21 - สารภาพ(ผิด) NC

สารภาพ(ผิด) NC

“พี่เข้ามาทำไม เดี๋ยวแม่เห็นเอานะ” หญิงสาวรีบเอ่ยบอก เมื่อร่างสูงถอนจูบออกจากปากของเธอ

“พี่นอนไม่หลับ” ร่างสูงเอ่ยบอกอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร

ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรให้มากความยาว อุ้มหญิงสาวมาวางลงบนที่นอน แล้วตามไปทาบทับร่างบางเอาไว้อีกที

“พี่จะทำอะไร” หญิงสาวถามขึ้น แต่ก็พอจะเดาสถานการณ์ตอนนี้ได้แล้ว

“ทำเอย” เสียงเรียบเอ่ยบอกออกมาอย่างจริงจัง

“ตะ แต่พี่เพชร ห้องนี้ไม่เก็บเสียงนะ” หญิงสาวรีบดันหน้าอกแกร่งของร่างสูงห้ามเอาไว้ แล้วแย้งขึ้นมาทันที

“เอยก็ร้องเบา ๆ สิ” เสียงเรียบเอ่ยกระซิบชิดที่ข้างหูของเธอ

ลมหายใจอุ่น ๆ ที่เป่ารดต้นคอขาวของเธอนั้น ทำเอาเธอขนลุกซู่ไปหมด ลมหายใจเริ่มติดขัดขึ้นมา หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ

“พี่เพชร อื้อ...”

แต่ไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยพูดอะไรออกมา ร่างสูงก็ก้มลงมาประกบปากของเธอเสียแล้ว ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวหยอกล้อกันอย่างเมามัน กวาดชิมน้ำหวานจากโพลงปากอวบอิ่มนั้นอย่างช่ำชอง

มือไม้ปลาหมึกเริ่มอยู่ไม่สุขเมื่ออารมณ์เตลิด จับหญิงสาวถอดชุดนอนตัวบางออกอย่างเร่งรีบ และตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง ที่ใช้เวลาถอดไม่ถึงนาทีเสียด้วยซ้ำ

เนื้อตัวนุ่มนิ่มผิวพรรณขาวสะอาดตา