LOGINตอนที่ 3 ตกกระไดพลอยโจน (ส่วนที่ 2)
ร่างสูงว่ายกลับไปที่เรือ สักพักก็กลับมาพร้อมหน้ากากดำน้ำตื้นสองอัน
“ไปดำน้ำกัน” ปากชวนมือส่งอุปกรณ์ให้ หากคนโดนชวนยังคงยืนหน้าง้ำอยู่ในน้ำ
“อยากไปก็ไปคนเดียวซิ” เสียงใส ๆ ตวัดตอบอย่างหงุดหงิด
“ไปน่า ดำน้ำตื้นเองสวยนะ” กิรณามองหน้าคนชวน ใจก็อยากไปอยู่หรอกหากไม่พอใจอีตาคนชวนเอามาก ๆ ไม่อยากพาตัวเข้าไปใกล้โดยไม่จำเป็น
“ผมว่าคุณถอดชุดข้างนอกออกผึ่งไว้ก่อนดีไหมจะได้แห้ง ขึ้นมาไม่ต้องใส่เปียก ๆ คุณก็ใส่ชุดว่ายน้ำไว้แล้วนี่” คนตัวโตเจ้ากี้เจ้าการ รู้สึกผิดที่แกล้งจนกิรณาเปียก
“ช่างเหอะน่า” หากธามกลับพุ่งเข้าปล้ำถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออก ไม่สนใจกับเสียงโวยวายกรีดร้อง สุดท้ายชายหนุ่มก็จัดการเอาเสื้อผ้าของหญิงสาวไปตากไว้ที่กาบเรือให้เรียบร้อย ปล่อยให้กิรณาใส่บิกินี่แช่อยู่ในน้ำ ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอ เธอเกลียดผู้ชายบ้าคนนี้นัก เอาแต่ใจ บ้าบอที่สุด
“ไปกัน” ไม่พูดเปล่ายังลากเอาร่างบาง ๆ ตามไปโดยไม่สนใจอะไร อันที่จริงธามเห็นตาแดง ๆ นั้นและนึกสงสารอยู่เหมือนกันแต่ไม่รู้จะทำอย่างไรจะให้โอ๋แบบที่เขาโอ๋น้องน้อยมีหวังยายนี่คงอาละวาดหนักกว่าเดิม เลยเลือกทำไม่รู้ไม่ชี้หวังหาอะไรสนุก ๆ ให้เธอลืม ๆ ไป
ร่างบางยอมเกาะบ่าคนตัวสูงว่ายไปยังบริเวณที่ชายหนุ่มบอกว่ามีปะการังให้ดำลงดู ธามจัดแจงใส่หน้ากากดำน้ำให้หญิงสาว มองผิวแดง ๆ เพราะแดดเผาอย่างอดจะเป็นห่วงไม่ได้ พายายคุณหนูมาตากแดดตากลมขนาดนี้ไม่รู้กลับไปจะป่วยไหม
พอได้เห็นความสวยงามของโลกใต้ทะเล กิรณาก็เพลินจนลืมเรื่องขุ่นใจ เสียงใส ๆ หัวเราะลั่น หากไม่ทันไรก็บ่น
“หิว” ธามส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจ เหมือนมีเด็กเล็ก ๆให้ดูแลยังไงยังงั้น
“จับปลากินซิ” เสียงห้าวว่า กิรณาส่งค้อนให้
“ไม่หิวหรือไง” เสียงใส ๆ ถาม ชายหนุ่มเองก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองหิวขึ้นมาเหมือนกัน
“ไป ไปหาอะไรกินที่หมู่บ้านแล้วกัน”
กว่าชายหนุ่มกับหญิงสาวจะกลับถึงโรงแรมฟ้าก็มืดแล้ว ซึ่งกิรณาหลับมาตลอดทางเพราะความอ่อนเพลีย ชุดที่ใส่อยู่เปียกแล้วแห้ง แห้งแล้วเปียกจนน่ากลัวว่าทำให้เป็นหวัด
“คุณถึงแล้ว” ธามปลุกเสียงดัง หญิงสาวงัวเงียตื่นขึ้น หากความอ่อนเพลียทำให้ดูจะยังตื่นไม่เต็มตา สุดท้ายชายหนุ่มต้องจูงพากลับโรงแรม กิรณาเหมือนคนเดินละเมอจะจับจูงไปทางไหนก็ยอมไป
“ถึงห้องคุณแล้ว ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวไม่สบาย” ดูท่าทางหญิงสาวจะไม่ได้ฟังคำพูดที่แฝงความห่วงใยนั่น เดินงัวเงียเข้าห้องไม่พูดไม่จาอะไร
