัยบ้าน้ำตาลเอ้ย...สุดท้ายเธอก็หนีพี่วินท์ไม่พ้นอยู่ดี’ “ตอนพี่เจอเราครั้งแรก...” “หืม...อย่าบอกนะ ว่าตอนน้ำตาลแปดขวบ!” “อืม...แต่ตอนนั้น พี่ก็อายุ 11 แล้วนะ” “เป็นไปไม่ได้ค่ะ...” “มันเป็นไปแล้ว...พี่รักเธอตอนนั้นจริงๆ” “แล้วทำไม...พอน้ำตาลเข้ามหาลัย...พี่วินท์ถึงไม่ชอบน้ำตาลคะ...พี่วินท์ด่าน้ำตาล เกลียดน้ำตาล และไม่อยากให้น้ำตาลเข้าใกล้พี่วินท์อีก” “ตอนนั้น...พี่ยอมรับ ว่าพี่สับสน เราอายุ 18 พี่ก็ 21 เราทั้งคู่ยังเป็นเด็ก พี่คิดว่า เราสองคนไม่ควรรักกัน เพราะเราเป็นพี่น้องกัน” “แต่เ
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 35 ดึงดัน Nc++
“อุ๊บ!!” ปากบางถูกปิดอย่างรวดเร็ว เสียงร้องของหญิงสาวขาดหายไปด้วยริมฝีปากหนาบดจูบอย่างหนักหน่วง ปลายลิ้นสากกำลังชอนไชดูดดุน เกี่ยวพันลิ้นเล็ก จูบของเขาหนักแน่นและเร่าร้อน ราวกับเปลวไฟที่เผาผลาญทุกความรู้สึกให้ลุกโชน มือใหญ่จับล็อคศีรษะเล็กของเธอเอาไว้ เพื่อบังคับให้รับจุมพิตจากเขาได้อย่างถนัด “พี่...ต้องการเธอ...”เสียงแหบพร่าพึมพำกับเรียวปากเล็ก มือของเขาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของเธอ ภายใต้ชุดนอนเนื้อดีบางเบา จูบของเขาทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น “มะ-ไม่นะ!” เสียงของหญิงสาวดังอู้อี้ออกมาเพื่อประท้วงคนตัวใหญ่ เรือนร่างของเธอกำลังโดนฟ่อนเฟ้นอย่างหนัก ปากบางถูกบดขยี้อย่างหนักหน่วง สมองของอลินดาขาวโพลน เรี่ยวแรงต่อต้านลดลง มือบางที่พยายามดันอกกว้างเอาไว้นั้น กลับหมดแรงผลักไปโดยปริยาย... “พี่...ขอนะ...” กวินท์อ้อนวอนกับปากนุ่ม ความกระสันแล่นผ่านไปทั่วเรือนกายของเขา อารมณ์ความต้องการของบุรุษเพศสูงขึ้น มือใหญ่ลูบไล้ลงเบื้องล่าง“อื้อ” เสียงครางของหญิงสาวหลุดออกมา ความรู้สึกแปลกใหม่แผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอ มือบางที่ตอนแรกต่อต้าน กลับคว้
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 34 ในฐานะที่ไม่ใช่...พี่น้องกัน
เวลา 23.00 น. @ คฤหาสน์เตชะวรากูล บรรยากาศยามค่ำคืนเงียบสงบ อลินดากำลังเดินขึ้นบันได เพื่อที่จะเข้าห้องนอนของตัวเอง หลังจากที่อลินดาได้เล่าเรื่องเธอกับพี่วินท์ให้เกวลินฟังเสร็จแล้ว อลินดาก็ลงมาข้างล่าง เพื่อหาน้ำดื่ม สายตาของเธอ เหลือบมองไปที่ห้องของเขา ซึ่งอยู่ถัดออกไปจากห้องของเธอ ‘พี่วินท์...ออกไปไหนนะ?’ อลินดาเดินมาจนถึงหน้าประตูของเธอ และด้วยความอยากรู้ เธอเลยเดินไปหยุดยืนอยู่ที่ห้องของเขา พร้อมกับแนบหูไปกับบานประตูใหญ่ เพื่อฟังเสียงจากด้านใน “หรือพี่วินท์ จะออกไปเมานะ”อลินดาพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับเดินกลับไปที่ห้องของเธอ วันนี้ สิ่งที่เขากับเธอทะเลาะกัน พออลินดากลับไปคิด บวกกับ สิ่งที่เกวลินพูด มันทำให้อลินดาเข้าใจพี่วินท์มากขึ้น แต่ ไม่ว่าจะยังไง อลินดาก็ปฏิเสธเรื่องนี้อยู่ดี เธอจะทำให้ทุกคนผิดหวังในตัวเธอไม่ได้เด็ดขาด ยิ่งทุกคนดีกับเธอมากแค่ไหน อลินดาก็ยิ่งรู้สึกผิดขึ้นไปอีกเท่าตัว มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว... แกร๊ก! ประตูห้องนอนถูกเปิด ร่างอวบอิ่มเดินเข้าไปด้านใน เธอกำลังคิดถึงเรื่องราวระหว่างเธอกับเขา ‘ตอนที่พี่วินท์โกรธ เขาขู
