LOGINShare
เอาตัวไม่รอด
Last Updated:
2025-04-23 16:33:36
Related chapters
มาเฟียคลั่งรัก เป็นผัว
"ได้สิงั้นไปทางนั้นกันไหม" ซีโน่เอ่ยพร้อมกับชี้มือไปทางสวนด้านหลังของงานที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก"ได้ค่ะ ดูเงียบดี" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ติดมือไปด้วยก่อนจะเดินตามร่างสูงของซีโน่ไปโดยที่มีเฟรดเดินตามไม่ห่าง"แล้วนี้คุณลุงไม่มาด้วยหรอคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งสะโพกยังม้านั่งตรงข้ามกับร่างสูง"มาสิ โดยพวกหุ้นส่วนลากไปดื่มตั้งแต่เข้างานแล้ว""เข้าทางคุณลุงสินะคะ""ฮ่าๆ แล้วคุณอากับคุณน้ายังไม่กลับหรอ? ""ยังคะ เห็นหม่ามี๊ไลน์มาบอกว่าทางนั้นมีปัญหานิดหน่อยอาจจะกลับมาช้า""งั้นหรอ ถ้าเรื่องงานมีปัญหาอะไรบอกพี่ได้นะเดียวพี่ไปช่วย""ได้เลยค่ะเดียวโมเน่จะทักหาพี่ซีโน่คนแรกเลย ชนแก้วกันดีกว่าค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งชูแก้วไวน์ในมือขึ้นมาด้านหน้าชายหนุ่มเคร้ง~เสียงชนแก้วไวน์ทั้งสองแก้วประสานเสียงกันก่อนที่ทั้งคู่จะพากับดื่มด่ำกับรสชาติหวานอมฝาดของไวน์ราคาแพงพร้อมกับต่างชวนกันพูดคุยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนานโดยที่มีเฟรดยืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาวไม่ห่าง"เดียวพี่ไปเอาเครื่องดื่มมาเพิ่มให้นะ" ซีโน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าไวน์ที่เขาและเธอหยิบมาหมดแล้ว"ค่ะ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานตอบกลับช
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก อ้าขาnc
ร่างบางกรีดร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ่นจนเหลือแต่เพียงบราปีกนกและแพตตี้ตัวจิ๋วพร้อมทั้งพยายามจะดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล“เหอะ ทีกับฉันทำเป็นดีดดิ้น!! ” ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกดต่ำอย่างพยายามข่มโทสะไว้ไม่ให้เพิ่มมากขึ้นทั้งๆ ที่เขาแทบจะข่มอารมณ์ไม่ไหวจนอยากฆ่าชายหนุ่มคนที่เธอพุดคุยด้วยให้ตายคามือเสียด้วยซ้ำ“อื้อ~ ปล่อยนะ” โมเน่เอ่ยและพยายามหันหน้าหนีเมื่อมาเฟียหนุ่มโน้มหน้าเข้ามาดูดเม้นคอระหงของเธอจนเกิดรอยแดงมือหนาของดราก้อนเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมตามจังหวะการหายใจอย่างแรงจนเหมือนมันจะแหลกคามือก่อนที่จะกระชากบราปีกนกของเธอออก"เจ็บ! " โมเน่เอ่ยออกมาเดียวสีหน้าบิดเบี้ยวมือเรียวพยายามดันใบหน้าของดราก้อนที่กำลังดูดกัดยอดปถุมถันของเธออยู่อย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งเธอดันเขาออกเท่าไหร่เขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันเธอแรงเท่านั้น“อ้าขาออก!! ” ดราก้อนที่พึ่งผละออกจากเต้านมอวบอิ่มก็ตวาดขึ้นเสียงดัง"...." คนตัวเล็กไม่ได้เอ่ยตอบแต่กับหนีบขาตัวเองไว้แน่นอย่างพยายามขัดขืนมือแกร่งของดราก้อนจับขาเธอตั้งฉากขึ้นพร้
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก เป็นข่าว
- เช้าวันใหม่ -คลืด คลืด~มือเรียวของร่างบางที่กำลังงัวเงียควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องปลุกเธอให้ตื่นในยามสายของวัน"ว่าไงคะหม่ามี๊"( ในข่าวหมายความว่ายังไง ทำไมมีอะไรไม่บอกหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊! ) คำถามของผู้เป็นแม่และน้ำเสียงที่ดูน่ากลัวอย่างที่ท่านไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอดังขึ้นทำเอาร่างบางที่กำลังงัวเงียอยู่ลืมตาเบิกกว้างและดีดตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ"ข่าวอะไรคะ? " โมเน่เอ่ยถามผู้เป็นเเม่เสียงแผ่วอย่างมึนงงว่าเธอมีข่าวอะไร( ข่าวลูกกับมิสเตอร์ดราก้อนไงทำไมไม่พูดกับหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊ตรงๆ )"ป่าวนะคะหม่ามี๊ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบไอแพดของตัวเองที่วางอยู่ตรงหัวนอนมาเปิดดูข่าวของวันนี้ทันทีพร้อมกับตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าตอนนี้มีแต่ข่าวของเธอว่อนอินเตอร์เน๊ตไปหมดข่าวใหญ่ช็อควงการธุรกิจ หนุ่มนักธุรกิจสุดฮ็อตซุ่มคบสาวไฮโซทายาทโรงแรมดังถึงกับควงกันมาออกงานสังคมแต่เรื่องไม่จบเพียงเท่านี้เพราะดันไปปะทะกันเข้ากับหนุ่มไฮโซที่เคยเป็นข่าวมาก่อนหน้านี้ไม่นาน!!รูปภาพ ( ตอนเดินควงแขนเข้างานด้วยกัน )รูปภาพ ( ตอนดราก้อนกับซีโน่ทะเลาะกัน )คลิปวิดีโอ ( คลิปวิดีโอตอนดราก
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก ทำให้ถูกต้อง
"แด๊ดดี๊หม่ามี๊ โมเน่คิดถึงที่สุดเลย" ร่างบางที่พึ่งเดินเข้ามาในตัวบ้านเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินมาสวมกอดผู้เป็นพ่อของเธออย่างออดอ้อนทันที"แด๊ดดี๊ก็คิดถึงโมเน่ที่สุดเหมือนกันลูก" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหอมหัวลูกสาวของตนอย่างคิดถึง"หม่ามี๊ล่ะคะไม่คิดถึงโมเน่หรอ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับมองผู้เป็นแม่ด้วยสายตาออดอ้อน"ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเลยเรามีเรื่องต้องเคลียร์กันแล้วไหนมิสเตอร์ดราก้อน? " ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นและมองหาชายหนุ่มแต่เพียงไม่นานร่างสูงของดราก้อนก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเช้าผลไม้"สวัสดีครับ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งส่งกระเช้าผลไม้ไปให้ยังช้อยที่ยืนอยู่ตรงนั้น"สวัสดีจ๊ะ" คุณหญิงไพรินเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มบางๆ ให้กับชายหนุ่ม"เชิญนั่งๆ " ก้องเกียรติพร้อมกับผายมือให้กับชายหนุ่มยังโซฟาที่ว่างอยู่"ใครจะอธิบายให้ฟังคนแรก" คุณหญิงไพรินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย"คือว่าข่าวที่หม่ามี๊กับแด๊ดดี๊เห็นมันไ..""มันเป็นความจริงครับผมกับโมเน่เรากำลังคบกันอยู่และตอนนี้เราก็อาศัยอยู่บ้านเดียวกัน" ยังไม่ทันที่โมเน่จะได้เอ่ยแก้ตัวอะไรชายหนุ่มก็เอ่ยแทรกขึ้นหญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นก็หันไปมองชายหนุ่มด้วยตาเบิกกว
Last Updated : 2025-04-24มาเฟียคลั่งรัก วันเกิดวันตาย..?
- 2 วันต่อมา -เวลา 18.30 น.ยามเย็นของวันชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นภายในคฤหาสน์หรูด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบปราศจากเสียงโวยวายของหญิงสาวต่างจากทุกวัน"อิ่มแล้วหรอ" เสียงของหญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่หัวโต๊ะทานข้าววางช้อนส้อมลงพร้อมทั้งหยิบผ้าเช็ดปากขึ้นมา"อืม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขณะที่กำลังเช็ดปากอยู่"แล้ววันนี้นายจะไปไหนไหม? ""ไม่ถามทำไม""ป่าว" หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับหยิบแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบและแสร้งทำเป็นไม่สนใจมาเฟียหนุ่มมองท่าทางของหญิงสาวด้วยสายตานิ่งเรียบก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารขึ้นไปยังห้องทำงานของตน- 3 ชั่วโมงต่อมา -หญิงสาวที่กำลังง่วนอยู่กับการตกแต่งเค้กอยู่นั้นก็สะดุ้งขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงเรียกของสาวใช้"คุณโมเน่คะ""หะ..ห้ะ! " "มีอะไรให้ดิฉันช่วยไหมคะ" มะลิเอ่ยขึ้นถามหญิงสาวที่ง่วนอยู่กับการทำเค้กอยู่คนเดียวมาหลายชั่วโมงแล้วโดยสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้ามาช่วยเธอ"ไม่ต้องฉันทำเองได้" โมเน่รีบเอ่ยปฏิเสธทันที"ถ้ามีอะไรให้ช่วยเรียกดิฉันได้ตลอดเลยนะคะ" มะลิเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินจากไปเมื่อเห็นว่าผู้เป็นว่าที่นายหญิงของตนเองไม่ได้ต้องการควา
Last Updated : 2025-04-24มาเฟียคลั่งรัก เกือบตายเพราะ....
ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งหน้าห้องฉุกเฉิน"มันเกิดอะไรขึ้น! " เฟยหลงที่พึ่งมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับเฟรดเอ่ยขึ้น"นายกินวอลนัทเข้าไปครับ" มาตินที่ยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉินเอ่ยขึ้น"พวกมึงทำงานกันยังไง!! " เฟยหลงตวาดออกมาลั่นดีว่าวันนี้เขาเข้าโกดังแล้วอยู่กับเฟรดพอดีเลยรู้เรื่องราวและรีบมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับพิมพ์ไลน์ไปบอกเพื่อนๆ คนอื่นๆ ให้ตามมา"ขอโทษครับ ความผิดของผมเองที่ไม่ตรวจสอบให้ดี" มาตินเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิดเพราะเขาเองตอนแรกก็ะหงิดใจอยู่แล้วที่อยู่ๆ หญิงสาวนำเค้กมาให้ผู้เป็นนายของตนแต่ไม่ยอมตรวจสอบให้ดี"แล้วไอดราก้อนมันกินเข้าไปได้ยังไง" "คุณโมเน่ทำเค้กแครอทมาให้นายในนั้นน่าจะผสมวอลนัทอยู่ด้วย" มาตินเอ่ยข้อสันนิษฐานของตนเองขึ้นถึงแม้ว่าเข้าจะไม่ได้กลิ่นวอลนัทจากเค้กก้อนนั้นเลยก็ตาม"โมเน่? ผู้หญิงที่มันขืนใจเขามาอยู่ด้วยน่ะหรอ""ครับ""....." เฟยหลงเงียบลงพร้อมกับเดินไปนั่งยังเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉินเฟรดที่ยืนเงียบอยู่นั้นก็เดินเข้ามาตบไหล่ของมาตินที่ทำหน้าเครียดเบาๆ อย่างให้กำลังใจเพราะทั้งเขาและมาตินต่างก็รักและนับถือดราก้อนไม่ต่างกันเพราะถ้าไม่มีดราก้อน
Last Updated : 2025-04-27มาเฟียคลั่งรัก พอจะมีทางไหม..?
แกร็ก~ทันทีที่ประตูห้องนอนถูกมาเฟียหนุ่มเปิดออกหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าประตูก็เบิกตากว้างอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะกลับมาได้ไวขนาดนี้"ดะ..ดราก้อน! " โมเน่เอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักพร้อมกับเดินถอยหลังออกมาจากหน้าประตูเมื่อร่างสูงของมาเฟียหนุ่มย่างกายเข้ามาภายในห้องเธอที่เหลือบไปเห็นเเจกันใบหรูขนาด 12 นิ้วที่วางอยู่บนโต๊ะภายในห้องเธอจึงรีบเอื้อมมือคว้าแจกันมาจับไว้แน่นและเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงและแววตาที่หวาดกลัว"ยะ..อย่าเข้ามานะไม่งั้นฉันฆ่านายจริงๆ ด้วย"ดราก้อนที่พึ่งเดินเข้ามาภายในห้องก็ได้แต่มองการกระทำของหญิงสาวด้วยสายตายากที่จะคาดเดาก่อนที่เขาจะละความสนใจจากเธอและเดินผ่านร่างบางไปหยิบผ้าขนหนูและเดินตรงเข้าไปยังห้องน้ำภายในห้อง"เห่อ~ " เสียงถอนหายใจของมาเฟียหนุ่มดังขึ้นหลังจากที่หย่อนกายที่เปือยเปล่าลงไปยังอ่างอาบน้ำแบร์ดหรูก่อนจะหลับตาลงอย่างอยากพักสายตาพร้อมกับคิดทบทวนอะไรบางอย่างอีกครั้ง- 30 นาทีต่อมา -แกร็ก~ร่างสูงที่อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบนและพันผ้าขนหนูไว้ที่เอวเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับปรายตามองร่างบางที่นั่งกอดแจกันอยู่ที่มุมห้องและจ้องมองมาที่เขาอย่างหวาดระแวงด้วยเช่นกั
Last Updated : 2025-04-27มาเฟียคลั่งรัก เกลียด?