ตอนที่ 25 บาดแผล (ส่วนที่ 3)ร่างสูงเดินไปเดินมาอยู่บริเวณด้านหน้าอพาร์ทเม้นท์ของนิตาด้วยความว้าวุ่น เมื่อเห็นร่างเล็กเดินลงมาก็ดีใจจนแทบถลาเข้าไปหา“นิต้า พี่กี้เป็นอะไร” เสียงถามร้อนรน ธามไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อยู่ ๆ กิรณาก็หายออกมาจากโรงแรมโดยไม่บอกอะไรกับใคร โทรหาเท่าไรเธอก็ไม่รับ ทำเอาเขาร้อนรนแทบคลั่งเพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายกับเธอ จนกระทั้งยายตัวน้อยโทรมาบอกว่าพบเธอมารออยู่ที่อพาร์ทเม้นท์ แต่กลับห้ามไม่ให้เขาเข้าไปหาเสียอย่างนั้น“ไม่รู้ค่ะ นิดกลับเข้ามาก็เห็นพี่กี้นอนอยู่มืด ๆ พอเจอนิดก็ร้องไห้ไม่พูดไม่จาเป็นชั่วโมงท่าทางดูแย่มาก ๆ” พอได้ฟังธามก็อยากจะเจอคนรักขึ้นมาทันทีมีเรื่องหนักหนาสาหัสอะไรเกิดขึ้นกิรณาถึงมีอาการเช่นนี้ เท้าพาร่างสูงเดินขึ้นไปบนอพาร์ทเม้นท์ของเด็กสาว หากนิตารั้งแขนพี่ชายเอาไว้“อย่าพึ่งเลยดีกว่า พี่กี้คงไม่อยากเจอพี่ธามตอนนี้”“อะไรนะนิต้า ทำไมพี่กี้ถึงไม่อยากเจอพี่ล่ะ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหาอย่างว้าวุ่นใจ“ไม่รู้ซิคะ ที่รู้ ๆ คือถ้าไม่เพราะพี่กี้ไม่อยากเจอพี่ธามพี่กี้จะหลบมาอยู่กับนิดทำไมล่ะ” ชายหนุ่มจำนนด้วยเหตุผล แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าอะไรทำให้คู่หมั้นเป็นแบบ
ตอนที่ 25 บาดแผล (ส่วนที่ 2)ธามมองอดีตคู่ควงซึ่งกำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างลำบากใจ“ฉันไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้ เขาทำเหมือนฉันเป็นสิ่งของมีเอาไว้ประดับบารมี” อิซาเบลพร่ำรำพันถึงความทุกข์ที่ได้รับจากว่าที่เจ้าบ่าว ธามถอนหายใจหนักหน่วงรู้สึกเห็นใจในสิ่งที่หญิงสาวเผชิญ ถึงอย่างไรเธอกับเขาก็เคยมีช่วงเวลาดี ๆ ด้วยกัน แม้จะเพียงในฐานะคู่ควงก็เถอะ และการที่อิซาเบลหุนหันตัดสินใจแต่งงานกับฟรันซิสโกส่วนหนึ่งก็เป็นความผิดของเขา แต่ก่อนเขาไม่เคยสนใจกับความสัมพันธ์สั้น ๆ ที่เกิดขึ้นและจบลง คิดแต่เพียงว่าไม่เคยหลอกลวงใครทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นโดยความสมัครใจของทั้งตัวเขาและฝ่ายหญิง เมื่อถึงเวลาจบก็จบ ผู้หญิงหลายคนเดินเข้ามาเพียงเพราะมั่นใจว่าตัวเองจะหยุดเขาได้ แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อมันไม่เป็นไปตามนั้น อิซาเบลก็เช่นเดียวกัน เมื่อพลาดหวังหญิงสาวรู้สึกเสียหน้าจนตัดสินใจหุนหันประกาศแต่งงานกับฟรันซิสโกเพื่อแก้หน้าให้ตัวเอง มันกลายเป็นความผิดพลาดที่อาจทำลายทั้งชีวิตของเธอ ถ้าเป็นเมื่อก่อนธามคงไม่รู้สึกว่าตัวเองมีส่วนผิดเพราะเขาชัดเจนในความสัมพันธ์ตลอดมา จนถึงวันนี้ที่เขาได้รู้จักความรัก ได้เร
