LOGINชายหนุ่มลุกขึ้นยืนอวดเนื้อตัวเปลือยเปล่าแล้วดึงต้นแขนเรียวให้ลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าสวยตาเบิกโพลงอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นความอลังการอวดโฉมต่อหน้าตาตา
'นี่ถ้าเขาใกล้เข้ามาอีกนิดมันจะทิ่มปากเธอได้อยู่แล้วนะ' ละอองว่าคิดในใจขณะแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากเบาๆรู้สึกลำคอแห้งผากไปหมดเลย
"คอแห้งใช่ไหมกินน้ำของพี่ไปก่อนก็ได้นะ" คนตัวโตพยายามหลอกล่อให้เธอหลงกลเขาด้วยการกอบกุมท่อนเนื้ออวบยาวแล้วชักรูดมันเบาๆก่อนจะยื่นไปถูไถกับกลีบปากอิ่มเล่น
"เรคนดีเมตตามันหน่อยนะครับ มันคงอยากให้เร 'รัก' มันหน่อย" เขาทำหน้าทำเสียงออดอ้อนใส่
"อืมมม~ที่จริงเรก็ยังไม่หิวน้ำหรอกนะ แต่จะช่วยเอาน้ำออกให้พี่ก่อนก็ได้" ละอองดาวบอกเบาๆพร้อมกับยื่นฝ่ามือไปจับรวบมันไว้ในกำมือแล้วรูดมันขึ้นลงช้าๆเบาๆ
"อ๊าาาส์~คนดีอย่างนั้นแหละซี๊ดดด !" เขาคำรามเสียงแหบพร่า แอ่นสะโพกเข้าสู้กับฝ่ามือเรียวขาว
ละอองดาวมองสิ่งที่อยู่ในมือด้วยหัวใจที่เต้นกระหน่ำ ยิ่งเธอลงน้ำหนักบีบแน่นเจ้าสิ่งนี้มันก็จะยิ่งขยายใหญ่ขึ้นแถมยังดิ้นสู้มืออีกด้วย หัวหยักบานเหมือนหัวเห็ดมีหยาดน้ำใสๆเอ่อล้นออกมาเธอก็ใช้นิ้วปาดออกจนร่างสูงสะดุ้งครางซี๊ดซ๊าดลั่นห้อง
ปลายหัวแดงก่ำขนาดเกือบเท่าข้อมือเธอนี่มันเคยเข้าไปอยู่ในตัวเธอได้ยังไงกันนะ ขณะรูดรั้งท่อนเนื้อขึ้นๆลงๆ เธอก็ช้อนสายตาขึ้นสำรวจท่าทีของเขาว่าที่เธอทำมันถูกใจเขาไหม แต่ดูฟังจากเสียงครางที่ได้ยินแล้วเขาค่อนข้างชอบกับสิ่งที่เธอทำมากเชียวล่ะ
"ซี๊ดด !" ใบหน้าหล่อเหลาแหงนเชิดหน้าสูดปากครางลั่นยามที่ถูกโพลงปากเรียวเล็กครอบลงดูดท่อนเนื้อร้อนระอุจนคับแน่นเต็มปาก
เพราะขนาดของเขามันค่อนข้างจะใหญ่ทำให้เธออ้ารับมันไว้ได้แค่ครึ่งเท่านั้นก็แทบชนลูกคอเธออยู่แล้ว แรกๆก็ยังทุลักทุเลอยู่บ้างเพราะเธอก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ก็เคยได้ดูผ่านตามาบ้างจากเว็ปไซต์ชื่อดังกับเพื่อนมาบ้างแล้ว กว่าจะดูดให้เขาจนชำนาญได้เขาสูดปากไปหลายรอบเพราะเธอทำฟันครูดโดนของเขา
อ๊อก อ๊อก อ๊อก
บ่วบ บ่วบ บ่วบ
เขากระทุ้งสะโพกโยกลำตัวให้ลำเอ็นรูดเข้ารูดออกในโพลงปากชื้นอย่างเร่าร้อน ลมหายใจหอบกระเส่าราวกับคนไปใช้แรงงานมาอย่างหนักหน่วง
"แค่กๆ" ละอองดาวเริ่มสำลักเมื่อถูกมือหนาจับกระชับเส้นผมสลวยไว้แน่นแล้วกระแทกตัวตนเข้าใส่ช่องปากอย่างไม่บันยะบันยัง
"อ๊าา !เสียวฉิบหาย !" เขาสบถเสียงดังลั่นสูดปากครางอื้ออึง
สักพักเขาก็ชักตัวตนแข็งขืนออกจากโพลงปากเล็กแล้วจับเธอพลิกหันหลังช้อนสะโพกมนไว้แอ่นโค้งขึ้น เขากดแผ่นหลังนวลเนียนลงแล้วกระดกบั้นท้ายขึ้นจากนั้นก็ชักรูดท่อนเนื้อบวมปูดโปนจ่อประชิดที่รอยแยกชุ่มฉ่ำของเธอ
"อ๊ะ..ซี๊ดดด !"