- ช่วงหัวค่ำของวัน -ณ คฤหาสน์หรูของดราก้อนโมเน่ที่มาถึงอยู่พักหนึ่งแล้วได้แต่นั่งเม้มปากแน่นอยู่ในรถคันหรูที่ดราก้อนซื้อให้โดยที่ไม่กล้าลงจากรถเพราะไม่กล้าสู้สายตากับบรรดาพ่อบ้านแม่บ้านและเหล่าบอดี้การ์ดทั้งหลายถึงในตอนเช้าพวกเขาจะทำตัวปกติกับเธออย่างกับเมื่อคืนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นก็ตามก๊อกๆ"คุณโมเน่เป็นอะไรรึป่าวครับ" ทันทีที่โมเน่เปิดกระจกรถลงคนสวนก็เอ่ยขึ้นทันทีด้วยสีหน้าเป็นห่วงเพราะเขาเห็นเธอมาจอดนานแล้วแต่ไม่ยอมลงเสียที"ป่าวค่ะ" ร่างบางที่สะดุ้งหลุดจากความคิดตัวเองเมื่อเห็นคนสวนขอบ้านมาเคาะกระจกรถของเธอก่อนจะเอ่ยตอบ"อ่อครับ ผมเห็นคุณโมเน่มาถึงนานแล้วแต่ไม่ลงมาสักทีเลยนึกว่าเกิดอะไรขึ้น""ไม่มีอะไร ฉันแค่คุยกับเพื่อนอยู่" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับชูโทรศัพท์ที่เธอถือไว้ให้คนสวนดู"อ่อ ขอโทษครับงั้นผมขอตัวก่อน" คนสวนที่ได้คำตอบจากหญิงสาวก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินจากไป"เอาวะ" มือเรียวบางกดปุ่มปิดประจกตามเดิมก่อนที่จะเอ่ยให้กำลังใจตัวเองที่จะต้องเดินไปสู้สายตาของเหล่าพ่อบ้านแม่บ้านพร้อมกับเปิดประตูเดินลงจากรถไปแต่เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นว่าทุกคนดูปกติและทักทายยิ้มแย้มให้เธอเหมือนเ
Last Updated : 2025-04-27
Latest chapter
มาเฟียคลั่งรัก อยากไหม?
"เสร็จแล้ว" หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อเธอพึ่งใช้ผ้าก๊อซพันเเขนให้กับเขาเสร็จ"....." หลังจากที่หญิงสาวเอ่ยจบมาเฟียหนุ่มก็มองที่ผ้าพันแผลที่แขนของเขาที่มันดูไม่เรียบร้อยเท่าไหร่นัก"นี่! ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะก็ฉันพึ่งพันครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ" หญิวสาวที่เห็นสายตาของมาเฟียหนุ่มก็รู้ได้มันทีว่าเขาคิดอย่างไรกับการทำแผลของเธอ"ก็ไม่ได้ว่าอะไร" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าฉุกเฉินของศัตรูที่เขาขนเสบียงพวกนั้นลงมาด้วยไว้ตรงหน้าหญิงสาว"ว้าวว พวกนั้นเตรียมพร้อมกว่านายอีก" โมเน่ที่เปิดกระเป๋าดูและเห็นของกินก็เอ่ยขึ้นอย่างดีใจ"ฉันไม่ได้เตรียมตัวมาไล่ยิงคน""ก็นั้นแหละเป็นถึงมาเฟียนายก็ควรจะเตรียมพร้อมกว่านี้ไหมเกือบจะพาฉันมาตายอยู่แล้ว" โมเน่เอ่ยบ่นเป็นชุดพร้อมกับหยิบขนมปังขึ้นมาแกะถุงก่อนจะกัดคำโตอย่างคนหิวโหย"...." ดราก้อนที่ได้ยินที่ร่างบางเอ่ยก็ได้แต่นั่งกินแครกเกอร์เงียบๆ อย่างไม่ได้เอ่ยเถียงอะไรกลับไปส่วนหนึ่งที่เธอพูดก็มีเหตุผลเขาควรจะเตรียมพร้อมให้มากกว่านี้จริงๆ อย่างที่เธอเอ่ยเพราะเขานั้นเป็นมาเฟียและมีศัตรูอยู่รอบตัว"ทำไมนายไม่กินขนมปังล่ะมันน่าจะอยู่ท้องกว่า" โมเน่ถา