ตอนที่ 25 บาดแผล (ส่วนที่ 1)“ผมอยากรู้จังว่าตอนคุณเตรียมงานแต่งงาน เจ้าบ่าวในหัวสมองของคุณคือใคร” ฟรันซิสโกเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย หากแววตาที่จ้องมองไปยังร่างสมส่วนซึ่งทอดกายอยู่บนโซฟาบุผ้าทอลายวิจิตรรอบกายเต็มไปด้วยนิตยสารเกี่ยวกับงานแต่งงาน มีแววเชือดเฉือน“ไม่รู้ซิคะ รู้แต่ว่า งานแต่งงานของฉันมันต้องสมบูรณ์แบบที่สุด” นางแบบสาวเอ่ยเสียงหวาน ความสมบูรณ์บันดาลด้วยเม็ดเงินมหาศาลที่เจ้าบ่าวต้องจ่าย“หึ” ฟรันซิสโกทำเสียงในลำคอ เพียงเท่านั้นเลือดในกายของอิซาเบลก็เริ่มเดือด“เพราะฉันต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ยากแต่ง ฉันถึงอยากจัดงานให้สมใจฉันมากที่สุดเป็นการทดแทน” ดวงตาคู่งามเงยขึ้นสบกับว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเองอย่างถือดี“ความรู้สึกของเราก็ไม่ต่างกันหรอกอิซาเบล แต่ผมยังรู้จักละอายไม่แสดงออกมานอกหน้าด้วยการป่าวประกาศว่าอยากได้สามีคนอื่นเป็นเจ้าบ่าวแทน” มือที่ถือนิตยสารอยู่กำแน่น อิซาเบลจิกสายตาไปยังว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเอง เธอไม่เพียงแค่ไม่อยากแต่งงานกับเขา แต่เธอเกลียดเขาเลยทีเดียว... ฟรันซิสโกผู้ชายที่ครอบครัวเลือกให้เป็นเจ้าบ่าวของเธอ ตอนแรกหญิงสาวตอบตกลงเพราะคิดว่าผู้ชายคนนี้มีคุณสมบ
ตอนที่ 24 คู่วิวาห์ (ส่วนที่ 3)“สวัสดีค่ะคุณกีกี้ ไม่ทราบว่าว่างหรือเปล่าคะ ฉันมีเรื่องอยากปรึกษา” เสียงทักทายอย่างร่าเริงดังขึ้นหน้าโต๊ะทำงาน กิรณารู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายบุกเข้ามาถึงห้องทำงานส่วนตัวที่เธอใช่ร่วมกับธาม“อุ๊ยตายจริง ! ขอโทษด้วยนะคะที่ถือวิสาสะเข้ามา มันเคยชินน่ะค่ะ ฉันค่อนข้างสนิทกับอีรอส แล้วแต่ก่อนเขาก็ใช้ห้องนี้คนเดียว ฉันเลยเข้านอกออกในจนชิน” ท่าทางห่อปากแสดงความตกใจนั้นงดงามราวกับเจ้าตัวฝึกฝนมาเป็นอย่างดี กิรณาส่งยิ้มบาง ๆให้สาวสวย ถึงจะตะขิดตะขวงใจกับคำพูดและท่าทางที่อีกฝ่ายแสดงออก สัญชาตญาณเตือนให้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะเป็น ‘อดีต’ ของธาม แต่ถึงยังไรเวลานี้อิซาเบลก็เป็นลูกค้าและกำลังจะเข้าพิธีแต่งกับชายหนุ่มที่เหมาะสมกันทุกอย่าง แล้วเธอจะไปขุดคุ้ยเรื่องเก่าขึ้นมาทำไม“ไม่ทราบว่าคุณมีอะไรให้ฉันช่วยเหลือคะ” กิรณาแอบนึกชมตัวเองที่สามารถบังคับอารมณ์ให้กลับมาปกติได้รวดเร็ว ทั้งที่ใจเธออยากจะตำหนิหญิงสาวด้วยความหมั่นไส้ที่พยายามแสดงท่าทางเป็น ‘คนคุ้นเคย’ กับคู่หมั้นของเธอ“ฉันอยากจะปรึกษาคุณเรื่องดอกไม้ในงานน่ะค่ะ พอดีว่าฉันตัดสินใจไม่ได้เลยอยากจะขอความเห็นคุณหน่อย”
