LOGINShare
บทที่ 8 ไอ้กุ๊ย=ดร.ศิวัช
Last Updated:
2025-09-17 02:10:06งานเลี้ยงช่วงค่ำส่วนมากแขกจะเป็นนักธุรกิจที่เป็นคอนเนคชั่นของครอบครัวทั้งสองฝ่าย ศิวัชก้าวเข้างานพร้อมกับคุณศิตา ท่ามกลางสายตาของแขกในงาน เขามองหาอรุณีมาลาและลูกพบว่าเธอยืนคุยกับชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง แต่ก่อนที่เขาจะไปหาเธอหูก็ได้ยินเสียงสตรีสองคนคุยกันอยู่ด้านหลัง
“นั่นใครคุยกับคุณเจษฎาน่ะเธอ”
“อ๋อ..น้องสาวเจ้าสาวไงคนเล็กสุด”
“จำได้ล่ะ คนที่ไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วหอบลูกกลับมาพร้อมปริญญาน่ะเหรอ”
“ใช่ ไปเรียนทีเดียวได้ปริญญามาสามใบเลย” เสียงหัวเราะคิกคักเริ่มดังขึ้นเมื่อเจ้าตัวเริ่มสนุกปากกับเรื่องคนอื่น
“แล้วพ่อเด็กล่ะ ไม่มีเหรอ”
“ก็ไม่เคยเห็นนี่นะ คนสวยก็งี้รวยด้วยคงใช้ชีวิตเหลวแหลก คงท้องกับไอ้กุ๊ยที่ไหนสักคนหรือไม่ก็อาจจะมั่วจนไม่รู้ว่าท้องกับใคร”
“แหม..เธอก็ว่าไป”
ศิวัชหันไปทางผู้หญิงช่างพูดทั้งสองคน
“ขอโทษครับ ไอ้กุ๊ยที่คุณพูดถึงเมื่อครู่คือผมเอง”
เธอทั้งสองเห็นแววตาไม่เป็นมิตรขัดกับรูปร่างหน้าตาที่หล่อราวเทพบุตรของศิวัชแล้วเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้อง
“เอ่อ..คุณคงฟังผิดค่ะ เราสองคนไม่ได้นินทาใครเลยนะ”
“มีอะไรเหรอวัช” เกวลินปราดเข้ามากอดแขนศิวัช เธอเป็นญาติห่างๆ ของเมฆาและศิวัชที่มาร่วมงานด้วย และเธอเป็นเพื่อนกับผู้หญิงสองคนที่นินทาอรุณีมาลา
“ก็ถามสองคนนี้เองสิ” ชายหนุ่มปลดมือเกวลินออกจากแขนแบบไม่คิดจะรักษามารยาท
“ไม่มีอะไรจริงๆ นะลิน เราไม่ได้ว่าใครเลย” หนึ่งในสองพยายามแก้ตัว
“วัชเพิ่งมาเหนื่อยๆ อาจจะฟังผิดก็ได้ สองคนนี่เพื่อนลินเอง สร้อยฟ้ากับจิตสุดาเขามางานเป็นเพื่อนลินน่ะ”
เกวลินหันไปแนะนำศิวัชให้เพื่อนรู้จัก
“สองสาว นี่คือดร.ศิวัชญาติเราน่ะ ลูกชายนายหัวภาคย์กับหม่อมหลวงศิตาเพิ่งกลับมาจากยูเอสเอไม่กี่เดือน”
“พ่อคับ ต้นกล้ารอตั้งนานแน่ะ” เสียงเล็กพร้อมแรงดึงชายเสื้อสูททำให้ศิวัชหันไปมอง
เด็กชายต้นกล้ายืนหน้าบึ้งอยู่กับน้องสาวฝาแฝด เด็กชายไม่ชอบที่ 'พ่อ' ที่เพิ่งรู้จักวันนี้สนใจคนอื่นมากกว่าตนเองและน้องสาว
“ครับ พ่อเพิ่งมา ต้นกล้ากินอะไรรึยังลูก” ชายหนุ่มย่อตัวลงอุ้มเด็กทั้งสองไว้ในวงแขนข้างละคน
“ยังคร้าบบ..แม่มัวแต่คุยงานกับลุงเจษไม่เลิกสักที”