ละอองดาวครางระงมยามถูกเสียดสีด้วยของแข็งหัวหยักบานที่กลางรอยแยก ชายหนุ่มจับปลายหัวหยักเข้ามาบดเบียดเสียดสีอย่างเร่าร้อนแต่ยังไม่ยอมสอดแทรกลึกลงไปสักทีจนเธอต้องอ้อนวอนขอเขาเสียงหวาน
"พี่ธีขาอย่าแกล้งเรได้ไหม ใส่เข้ามาเถอะนะอ๊ะ..อ๊าาห์~"
ไม่ต้องรอให้คนสวยของเขาต้องรอนานธีสิตโหย่งสะโพกกดกระแทกแก่นกายลงไปที่ร่องรักหวานฉ่ำเต็มแรงจนมันหายเข้าไปอยู่ในตัวเธอทั้งดุ้น
"อู้ววว !แน่นฉิบ !"
"อร๊ายยยจะ..จุกจังแน่นไปหมด !"
ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังขึ้นเมื่อเขาเริ่มขยับสะโพกโยกกายโหมเข้าใส่แรงบางเต็มแรงจนเกิดเสียงดังลั่นห้อง ละอองดาวเบ้หน้าเม้มปากแน่นเมื่อความเสียดเสียวแล่นพล่านตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า
ทั้งจุกทั้งเสียวแน่นและอึดอัดไปหมดหลากหลายความรู้สึกผสมปนเปกันไป แต่หนึ่งสิ่งที่เธอรู้คือความอิ่มเอมที่มันเกิดขึ้นในหัวใจตีตื้นขึ้นมาจนทำให้ช่วงล่างเธอขมิบรับรัดแก่นกายเขาแน่นยิ่งขึ้น
"ซี๊ดด !ตอดแน่นนักล่ะฮึพี่จะไม่ไหวเอานะ"
"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าาา !เสียวจังพี่จ๋า"
"เสียวมากไหม ?หืม"
ตั่บ ตั่บ ตั่บ
ใบหน้าหล่อเหลากระซิบถามพลางแนบริมฝีปากดอมดมซุกไซร้แผ่นหลังหอมละมุน สองมือหนาเลื่อนลงไปเคล้นคลึงสองเต้าอวบกระชับเต็มมือทั้งบีบทั้งบี้ทั้งปลายถันจนมันขยายชูชันแข็งเป็นไตสู้มือ
"อ๊าาห์ !" ละอองดาวกรีดร้องครางลั่นเมื่อถูกกระตุ้นจุดเสียวทั้งบนและล่าง คิดไม่ออกสมองเบลอว่างเปล่าไปหมดไม่รู้จะเสียวช่วงไหนก่อนดีแล้วตอนนี้ได้แต่กรีดร้องจนแสบคอไปหมด
ตั่บ ตั่บ ตั่บ
วินาทีที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเสร็จอีกรอบมือหนาก็ประคองใบหน้าเธอให้หันไปหาเขาแล้วโฉบริมฝีปากลงมาประกบบดจูบแนบแน่น เขาสอดปลายลิ้นร้อนชื้นเข้าโลมเลียริมฝีปากของเธอ เกี่ยวกวัดเลาะเล็มกับปลายลิ้นแล้วกระแทกสะโพกสอบเข้าออกหนักหน่วงจนเธอตัวเกร็งกระตุกกรีดร้องครางเสียงสั่นสะท้าน
"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ายยยย !"
พอส่งเธอไปเสร็จสมอารมณ์หมายถึงจุดหมายปลายทางดีแล้วเขาก็ถอนแก่นกายออกแล้วจับร่างละอองดาวให้นอนราบลงจับสองขาเรียวยกขึ้นพาดบ่ากว้างแล้วกดแทรกลำเอ็นร้อนระอุเข้าใส่อีกครั้ง
ส่วบ ป๊าบ !
"โอ้ววว"
"อ๊าาาห์ !"