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 33 ฟาดกลับฟาดกลับ
@ แผนกฝ่ายขาย... เวลา 11.30 น. “ร่างแบบโครงสร้างเป็นรูปสามมิติ พร้อมกับใส่คำอธิบายลงไป เพื่อลูกค้าจะได้เห็นภาพที่ชัดเจน เดี๋ยวพอเสร็จแล้ว เอามาให้พี่ดูหน่อยนะ...น้ำตาล” “ได้ค่ะพี่โมทย์ น้ำตาลขอเวลาสักครึ่งชั่วโมงค่ะ”อลินดากำลังจ้องหน้าจอ มือของเธอกดแป้นคีย์บอร์ด เมื่อรุ่นพี่กำลังบรีฟ (brief) งานเธออยู่ วันนี้ เป็นครั้งแรกที่อลินดาได้ทำงานอย่างเต็มตัว ในฐานะเด็กฝึกงานของบริษัท... แต่ทว่า...ก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา... “น้ำตาล! คุณกวินท์ให้เราไปพบที่ห้องนะ”ภาคินตะโกนบอกเด็กฝึกงานในสังกัดของเขา ดูแล้ว น้องฝึกงานคนนี้ น่าจะหนีไม่พ้นท่านรองประธานบริษัทคนนี้เสียแล้ว “ไปทำไมคะพี่คิน?”อลินดาถามกลับด้วยความงุนงง เธอก็ปฏิเสธและพูดกับเขาไปชัดเจนแล้วนะ ว่าอลินดาจะขอฝึกงานแผนกฝ่ายขาย ทำไมเขาจะต้องทำตัววุ่นวายขนาดนี้ “เห็นเลขาคุณกวินท์บอกพี่ว่า คุณกวินท์จะออกไปสำรวจการวางระบบเครื่องจักรอุตสาหกรรมในโรงงานแถวสมุทรปราการ พี่ก็ไม่รู้รายละเอียดมาก...แต่เอ๊ะ! ทำไม ไม่เอาทีมช่างไปล่ะ” “นั่นน่ะสิคะ...งั้น...น้ำตาลรบกวนพี่ค
บ้ารักนายวิศวะ ตอนที่ 32 ตอกย้ำความรู้สึกลึกลงไป
“อุบัติเหตุงั้นเหรอ? สรุป! เรื่องที่ผ่านมา เธอคิดว่ามันคืออุบัติเหตุไม่ตั้งใจงั้นสิ!”กวินท์ลุกพรวดขึ้นทันที เพราะความโกรธ ที่เขาโดนปฏิเสธอย่างไม่ใยดีจากคนตรงหน้า “แล้วพี่วินท์ คิดว่ามันเป็นอะไรล่ะคะ!”อลินดากระชากเสียงออกมาเช่นกัน พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่ลดละ ‘เขาโมโหได้คนเดียวหรือไง’ “เป็น...ผัวเมียไง! พี่น้องจริงๆ เขาเอากันได้เหรอ!”กวินท์ตะคอกกลับด้วยอารมณ์เดือดอีกครั้ง เมื่อสองปีก่อน เขาอาจจะทำผิดต่อเธอ แต่เขาไม่เคยปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเธอเลยสักครั้ง เพียงแต่ ในตอนนั้น เธอกับเขายังเป็นเด็กกันทั้งคู่ กวินท์ในวัยนั้น ก็คิดว่า การเป็นพี่น้องกัน ไม่ควรที่จะรักกัน แต่นั่นมันก็เป็นเพราะ ความรู้สึกของเขาที่ไม่ได้คิดรอบด้านก็เท่านั้นเอง... “พี่วินท์!!!”อลินดาพรวดลุกขึ้นยืนทันทีเช่นกัน เธอตกตะลึงกับคำพูดของเขา มือบางกำหมัดแน่น พยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้ระเบิดใส่เขา อลินดาไม่คิดเลยว่า เขาจะกล้าเอาเรื่องน่าอายเช่นนี้มาพูดกับเธอได้ หมับ! มือใหญ่คว้าที่แขนของเธอ พร้อมกับดึงร่างอวบอิ่มเข้ามาประชิด โดยที่ยังมีโต๊ะทำงานกั้นอยู่ ทั้งสองจ
Maaari mong magustuhan
หนี้รักมาเฟียจอมคลั่ง
มงกุฎดอกหญ้า3.5K viewsหลงรักนายมาเฟีย
เดย์ไลลา3.7K viewsทาสสวาทอสูรเถื่อน
รินธารา2.2K viewsรักร้าย มาเฟียลูกติด
Melyssa13.0K viewsรักปมแค้นของมาเฟีย Lion King
Windlinea358 viewsคลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด8.4K viewsสัญญาร้ายนายมาเฟีย
พริ้มเภา902 viewsลวงรัก แรงแค้น
นรินทร์ลดา1.0K views