“งั้นพ่อพาไปหาอะไรกินกันครับ” ต้นกล้ากอดคอศิวัชส่งยิ้มเยาะเย้ยให้เกวลิน เมื่อครู่เด็กชายเห็นเธอจับแขนศิวัชจึงรีบวิ่งมาหา
สามสามอ้าปากค้าง ศิวัชเดินหายไปกับลูกฝาแฝดโดยที่ไม่ได้ทักทายคนที่เกวลินแนะนำให้รู้จักเลย หญิงสาวรู้สึกเสียหน้าอย่างมากเมื่อสร้อยฟ้าถาม
“ไหนเธอว่า ลูกชายนายหัวภาคย์เป็นแฟนเธอไงล่ะ ทำไมจู่ๆ เป็นพ่อของลูกยายนั่นได้”
เกวลินหันมามองเพื่อน “เขาบอกแกเหรอ”
“ใช่ เมื่อกี้ฉันนินทายายแฝดคนน้องว่าคงท้องกับกุ๊ยที่ไหนสักคน แฟนแกเดินพรวดๆ มาบอกว่าผมนี่แหล่ะคือไอ้กุ๊ยคนนั้น นี่แฟนแกจริงหรือแฟนมโนห่ะลิน ทำไมเขาไม่มองหน้าแกเลยล่ะ” จิตสุดาจี้ใจดำเพื่อนสาว
เกวลินกำมือเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำถามของเพื่อน
ศิวัชพาเด็กๆ ไปเลือกอาหารก่อนจะกลับมาที่โต๊ะที่เด็กชายต้นกล้าชี้บอกว่า
“แม่นั่งโต๊ะนี้คับ” ชายหนุ่มพาคู่แฝดกลับโต๊ะ เมื่ออรุณประภาเห็นจึงถามหลานทันที
“ต้นกล้าพาน้องไปไหนมา แม่พิณบอกว่าให้นั่งรอที่โต๊ะไงครับ”
“ต้นกล้าหิว” เด็กชายเสียงอ่อยเมื่อถูกแม่พิณดุ
“ในจานนั่นของต้นกล้าไม่ใช่เหรอ ยังทานไม่หมดเลย”
“เอาน่าพิณจะดุลูกทำไม เด็กก็แบบนี้เห็นอะไรก็อยากกินไปหมด” แทนไทพูดขึ้นมา เขาบอกศิวัชว่า
“เชิญดร.นั่งโต๊ะนี้ได้นะครับ ถ้ายังไม่มีโต๊ะ”
ศิวัชมองไปที่โต๊ะมารดา เห็นเกวลินนั่งคุยกับท่านคงจะฟ้องอะไรแน่ เขาจึงนั่งลงข้างบุตรชาย
“ขอบคุณครับ”
ห้านาทีต่อมาอรุณีมาลากลับมานั่งที่โต๊ะหลังจากที่เธอคุยกับเจษฎาแล้ว ญาติทางฝ่ายบิดาเจ้าของโรงแรมในเครือมณียาหลายสาขา หญิงสาวชะงักนิดนึงเมื่อเห็นศิวัชที่โต๊ะแต่เธอก็เฉยเสีย
“พี่เจษว่าไงล่ะออ” อรุณประภาถามน้องสาวเรื่องที่ไปคุย
“พี่เจษเขาจะไปนิวยอร์คเดือนหน้า เห็นว่าไปตามแฟนเลยมาถามเรื่องยูที่นั่น” อรุณีมาลาตอบ ส่วนคนฟังทำตาโต
“พี่เจษมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ใช่คนที่เคยเป็นข่าวบ่อยๆ ปีก่อนรึเปล่า”
“เปล่า แต่เป็นน้องสาวคนนั้นน่ะแหล่ะ” อรุณีมาลาตอบพี่สาวและหันมาคุยกับลูกเมื่อเด็กๆ ถามนั่นนี่ ชี้ชวนให้เธอดูรายการต่างๆ บนเวที
ศิวัชปลีกตัวมานั่งคุยกับมารดาในตอนท้ายๆ งานเลี้ยง เขาเล่าให้คุณศิตาฟังเรื่องที่อรุณีมาลาถูกคนในงานนินทา ท่านรับฟังอย่างสงบก่อนจะออกความเห็น
