Beranda / โรแมนติก / มารยายั่วรัก / บทที่ 44 ไม่ได้บังคับ

Share

บทที่ 44 ไม่ได้บังคับ

Penulis: Mamaya Writer
last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-28 10:41:00

Chapter 37

“ครับ” ชายหนุ่มขานรับ ขณะเดินเข้าไปกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากอกแกร่งผ่านเข้าแผ่นหลัง เขากระชับกอดเธอแน่นมากขึ้นพร้อมก้มลงซุกไซ้คอและเส้นผมบาง “ณินท์ของพี่”

หญิงสาวคลายอ้อมกอดออกก่อนจะหันหน้ามามองชายหนุ่มด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข...

“มานี่สิครับ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็พาเธอเดินมาที่โต๊ะอาหาร ซึ่งเต็มไปด้วยเทียนอโรม่าที่ล้อมรอบเป็นรูปหัวใจ

ณัฐภัทรเดินมาถึงใกล้โต๊ะ เอื้อมหยิบของที่วางอยู่ขึ้นมา จิรภาณินท์ได้แต่มองทำตาปริบ ๆ ด้วยความงุนงง

ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้มที่ยิ้มให้ดั่งเช่นทุกครั้ง นัยน์ตาคมจ้องมองใบหน้าสวยอยู่นานก่อนจะค่อย ๆ คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ

“พี่ภัทรจะทำอะไรคะ” จิรภาณินท์แทบอายเมื่อชายหนุ่มคุกเข่าต่อหน้า...หญิงสาวหันไปมองซ้ายมองขวาเหมือนกลัวว่าจะมีใครมาเห็น

“แต่งงานกับพี่นะคะคนดี” น้ำเสียงนุ่มและหนักแน่นของเขาทำให้เธอแทบเป็นลมทันที เธอกำลังฝันไปใช่หรือไม่ ช่วยตบให้เธอตื่นทีเถอะ !

“พี่ภัทรหมายความว่าอย่างไรคะ !” เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยความตก
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 47 ไม่ยอมรับผู้หญิงคนนี้

    Chapter 40มุกวารีเดินเข้ามาพร้อมฉีกยิ้มหวานให้กับชายหนุ่มและหญิงสาวตรงหน้า นิ้วเรียกกำแน่นซ่อนอยู่หลังกระเป๋าหรูสะพายยาวข้างตัว“จะไปไหนกันเหรอคะ” มุกวารีถามด้วยน้ำเสียงหวาน“ผมไม่จำเป็นต้องตอบเรื่องส่วนตัวกับคนนอก” ณัฐภัทรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่กลับหลายเป็นมีดที่กรีดลงหัวใจของมุกวารีจนเจ็บแสบ“มุกก็ไม่ใช่คนนอกนี่คะ ภัทรก็น่าจะรู้ว่ามุกกำลังจะมาเป็นภรรยาภัทรแล้วไม่ใช่หรือคะ คุณแม่ทาบทามมุกไว้ตั้งหลายครั้งเลยนะคะ” มุกวารีพูดพร้อมยิ้มหวานให้กับจิรภาณินท์“คงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ ถ้ามุกอยากจะรู้เรื่องด้วย” มุกวารีพูดพร้อมจ้องมองจิกสายตาไปหาหญิงสาวข้างกายชายหนุ่ม“ไม่ว่าหรอกครับ แต่ผมไม่อยากพูดเรื่องสำคัญกับคนที่ไม่สำคัญสำหรับผม” ณัฐภัทรตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเช่นเดิม แต่ทว่าคำพูดของเขาถึงกับทำให้มุกวารีแทบเซล้มทั้งยืน แต่ถึงอย่างงั้นหญิงสาวก็ยังคงซ่อนความรู้สึกเจ็บแค้นทั้งหมดไว้ภายใต้ใบหน้าเรียวสวยของเธอ พร้อมกับแสร้งบีบน้ำตาเรียกร้องความเห็นใจจากชายหนุ่ม“คุณพูดจาทำร้ายจิตใจมุก ทำไม

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 46 ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป II

