LOGINShare
บทที่6 คัพC
Last Updated:
2025-11-02 20:43:46เจ้าเอยถอดบราออกจากตัว แถมเดินเอาไปส่งให้เขากับมือ แล้วยิ้มหวานให้คนตัวโต พายุยื่นมือไปรับถึงกับมือสั่นรีบเอายัดไว้ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง มองเจ้าเอย อย่างคาดโทษเอาไว้ก่อน
พายุร้องจบไปแล้ว และบอกแฟนคลับ “ผมขออนุญาตใส่บรา เอ๊ย! ใส่เสื้อ” เขาเล่นมุกกับคนดู “คัพอะไรกันบ้างครับนี้” นาทีตบมุขต่อ “จะคืนเจ้าของยังไงถูกครับ” สตาฟขึ้นมาตามเก็บบราลงจากเวที หลังเล่นจบ พายุรอจัดการเจ้าเอยเต็มที่เลย “ผิงเอยกลับก่อนนะ” ฉันรีบขอตัวกลับ กะว่าจะหนีกลับเพราะไม่อยากเจอพี่พายุ “กลับพร้อมกันเจ้าเอย ผิงไปหาพี่นาทีก่อนแป๊บเดียว” “ผิงผิงเอยไม่ได้ใส่บรา” ผิงผิงหัวเราะเพื่อน “แล้วใครใช่ให้ถอดไปให้พี่พายุละ ไปขอคืนสิ” “ไม่เอาใครจะกล้าไปขอคืน” เจ้าเอยทำหน้ายู่ใส่เพื่อน พายุเดินตรงมาหาตัวแสบที่ยืนกอดอกอยู่ ผิงผิงไปหานาทีสิ” ปากเขาพูดกับผิงผิงแต่ตามองเจ้าเอยไม่วางตา คล้อยหลังผิงผิง พายุจับแขนเจ้าเอยให้เดินตามเขาไป “พี่พายุทำอะไร” เขาดึงฉันจนมาถึงรถเขา และเปิดประตูรถยัดฉันเข้าไปในรถ “โอ๊ย! เจ็บนะ” พายุขึ้นมานั่งที่ประจำคนขับ ดึงบราลูกไม้เซ็กซี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ส่งคืนให้ฉัน “ใส่ซะ” เจ้าเอยรับมาถือไว้ “ใส่สิ” “พี่จะให้เอยใส่ยังไง” “ถอดได้ ใส่ไม่ได้” เขาตั้งใจกวน แถมจ้องที่หน้าอกโนบราของเธออย่างตั้งใจ “จ้องทำไมหันไปนะ” พายุยิ้มแถมดึงบราจากมือเธอกลับไปยัดใส่กระเป๋ากางเกงเขาเหมือนเดิม อยากแกล้งเด็กดื้อต่อ “พี่ทำอะไร” “ก็ให้พี่ไม่ใช่เหรอเปลี่ยนใจไม่คืนแล้ว” เจ้าเอยยกแขนเรียวขึ้นมากอดอก มองเขาอย่างไม่พอใจ พายุยิ้ม สตาร์ทรถ ออกรถทันที “พี่พายุจะไปไหน” เขาไม่ตอบ “พี่พายุ” ฉันตะโกนด้วยทนกับความกวนของเขาไม่ไหว “ตะโกนทำไมหนวกหูเสียงดัง ไปเอากันไงโวยวายทำไม” “จอดรถนะ” “ไม่อยากเหรอ” “ไม่” “โกหก หึ! หัวนมชี้ตั้งขนาดนั้นนะไม่อยาก” เขาหัวเราะเยาะเธอ “คนบ้าหยาบคาย” พายุหัวเราะชอบใจ “พี่พายุพาเอยกลับเดี๋ยวนี้นะ” “กลับอะไรเจ้าเอยเรายั่วเองนะ” ฉันยั่วเขางั้นเหรอ ฉันแค่อยากแกล้งเฉยๆ ก็สาวๆคนอื่นทำกันเยอะแยะ พอฉันทำบ้างทำไมเป็นยั่วได้ล่ะ “พี่พายุจอดรถ” “ทำไมอยากเอากันในรถเหรอ ก็ดีมันดีพี่ชอบนะ เดี๋ยวหาที่เหมาะๆ ก่อน” “พี่พูดบ้าอะไร” “เอากันในรถไงอยากลองใช้ไหมใส่กระโปรงมาด้วยเหมาะเลย” เจ้าเอยเงียบอยากจะร้องไห้กับคำพูดหยาบคายของเขา เป็นบ้าอะไรเนี่ย ครึดด ครึดด เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เธอ “ไม่ต้องรับนะเจ้าเอย” “อย่ามาสั่งเอย” เขาคว้าโทรศัพท์จากมือฉัน เขาทำแบบนั้นทำรถเซเป้ไปนิดหนึ่ง เจ้าเอยตกใจ “พี่ทำอะไรมันอันตราย” เขาดูมือถือเธอว่าใครโทรมา พีเจ ไอ้นักร้องหน้าหล่อที่ขอเบอร์เธอในร้าน เธอแมมเบอร์เขาแล้วด้วยงั้นเหรอ พายุหักพวงมาลัยเข้าข้างทางจอดรถ เขากดตัดสาย พีเจ แล้วกดเบอร์โทรเขาเข้าเครื่องเธอ เธอไม่มีเบอร์เขาในเครื่อง พายุเริ่มฉุนหนัก มองคนตัวเล็ก เขากดเบอร์ในเครื่องเธอ “เจ้าเอยแมมเบอร์พี่ ว่าที่รัก เดี๋ยวนี้” เจ้าเอยมองหน้าเขา “ไม่ค่ะทำไมเอยต้องทำ” “แล้วกับพีเจแมมเบอร์มันไว้ทำไม” “ก็เขาหล่อดี” พายุกัดกรามกรอด มองหน้าคนตัวเล็ก ที่มองเขากลับอย่างท้าทาย พายุออกรถ ขับเร็วราวกับชื่อเขา เจ้าเอยตกใจ “พี่พายุขับรถเร็วเกินไปแล้วนะ” “เพราะใครละ” เจ้าเอยเงียบ ไม่อยากพูดอะไรอีก กลัวเขาจะอารมณ์เสียแล้วขับรถเร็วขึ้นมาอีก สักพักพายุเลี้ยวรถเข้ามาที่บ้านเขา จับคนตัวเล็กอุ้มขึ้นพาดบ่า มือใหญ่ฟาดลงที่ก้นเธอ เพี๊ยะ! “โอ๊ยเจ็บนะ” “พี่พายุทำบ้าอะไร ทำแบบนี้ได้ยังไง” “แบบนี้แหละเลือดจะได้เลี้ยงสมองบ้าง” พายุเข้ามาในบ้าน สายฟ้ามองสองคน งงๆ “ชอบแนวนี้กันเหรอเบาๆเสียงกันด้วยล่ะ” “อุดหูสิวะสายฟ้า” สายฟ้าส่งยิ้มล้อพี่ชาย พูดเสร็จก็แบกเจ้าเอยขึ้นมาชั้นสองของบ้าน แล้วโยนคนตัวเล็กลงบนเตียง “โอ๊ยเจ็บนะ” เขาถอดเสื้อ ทำท่าจะถอดกางเกง “หยุดนะ” “หยุดทำไม” “พี่ห้ามทำนะเอยไม่เต็มใจ” เขายิ้มเยาะเธอ “เด็กน้อยไม่เต็มใจงั้นเหรอ หลอกตัวเองทำไมเจ้าเอย” “ถ้าพี่ทำโดยที่เอยไม่เต็มใจ พี่ต้องรับผิดชอบนะ” “หึ! งั้นเหรอ จะปล่อยท้องเหรอ ที่จะให้รับผิดชอบน่ะ” พายุหยิบบราของเธอมาสูดดม “ยั่วให้อยากแล้วจะมาให้รับผิดชอบอะไรละเจ้าเอย” “เอยไม่ได้ยั่วสักหน่อย” “เราชอบพี่ไม่ใช่เหรอ” “แต่พี่ บอกว่าไม่ชอบซ้ำไม่ใช่เหรอ” ฉันรีบพูดแย้งขึ้นมา “ถ้าอยากก็ทำได้ไม่ติดหรอกซ้ำให้ได้ สำหรับเราคนเดียว แล้วเราก็เป็นคนชวนด้วย” พายุพูดหน้าตาเฉย “เอยชวนตอนไหน” “แล้วจะมาถอดบราให้พี่ทำไมบนเวที ไม่รู้เหรอมันหมายความว่าไง” “ไม่รู้ ก็เห็นสาวๆ ทำกันเยอะแยะ” พายุยิ้มร้ายใส่เธอ “เขาเรียกให้ท่านะเจ้าเอยถอดแล้วมาส่งให้กับมือขนาดนั้น” “ก็แค่แกล้งเล่นทำไมต้องคิดเยอะ” เจ้าเอยพูดเสียงเบา “ถ้าไม่อยากทำก็แล้วแต่ ไม่ชอบฝืนใจใครเหมือนกัน แต่นอนนี่แหละดึกแล้ว พรุ่งนี้วันหยุดไม่ต้องไปเรียน ตื่นสายได้เลย อาบน้ำไหม” เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมอาบน้ำมาให้ เจ้าเอยเอื้อมมือไปรับ และรีบเดินเข้าห้องน้ำไปเขาเป็นบ้าแน่ๆ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ฉันแอบคิด ฉันออกมาจากห้องน้ำ เขาส่งเสื้อยืดของเขามาให้ฉัน “ใส่นี่นอนก็แล้วกันนะ” ในมือเขามีบราของฉันถืออยู่แต่ไม่ยอมส่งให้ฉันสักที “ขอบราคืนด้วยได้ไหมคะ” “ตอนนอนไม่ต้องใส่หรอก” พูดเสร็จเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ “….” เจ้าเอยนั่งอยู่ที่ปลายเตียง รอเขาออกมาจากห้องน้ำ เพราะฉันไม่รู้ว่าเขาจะให้ฉันนอนตรงไหน สักพักพายุออกมาจากห้องน้ำ มองเจ้าเอยที่ยังนั่งอยู่ปลายเตียง “พี่จะให้เอยนอนตรงไหนคะ” “ก็นอนนี่แหละ” “แล้วพี่ละคะ” “ก็นอนด้วยกัน ทำไมไม่เคยนอนรึไง” “บ้านนี้ไม่มีห้องนอนแขกเหรอคะ” “มีแต่ไม่ได้ทำความสะอาด แล้วพี่ก็ไม่ใช่พระเอกที่จะเสียสละไปนอนบนพื้นรึอะไรแบบนั้นแน่ นอนไปเถอะน่าถ้าบอกว่าไม่ทำก็ไม่ทำ ไม่ต้องห่วง” เจ้าเอยขึ้นไปนอนบนเตียง ห่มผ้าเรียบร้อย พายุออกมาจากห้องแต่งตัวเขาไม่ใส่เสื้อ เดินมานั่งลงพิงหลังกับหัวเตียง เปิดโทรศัพท์อ่านอะไรสักอย่างแล้วก็เปิดคลิปเสียง “พี่พายุลูก ว่างวันไหนนัดมาด้วยคุณมี้จะได้โทรหา คุณมี้คิดถึงจังเลย ดูแลสายฟ้าด้วยนะ แล้วอย่าขับรถเร็วล่ะ คิดถึงลูกนะจ๊ะ” เจ้าเอยนอนฟังเงียบๆ ฉันอยากจะฟ้องคุณมี้ของเขาจังเลยว่า เขาเพิ่งขับรถเร็วมากๆ เลยวันนี้ ทำฉันตกใจด้วย “เจ้าเอยหลับรึยัง” “ใกล้หลับแล้วค่ะ” “กอดพี่ได้นะถ้านอนไม่หลับ” เจ้าเอยพลิกตัวหันหลังให้เขา พายุอยากจะฟาดก้นเธออีกซักที เล่นตัวจริ๊งแม่คุณ เช้าวันต่อมา เมื่อคืนเจ้าเอยเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นเช้ามาอุ่นดีจังหลับเต็มอิ่มดีจัง เจ้าเอยขยับตัว “เอ๊ะ” แก้มฉันแนบอยู่กับหน้าอกแกร่ง ฉันเงยหน้าขึ้นมอง พี่พายุตื่นแล้วเขานอนหนุนแขนตัวเองมองฉันอยู่ “….” เจ้าเอยทั้งกอดทั้งก่ายเขา ซุกตัวอยู่ตรงหน้าอกเขา