“แม่ถึงบอกว่าทุกการกระทำมีผลตามมาเสมอ เราปิดปากใครไม่ได้หรอกนะวัช หนูออเองก็คงรู้ดีว่าต้องถูกนินทา การเป็นพ่อเป็นแม่คนไม่ได้ง่าย ยิ่งเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวยิ่งไม่ง่ายต่อให้มีเงินมากแค่ไหนก็ตาม”
ศิวัชนิ่งไปด้วยความรู้สึกผิด เขาไม่เคยคิดว่าความมักง่ายของตนเองในอดีต จะยังส่งผลให้อรุณีมาลาต้องแบกรับถึงวันนี้
“เพราะฉะนั้นถ้าในวันนี้หนูออเขายังไม่ให้อภัย ไม่มองหน้าวัช ไม่ให้โอกาสเราเขาก็ไม่ผิดอะไร เพราะสิ่งที่ทำไปแล้วมันย้อนไปแก้ไขไม่ได้ วัชก็คิดให้ดีๆ แล้วกันจะทำอะไรต่อจากนี้”
ศิวัชมองหน้ามารดาอย่างไม่เข้าใจ
“แม่หมายความว่าอะไรครับ”
นางมองหน้าบุตรชาย ศิวัชเป็นลูกชายที่นางภูมิใจมาตลอด เขาเรียนดีมีความตั้งใจ ทำอะไรจริงจังแต่ในเรื่องความสัมพันธ์กลับสอบตก
“แม่อยากให้วัชถามใจตัวเองว่าจริงจังกับหนูออกับเรื่องลูกแค่ไหน ไม่ใช่วันนี้เรื่องยังใหม่ก็ขยันไปหา ไปดูแลให้เด็กผูกพัน แล้ววันนึงวัชจะเบื่อรึเปล่า ถ้ายังไม่แน่ใจว่าจะไปต่อจริงๆ ก็หยุดซะ แม่สงสารหลานถ้าในวันนึงถ้าวัชหายไป เด็กๆ จะเป็นยังไง”
คำถามของแม่ ไม่ต่างจากที่สีหราชเคยถามเขาเมื่อห้าปีก่อน แม้จะใช้คำพูดนุ่มนวลแต่ความหมายไม่ต่างกันเลย
Latest chapter
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ3
สิบสองปีต่อมา ณ เกาะพยาม อธิปหรือต้นกล้ายืนมองทะเลไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา เขาเพิ่งกลับจากการไปเรียนต่อในระดับปริญญาตรีที่สหรัฐอเมริกา ชายหนุ่มเรียนจบแล้วและตั้งใจจะมาอยู่ที่นี่สักพัก ก่อนที่จะกลับไปเรียนต่อปริญญาโทแต่วันนี้บ้านพักที่เคยสงบกลับเต็มไปด้วยผู้คนเพราะเป็นงานวันเกิดของนายหัวภาคย์ คุณปู่ของเขาเอง อธิปไม่ชอบคนเยอะเขาจึงปลีกตัวออกมาหาความสงบตามลำพัง“ต้นกล้า” เสียงเรียกของผู้หญิงคนที่เขารักที่สุดดังอยู่ด้านหลัง “คุณแม่” เขาหันกลับไปหาอรุณีมาลา แม่ของเขาในวัยสี่สิบสี่ยังสวยพริ้งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ยังทำให้พ่อเขาหึงได้อยู่เสมอ“แม่เดินหาลูกตั้งนาน มาทำอะไรตรงนี้” เธอถามลูกชายที่โตขึ้นผิดหูผิดตา ก่อนที่เขาจะจากไปเรียนต่อในตอนอายุ 17 ปีต้นกล้ายังเป็นวัยรุ่น แขนขายาวเก้งก้างแต่สี่ปีผ่านไปเขากลายเป็นหนุ่มเต็มตัว ตัวสูงกว่าเธอเสียอีก“ผมไม่ค่อยชอบคนเยอะเลยครับแม่ รำคาญ” คำพูดของลูกชายทำให้เธอหัวเราะ“วันนี้มีแต่พี่ๆ น้องๆ ทั้งนั้นเลยลูก” เธอหมายถึงต้นข้าวและต้นน้ำ และบรรดาหลานๆ เช่น ไอย่าลูกสาวของอัญญาและเมฆา อัครินทร์และมุกจันทร์ ลูกชายลูกสาวของอรุณประภาและคิรินทร์