มาเฟียคลั่งรัก ถอดเสื้อ
หญิงสาวตะโกนเรียกชื่อมาเฟียหนุ่มขึ้นมาอย่างสุดเสียงด้วยความตกใจพร้อมกับดวงตาที่เบิกกว้างเบิกเมื่อเห็นว่าเขาถูกกระสุนยิงเข้าที่แขนเพื่อที่จะมาช่วยผลักเธอให้พ้นจากกระสุน"ซี๊ด~ " ดราก้อนที่ถูกยิงเข้าที่แขนก็ทำสีหน้าเจ็บเพียงเล็กน้อยเพราะดีว่ากระสุนนี้เพียงแค่เฉี่ยวดีว่าไม่ฝังเข้าที่แขนแต่ก็เป็นรอยเฉี่ยวที่ลึกพอสมควร"ดะ...ดราก้อนเเขนนาย ฮึก" หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนด้วยความกลัวและตกใจพร้อมกับชี้ไปที่แขนข้างขวาของมาเฟียหนุ่มที่ตอนนี้เลือดไหลจนชุ่มแขนเสื้อเชิ้ตของเขา"หลับตาไว้จนกว่าฉันจะบอกให้ลืมตา" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำพร้อมกับเปลี่ยนสีหน้าและแววตาเป็นโหดเหี้ยวก่อนจะสไลค์ปืนเพื่อเตรียมจะยิงทั้งที่ตอนนี้เขาเหลือกระสุนเพียงแค่ลูกเดียวเท่านั้น"อืม" หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเป็นโหดเหี้ยมอย่างที่เธอนั้นไม่เคยเห็นมาก่อนหลังจากที่หญิงสาวหลับตาลงดราก้อนก็หันกลับไปทางชายฉกรรจ์ที่นอนอยู่กับพื้นทรายพร้อมกับกำลังเล็งปืนมาทางเขาทั้งที่ตนเองเเทบจะยืนไม่ไหวเพราะเลือดไหลนองออกมาจากขาที่ถูกมาเฟียหนุ่มยิงจนเลอะพื้นทรายสีขาวดราก้อนที่เห็นแบบนั้นได้แต่ก
มาเฟียคลั่งรัก หนีไม่รอด
หญิงสาวกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเธอวิ่งมาเกือบถึงชายหาดหมายจะเจอเหล่าลูกน้องของดราก้อนมาช่วยเหลือเธอแต่เธอก็ต้องผิดหวังพร้อมกับตาเบิกกว้างด้วยความตกใจกลัวทันทีเมื่อเรือที่มาจอดเทียบใกล้ๆ เรือสปีดโบ๊ทของดราก้อนเป็นเรือของชายฉกรรจ์ที่ไล่ยิงเธอเเละดราก้อนเมื่อเช้าและพวกเขากำลังเล็งปืนมาที่เธอโมเน่หลับตาปี๋เมื่อคิดว่าเธอคงไม่รอดแล้วแน่ๆ พร้อมกับได้ยินเสียงปืนที่ลั่นผ่านเธอไปแต่เธอกับไม่รู้สึกเจ็บอะไรพร้อมกับเสียงของมาเฟียหนุ่มดังขึ้น"ฉันบอกแล้วใช่ไหมไม่ให้ไปไหน! " ดราก้อนตวาดลั่นพร้อมกับรีบวิ่งมาดึงเธอไปหลบหลังเขาหญิงสาวที่หลบอยู่หลังมาเฟียหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มพร้อมกับมองไปยังเรือของอีกฝ่ายก็เห็นว่าคนที่เล็งจะยิงเธอเมื่อกี้ตอนนี้ถูกดราก้อนยิงตกทะเลไปแล้ว"มึงฆ่าลูกพี่แล้วก็เพื่อนกู กูไม่ปล่อยไว้แน่!! " ชายฉกรรจ์คนหนึ่งที่เหลือรอดอยู่เอ่ยขึ้นเสียงดังลั่นด้วยใบหน้าเครียดเเค้นพร้อมกับเล็งปืนมาที่เขา"เดียวฉันนับหนึ่งถึงสามเธอวิ่งไปหลบอยู่หลังต้นไม้เข้าใจไหม""แล้วนายล่ะ""ไม่ต้องถามมากฉันบอกให้ทำอะไรก็ทำ! " ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมกับเล็งปืนไปที่เ
มาเฟียคลั่งรัก ขอโทษ