ตอนที่ 24 คู่วิวาห์ (ส่วนที่ 2)หญิงสาวพาฟรันซิสโกมานั่งพักดื่มกาแฟบริเวณระเบียงที่เชื่อมตัวสวนกับภายในอาคาร ไม่ไกลจากจุดที่อิซาเบลกับทีมงานกำลังพูดคุยกันอยู่“คุณกีกี้มาอยู่ฝรั่งเศสนานหรือยังครับ” ฟรันซิสโกถามขึ้น ดวงตาคมเข้มจับจ้องไปที่ร่างบอบบางของสตรีชาวเอเชียตรงหน้า นับว่าอีรอส มอเรลตาถึงจริงทีเดียวที่หาคู่หมั้นได้สะสวยและมีเสน่ห์เช่นนี้ ฟรันซิสโกอดจะเปรียบเทียบกับว่าที่เจ้าสาวของตัวเองไม่ได้ อิซาเบลนั่นสวยจัดกิริยาท่าทางถูกปรุงแต่งจนงดงามไร้ที่ติ สมกับการสาวสังคมแห่งมหานครปารีส ทว่าผู้หญิงตรงหน้ากิริยาท่าทางของเธอดูเป็นธรรมชาติ อ่อนโยนและงดงามทำให้คนอยู่ใกล้รู้สึกสบายใจได้อย่างประหลาด ซึ่งนั่นคือเสน่ห์ที่เด่นชัดในตัวเธอ“ยังไม่ถึงปีเลยค่ะ แต่ฉันเคยตามคุณพ่อมาอาศัยอยู่ที่นี่ช่วงหนึ่งสมัยยังเด็กมาก ๆ” กิรณาบอกเล่าด้วยท่าทางแจ่มใส“มิน่าเล่า เราถึงยังไม่รู้จักกัน” ฟรันซิสโกเอ่ยขึ้น ทั้งเขาและอิซาเบลต่างประหลาดใจที่ได้ข่าวว่าอีรอส มอเรลมีคู่หมั้นเป็นสาวสวยชาวไทย ไม่เคยมีใครรู้มาก่อนว่าหนุ่มเจ้าเสน่ห์แห่งวงสังคมปารีสจะมีคู่หมั้นแล้ว ยังไม่ทันที่การสนทนาจะดำเนินต่อไป ร่างสูงของทายาทคน
ตอนที่ 24 คู่วิวาห์ (ส่วนที่ 1)เจ้าของร่างบางระหงก้มหน้าก้มตาดูเอกสารในแฟ้มเพื่อเตรียมตัวประชุมกับลูกค้าคนสำคัญ เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวคนดังที่จะจัดงานวิวาห์ขึ้นที่โรงแรมในเครือมอเรล ณ กรุงปารีส กิรณาอดจะยิ้มขำกับตัวเองไม่ได้ จริง ๆ แล้วเวลานี้เธอควรจะวุ่นวายกับการเตรียมงานแต่งงานของตัวเองและคู่หมั้น แต่เพราะแผนการที่ผิดพลาดทำให้พิธีแต่งงานต้องเลื่อนออกไปไม่มีกำหนด ก็คงจนกว่าจะหาทางออกดี ๆ ให้กับเรื่องที่ร่วมกันก่อขึ้นได้ ท่าทางจะเป็นกรรมที่เธอกับคนรักริอ่านหลอกลวงบุพการีละมั้งทำให้ไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานกันเสียที ถึงอย่างไรตอนนี้กิรณากับธามก็จดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว มิหนำซ้ำชายหนุ่มยังหอบข้าวของมาพักอยู่กับเธอที่อพาร์ทเม้นท์หน้าตาเฉยโดยอ้างว่าถึงแม้เธอกับเขาจะมีสถานภาพเป็นคู่หมั้นกันเท่านั้น แต่เรื่องที่ทั้งคู่จดทะเบียนสมรสกันถูกต้องเป็นที่รับรู้กันในวงสังคมดี กิรณาได้รู้มาว่าธามถึงกับให้คนส่งข่าวไปยังคอลัมน์ซุบซิบที่เมืองไทยให้เล่นข่าวเรื่องนี้เพื่อให้รู้กันในวงกว้างเป็นการตัดปัญหาเรื่องข้อครหาต่าง ๆ ที่เธอจะได้รับ แม้แผนที่วางไว้จะผิดพลาดไปบ้างแต่เธอก็ได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการคือได้ใช