    Chapter 39ณัฐภัทรลงบันไดด้วยสีหน้าสีดูสดใส เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารอดที่จะแปลกใจไม่ได้ว่าวันนี้มีอะไรที่ผิดปกติไป“วันนี้ทุกคนตื่นเช้ากัน มีอะไรหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มนั่งลงที่เก้าอี้ สังเกตสีหน้าผู้เป็นแม่ที่อารมณ์ไม่ค่อยดี“ไม่มีอะไรหรอก แล้ววันนี้จะกลับดึกอีกไหม” จินดารัตน์กล่าวขึ้น“คุณแม่จะไปถามทำไมล่ะคะ ก็รู้ ๆ อยู่ว่าคงจะกลับดึก มัวแต่อยู่กับแม่พริตตี้คนนั้นจนลืมกลับบ้าน” เพ็ญรตีเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ชอบพอใจ“ไม่หรอครับ” เขาตอบ นัยน์ตาคมมองไปยังผู้เป็นแม่ที่นั่งนิ่งเหมือนจะโกรธเขาอยู่นั่งเอง“ถ้าวันนี้กลับบ้านเร็ว งั้นพาหนูณินท์มาหาย่าสิ” จินดารัตน์ชวน แต่คนที่ไม่เห็นด้วยก็มีเพียงเพ็ญรตีที่แสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมาอย่างชัดเจน“คุณแม่จะชวนมันมาที่บ้านทำไมคะ !”“ฉันก็แค่อยากเจอ ทำไมเธอถึงจงเกลียดจงชังเขาแบบนั้น”“เพ็ญไม่ชอบค่ะ แค่ผู้หญิงที่คิดจะจับผู้ชายรวยๆ ถึงต้องใช้มารยายั่วซะขนาดนั้น ตาภัทรคงไม่ใช่รายแรกหรอกค่ะ”เสียงพูดคุยโต้เถียงระหว่างแม

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 45 ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป I

    Chapter 38“เรื่องมุกวารีอีกสินะ ไม่ต้องไปบังคับฝืนใจตาภัทรหรอกนะ”“เพ็ญไม่ได้บังคับนะคะ แต่ค่ะอยากให้ตาภัทรหันมามองก้อนเพชร มากกว่าก้องกรวดก้อนทรายน่ะค่ะ” เพ็ญรตีพูดเปรียบเปรย“พูดจาแรงไปหรือเปล่า หนูณินท์ก็เป็นคนเหมือนกับเรานั่นแหละ อีกอย่างที่ฉันชอบหนูณินท์ไม่ได้วัดกันที่ฐานะหรอกนะ”“แต่เพ็ญยอมรับนะคะ ว่าเลือกที่ฐานะก่อน แค่ไม่อยากให้ตาภัทรอายคนอื่นนี่คะ มีภรรยาเป็นแค่ พริตตี้กระจอก ๆ เท่านั้น” น้ำเสียงเอ่ยขึ้นบ่งบอกถึงความไม่ชอบในตัวของจิรภาณินท์ออกมาอย่างชัดเจน“ฉันชอบหนูณินท์เพราะถูกชะตากัน ส่วนเรื่องอื่นที่ตาภัทรจะชอบหรือไม่ชอบไม่ได้อยู่ที่ฉัน เธอเองก็น่าจะให้ตาภัทรได้เลือกคู่ชีวิตเองบ้าง...”“ที่ผ่านมาเพ็ญก็ให้ภัทรเลือกแล้วนี่คะ ตอนนี้เพ็ญอยากให้ตาภัทรลองฟังเพ็ญดูบ้าง ไหน ๆ หนูมนต์ก็จากไปนานแล้ว ให้ตาภัทรลองเปิดใจกับหนูมุกบ้างไม่เห็นจะเสียหายเลยนี่คะคุณแม่” เพ็ญรตีอธิบายพร้อมทั้งยิ้มออกมาเมื่อพูดถึงมุกวารี“ฉันหมายถึงตอนนี้ เรื่องหนูมนต์เป็นอดีตไปแล้ว เธอจะไปสนใจห

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 44 ไม่ได้บังคับ

    Chapter 37“ครับ” ชายหนุ่มขานรับ ขณะเดินเข้าไปกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากอกแกร่งผ่านเข้าแผ่นหลัง เขากระชับกอดเธอแน่นมากขึ้นพร้อมก้มลงซุกไซ้คอและเส้นผมบาง “ณินท์ของพี่”หญิงสาวคลายอ้อมกอดออกก่อนจะหันหน้ามามองชายหนุ่มด้วยแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุข...“มานี่สิครับ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็พาเธอเดินมาที่โต๊ะอาหาร ซึ่งเต็มไปด้วยเทียนอโรม่าที่ล้อมรอบเป็นรูปหัวใจณัฐภัทรเดินมาถึงใกล้โต๊ะ เอื้อมหยิบของที่วางอยู่ขึ้นมา จิรภาณินท์ได้แต่มองทำตาปริบ ๆ ด้วยความงุนงงชายหนุ่มเดินเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้มที่ยิ้มให้ดั่งเช่นทุกครั้ง นัยน์ตาคมจ้องมองใบหน้าสวยอยู่นานก่อนจะค่อย ๆ คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ“พี่ภัทรจะทำอะไรคะ” จิรภาณินท์แทบอายเมื่อชายหนุ่มคุกเข่าต่อหน้า...หญิงสาวหันไปมองซ้ายมองขวาเหมือนกลัวว่าจะมีใครมาเห็น“แต่งงานกับพี่นะคะคนดี” น้ำเสียงนุ่มและหนักแน่นของเขาทำให้เธอแทบเป็นลมทันที เธอกำลังฝันไปใช่หรือไม่ ช่วยตบให้เธอตื่นทีเถอะ !“พี่ภัทรหมายความว่าอย่างไรคะ !” เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยความตก

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 43 กลิ่นดอกกุหลาบ

    Chapter 36หลังจากที่มุกวารีออกจากห้องไปความเงียบสงบก็กลับคืนสู่ที่เดิมอีกครั้ง ณัฐภัทรยิ้มมองจิรภาณินท์ก่อนลุกขึ้นเดินเข้ามาหาคนถูกมองไหวตัวทันจึงรีบถอยออกห่าง ณัฐภัทรเห็นท่าทางของเธอก็อดหัวเราะและยิ้มออกมาไม่ได้“พี่ภัทร ! ห้ามเดินมาเลยนะคะ ไม่งั้นณินท์จะโกรธจริงๆ ด้วย” เธอขู่ฟ่อ ทั้งที่รู้ว่าชายหนุ่มไม่ยอมทำตามอย่างแน่นอน“พี่สัญญาเลยครับว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลยณินท์” เขายกมือขึ้นอย่างยอมแพ้พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน “นะครับ”“ไม่ค่ะ” หญิงสาวส่ายหน้าพลางเดินถอยหลังออกห่าง เมื่อมั่นใจว่าคงเดินตามมาไม่ทัน จึงรีบหมุนตัวเดินอย่างเร็วเพื่อกลับไปที่โต๊ะ ทว่ากลับไม่เป็นเช่นนั้นเสียแล้วเธอถูกดึงเข้าไปกระแทกที่อกแกร่งอย่างเร็วจนไม่ทันตั้งตัว ร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดร้องโวยายจนชายหนุ่มต้องพูดขู่เธอ“พี่ภัทร !” เธอพยายามดิ้นหลุดเป็นอิสระ“พี่ยังไม่ทันทำอะไรเลย” น้ำเสียงนุ่มของเขากระซิบข้างหลังใบหู“พี่ภัทรชอบรังแกณินท์” เธอว่าชายหนุ่ม“เเต่ณินท์ก็ชอบไม่ใช่หรือ

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 42 ก็แค่หน้าตาคล้ายเท่านั้น

    Chapter 35มุกวารีได้ยินคำตอบก็ทำหน้าไม่พอใจ ทั้งที่คิดว่าจิรภาณินท์อาจจะคิดไปเองว่าคนในรูปจะเป็นเธอก็ได้“งั้นหรอ” มุกวารีตอบพร้อมฉีกยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้า“แล้วทำไมเธอถึงไม่ถามภัทรล่ะคะ” มุกวารียิ้มหวานถามด้วยชัยที่เหมือนว่า เธอกำลังตรอกย้ำผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าให้รู้สึกเจ็บ“ฉันมีมารยาทมากพอที่จะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเจ้านายค่ะ”จิรภาณินท์ณินท์ตอบพร้อมยิ้มหวานมุกวารีจิกนิ้วกำแน่น แทบอยากร้องกรี๊ดและเดินเข้าไปตบสักที“ก็ฉันเห็นเรียกสนิทสนม เลยนึกว่าจะรู้ซะอีก ที่แท้ก็แค่คนรู้จักกันธรรมดา ถ้าสนิทจริงภัทรก็คงเล่าให้ฟังแล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”“ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องส่วนตัวของคนอื่นเท่ากับนะคะ ถ้าพี่ภัทรอยากเล่าก็คงเล่าให้ฟังเองนั่นแหละค่ะ”หญิงสาวถอนหายใจส่ายหน้าก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อมุกวารีได้แต่มองจิรภาณินท์ด้วยสายตาเกลียดชัง ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะชายหนุ่มเช่นเดิม ทั้งที่อยากจะเดินเข้าไปจิกเส้นผมบางของคนตรงหน้าแล้วยกมือตบลงไปที่ใบหน้าสวยเพื่อเป็นการสั่งสอนแต่เธอต้อง

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status