"ที่นี่เกาะอะไร" ร่างบางที่เดินตามหลังมาเฟียหนุ่มเข้าไปในเกาะเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะเมื่อเธอมองไปรอบๆ เธอไม่เห็นเรือหรือแม้แต่ผู้คนอาศัยอยู่เลย"ไม่รู้ แต่น่าจะเป็นเกาะที่ไม่มีเจ้าของ" ดราก้อนเอ่ยขณะที่เขาเเละเธอเดินลึกเข้าไปเพื่อที่จะหาที่หลบภัย"พวกมันจะตามเรามาไหม" โมเน่เอ่ยถามมาเฟียหนุ่มด้วยสีหน้าเป็นกังวลและหวาดกลัว"ตาม" "นี่ ฉันยังไม่อยากตายนะ! " หลังจากสิ้นคำตอบของดราก้อนร่างบางก็รีบตวาดออกมาทันทีพร้อมกับหัวใจที่เริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างหวาดกลัวว่าพวกนั้นจะตามมาเจอ"เธออยู่กับฉันไม่ตายหรอก""มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วฉันยังสาวยังสวยอยู่จะไม่ยอมตายเด็ดขาดและถ้าฉันตายฉันจะมาหักคอนายคนแรก! ""ผีฉันก็ขมขืน""ไอทุเรศ แล้วพวกลูกน้องนายจะมารับตอนไหน""ไม่รู้ที่นี้ไม่มีสัญญานโทรศัพท์" ดราก้อนเอ่ยขึ้นตามความจริงเพราะตั้งแต่ลงเรือมาเขาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลายต่อหลายครั้งก็ไม่มีคลื่นสัญญาขึ้นมาเลยสักขีดเดียว"หมายความว่าไง นี่ฉันต้องอยู่ที่เกาะนี่ถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จนกว่าลูกน้องนายจะหาเจอทั้งๆ ที่มีคนจะไล่ฆ่าเราน่ะหรอ! " โมเน่ตวาดขึ้นเสียงดัง"ใช่" ดราก้อนเอ่ยด้วยเสียงเรียบนิ่งก่อนจะหย
มาเฟียคลั่งรัก จะพาฉันมาฆ่างั้นหรอ..?
- 20 นาทีต่อมา -"อรุณสวัสดิ์ครับนาย" เสียงทักทายยามรุ่งสางของเหล่าบรรดาลูกน้องที่เริ่มตื่นมาเริ่มงานกันอีกครั้งเอ่ยทักทายดราก้อนที่พึ่งเดินออกมาจากโกดังพร้อมกับหญิงสาว"เตรียมสปีดโบ๊ทไว้ให้กูแล้วใช่ไหม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเห็นมาตินและเฟรดเดินมา"ครับ นายจะให้ผมขับไปให้ไหมคับ" มาตินเอ่ยพร้อมกับยื่นกุญแจเรือสปีดโบ๊ทให้กับผู้เป็นนาย"ไม่ต้อง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยก่อนจะเดินนำโมเน่ไปยังเรือสปีดโบ๊ทที่จอดรอเขาไว้อยู่ที่ชายฝั่ง- บนเรือสปีทโบ๊ท -"แค่จะดูพระอาทิตย์ขึ้นต้องออกมาไกลขนาดนี้เลยหรอ? " โมเน่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าดราก้อนขับเรือออกมาค่อนข้างที่จะไกลจากชายฝั่งอย่างรู้สึกสงสัยและหวั่นๆ ใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกับว่ามันจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น"จุดนี้เป็นจุดที่สวยที่สุดแล้ว" ดราก้อนที่ขับเรือสปีดโบ๊ทมาถึงยังจุดที่เขาต้องการก็ทำการดับเครื่องพร้อมกับเอ่ยขึ้นและเป็นจังหวะเดียวกันกับพระอาทิตย์ที่กำลังโผลขึ้นมาจากขอบฟ้า"สวยจังเลย" หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับสายตาที่จ้องมองไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นอย่างหลงไหลจนลืมเรื่องที่เธอเป็นกังวนในใจไปจนหมดสิ้น"ชอบไหม" ดราก้อนที่มองร่างบางอยู่ด้วยสายตาอ่อนโยนก็เอ่
มาเฟียคลั่งรัก พระอาทิตย์ขึ้น
