Share

บทที่ 1481

Author: หว่านชิงอิ๋น
เวินซินถงโกรธจนกัดฟันแน่น

นางพ่ายแพ้อีกแล้ว

เหตุใดลั่วชิงยวนจึงโชคดีถึงเพียงนี้ ไปที่ใดก็มีคนช่วยเหลือเสมอ!

มิเพียงรอดชีวิตกลับมาจากเมืองแห่งภูตผีได้เท่านั้น นางยังได้สมบัติมากมาย ทั้งยังผูกมิตรกับเจ้าเมืองตลาดมืดได้อีกด้วย

นับวันอำนาจของลั่วชิงยวนดูเหมือนจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

ในใจนางร้อนรนวิตกกังวล แต่กลับคิดหาหนทางมิออกไปชั่วขณะ

เวินซินถงยังคิดจะหาโอกาสไปพบโหยวหัวหนิงอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็ถูกอวี๋หงจับได้ จึงส่งผู้คุ้มกันห้าสิบนายใช้กำลังเชิญนางลงจากเขาไป

ทางด้านอวี๋หงก็เตรียมการเกือบพร้อมแล้ว

เพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหวและมิให้เป็นที่สังเกต อวี๋หงจึงนำคนไปเพียงสิบกว่าคน

พวกเขาออกเดินทางจากตลาดมืดอย่างรวดเร็ว

พวกลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไปสวมชุดผู้คุ้มกันปะปนอยู่ในหมู่คณะ

หลังจากลงจากเขาก็ขึ้นรถม้าออกเดินทางไปยังเมืองแห่งภูตผี

ตลอดทางเงียบสงัด ลั่วชิงยวนเปิดม่านมองไปยังป่าข้างทางด้วยสายตาลึกล้ำ

ค่อนข้างเงียบผิดปกติ

อวี๋หงก็เปิดม่านมองแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “มิต้องรีบร้อน ไม่มีใครกล้าหาเรื่องตลาดมืดหรอก”

หลังจากพูดจบเขาก็สวมหน้ากากก้าวออกจากรถม้า และเปลี่ยนไปขี่ม้าแทน

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1484

    “แล้วเกาเหมียวเหมี่ยวอยู่ที่ใด?” ลั่วชิงยวนถามลุงเฉิงตอบว่า “มิทันได้สังเกตเห็นนางขอรับ ผู้คนมากมายนัก แต่นางน่าจะยังมิตายขอรับ”ลั่วชิงยวนคิดว่า ด้วยความแข็งแกร่งของเกาเหมียวเหมี่ยว การขึ้นเขาน่าจะยังยากอยู่บ้างรอจนคนตายเกือบหมดแล้ว นางคงจะถอดใจไปเองจากนั้นหลายคนก็ติดตามลุงเฉิงกลับไปกินข้าวที่โต๊ะอาหาร อวี๋หงถามว่า “ลุงเฉิง เมื่อก่อนติดตามอวี๋ตันเฟิ่งด้วยหรือ?”ลุงเฉิงพยักหน้า “ขอรับ ท่านเจ้าเมืองอวี๋สร้างเมืองแห่งภูตผีแต่เริ่มแรก ข้าน้อยก็อยู่ที่นั่นแล้ว”“ท่านอยากทราบเรื่องใด หากข้าน้อยจำได้ ก็สามารถบอกท่านได้”“อย่างไรเสียข้าน้อยก็อายุมากแล้ว บางเรื่องก็จำได้มิแม่นยำนักขอรับ”อวี๋หงพยักหน้า “ดี ถ้าเช่นนั้นกินข้าวเสร็จแล้วเราค่อยคุยกันให้ดีเถิด”หลังจากกินข้าวเสร็จ อวี๋หงก็สนทนากับลุงเฉิงเป็นการส่วนตัวถึงเรื่องราวในอดีตของอวี๋ตันเฟิ่งอวี๋หงอยากทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับอวี๋ตันเฟิ่งในเมืองแห่งภูตผีลั่วชิงยวนว่างอยู่ จึงทำได้เพียงพาคนใบ้เดินเล่นในภูเขาเมื่อเดินไปยังจุดที่สูงที่สุดของภูเขา ทิวทัศน์ที่เห็นก็แตกต่างไปโดยสิ้นเชิงเมื่อมาถึงใต้ต้นไม้ริมหน้าผา ลั่วชิงย