แถมเสื้อยืดที่ใส่ก็ถลกขึ้นมาจนเห็นแก้มก้น ฉันอายแทบจะมุดที่นอนหนี ขยับออกจากตัวเขาเอาผ้าห่มมาปิดหน้า พายุแอบยิ้ม เธอคงหนาวเมื่อคืนฝนตกหนัก ตอนนี้ก็ยังตกอยู่เลย “เจ้าเอยข้างนอกฝนตกหนักเลย เราไม่ต้องรีบกลับหรอกนะ รอฝนหยุดก่อน” “อืม ก็ได้ค่ะ” พายุลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป ออกมาจากห้องน้ำเข้าไปหาเสื้อกันหนาวของเขาให้เธอ “เจ้าเอยใส่เสื้อนี่นะถ้าหนาว” “ค่ะ” พายุเดินลงมาด้านล่าง เขาจะออกไปWalmart “พี่พายุฝนตกหนักพี่จะออกไปไหน” สายฟ้าเรียกถาม “ไปซื้อของหน่อย นายจะไปด้วยไหม” “ไปก็ได้” สองคนออกไปซื้อของด้วยกัน 🌧️🌧️⚡️⚡️🌧️🌧️
Latest chapter
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่47 ตอนพิเศษ
สองปีต่อมา ที่ประเทศไทย@Storm Clubเจ้าเอยเดินเข้าไปในร้าน ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเปิดร้านพนักงานเริ่มเข้ามาจัดเตรียมข้าวของกันบ้างแล้ว พายุนั่งเล่นกีตาร์ของเขาอยู่บนเวที เจ้าเอยยืนมองเขาเพลินๆ พายุหันมาเห็นเธอกวักมือให้คนตัวเล็กเข้าไปหา เธอเดินขึ้นไปบนเวทีโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ หอมแก้มเขา “หิวไหม” คนตัวโตหอมแก้มเธอคืนพร้อมกระซิบถาม “หิวแล้วค่ะ” “หิวพี่รึหิวข้าว” เจ้าเอยยิ้มกับความขี้แกล้งไม่เคยเปลี่ยน“หิวพี่อยู่แล้วค่ะ”“เด็กทะลึ่งใหญ่แล้วนะ” เขาหรี่ตามองแฟนตัวเล็ก“ก็พี่พาเด็กทะลึ่งเองนะคะ”“ทานอะไรดี ไปร้านที่เจ้าเอยชอบดีกว่าเนอะ”“ดีค่ะ”“แล้วจะอยู่ร้านกับพี่ใช่ไหมคืนนี้”“อยู่ก็ได้ค่ะ พี่เหนื่อยไหมต้องเข้าบริษัทด้วยต้องมาดูที่ร้านด้วย เอยเป็นห่วง”“ไม่เหนื่อยหรอก พี่มีความสุข ร้านนี้ก็เปิดเพราะตัวเองอยากเล่นกีตาร์ ที่สำคัญเมียชอบ” เจ้าเอยย่นจมูกใส่เขา พายุพาเจ้าเอยมาร้านที่เธอชอบ จัดการเลือกโต๊ะ เลื่อนเก้าอี้ให้เธอ เจ้าเอยเป็นคนเลือกอาหารเหมือนทุกครั้ง “แล้วที่ร้านคุณแม่เป็นยังไงบ้าง”“ขายดีค่ะ เอยช่วยคุณแม่ได้เยอะเลย ท่านจะได้พักบ้าง”“ดีแล้วครับ”“คุณมี้ถามมาว่าเมื่อไหร่เราจะแต
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่46 The end