"วิวตรงนี้สวยจัง" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อขึ้นมาถึงระเบียงชั้น 2 ของโกดังและทอดสายตามองไปที่ทะเลอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาตรงหน้า"นั้นสิ สวยจัง" เวนิสที่มองท้องทะเลยามค่ำคืนกับเพื่อนรักของตนเอ่ย"มึงยังไม่ได้บอกกูเลยนะว่ามึงไปอยู่กับเอเทรนได้ยังไง" โมเน่เอ่ยพร้อมกับนั่งลงยังเก้าอี้ม้าหินอ่อนที่ตั้งไว้ที่ระเบียงพร้อมทั้งจ้องมาที่เวนิสอย่างต้องการคำตอบ"เรื่องมันยาว" เวนิสเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงต่ำด้วยแววตาเศร้าที่สั่นไหว"เล่ามากูพร้อมรับฟัง" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งจับมือเพื่อนรักของตนมากำไว้อย่างให้กำลังใจ"คือว่า....." เวนิสเงยหน้ามองเพื่อนรักของเธอด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าอย่างหลากหลายความรู้สึกก่อนจะเริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้โมเน่ฟัง"เหี้ยมาก แล้วตอนนี้อีเเม่เลี้ยงมึงอยู่ไหนกูจะไปจัดการมันเอง" หลังจากที่โมเน่ได้ฟังเหตุการณ์ทั้งหมดที่เวนิสเอ่ยเล่าให้ฟังก็รู้สึกโกรธแค้นแทนเพื่อนทันทีและรู้สึกเสียใจไปในคราวเดียวกันที่เธอเองไม่สามารถช่วยอะไรได้"ไม่ต้องถึงมือมึงหรอกกูรอคิดบัญชีกับมันอยู่แค่หาจังหวะ" เวนิสเอ่ยขึ้นด้วยแววตาเครียดแค้น"แล้วมึงอยู่กับเอเทรนมันดูแลมึงดีไหม""ก็ดี หรือกูเริ่มปรับตัวได้ก
มาเฟียคลั่งรัก พบกันอีกครั้ง
"ไม่ได้หรอกครับ นายหญิงเป็นผู้หญิงของนายเรียกนายหญิงถูกแล้วครับ" ลูกน้องคนเดิมเอ่ยขึ้นเพราะว่าถ้าเธอผู้หญิงของนายเขายังไงก็ต้องเรียกว่านายหญิงเท่านั้น"ช่างมันเถอะจะเรียกอะไรก็เรียก แต่ข้าวกล่องมันจะพอไปมีแรงทำงานอะไร" โมเน่กรอกตาไปมาอย่างไม่อย่างไม่อยากสนใจกับสรรพนามที่ลูกน้องของดราก้อนเรียกตนก่อนจะเอ่ยต่อพร้อมกับกวักมือเรียกเฟรดที่ยืนอยู่กับดราก้อนให้มาหาเธอ"เฟรดมานี้หน่อย""ครับ" เฟรดที่พึ่งเดินมาถึงเธอเอ่ย"เดียวนายสั่งกุ้งลอฟเตอร์มา 100 ตัวนะ"" 100 ตัว? " เฟรดเอ่ยทวนอีกครั้งด้วยสีหน้าสงสัยปนตกใจกับจำนวน"ใช่ แล้วก็ข้าวผัดปูด้วยที่นี้มีกี่คน" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองไปรอบๆ โกดังที่ตอนนี้มีเหล่าลูกน้องมากมายทำงานกันอยู่อย่างไม่มีใครได้หยุดพัก"ประมาณ 250 คน ครับ" "งั้นข้าวผัดปู 300 กล่อง ปลาหมึกย่าง 50 โล ปลาเผา 200 ตัว ปูม้านึ่งด้วย""สั่งมาให้คนกินหรอครับ? ""ฉันคงสั่งมาเลี้ยงผีเจ้าที่มั้ง นี้พวกนายจะกินไรไหมเดียวฉันเลี้ยงเอง" โมเน่เอ่ยเหวี่ยงใส่เฟรดอย่างหงุดหงิดกับสิ่งที่เขาถามเชิงแขวะเธอก่อนจะหันไปเอ่ยถามเอลิค เฟยหลงและแดเนียลที่ยังคงทำงานกันอยู่เช่นกัน"หึ ไม่ใช่ใช้เงินเพื
มาเฟียคลั่งรัก นายหญิง
