LOGINShare
บทที่ 354
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2694
อู๋ซินส่ายหัว “แม่ทัพเผย คำสั่งที่แม่ทัพฉินสั่งซานเชวี่ยคือสำรวจยอดเขาเมฆนภา แต่แม่ทัพฉินเคยสั่งไว้แล้วว่า มิว่าซานเชวี่ยจะพบสิ่งใดก็ห้ามไปไกล อย่างมากที่สุดสองวันจะต้องกลับมา!”“แต่นี่ก็ปาเข้าไปสามวันแล้ว ข้าเป็นห่วงซานเชวี่ย นางจะพบอันตรายอยู่ที่ใดสักแห่งแล้วรอให้พวกเราไปช่วยนางหรือไม่?”เผยอวี้ชะงักมือ แล้วขมวดคิ้วซานเชวี่ยผู้นี้เป็นคนฉลาด การสังเกตก็เหนือผู้อื่น แต่มีนิสัยร่าเริงคล่องแคล่วก่อนหน้านี้ไปสำรวจยอดเขาเมฆนภา นางเองก็มักจะไปทีละหลายวันเช่นกัน ฉินซานจึงมิพอใจในเรื่องนี้ยิ่งนัก คราวที่แล้วเขาจึงสั่งกับซานเชวี่ยอย่างเด็ดขาดว่าห้ามไปไกลจนเกินไป เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดอุบัติเหตุฉินซานถึงกับเอาสถานะทาสของซานเชวี่ยมาขมขู่นางว่า หากนางมิเชื่อฟัง ก็จะมิคืนสัญญาขายตัวทาสให้กับนางหลังจากนั้นซานเชวี่ยก็ปฏิบัติตามคำสั่งของฉินซาน เมื่อออกไปสำรวจ อย่างมากที่สุดสองวันนางก็จะกลับมารายงานแล้วครั้งนี้ไปสามวันแล้ว หากมิเป็นอะไรก็ช่างเถิด แต่หากพบเจออันตรายดังเช่นที่อู๋ซินพูดจริง ๆ เช่นนั้นอาศัยแค่นางตัวคนเดียวก็คงมิสามารถกลับมาอย่างปลอดภัยได้“หลิงเฟิง!”เผยอวี้คิดพลางตะโกนเรียก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2693
มีศัตรูที่มีศักยภาพเช่นแม่นางเฟิ่ง เผยอวี้มิสามารถวางใจพาคนของตนจากไปคนของหมู่บ้านตระกูลอูนั้น ในตอนที่พวกเผยอวี้ถูกขังอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ให้ที่พักพิงกับพวกเผยอวี้ประกอบกับที่ก่อนแม่นมอูจะตาย นางก็ได้ฝากฝังคนของหมู่บ้านตระกูลอูไว้กับหลิงอวี๋ด้วยพวกเผยอวี้จึงมองชาวบ้านของหมู่บ้านตระกูลอูเป็นพวกเดียวกันพวกจงเจิ้งคุนมิสามารถลงมือกับคนของหมู่บ้านตระกูลอูได้ชั่วคราว ฝ่ายเดียวที่จะสามารถคุกคามหมู่บ้านตระกูลอูได้ก็มีเพียงแต่ฝ่ายแม่นางเฟิ่งเท่านั้นเผยอวี้ ฉินซานและหลิงเฟิงหารือร่วมกันว่าจะจัดการคนของหมู่บ้านตระกูลอูอย่างเหมาะสมอย่างไรดีฉินซานครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นว่า “หากมิอยากให้คนของหมู่บ้านตระกูลอูถูกแม่นางเฟิ่งคุกคาม ก็ทำได้เพียงต้องจัดการกับแม่นางเฟิ่งเท่านั้น”“เพียงแต่ยอดเขาหินคู่ที่แม่นางเฟิ่งอยู่ ก็ยากต่อการโจมตีเช่นเดียวกับยอดเขาเมฆนภา! หากพวกเราคิดจะจัดการแม่นางเฟิ่ง ในช่วงนี้ก็คงจะทำมิได้!”หลิงเฟิงเอ่ยเสียงขรึมว่า “และดังที่พวกเรามิสามารถโจมตียอดเขาหินคู่ได้ หากแม่นางเฟิ่งคิดจะโจมตียอดเขาเมฆนภา นางก็มิสามารถทำได้เช่นกัน!”“ข้อเสนอแนะของข้าคือ สู้ให้คนของห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2692