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1483

    “หลังจากนางตาย สะพานก็ขาด”พวกเขามาถึงบ้านหลังนั้น ลั่วชิงยวนพาอวี๋หงไปยังห้องที่อวี๋ตันเฟิ่งเคยอยู่ ทุกหนทุกแห่งล้วนมีร่องรอยชีวิตของนางลั่วชิงยวนพาเขาไปดูหน้าผาชันที่ทอดไปยังรังงูด้วย เพียงแต่สะพานที่นี่ยังมิได้เริ่มสร้างขณะยืนอยู่ระหว่างหน้าผา ลมพายุพัดกระหน่ำ ในใจของอวี๋หงสั่นสะท้าน “ที่นี่… ล้วนเป็นฝีมือนางสร้างเองหรือ?”ลั่วชิงยวนพยักหน้า นางให้ลุงเฉิงนำแผนที่การวางกำลังป้องกันและบันทึกส่วนตัวของอวี๋ตันเฟิ่งมา“นางวางแผนสำหรับเมืองแห่งภูตผีไว้อย่างยิ่งใหญ่ มิใช่เพียงที่นี่ แต่รวมถึงกลไกบนเขาทั้งลูก ป้อมปราการป้องกันทุกแห่งล้วนเป็นนางสร้างเองทั้งสิ้น”เมื่ออวี๋หงเห็นเนื้อความในบันทึกนั้น ในใจก็พลันหนักอึ้งพลางน้ำตาคลอ“เมื่อก่อนนางเคยเล่าความคิดเช่นนี้ให้ข้าฟัง แต่มันช่างเลื่อนลอยเกินไป ท่านพ่อกับข้าจึงปฏิเสธนาง”“เมื่อมาคิดดูในตอนนี้ พวกข้าผิดเอง”“หากเมื่อครั้งนั้นให้การยอมรับและให้ความมั่นใจแก่นางมากกว่านี้ นางอาจจะมิทำเช่นนี้โดยมิบอกพวกข้า”“และคงจะมิก่อให้เกิดผลร้ายเช่นในวันนี้”อวี๋หงหัวใจสลายและเต็มไปด้วยความสำนึกผิดน่าเสียดายที่กาลเวลามิอาจหวนคืน ทุกสิ่งมิอา

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1482

    ลั่วชิงยวนหันหลังกลับไปมองแวบหนึ่ง พลันมิสบายใจขึ้นมาเมื่อคำนวณตำแหน่งและระยะทางอีกครั้ง ลั่วชิงยวนก็รีบกระซิบข้างหูคนใบ้ว่า “ไปสุสาน”“เข้าหมู่บ้านจากด้านหลัง”อาคมลวงตาของหมู่บ้านนั้นยังมิได้ถูกปลดออกไป ก่อนหน้านี้ตั้งไว้เพื่อป้องกันฝูเหมิ่ง จนถึงบัดนี้ก็ยังคงอยู่คนใบ้พยักหน้าแล้วรีบแบกลั่วชิงยวนเดินอย่างรวดเร็ว พาคนอื่น ๆ รีบรุดไปยังสุสานคนสิบกว่าคนที่อวี๋หงพามาต่างหยิบธนูออกมายิงใส่คนของเกาเหมียวเหมี่ยวเพื่อสกัดกั้นนางไว้มินานหลายคนก็ทยอยวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านลั่วชิงยวนถูกวางลงกับพื้น นางมองคนใบ้ด้วยความเป็นห่วง “อาถู่ เจ้ามิเป็นกระไรใช่หรือไม่?”คนใบ้ส่ายหน้า แสดงว่าเขามิเป็นอะไรจากนั้นพวกอวี๋หงก็ทยอยมาถึงหลังจากทุกคนเข้าไปในหมู่บ้านแล้ว ลั่วชิงยวนก็ขยับตำแหน่งอักขระ“ท่านเจ้าเมือง ท่านให้คนสองคนเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่วนคนอื่น ๆ ไปยังลานด้านหน้าก่อนเถิด”บัดนี้ใกล้พลบค่ำแล้ว หมอกหนาเริ่มก่อตัวในป่ากอปรกับฤทธิ์ของอาคมลวงตา จึงซ่อนหมู่บ้านทั้งหมดไว้พวกเขาอยู่ในหมู่บ้านและได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ภายนอกหมู่บ้าน มีคนมิน้อย แต่ก็เพียงแค่เดินผ่านไปคนพวกนั้นหาหมู่บ้านมิพบเ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1481

    เวินซินถงโกรธจนกัดฟันแน่นนางพ่ายแพ้อีกแล้วเหตุใดลั่วชิงยวนจึงโชคดีถึงเพียงนี้ ไปที่ใดก็มีคนช่วยเหลือเสมอ!มิเพียงรอดชีวิตกลับมาจากเมืองแห่งภูตผีได้เท่านั้น นางยังได้สมบัติมากมาย ทั้งยังผูกมิตรกับเจ้าเมืองตลาดมืดได้อีกด้วยนับวันอำนาจของลั่วชิงยวนดูเหมือนจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆในใจนางร้อนรนวิตกกังวล แต่กลับคิดหาหนทางมิออกไปชั่วขณะเวินซินถงยังคิดจะหาโอกาสไปพบโหยวหัวหนิงอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็ถูกอวี๋หงจับได้ จึงส่งผู้คุ้มกันห้าสิบนายใช้กำลังเชิญนางลงจากเขาไปทางด้านอวี๋หงก็เตรียมการเกือบพร้อมแล้วเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหวและมิให้เป็นที่สังเกต อวี๋หงจึงนำคนไปเพียงสิบกว่าคนพวกเขาออกเดินทางจากตลาดมืดอย่างรวดเร็วพวกลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไปสวมชุดผู้คุ้มกันปะปนอยู่ในหมู่คณะหลังจากลงจากเขาก็ขึ้นรถม้าออกเดินทางไปยังเมืองแห่งภูตผีตลอดทางเงียบสงัด ลั่วชิงยวนเปิดม่านมองไปยังป่าข้างทางด้วยสายตาลึกล้ำค่อนข้างเงียบผิดปกติอวี๋หงก็เปิดม่านมองแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “มิต้องรีบร้อน ไม่มีใครกล้าหาเรื่องตลาดมืดหรอก”หลังจากพูดจบเขาก็สวมหน้ากากก้าวออกจากรถม้า และเปลี่ยนไปขี่ม้าแทนเ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1480

