chapter.10 ความรู้สึก 2/2

พรึ่บ! ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงนอนทันทีหลังจากที่ทำงานบ้านเสร็จ ถามว่าทำไมต้องทำมีแม่บ้านทำไมไม่ใช้ฉันเป็นเด็กทำไมต้องใช้ อีกอย่างทำเองเป็นเงินเดือนก็ได้นะอยากทำก็ทำแม่ผัวน่ารักขนาดนี้ไม่ทำได้ไง นึกไปนึกมานี่ก็ปาเข้าไปสามเดือนแล้วนะทำไมเฮียเวย์ถึงได้ทนได้นะทั้งที่ฉันก็แทบจะแก้ผ้านอนกับเขาแล้ว หรือว่ากลัวฉันวางยาสลบอีก เฮ้อ! ฉันก็สวยนะทำให้อยากทุกครั้งแล้วก็ทิ้งให้ค้างทุกครั้งเลย ไม่ใช่อะไรนะของมันเคยๆ แหละและฉันก็คนมั้ย มนุษย์หญิงงามคนหนึ่งเหมือนกันค่า

“กูสวยขนาดนี้ไม่มีอารมณ์บ้างหรือไงว่ะ?” ได้แต่บ่นพึมพำกับตัวเองอยากกระแทกเหล้าลงคอจังคิดแล้วก็ชวนเพื่อนสุดสวยทั้งสองก่อน

ห้องแชท นางฟ้าชะนีร่าน

Kwan_kk: มึงคอแห้งมากกกก

Linda:กูรอคำนี้มานานมากอีสวย

Pinglee: ที่เดิมเวลาเดิม

Linda:ผัวไม่ว่าหรอมึง

Kwan_kk:ไม่อ่ะ กูคงสวยเกินไป

Pinglee: สวยมากค่ะอีลิง อีคนสวย

Kwan_kk:555 อีเลววว

Linda:555 เจอกันมึงทำงานก่อน

Kwan_kk: อะเค

จบการคุยแชทฉันก็ดีดตัวลุกทันก่อนจะก้าวออกจากห้องนอนตรงไปยังห้องครัว ไม่ใช่อะไรนะ หิวค่ะ! เปิดตู้เย็นได้ก็ค้นหาของกินอย่างเดียวและมันเป็นอะไรที่แบบสวรรค์มากๆ เพราะของกินเต็มไปหมด ถือไม่หยดก็ใช้ปากคาบช่วยมันไปเลยสิคะและในจังหวะนั้นเองที่ฉันปิดประตูตู้เย็นก็สะดุ้งโหยงทันทีที่เห็นร่างสูงของใครคนหนึ่งยืนนิ่งอยู่ สายตาของเขามองมาอย่างสงสัยหรือมองว่าทุเรศก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆๆๆ แต่ฉันไม่มีนะสะดุ้งของตกไม่มีจ้า หอบเน้นๆ คาบแน่นมากบอกเลย

“เป็นผู้หญิงแบบไหนเนี้ย?” เสียงเข้มของเฮียโรมันเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินมาดึงถุงขนมออกจากปากของฉัน

“เฮียของหนูนะ” ฉันตะโกนออกไปเหมือนเด็กหวงของ

“ทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ไงถึงได้ไม่รู้ว่าผัวไปไหน?” ประโยคของทำให้ฉันสงสัยขึ้นมาทันที เออมันก็ต้องแบบนั้นแหละ!

“ก็ไปทำงานกับเฮียไม่ใช่หรอคะ”

“หึ!” เขาแค่ หึ! แค่นั้นจริงๆ และก็เดินจากไปทันที ไอ้เฮีย!

“พอๆ กันทั้งพี่ทั้งน้อง มาทำให้อยากแล้วจากไป ไอ้เวงงง!” จบประโยคที่พร่ำด่าฉันก็รีบวิ่งขึ้นห้องทันที เข้ามาถึงสิ่งแรกที่ฉันทำคือกดโทรศัพท์หาเฮียเวย์ทันที แชทไม่อ่านโทรไปสักพักก็รับสาย

“ฮัลโหลไหนว่าทำงานไง?”