เผยอวี้เห็นว่าจงเจิ้งคุนยอมเจรจาเงื่อนไขแล้ว จึงเอ่ยไปอย่างไร้ความปรานี “ง่ายมาก พวกเจ้าก็ลงจากภูเขา แล้วข้าจะปล่อยจงเจิ้งหลิน ข้าจะให้เขานำยาแก้พิษลงไปให้!”จงเจิ้งคุนยังมิทันได้พูดอะไร เสิ่นฮ่าวก็ตะโกนว่า “พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเจ้าจะให้ยาแก้พิษที่แท้จริงกับพวกเรา?”“หากพวกเจ้าหลอกลวง ผสมสิ่งที่เลวร้ายลงไปในยาแก้พิษอีกจะว่าอย่างไรเล่า?”เผยอวี้ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกไป “เสิ่นฮ่าว อย่าใช้น้ำใจของคนต่ำมาประเมินวิญญูชน ท่านคิดว่าข้าจะเหมือนท่านที่มีแต่ความคิดสกปรกมุ่งร้ายผู้อื่นรึ?”“อีกอย่าง ตอนนี้ท่านหาได้มีแต้มต่อใดมาต่อรองกับข้าไม่ หากข้าต้องการให้ท่านตาย จะเป็นตอนนี้ก็ย่อมได้!”เสิ่นฮ่าวถูกขัดจนพูดมิออกจงเจิ้งคุนครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นมา “เผยอวี้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า หวังว่าเจ้าจะรักษาคำพูดนะ!”“เสิ่นฮ่าว พวกเราถอย!”เมื่อจงเจิ้งคุนพูดจบ เขาก็หันหลังนำคนของตระกูลของตนเตรียมตัวลงจากภูเขาฮูหยินเฉียวกับมู่หรงฮุยและบรรดาหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นเหลือบมองเผยอวี้ จากนั้นก็มิรีรอ รีบนำคนของตนจากไปพวกเขารู้ว่าแม่ทัพอายุน้อยที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มิใช่คนที่ควรจะมีเรื่องด้วยเห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2691
คำพูดของเผยอวี้ทำเอาจงเจิ้งคุนกับเสิ่นฮ่าวตกตะลึงทั้งสองต่างก็นึกถึงมหาปราชญ์ขึ้นมาทันที มหาปราชญ์ถูกเซียวหลินเทียนโปรยยาพิษที่หลิงอวี๋ทำขึ้นพิเศษใส่ตัว ผลก็คือมหาปราชญ์มิสามารถปรุงยาแก้พิษได้เมื่อเห็นว่ามหาปราชญ์ถูกพิษจนใกล้ตาย เซียวหลินเทียนจึงให้ยาแก้พิษกับมหาปราชญ์ เพื่อที่จะช่วยหลิงอวี๋ออกมาส่วนสวินเย่ กลับวางกู่ซากศพลงในยาแก้พิษ ทำให้มหาปราชญ์กลายเป็นราชากู่ซากศพจากนั้นมหาปราชญ์ก็ถูกแส้เพลิงแดงของหลงหมิงแผดเผาไปอีกจนทั้งร่างเขาระเบิดไป และทหารที่สัมผัสกับเลือดเนื้อของมหาปราชญ์ก็ล้วนกลายเป็นกู่ซากศพทั้งหมด“หึ ๆ นึกออกแล้วกระมัง?”เผยอวี้ยิ้มออกมาอย่างดูแคลน “จงเจิ้งคุน เสิ่นฮ่าว ข้าป้องกันพวกท่านทั้งสองคนไว้ก่อนแล้ว!”“ดังนั้น ในขณะที่สัมผัสกันตอนขุดลอกเส้นทางน้ำ ข้าลอบวางยาพิษที่ฮองเฮาของเราทำขึ้นพิเศษไว้บนตัวของพวกท่านทั้งสองคนแล้ว!”“หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราในวันนี้ พวกท่านก็จะกลายเป็นราชากู่ซากศพคนใหม่!”ทันทีที่เสิ่นฮ่าวได้ยินดังนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปสองวันมานี้ พวกเขาร่วมมือขุดลอกเส้นทางน้ำ สัมผัสกับพวกเผยอวี้ไปมิน้อยหากเผยอวี้คิดจะวางยาใส่โดยที่พวกเขามิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2690