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ2
เวลาผ่านล่วงเลยมาสี่ปี เด็กชายต้นกล้าในวัยเก้าขวบเขาบอกมารดาว่า“คุณแม่ ต้นกล้าอยากย้ายไปอยู่กับคุณปู่คับ”อรุณีมาลาเงยหน้าขึ้นมองลูกชาย“ลูกเพิ่งเรียนเกรด 3 เองนะลูก ที่นั่นไม่มีนานาชาติให้ไปต่อนะ”“เปิดเทอมหน้าต้นกล้าก็เรียนเกรด 4 แล้วคุณแม่ ปู่บอกว่าถ้าอยากไป ก็เรียนโรงเรียนประจำที่ภูเก็ตได้ ปิดเทอมกลับไปอยู่กับคุณปู่” เด็กชายพูด“ต้นกล้าไม่อยากอยู่กับแม่แล้วเหรอ” หญิงสาวเริ่มน้อยใจลูกชายนิดๆ ศิวัชเดินเข้ามาในห้องเขาได้ยินพอดี ชายหนุ่มวางมือบนบ่าของเธอเป็นเชิงให้ใจเย็น“ลูกไม่เคยเรียนโรงเรียนประจำจะอยู่ได้เหรอลูก” เขาถามต้นกล้า“ปู่บอกว่าพ่อก็เคยเรียน พ่ออยู่ได้ต้นกล้าก็ต้องอยู่ได้ครับ” เด็กชายตอบหนักแน่นศิวัชหันไปถามต้นข้าว “ต้นข้าวล่ะลูก หนูอยากไปไหม” เด็กหญิงส่ายหน้า “หนูอยากอยู่กับพ่อแม่ค่ะ” “คืนนี้พ่อจะคุยกับคุณปู่อีกที ปิดเทอมนี้ต้นกล้าไปเยี่ยมคุณปู่ตามปกติก่อนแล้วกันลูก” ศิวัชสรุปคืนนั้นศิวัชคุยกับอรุณีมาลา เขารอจนเธอลมหายใจสงบเป็นปกติจากบทรักหนักหน่วง ชายหนุ่มดึงร่างเธอมากอดลูบแผ่นหลังเรียบเนียน“เรื่องต้นกล้า ออคิดยังไง” “ออเป็นห่วงลูกค่ะ ต้นก
พรหมซ่อนรัก ตอนพิเศษ1
หลังจากที่คู่แต่งงานใหม่ใช้เวลาด้วยกันตามลำพังสามวัน คุณปู่คุณย่าก็พาเด็กๆ ตามมาสมทบที่เกาะพยาม และเพราะว่าอยู่ในช่วงปิดเทอมใหญ่ จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องโรงเรียนของเด็กๆเช้านี้นายหัวภาคย์มีแผนจะพาเด็กๆ ไปชมปะการังโดยขึ้นเรือท้องกระจกขนาดใหญ่ ศิวัชสวมเสื้อชูชีพให้ต้นกล้าและต้นข้าว เด็กชายถามบิดาว่า“แล้วเราจะลงไปดูในทะเลจริงๆ ได้ไหมคับพ่อ”“ได้ลูก แต่ลูกต้องโตกว่านี้แล้วไปเรียนดำน้ำก่อนครับ” ศิวัชตอบลูกชายที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่งทุกอย่างที่บ้านคุณปู่“ต้นข้าวไม่เห็นอยากลงไปเลย แม่บอกว่าเดี๋ยวตัวดำ” เด็กหญิงพูดขึ้นบ้าง“นี่มันเรื่องของลูกผู้ชาย” ต้นกล้าหันไปพูดกับน้อง เขาจำคำพูดของปู่มาใช้“ไปกันลูกเรียบร้อยแล้ว ห้ามดื้อ ห้ามโผล่หน้าออกนอกเรือ เข้าใจไหมครับ” ดร.หนุ่มบอกลูกแฝดต้นข้าวไม่เท่าไร เขากลัวต้นกล้าจะทำอะไรแผลงๆ มากกว่าเริ่มสายทั้งหมดจึงลงเรือกัน เรือที่ใช้วันนี้เป็นเรือขนาดใหญ่ มีที่ให้เดินหรือนั่งนอนได้ตามสบายตรงกลางท้องเรือเป็นแผ่นกระจกหนาเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ 2.5 เมตร ทว่า..เด็กชายต้นกล้ากลับไปสนใจมองปะการังนอกตัวเรือ เขาชะโงกหน้าออกไปเรื่อยๆ “ต้นกล้า หยุ