"ไง สาวน้อยมานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียว" แดเนียลที่พึ่งเดินมาจากการตรวจงานอีกด้านของโกดังเสร็จก็เอ่ยทักหญิงสาวที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟารับแขกของโกดัง"ตอนแรกมีเฟรดด้วยแต่ฉันใช้ไปซื้อชานมไข่มุก" หญิงสาวเอ่ยโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองเพราะสายตาของเธอยังคงจดจ่อกับเกมส์ในโทรศัพท์ของตนเองอยู่"ฮ่าๆ เธอนี้ใจกล้าไม่เบาเลยนะใช้มือซ้ายคนสนิทของเพื่อนฉันไปซื้อชานมไข่มุก" แดเนียลที่ได้ยินที่หญิงสาวเอ่ยก็หัวเราะลั่นขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยต่อ"แล้วมันแปลกตรงไหนคะหรือว่าใช้ไม่ได้? " โมเน่ที่เห็นว่าแดเนียลกำลังหัวเราะกับคำสั่งที่เอใช้เฟรดก็ขมวดคิ้วพร้อมกับเงยหน้ามองชายหนุ่มพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ป่าวหรอก ไม่ใช่ใช้ไม่ได้แต่ฉันแค่ไม่เคยเห็นใครใช้ไอเฟรดไปทำอะไรแบบนั้นมาก่อน""งั้นตอนนี้ก็เห็นแล้วนะคะ" "เธอนี้ฝีปากใช้ได้ แต่ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงของดราก้อนหรือว่าที่นายหญิงใหญ่ของตระกูลมันก็ควรระวังคำพูดไว้บ้าง" แดเนียลเอ่ยกับหญิงสาวเสียงเรียบอย่างต้องการจะตักเตือนเธอเพราะแค่เขาเจอเธอแค่ไม่กี่ครั้งก็พอจะเดาได้ว่าเธอคงแสบใช่ย่อยจากวีรกรรมต่างๆ ที่เธอทำกับเพื่อนรักของเขา"ฉันไม่ได้อยากเป็นผู้หญิงของเขาหรือนายหญิงอะ
มาเฟียคลั่งรัก อยากให้พลาด?
"กำหนดมันวันเสาร์ไม่ใช่หรอ? " หลังจากที่มาตินเอ่ยจบมาเฟียหนุ่มก็เงยหน้าพร้อมกับเอ่ยขึ้นทันที"คุณเฟยหลงบอกว่ามีสายบอกตำรวจมันรู้แล้วว่าเสาร์นี้เลยจะเลื่อนเวลาส่งของให้ไวขึ้นครับ""อืม แล้วตอนนี้พวกมันไปที่ท่าเรือกันรึยัง""คุณเฟยหลงอยู่ท่าเรือที่สตูลกับคุณเอลิคแล้วครับส่วนคนอื่นๆ กำลังตามไป""บอกพวกมันว่าเดียวกูตามไป""ครับ" หลังจากที่รับคำสั่งจากผู้เป็นนายเสร็จมาตินก็รีบออกไปทันทีพร้อมกับดราก้อนที่ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสายไปยังเบอร์ของหญิงสาว( ฮะโหล )"งานเธอยังเหลืออีกเยอะไหม"( ไม่ฉันมีแค่เซ็นเอกสารแทนแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊มีอะไรรึป่าว ) โมเน่เอ่ยถามด้วยความสงสัย"เดียวฉันไปรับ"หลังจากที่เขาเอ่ยจบก็กดตัดสายทันทีโดยไม่ฟังคำตอบของคนปลายสายพร้อมกับเก็บงานทุกอย่างและลุกออกไปจากห้องทำงานทันทีอย่างรีบร้อน- บนรถ -"นี่นายจะพาฉันไปไหน" เสียงของหญิงสาวที่มาเฟียหนุ่มพึ่งไปรับมาจากโรงแรมของเธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปข้างทางที่ตอนนี้รถตู้คันหรูกำลังแล่นอยู่ด้วยความเร็วที่เร็วกว่าปกติ"เดียวถึงก็รู้เอง" ดราก้อนเอ่ยพร้อมทั้งเช็คงานที่เขาต้องทำให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้ผ่านทางไอแพด"นายคงไม่ได้พาฉันไปฆ่า