    อวี๋หงตกใจ “ว่ากระไรนะ? หนีไปแล้วรึ?”ผู้คุ้มกันกล่าวอีกว่า “เมื่อครู่นี้มีพวกที่ตรวจตราเห็นท่านนักบวชระดับสูงต่อสู้กับฮูหยิน แล้วท่านนักบวชระดับสูงก็หนีไปขอรับ”เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็โกรธมากนางกล้าหนีไปหรือ?ลั่วชิงยวนเองก็ประหลาดใจเล็กน้อย อดมิได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ “เรื่องอื่นมิเก่ง แต่เรื่องหนีเอาตัวรอดกลับวิ่งเร็วเสียจริง”สีหน้าของอวี๋หงโกรธเกรี้ยว เขามิน่าเชื่อคำพูดของนางเลยตั้งแต่แรก!จากนั้นอวี๋หงก็เงยหน้ามองลั่วชิงยวน “เช่นนั้นวันพรุ่งพวกเรายังจะไปเมืองแห่งภูตผีอีกหรือไม่?”ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ไป”ในเมื่อพบญาติของอวี๋ตันเฟิ่งแล้วก็สมควรไปนำร่างกลับมาแต่ลั่วชิงยวนก็กล่าวอีกว่า “เพียงแต่ร่างนั้นเกรงว่าจะมิอาจให้ผู้อาวุโสทั้งสองเห็นได้ พวกท่านอาจจะรับมิได้”เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็ยิ่งปวดใจในคฤหาสน์เกิดเรื่องวุ่นวาย ผู้อาวุโสทั้งสองได้ยินเสียงดังก็รีบร้อนออกมาดูอวี๋หงใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะปลอบประโลมผู้อาวุโสทั้งสองให้คลายกังวลลงได้ และเกลี้ยกล่อมให้กลับเรือนไปก่อนบาดแผลของอวี๋หงได้รับการพันผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาถามอย่างลังเลว่า “แม่นางลั่ว พอจะช่วย… ดู

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1479

    “อีกทั้งช่างเรื่องบังเอิญจริง ๆ ที่โหยวหัวหนิงแต่งงานกับท่าน”“เรื่องนี้มีเงื่อนงำหรือไม่ ท่านลองคิดดูให้ดี”เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็ตกใจจนหน้าซีดเผือด มองนางด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ“ว่ากระไรนะ?!”“หั่นศพรึ?!”น้ำเสียงของอวี๋หงทั้งตกใจทั้งโกรธลั่วชิงยวนกล่าวอย่างใจเย็น “ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าข้ามิได้หลอกลวงท่านใช่หรือไม่?”“วันพรุ่งข้าจะพาท่านไปยังเมืองแห่งภูตผี ทุกความจริงย่อมปรากฏ”เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็จะมิเชื่อก็คงมิได้แล้วทันใดนั้นเอง ผู้ที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาก็เริ่มสะอื้นไห้เบา ๆโหยวหัวหนิงอ่อนแรงยิ่งนัก นางพูดด้วยเสียงสะอื้นว่า “ขอโทษ…”“ท่านพี่อวี๋ ข้าขอโทษ”อวี๋หงพลันดวงตาแดงก่ำ มองนางด้วยความเหลือเชื่อโหยวหัวหนิงร่ำไห้ แล้วกล่าวว่า “ข้าสารภาพ เหตุผลที่ข้ากับพี่ชายเข้าหาพวกท่านก็เพื่อแย่งชิงทรัพย์สมบัติของพวกท่าน”“พี่ชายให้ข้าเข้าหาท่าน ส่วนเขาเข้าหาอวี๋ตันเฟิ่ง”“เพียงแต่หลังจากที่อวี๋ตันเฟิ่งจากบ้านไป ข้าก็คิดมาตลอดว่าพวกเขาทั้งสองครองรักอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข”“ข้าจึงมิเคยเอ่ยถึงเรื่องนี้”“ข้ามิคาดคิดว่า… พี่ชายข้าจะ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status