“เจ้าเอยคืนนี้ทางสะดวกแล้ว เด็กๆ กลับกันหมดแล้ว” พายุยิ้มยักคิ้วให้เธอ “มาช่วยเอยเก็บของล้างจานก่อนไหมคะ” “ช่วยแล้วคืนนี้อย่าลืมรางวัลพี่ล่ะ”“ได้สิคะ” เขาเดินมากอดคนตัวเล็กทางด้านหลัง จูบไซซ์ซอกคอฉันไม่หยุด “พี่พายุพอก่อนค่ะ”“ทำไมเสียวแล้วเหรอ” “เอยล้างจานอยู่ ช่วยเก็บของก่อนไหมคะ”“ได้ครับ” คนโตตัวช่วยเธอเก็บนั้นเก็บนี้ จนเสร็จ “ขอดื่มเบียร์หน่อย เหนื่อยจังเลย” เจ้าเอยเดินไปหยิบเบียร์ให้เขา “ขอบคุณครับ นั่งตักไหม” “ตัวเอย มีแต่เหงื่อ” “มาเถอะพี่อยากให้นั่ง”เจ้าเอยนั่งลงบนตักแกร่ง เขาลูบผมเธอ “เหนื่อยไหม เดี๋ยวพี่ให้เมดมาทำความสะอาด อาทิตย์ละสองครั้งนะ เราจะได้ไม่เหนื่อยมาก”“ขอบคุณค่ะ”“พี่พายุว่ายน้ำกันไหมคะ ร้อนจัง” “ได้สิเจ้าเอยอยากว่ายก็ไปเปลี่ยนชุด หยิบกางเกงว่ายน้ำมาให้พี่ด้วย” “ได้คะ”เจ้าเอยขึ้นไปชั้นบนเปลี่ยนชุดว่ายน้ำแล้วลงมา พายุมองหุ่นที่สวยไร้ที่ติของแฟนตัวเอง แล้วก็ยิ้ม“นี่กางเกงว่ายน้ำพี่ค่ะ เอยไปลงสระก่อนนะคะ”“ครับ” พายุเปลี่ยนกางเกงว่ายน้ำแล้วตามเจ้าเอยลงสระ“สบายจังเลยค่ะ” เจ้าเอยชุดว่ายน้ำเรานี่ “ทำไมคะ” “เห็นแล้วของขึ้น สงสัยอยากโดนในสระ ลองไหมในสร
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่45 ครบรอบหนึ่งปี
“เจ้าเอยเราคบกันมาปีหนึ่งแล้วนะ พี่มีของขวัญให้เราด้วย” เจ้าเอยมองสบตาเขา “พี่พายุน่ารักจังเลยค่ะ แต่พี่พายุคะ เอยไม่ได้เตรียมอะไรให้พี่เลย เอยรู้สึกไม่ดีเลย” เขากอดเธอจูบหน้าผากสวย “พี่ไม่ได้อยากได้อะไร เจ้าเอยอยู่กับพี่แบบนี้พี่ก็มีความสุขมากแล้ว” พายุหยิบกล่องของขวัญ ให้เจ้าเอย เธอรับมาเปิดดูเป็นสร้อยคาร์เทียร์เข้าชุดกับต่างหู แล้วก็กำไล“สวยมากเลยค่ะ”“ชอบใช่ไหม?”“ค่ะ ชอบมากเลยค่ะ” “คุณมี้เป็นคนเลือกให้ว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยตัวเองเลยนะ”“ขอบคุณนะคะ”“แล้วอีกเรื่อง ป๊าบอกว่าให้พี่คุยกับเจ้าเอยเรื่องหมั้น”“คะ?”“ป๊าอยากให้คุณแม่เจ้าเอยสบายใจ ท่านจะได้มั่นใจในตัวพี่ด้วยว่าพี่จริงจังกับเรา หมั้นกันไว้ก่อนก็ได้ เจ้าเอยเรียนจบแล้วค่อยแต่ง ตอนนี้พี่เรียนจบแล้วจะไปขอหมั้นลูกสาวคุณแม่ก็คงไม่น่าเกลียด”“เราว่าไงทำไมเงียบ?”“เปล่าค่ะ เอยแค่ดีใจพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะ”“แล้วตกลงใช่ไหม”“ค่ะ ตกลงค่ะ”เขาสวมกอดคนตัวเล็ก “เอาเป็นวันนี้ของทุกปีเป็นวันครบรอบของเราดีไหม”“ดีค่ะ”“อยู่ฉลองกันแบบนี้ไปทุกปีนะเจ้าเอย”“ค่ะเอยรักพี่พายุนะคะ”“พี่ก็รักเจ้าเอยคนเดียวครับ”“….”“เมื่อไหร่เราจะใส่ชุดสีแดงล่ะ”
