Share

บทที่149 เพราะเจ้า!

last update Last Updated: 2025-06-06 21:31:17

เรือนพระชายาหลี่ซินเหมย

ร่างบอบบางของเชียงเชียงฟุบอยู่กับพื้น ส่วนเจ้าของเรือนทำได้เพียงมองดูคนในชุดสีดำ ที่กำลังยืนแสยะยิ้มให้นางอย่างสาแก่ใจ กับสภาพไร้ซึ่งเรียวแรงในการขยับกาย

“เจ้าดูไม่ดีเลยนะน้องพี่”

“ฆ่าข้าเสียสิหลิวหลี หากความขุ่นเคืองของเจ้าเกิดจากข้า ก็ให้ทุกสิ่งจบลงที่ข้า”

หลี่ซินเหมยเอ่ยกับผู้เป็นพี่สาว แม้จะมีความเจ็บปวดมากมาย ทว่าน้ำตาเพียงหยดก็หาได้มีไม่

“ฮ่า ๆ ฆ่าเจ้าเช่นนั้นรึ มันง่ายประหนึ่งพลิกฝ่ามือ”

“แล้วเจ้าจะรอสิ่งใดกัน”

“รอลูกรักของเจ้าอย่างไรเล่า ข้าต้องการให้มันเจ็บปวด ก่อนที่เจ้าและนางจะตายไปจากโลกนี้”

“เจ้ามันไร้หัวใจ นางคือลูกในไส้ของเจ้าเองแท้ ๆ ไยยังมิหยุดที่จะทำลายนางอีกเล่า อย่างไรเสียเรื่องของนาง ก็ไม่มีทางหลุดรอดไปถึงผู้อื่นได้เป็นแน่”

“น้องรัก ความลับที่ดีคือความลับที่ตายไปแล้วเท่านั้น เจ้าว่าจริงไหม หากผู้คนรู้ว่าข้าทำอะไรกับพระธิดาคนโต มันจะส่งผลต่อตำแหน่งขององค์ชายจิ้งหนานแค่ไหน เจ้าเคยคิดไหม”

“หึ ๆ เจ้ารักแต่จิ้งหนาน โดยไม่คิดถึง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่236 ช่างเป็นบุญ

    ม้าหลายตัวที่ห้อตะบึงไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบ ได้หยุดลงอย่างกะทันหัน เมื่อสายตาเหลือบเห็นเป้าหมายหยุดพักยังริมแม่น้ำข้างทาง ทั้งหมดได้เบนหัวม้ากลับไปยังคนทั้งคู่อย่างใจเย็น “ช่างเป็นบุญของข้าน้อย ที่ได้พบกับท่านแม่ทัพหญิงแห่งแผ่นดิน ช่างบังเอิญยิ่งนักนะขอรับ” ชายที่อยู่บนอาชาหน้าสุดได้เอ่ยขึ้น พร้อมเสียงหัวเราะในลำคอ พร้อมจับจ้องอาการของคนทั้งคู่ ที่กำลังร่ำสุราอย่างสุขใจ เหมือนพวกเขาเป็นเพียงอากาศธาตุก็มิปาน “พวกเจ้ายินดีที่ได้พบท่านแม่ทัพ หรือดีใจที่ไล่ติดตามข้ากับนายข้าทันกันแน่ ตอบให้ข้าได้ชื่นใจสักอย่างซิ!” รองแม่ทัพเอ่ยขึ้น ก่อนจะเลิกคิ้วเป็นคำถามกับคนบนหลังม้า ทำให้ผู้ไล่ล่าต่างกระชับอาวุธในมือแน่น “ช่างสมคำเล่าลือจริง ๆ ว่ากองทัพลู่เก่งกาจ” “เจ้านี่มันเหลือเกินนะ ข้าถามอย่างหนึ่ง กลับพูดไปเรื่องกองทัพ แล้วแบบนี้ท่านแม่ทัพของข้าจะรู้เรื่องได้อย่างไรกัน สรุปว่าดีใจที่พบพวกข้า หรือว่าเพราะไล่ตามมาทัน” “หึ ๆ ขนาดผู้ติดตามยังยียวนปานนี้ ข้าอยากรู้นักว่าท่านแม่ทัพจะแตกต่างกันหรือไม่” “อยากร

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่235 น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ

    “ออกเดินทางได้” ลู่หลิงหลงเอ่ยสั้น ๆ “ท่านแม่ทัพ คนผู้นั้นต้องการพบท่านสองตรอกถัดไปขอรับ”รองแม่ทัพรายงานเพิ่มเติม เมื่อได้รับคำสั่งเคลื่อนขบวน “จิ่วหลงเจ้านำขบวนเดินทางล่วงหน้าไปก่อนเลย ข้ากับรองแม่ทัพเมิงจะติดตามไป จำไว้อย่าย้อนกลับมามิว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาม พาท่านย่า ท่านแม่และเขาไปให้ถึงชายแดน เร่งเดินทางให้เร็วที่สุด” ทุกคำของลู่หลิงหลงหนักแน่นดั่งหินผา นางหมายความตามนั้น คำหยอกล้อที่มีได้เลือนหาย แทนที่ด้วยคำสั่งที่ต้องเป็นไปตามนั้น “ขอรับ” จิ่วหลงรับคำแม่ทัพสาว ก่อนที่ร่างระหงจะเบนหัวม้าออกไปยืนข้างขบวนพร้อมรองแม่ทัพข้างกาย หญิงสาวรับรู้ได้ตั้งแต่ก้าวเข้ามาถึงเมืองหลวงแล้ว เพราะตลอดการเดินทางดูจะราบรื่นจนเป็นที่น่าแปลกใจ และตอนนี้นางมั่นใจยิ่งนัก ว่าหลายขั้วอำนาจกำลังเคลื่อนไหว โดยมีนางกับสามีเป็นตัวขับเคลื่อน ทุกคนหมายจะชักใยกันไปมาเพื่อให้อีกฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ นางถูกดึงเข้ามาในวังวนนี้ เพราะฝีมือมารดาเลี้ยงและบุตรสาว “ไปกันเถอะ” ลู่หลิงหลงส่งขบวนของมารดาและสามีจนพ้นประตูเมือง ก่อนจะกระต

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่234 จิ้งจอกเจ้าเล่ห์

    มือบางปลดเปลืองอาภรณ์ของชายหนุ่ม โดยที่ริมฝีปากยังคงแนบชิดกันมิห่าง ไท่ห้าวหนานดันร่างงามของภรรยาที่ไร้ซึ่งอาภรณ์ให้หลังชนเสาต้นใหญ่ ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะลากปลายลิ้นลงไปตามลำคอระหง ไล่ต่ำไปยังเนินอกอวบอิ่ม ชายหนุ่มรัวลิ้นถี่ ๆ ทันทีเมื่อมาหยุดยังปลายประทุมถันสีชมพู สองมือกอบกุมเต้าเต่งตึง ปากอุ่นร้อนขบเม้มเม็ดบัวสีหวานสลับระรัวลิ้นหยอกเย้า ใบหน้างามแหงนสูงเมื่อถูกกระตุ้นจากปลายลิ้นสาก เสียงครางในลำคอดังเล็ดรอดออกมาเป็นระยะ ลู่หลิงหลงร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า เมื่อสามีคุกเข่าลงตรงหน้า ชายหนุ่มโน้มใบหน้าเข้าชิดหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นตวัดโลมเลียไปตามผิวนุ่ม โดยมือหนาลูบไล้ต้นขาวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนมายังเนินสวาทที่ปกคลุมไปด้วยกลุ่มไหมสีดำ “อ๊ะ! อ่า” เพียงปลายนิ้วของชายหนุ่มแทรกผ่านร่องสวาท ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วกาย ไท่ห้าวหนานยังคงหยอกเย้าสะดือเล็กของภรรยาอย่างอ้อยอิ่ง แต่นิ้วเรียวกำลังบดขยี้เม็ดสวาท ที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มเส้นไหมอ่อนนุ่ม หญิงสาวสอดปลายนิ้วเข้าไปในเส้นผมดกดำของสามี ก

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่233 จะเข้าหอจริงๆ

    “เค่อหลาง/พี่ใหญ่” “ออกไปให้พ้น! ครั้งนี้เห็นว่าเป็นงานมงคลของน้องสาวข้า มิเช่นนั้นเจ้าสองคนจะต้องถูกโบยไปแล้ว หรืออาจหายไปอย่างไร้ร่องรอย” ไม่มีคำพูดใดออกจากปากสองแม่ลูกอีก ทั้งคู่รีบก้าวออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ทุกสายตาหาได้สนใจสตรีสองนางไม่ แต่มองไปยังเจ้าสาวที่นั่งหัวเราะชอบใจอยู่ริมหน้าต่าง “ข้าจะได้เข้าหอหรือไม่คืนนี้ พี่ใหญ่มาเสียเต็มยศเช่นนี้ คงเร่งเดินทางกลับในคืนนี้เลยใช่หรือไม่” “อืม!” “เอาน่าอย่าได้ทำเสียงเข้มใส่ข้าอีกเลย ข้าก็เพียงโมโหหิวเลยเสียงดังไปสักหน่อย” “เจ้ารู้ว่าพี่คิดสิ่งใดน้องรอง” แม่ทัพหนุ่มหันกลับไปรับน้องเขย ก่อนจะกล่าวบางอย่างกับเจียงเส้าถง ชายหนุ่มปล่อยให้ลู่เค่อหลางพาอ๋องเก้าเข้าไปในห้องแทน เมื่อลับร่างของเจียงเส้าถงแล้ว จิ่วหลงจึงได้ปิดประตูลง โดยที่เขายืนเฝ้าอยู่ด้านหน้า เพื่อมิให้ผู้ใดลอบฟังสิ่งที่คนด้านในคุยกัน “เห็นทีคราวนี้จะหนักอยู่มากทีเดียว เจ้าจะตัดสินใจเช่นไรก็ลองปรึกษากันดูเถิด” “ข้าจะพาเจ้าบ่าวกลับคืนนี้เช่นกัน”