(เสี่ยเขาหลับอยู่ ถ้าตื่นจะบอกให้นะ) แค่นั้นแหละค่ะขึ้นทันทีมันปรี๊ดค่ะ

“นี่อย่าบอกนะว่า หึ! เขาจ่ายให้เท่าไหร่ล่ะ?” ทั้งโกรธ ทั้งนอยด์ทั้งที่เราไม่รู้ว่าควรเป็นแบบนี้มั้ย เรามีสิทธิ์นี่เพราะเราเป็นเมียเขา

(ก็หนักอยู่นะ หนักจนฉันจัดให้เขาไปพอๆ กับเงินเลยแหละ)

“ปากดีนี่ ปากดีให้ได้แบบนี้ตลอดนะ!” จบฉันก็ตัดสายทิ้งทันที มันหน่วงเนอะทำไมเราถึงได้รู้สึกแบบนี้นะ อยู่ๆ ก็รู้สึกน้อยใจ น้ำตาก็ดันไหลออกมาใช่ว่าคนเข้มแข็งจะร้องไห้ไม่เป็นนะ ยอมรับเลยก็ได้ว่ารู้สึกดีกับเขาไปเยอะมากเลยทีเดียว

“น้ำตาบ้าไหลมาอยู่ได้ ถ้าเขาคิดว่าการทำแบบนี้ลับหลังฉันแล้วมันดี ฉันก็จะได้ทำบ้าง!”

เศร้าได้นิดหน่อยก็แรดเหมือนเดิมแหละเตรียมตัวเที่ยวแป๊บ ฮ่าๆๆๆ วันนี้ฉันเลือกชุดที่เหมาะกับการเป็นแม่เสือสาว นัยน์ตาสวย อ่อนระทวยยามเธอยิ้ม แฮะๆๆ นอกเรื่องแหละ เดรสรัดรูปสุดๆ เกาะอกแน่นๆ โชว์เนินเนื้ออวบอิ่ม เว้าหลังแบบฉ่ำๆ ฉ่ำโป๊ะมากบอกเลย แต่งหน้าเข้มๆ โบกไปค่ะ โบกแน่นๆ โบกเหมือนโบกปูน ผมปล่อยยาวดัดลอนใหญ่ ฉีดน้ำหอมพรมเข้าไปค่ะ พรมให้ทั่ว พอออกมาจากห้องแค่นั้นแหละค่ะก็ปะทะเข้ากับสายตาเข้มที่กำลังจะเดินเข้าห้องตัวเอง

“จะไปไหนหรอ?” เฮียโรเอ่ยถาม

“ไปหาผู้ชายค่ะ” ตอบไปแบบมั่นๆ ค่ะ

“พอกันทั้งผัวทั้งเมีย” จบประโยคเข้าก็เดินเข้าห้องตัวเองทันที เอาจริงๆ นะ เปลี่ยนผัวทันมั้ยแบบเดินเข้าห้องผิดแล้วเสียตัว ตื่นมาทำเป็นไม่รู้เรื่องโวยวายให้เขารับผิดชอบจะผิดมั้ยว่ะ? แรดเนอะ ฮ่าๆๆ

ฉันไม่คิดที่จะขับรถไปเองเพราะรู้ว่าต้องเมาแน่ๆ เลยให้คนขับรถไปส่งถึงที่ค่ะแต่เอ๊ะ! เอ๊ะ! รถคันนี้มันคุ้นๆ หึ! มาเที่ยวได้แต่กลับบ้านไม่ได้ใช่มั้ย ได้เฮียเดี๋ยวขวัญจัดให้ค่ะ

“ชะนีลิงวันนี้มึงยั่วกรวยมาก!” ปิงทักทันทีที่ฉันเดินมาถึงโต๊ะ ก็จริงแหละเพราะตลอดทางมีแต่สายตามองมาไม่หยุด คนสวยก็เงี้ยแหละ!