เผยอวี้ที่ทำให้หลิงหว่านคิดถึง ขณะนั้นกำลังร่วมมือกับพวกฉินซานและบรรดาคนที่พวกตระกูลใหญ่ส่งมา พยายามขุดลอกเส้นทางน้ำกันอย่างสุดกำลังตามวิธีการของหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน พวกเขาพบแม่น้ำหงส์ฟ้าสายนั้นแล้ว หลังจากขุดไปได้สองวัน น้ำที่ท่วมอยู่ที่เชิงเขาก็ถูกนำพาไปที่แม่น้ำหงส์ฟ้าเมื่อเห็นว่าน้ำที่ท่วมค่อย ๆ ไหลไปสู่ทางน้ำอย่างช้า ๆ ทุกคนก็ล้วนโล่งใจ คราวนี้กลับบ้านได้แล้วพวกเผยอวี้ยังมิทันได้ยิ้มกว้าง ก็เห็นจงเจิ้งคุนหัวเราะเย็นชา แล้วตะโกนว่า“เผยอวี้ พวกเจ้าเป็นทหารของฉินตะวันตก แต่กลับเข้ามาเป็นสายลับในแดนเทพของข้า ยังมิวางอาวุธลงอีก ยอมจำนนแต่โดยดีเสีย!”สิ้นเสียงตะโกนของจงเจิ้งคุน พวกคนที่ตระกูลใหญ่ส่งมาเหล่านั้นก็พากันชักกระบี่ออกมา แล้วล้อมพวกเผยอวี้ไว้เผยอวี้ตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วยิ้มออกมา “หัวหน้าตระกูลจงเจิ้ง พอหมดประโยชน์แล้วก็จะถีบหัวส่งกันหรือ?”“หากไม่มีพวกเราช่วยท่านขุดลอกเส้นทางน้ำ น้ำที่ท่วมอยู่จะลดลงเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร!”“เมื่อพวกท่านผ่านพ้นภัยพิบัติได้ก็ลืมคุณงามความดีของพวกเราเสียแล้ว เนรคุณเห็น ๆ!”จงเจิ้งคุนจึงเอ่ยอย่างดูแคลนว่า “กับพวกสายลับเช่นพวกเจ้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2689
เซียวหลินเทียนเห็นท่าทางที่ราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจของหลิงอวี๋ เขาก็อดมิได้ที่จะยิ้มออกมาเขายื่นมือไปดึงหลิงอวี๋เข้ามาในอ้อมแขน พร้อมหัวเราะเบา ๆ แล้วเอ่ย “ไม่มีศัตรูหรอก!” “ข้าดึงเจ้าไว้ เพราะอยากจูบเจ้าก็เท่านั้น…”ระหว่างที่เคลื่อนพล เนื่องจากข้อกำจัดเรื่องสภาพแวดล้อม เซียวหลินเทียนจึงไม่มีโอกาสได้ใช้เวลากับหลิงอวี๋ตามลำพังเลยโอกาสที่ได้อยู่กับหลิงอวี๋ตามลำพังอย่างยากลำบากเช่นนี้ เซียวหลินเทียนจะปล่อยไปได้อย่างไรกัน! เขาพูดแล้วประทับจูบลงไปอย่างลึกซึ้งการกระทำนี้ เซียวหลินเทียนอยากทำมาตั้งแต่เห็นท่าทางซุกซนของหลิงอวี๋ที่หมู่บ้านตระกูลเหมิงแล้วริมฝีปากของเขาสัมผัสกับริมฝีปากบนของหลิงอวี๋ แล้วแปรเปลี่ยนเป็นบดขยี้อย่างหิวกระหายหลิงอวี๋ตะลึงไปเล็กน้อย นางยื่นมือไปโอบรอบคอเขาไว้และจูบกลับอย่างร้อนแรงนางเข้าใจความรู้สึกของเซียวหลินเทียน ถึงอย่างไรเขาก็เป็นบุรุษทั่วไป การเร่งเดินทางเช่นนี้ นางกับเขาไม่มีโอกาสใกล้ชิดกันเลยริมฝีปากและลิ้นของทั้งสองเกี่ยวกระหวัดเข้าหากัน ยิ่งจูบก็ยิ่งร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆแล้วจู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็ปล่อยหลิงอวี๋ ทั้งยังหอบหาย
You may also like
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน106.0K viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น31.6K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว29.5K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้133.3K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง40.9K viewsเมื่อองค์หญิงใหญ่เกิดใหม่พร้อมตำราจากแดนพิเศษ
องค์หญิงโนเนม3.4K viewsสามีของข้าเป็นบุรุษอัปลักษณ์
เฟยฮวา3.2K viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@5.4K views