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่232 เรือนหอ

    ไท่ห้าวหนานยื่นมือรับเจ้าสาวให้ก้าวลงจากเกี้ยว ก่อนจะช้อนอุ้มร่างระหงขึ้นสู่อ้อมแขน ลู่หลิงหลงรับรู้ได้ถึงพละกำลังที่ไหลเวียนอยู่ภายในกายของชายหนุ่ม แต่ยังคงเก็บงำทุกอย่างเอาไว้ภายในใจ หญิงสาวโอบรัดรอบคำคอแกร่ง แสร้งทำเหมือนกลัวจะหลุดจากอ้อมแขนของเจ้าบ่าว ทั้งที่นางรู้แก่ใจว่าเขาจะมิทำให้เกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้นอย่างแน่นอน ผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวมิได้หนาจนนางมองไม่เห็นสิ่งใด เพียงก้าวข้าวประตูเข้าสู่จวนอ๋อง สายตาคู่งามก็พบเข้ากับครอบครัวฝั่งบิดา ที่พยายามให้ผู้คนรับรู้ว่านางคือบุตรสาวคนสกุลลู่ “ท่านพี่ข้าหวังว่าท่านจะถามข้าก่อน ที่จะยื่นมือช่วยผู้ใด ต่อให้บอกว่าเป็นครอบครัวของข้าเข้าใจหรือไม่” “มิทันเข้าหอ เจ้าก็ออกคำสั่งกับสามีแล้วอย่างนั้นหรือน้องหญิง” “มิใช่สักหน่อย ข้าแค่มิอยากให้ท่านช่วยผู้ใดโดยมีข้าเป็นข้ออ้างก็เท่านั้น” “พี่ย่อมต้องเชื่อฟังเจ้าภรรยา” ปึก! กำปั้นทุบลงยังอกแกร่งมิหนักมิเบา ทำให้มีคำเย้าแหย่ตามมาจากกลุ่มคนด้านหลัง แน่นอนว่าวันนี้ทั้งคนในกองทัพและวังหลวง ต่างมาเผชิญหน้ากัน เสมือนสองขั้วอำน

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่231 จะคุยอีกนานไหม

    ไท่ห้าวหนานหัวเราะร่าอยู่ภายในใจ เขารู้สึกชื่นชมว่าที่พระชายาของตนกับความเป็นธรรมชาติของนาง ถึงเขาจะไม่เป็นที่ต้องการของสตรีชั้นสูงทั่วไป ทว่า...สำหรับสตรีชนชั้นกลาง เขาเป็นตัวเลื่อนฐานะของพวกนางได้เป็นอย่างดี ดังนั้นยามมีงานเลี้ยงจวนต่าง ๆ เขาจะพบเพียงจริตมารยาของสตรีเหล่านั้นจนชาชินภายในห้องอาหาร ไท่ห้าวหนานประสานมือตอบรับฮูหยินชราและว่าที่แม่ยาย ก่อนจะส่งสายตาคาดโทษไปยังน้องสาว ที่นั่งตัวลีบอยู่ข้างฮูหยินชรา โดยอีกข้างมีแม่ทัพหนุ่มนั่งอยู่ องค์หญิงสิบเอ็ดทำได้เพียงส่งสายตาเว้าวอนมาให้พี่ชาย ทว่าหาได้สำนึกผิดเลยแม้แต่น้อยในสายตาของอ๋องเก้า แต่จากที่มองแก้มแดงปลั่งของน้องสาว บอกได้ว่านางกับแม่ทัพหนุ่ม ต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นเป็นแน่ “เชิญนั่งเพคะท่านอ๋อง คุณชายเจียง” ฉินเหนียง ผายมือเชิญแขกของบ้านด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน ใบหน้าของว่าที่บุตรเขย แม้จะซูบซีดไปบ้าง แต่ก็ยังคงความมีไร้สง่าราศีตามฐานะชาติกำเนิด “ขอรับท่านแม่” “ท่านอ๋องช่างเอาใจผู้ใหญ่ยิ่งนัก” ฮูหยินชราเอ่ยเย้าว่าที่หลานเขย ที่กล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status