“ผัวไม่ว่าหรอมึงมาเที่ยวแถมแต่งตัวแรดขนาดนี้” หลินถามฉันก็เล่าค่ะ เล่าจนหมดเปลือกเลย จนเพื่อนรักทั้งสองด่าเฮียกับผู้หญิงของเขาเหมือนพวกมันเป็นเมียเขาเองอย่างงั้นแหละ

“นั่นไงมึง ข้างบน!” หลินเอ่ยจบสายตาของฉันก็หันตามทันที ไม่ใช่ก็ต้องใช่ เพราะมันใช่! เขานั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนและชะนีหอยสังข์ที่นั่งแนบอกชิดติดยิ่งกว่ากาวตราช้างอีกค่ะ

“โอ๊ย! หมั่นไส้มาก ตบมั้ยกูเปิดเอง”

“อีปิงใจเย็นๆ กูว่าขวัญมันมีแผน”

“พวกมึงพูดถูก!” จบประโยคเหล้าเพียวๆ ที่เพื่อนเทให้ฉันยกขึ้นมากระดกลงคอจนหมดก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังกลุ่มเป้าหมายทันที ในโต๊ะมีผู้ชายอยู่ห้าคนและคนที่โดดเด่นที่สุดคงจะเป็นเขา หน้าคุ้นๆ แต่นึกไม่อออกว่าใคร เออช่างเถอะเลือกแล้วก็เดินเข้าไปนั่งแบบหน้าด้านๆ ค่ะ ทุกคนมองกูแบบอีนี่ใคร?

“น้องมาหาใครครับ?” หนึ่งในนั้นเอ่ยถามฉันด้วยใบหน้าที่สงสัย

“เอ่อ หนูแอบมองพี่คนนี้มานานแล้วค่ะหนูชอบเลยเข้ามาทัก” หน้าด้านไปค่ะ ไปให้สุด!

“ว้าวๆๆ ไอ้เสือเสน่ห์แรงว่ะ”

“มันเจ้าชู้นะน้อง จะเอาจริงๆ หรอเปลี่ยนใจมาหาพี่ยังทันนะครับ” เสียงเพื่อนๆ เขาแซวกันจนฉันเองก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน

“เจ้าชู้สิเร้าใจดี” ฉันเอ่ยก่อนจะยิ้มโปรยเสน่ห์สุดๆ

“ผัวเธอก็เจ้าชู้นะไม่เร้าใจหรือไง?” ฉึก! อีห่าเอ้ยเหมือนถูกมีดปักกลางอก พูดออกมาได้หน้านิ่งมาก

“ผะ ผัว หนูโสดนะคะ” สู้ค่ะ

“หึ! โสดหรอแต่ผัวหนูกำลังเดินมานะ” ห๊ะ! ฉันหันควับไปมองร่างสูงที่กำลังเดินดุ่มๆ เข้ามา หน้าตาคือนิ่งมากพ่อ!

“รู้ได้ยังไงคะ?” พรึ่บ! ยังไม่ทันที่ฉันจะได้คำตอบก็ถูกดึงให้ลุกขึ้นจนเซไปชนเข้ากับแผงอกแกร่งของเขาทันที

“ขอบคุณนะเฮียที่บอกผม”

“อ้าว! เมียไอ้เวย์หรอว่ะ”

“รู้จักกันหรอคะ?”

“เพื่อนไอ้โรมันก็เพื่อนฉันเหมือนกัน” ว่าแล้วทำไมหน้าคุ้นๆ อีนี่ก็อึ้งแดกไปสิค่ะ ฉันหันไปมองเขามีการแสยะยิ้มที่โคตรจะกวนโอ๊ยสุดๆ

“หวงเมียแหละไอ้เสือ”

“หวงดิเมียที่ดื้อขนาดนี้หาโคตรยาก ไปก่อนเฮีย ไปก่อนเว้ย!” จบประโยคฉันก็ถูกรั้งด้วยการกอดโอบที่แน่นมากๆ แต่ก่อนพากลับมีพาฉันแวะเอากระเป๋าด้วยนะ อีห่า! ทำไมฉันไม่จัดการเขาตรงนั้นเพราะฉันให้เกียรติเขาค่ะ กลับบ้านก่อนเจอกูแน่!