พรหมซ่อนรัก บทที่ 37 จบ
งานแต่งงานของศิวัชและอรุณีมาลาถูกกำหนดขึ้นในอีกสองเดือนหลังจากนั้น ยิ่งช่วงใกล้วันงานทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ยิ่งมีเรื่องวุ่นวาย คุณศิตามาอยู่ยาวที่กรุงเทพฯ เพื่อช่วยเตรียมงานล่วงหน้าถึง 1 เดือนงานนี้มีเพื่อนเจ้าสาวเพียงคนเดียวคืออรุณประภา ซึ่งอรุณีมาลาต้องการให้เป็นแบบนั้น เธอถือว่าพวกเธออยู่ด้วยกันตั้งแต่เกิดดังนั้นในวันสำคัญของชีวิต เธอต้องการให้คู่แฝดรับหน้าที่นี้เพียงคนเดียวส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวอรุณีมาลาขอว่าเธอจะเลือกเอง เธอต้องการให้สีหราชซึ่งเคยแนะนำให้เธอกับศิวัชพบกันเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว ซึ่งชายหนุ่มก็ยินดีอย่างยิ่งในวันลองชุดของหนุ่มสาวสี่คน ซึ่งเป็นร้านเดียวกันในระหว่างที่สองสาวฝาแฝดอยู่ด้วยกันในห้องแต่งตัว“ออจะไปฮันนีมูนที่ไหนนะ” พี่สาวถาม“จะไปเกาะพยามน่ะ ไปรอบที่แล้วมัวแต่ทะเลาะกัน ไม่ได้ดูอะไรเลย” อรุณีมาลาพูดปนหัวเราะนิดๆ“พิณดีใจด้วยที่ออมีความสุขสักที” อรุณประภาดีใจกับคู่แฝด เธอไม่เห็นอรุณีมาลาหัวเราะได้จริงๆ มานานแล้ว“จะดีกว่านี้ถ้าเราได้แต่งพร้อมกัน” แฝดน้องพูดด้วยน้ำเสียงสดใสพวกเธอออกมาจากห้องแต่งตัว อรุณีมาลาในชุดไทยจักรพรรดิสีงาช้าง ส่วนอรุณประภาสวมชุดไทย
พรหมซ่อนรัก บทที่ 36 ขอแต่งงานอีกครั้ง
อรุณีมาลานอนโรงพยาบาลสองวันหมอจึงให้กลับได้ ในเช้าวันที่จะกลับบ้านเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดของตัวเองที่แม่บ้านจัดมาให้ ศิวัชเปิดประตูเข้ามาหลังจากที่เขาไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายและรับยามาให้แล้ว“นี่ยานะครับออ” เขาวางถุงยาไว้บนโต๊ะ หญิงสาวเดินมานั่งที่เก้าอี้สำรวจถุงยาว่ามีอะไรบ้าง“ส่วนนี่พี่ซื้อกาแฟมาให้กับขนม” เขาวางกาแฟกับขนมถัดไปจากยา หญิงสาวพึมพำขอบคุณ“ส่วนนี่อีกอย่างครับ แม่พี่ให้มา” เขาวางกล่องกำมะหยี่ลง หญิงสาวมองของแล้วมองหน้าเขาศิวัชนั่งลงกับพื้นตรงหน้าเธอ “วันนี้ออจะได้กลับบ้านที่เป็นบ้านของเรา