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่44 เรียนจบ
A year later...“เจ้าเอย” “ค่ะ”“พี่ดูเป็นไงบ้าง” “หล่อมากเลยค่ะ” วันนี้เป็นวันที่พี่พายุกับพี่สายฟ้าเรียนจบ ฉันตื่นมาก มาช่วยเขาแต่งตัว เข้ารับปริญญาครอบครัวของพี่เขามาร่วมแสดงความยินดี รวมถึงเจ้าเอยด้วย ฉันดีใจที่ได้อยู่เป็นส่วนหนึ่งของความสุขในชีวิตเขา เจ้าเอยยืนรอพายุกับคุณป๊าคุณมี้ของเขา พร้อมกับดอกไม้ช่อโตในมือสองช่อ ป๊าเจของพี่พายุต้องมาช่วยฉันถือเจ้าเอยแต่งตัวน่ารักจนคุณมี้อดชมเธอไม่ได้ “เจ้าเอยหนูน่ารักมากๆ เลย พี่พายุตาแหลมจริงๆ”พี่พายุกับพี่สายฟ้าเดินออกมาแล้ว เขาดูหล่อมากจริงๆ เลย อยู่ในชุดที่น่าภูมิใจชุดนั้น สองคนเดินตรงมาทางนี้ พี่เขาเดินผ่านใครๆ เขาก็พากันมองสองหนุ่มสุดหล่อกันหมด แต่สายตาพายุหยุดมองแค่เจ้าเอยแต่คนเดียว ทำให้คนถูกมองถึงกับเขินแก้มแดง “ร้อนไหม?”“ไม่ร้อนค่ะ พี่พายุหล่อมากเลยนะคะวันนี้ ตัวหอมมากด้วย” “กอดหน่อยไหม” ฉันไม่ยอมตอบเขา เขินหนักมาก ยื่นช่อดอกไม้ให้เขาพร้อมด้วยยิ้มหวาน “ยินดีด้วยนะคะ”“ขอบคุณครับ”ฟอด~คนตัวเล็กถึงกับเขินเมื่อพายุรับดอกไม้จากเธอแล้วโน้มตัวลงมาหอมแก้มแฟนไปฟอดใหญ่ต่อหน้าทุกคน สายฟ้าหัวเราะลั่น “ไหนคนหล่อ มาให้มี้หอมบ้างสิ”
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่43 คนที่ใช่ตั้งแต่แรก
“เรื่องเมื่อวาน เจ้าเอยโกรธพี่ใช่ไหม”เจ้าเอยพยักหน้า “พี่ขอโทษนะ ที่ทำทุกอย่างช้าไปหมด จริงๆ แล้วพี่คิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกันไม่ใช่ไม่คิดอะไรเลย พี่แค่รอให้นานะเขาพูดกับพี่ตรงๆ พี่ไม่อยากเป็นคนเริ่มพูดกับเขา เพราะมันดูทำร้ายจิตใจเขาเกินไปเพราะตอนนี้เขาก็เพิ่งเจอเรื่องแย่ๆ มา” “แต่เมื่อวานพี่คุยกับนานะแล้ว”ย้อนไปเหตุการณ์เมื่อวาน พายุไปส่งนานะที่ห้องพักของเธอ “พายุอย่าเพิ่งกลับได้ไหมคะ” นานะทำเสียงออดอ้อนเขา “นานะไม่อยากอยู่คนเดียว”“นานะอยากได้อะไรอีกไหมรึอยากทานอะไร ฉันจะสั่งให้”“ไม่ค่ะ แค่อยากให้พายุอยู่เป็นเพื่อน” “พายุคะ เราคบกันนะคะ นานะชอบพายุค่ะ ชอบพายุจริงๆ นะคะ ขอโอกาสให้นานะได้ไหมคะ เราชอบกันทั้งคู่ เราคบกันจะผิดตรงไหนละคะ เราชอบกันก่อนด้วยซ้ำ”“นานะฟังฉันนะ ถ้าที่เธอพูดหมายถึงเจ้าเอย ฉันรักเขาฉันรักเจ้าเอย สำหรับนานะฉันมีแค่ความหวังดีให้เธอในฐานะเพื่อนเท่านั้น และฉันคิดว่าเธอคิดกับฉันในสถานะเพื่อนเช่นเดียวกันมาโดยตลอด”“ถ้าความคิดนานะเปลี่ยนไป ฉันก็คงต้องแยกตัวออกจากเธอเพื่อรักษาระยะห่างระหว่างเรา เผื่อการกระทำของฉันจะทำให้นานะเข้าใจผิด และรักษาน้ำใจของแฟนตัวเองด้วย
พายุร้ายพ่ายเจ้าเอยNC20++ บทที่42 ป่วยแล้วอ้อนเก่ง
เช้าวันต่อมา เจ้าเอย ตื่นสายมากเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอน พี่พายุส่งข้อความหาฉันเหรอ เจ้าเอยรีบอาบน้ำแต่งตัวเสร็จโทรให้เขามารับ พายุขับรถมารับเธอ “คิดถึงพี่ไหม” “คิดถึงสิคะ”“วันนี้คุณหมอให้นานะกลับได้แล้ว พี่ต้องไปรับนานะ แล้วไปส่งที่พัก เจ้าเอยไปกับพี่นะครับ” “ได้คะ”พายุกับเจ้าเอยมาถึงโรงพยาบาล เขาจูงมือเธอเข้าไปหานานะที่ห้องพักคนป่วย พยาบาลนำอาหารมาให้นานะพอดี พายุเดินเข้าไปหานานะที่เตียง นานะหันมามอง เจ้าเอยยิ้มให้เธอ “วันนี้เป็นไงบ้าง” พายุถามน้ำเสียงดูอบอุ่นใส่ใจ“ดีขึ้นมากแล้ว แต่แขนขายังไม่ค่อยมีแรง” นานะหยิบช้อนจะตักซุป แต่ทำช้อนตก พายุหยิบช้อนขึ้นมา “ฉันป้อนให้เธอเอง” นานะส่งยิ้มหวานให้เขา เจ้าเอยยืนมองอยู่ นานะการละครชัดๆ พี่พายุดูไม่ออกรึไง ฉันเริ่มขัดใจ งงกับคนของตัวเอง “พายุหยิบน้ำให้หน่อยค่ะ เช็ดปากให้นานะหน่อยได้ไหม นานะเดินไม่ไหว เดี๋ยวพายุช่วยอุ้มหน่อยได้ไหมคะ บลาๆๆ” เจ้าเอยชักจะทนยืนตรงนี้ไม่ไหวแล้ว “พี่พายุคะ พี่นานะคะ เอยขอตัวกลับก่อนนะคะ พอดีเอยเพิ่งกลับจากทำงานกลุ่มกับเพื่อน ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ เอยขอตัวกลับก่อนนะคะ” พูดเสร็จเจ้าเอยหมุนตัวเดินออกจา
You may also like
มาวิน พี่รหัสโคตรหล่อ | Brother Love
Chugar_Chup5.2K viewsกำราบรักวิศวะเลว
BlueSoda6.8K viewsสาววิศวะ กับ หนุ่มบริหาร (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น7.0K viewsซ่อนรักลับเมียวิศวะ / พันธะร้ายลงทัณฑ์รัก
อัญธิญาน์7.5K viewsCrazy in love วิศวะคลั่งรัก (เจเจ) NC18+
เรนเดียร์ B-526.7K viewsหวงรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol5.9K viewsผิดที่รัก
ไปร์นดา1.1K viewsหลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง
ชาไทยเย็น8.0K views