พี่อยากทำให้ถูกต้อง ไม่อยากให้ใครเอาออไปพูดเสียๆ หายๆ ออแต่งงานกับพี่นะครับ พี่จะได้ดูแลออได้เต็มที่” อรุณีมาลามองหน้าเขา ศิวัชเปิดกล่องแหวนมันเป็นแหวนมรกตน้ำงามล้อมรอบด้วยเพชร“แหวนนี่เป็นแหวนเก่าของท่านตาใช้สวมในท่านยายในวันแต่งงานของท่าน ตกทอดมาถึงคุณแม่ที่เป็นลูกคนเดียวแล้ววันนี้มันจะเป็นของออช่วยรับไว้เก็บไว้ให้ต้นข้าว ในวันแต่งงานของต้นข้าวนะครับ” “แต่งงานเหรอคะ” เธอพึมพำ“ครับ ถ้าออตกลงพ่อกับแม่พี่จะคุยกับคุณอัญ พี่อยากบอกออว่าทั้งหมดที่ผ่านมาพี่รักออ อยากอยู่ใกล้
พรหมซ่อนรัก บทที่ 35 Ship หาย ที่ไม่ได้แปลว่าเรือหาย
หญิงสาวตื่นมาอีกทีในตอนเช้าของอีกวัน เวลาเดียวกับที่ศิวัชเปิดประตูห้องน้ำออกมา“พี่ทำออตื่นเหรอเปล่า” เขามองหน้าเธออย่างเป็นห่วง อังมือกับหน้าผากของเธอทำท่าโล่งใจ“ดีนะ ออไม่มีไข้”“กี่โมงแล้วคะ ลูกล่ะ” เธอถาม“ตอนนี้เพิ่งหกโมงเช้าเอง ลูกอยู่กับแม่น่ะออ แม่กับพ่อมาถึงเมื่อคืนตอนเที่ยงคืน ออหลับอยู่พี่เลยไม่ได้ปลุก”“ค่ะ เลยทำคนอื่นลำบากกันไปหมด” “อย่าพูดแบบนั้น ทุกคนที่พูดถึงก็ครอบครัวทั้งนั้น” ศิวัชปลอบ รู้ว่าอรุณีมาลายังกลัวอยู่ “ออย้ายไปอยู่บ้านพี่นะ” ศิวัชบอกเมื่อเห็นเธอพยักหน้าเขาจึงพูดต่อว่า“เดี๋ยวพี่ให้คนไปเก็บของให้ ถ้าออยังกลัวก็ไม่ต้องไปเอง”“อิ๋วด้วยนะคะ ให้มาอยู่ดูแลเด็กๆ ด้วยได้ไหม” อรุณีมาลาห่วงคนของตัวเอง ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างโดนทำร้ายอะไรตรงไหนเธอยังไม่ทันได้ดูเลย“ได้จ้ะ พี่ให้คนของออตรวจร่างกายแล้วเมื่อคืน หมอบอกว่าไม่มีอะไรมาก ฟกช้ำนิดหน่อยตรงข้อมือที่ถูกมัด พี่เลยให้ไปอยู่ที่บ้านตั้งแต่เมื่อคืน จะได้อยู่เป็นเพื่อนต้นกล้าต้นข้าวด้วย” ศิวัชพูดเสียงนุ่ม“ขอบคุณค่ะ” อรุณีมาลาสบายใจขึ้นบ้าง“ออหิวไหม อยากกินอะไรรึเปล่าพี่ลงไปซื้อให้นะ” เธอส่ายหน้า “เจ
You may also like
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย306.9K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย136.8K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้249.5K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น48.9K viewsเกมแค้น กับดักหัวใจ
หยาดลดา123 viewsBAD CONCUBINE บำเรอ•รัก•
Badstyle_3.0K viewsอสูรหวงรัก
รินธารา378 viewsแผนร้ายแฝงรัก
Chocolate lily 176 views