หลังจากนั้นสะโพกสอบก็กระทุ้งเอวแรงๆบดเบียดแก่นกายเสียบเข้าแทงออกให้ลำเอ็นอวบยาวครูดสีติ่งกระสันต์แรงๆจนละอองดาวเสียววูบไปทั้งตัว
ทั้งๆที่เพิ่ง 'เสร็จ' ไปเมื่อกี้ แต่ทำไมตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันใกล้เข้ามาอีกแล้วก็ไม่รู้
"อ๊ะ..อ๊าาพี่ธีขาแรงๆค่ะเรจะเสร็จอีกแล้วซี๊ดด !"
"พร้อมกันนะเรซี๊ดด !ตะ..แตกแล้วๆอ๊าาส์"
สองร่างซวนซบนอนเบียดชิดเข้าหากัน คืนนั้นละอองดาวก็ถูกเขา 'กระหน่ำ' ทั้งคืนจนหมดซึ่งเรี่ยวแรงราวกับว่าเขาต้องการจะชดเชยช่วงเวลาที่เสียเปล่าไปเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว
จนช่วงสายของวันต่อมาหลังจากทั้งคู่เพิ่งตื่นธีสิตก็พาละอองดาวมาส่งที่บ้าน เมื่อขับรถมาจอดที่หน้าบ้านแล้วธีสิตเป็นฝ่่่ายเอ่ยปากอยากเข้าไปขอทำความรู้จักพ่อกับแม่ของเธอด้วย โชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุดของพ่อด้วยทำให้พวกเขาน่าจะได้เจอกันเมื่อเดินเข้ามาถึงบ้านพร้อมกับชายหนุ่มที่เดินตามหลังเข้าเธอก็ตะโกนเรียกแม่ดังลั่นเหมือนอย่างเคย
"แม่ !แม่จ๋า !เรกลับมาแล้วจ้า"
"หืมกลับมาแล้วหรอลูกสาวคนสวยของแม่ไหนอยู่ไหนกันนะแม่คิดถึงจะแย่แล้ว" เสียงหวานๆของคุณกิ่งแก้วดังขึ้นคาดว่าหน้าจะอยู่ที่ห้องครัว
"แม่เรพูดเพราะจังเลยนะน่ารักอ่ะท่าทางคงจะใจดีไม่น้อย" ธีสิตสะกิดต้นแขนเธอยิกๆแล้วพูดถึงแม่เธอด้วยท่าทางสบายใจขึ้นหน่อย
"แหมอย่าเพิ่งคิดแบบนั้นเดี๋ยวพี่จะรู้อะไรอีกเยอะเชื่อเร"
สักพักแม่เธอก็เดินอุ้มนังบุสบาออกมาด้วยสีหน้างงๆดมื่อเห็นมีคนเจ้ามาในบ้านพร้อมเธอด้วย
"ยัยเร !ทำไมเพิ่งกลับไม่ได้ไปเหลวไหลที่ไหนมาใช่ไหมห๊ะ !ทำไม๊ทำไมแกถึงไม่เอาอย่างน้องบุสบาลูกรักของฉันบ้างนะโอ๊ย !แกนี่มันจริงๆเลยนะ !"
บ่นอยู่สักพักจนยาวเหยียดก่อนจะเพิ่งนึกได้ล่ะมั้งว่าเธอมีแขกมาด้วยก่อนที่เธอจะแนะนำให้เขาให้แม่ได้รู้จักในฐานะคนรักของเธอ
สักพักพ่อของเธอก็เดินตามเข้ามาสมทบก่อนที่ท่านจะหันมาเหลือบเห็นธีสิตแล้วเบิกตากว้างขึ้นแล้วเฝร้องเรียกชื่อเขาเสียงดัง
"อ้าวคุณธีสิตมาได้ยังไงล่ะครับเนี่ย"
แล้วไหงพ่อเธอดันรู้จักเขาด้วยล่ะเนี่ย ?
"พ่อรู้จักพี่ธีด้วยหรอจ๊ะ"
"รู้จักสิก็นี่ลูกชายของเจ้านายพ่อนี่"
"อ้าวแล้วทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณรู้จักพ่อฉันด้วย" ละอองดาวหันไปถามเขาเสียงเบา
"ก็..คุณไม่ได้ถามนี้" เขาตอบสีหน้ายิ้มจนเธอชักอยากตะกุยหน้าหล่อๆนั่นเหลือเกิน
โลกมันกลมจริงๆนะที่พ่อเธอดันกลายเป็นคนที่สนิทกับที่บ้านของธีสิตไปซะได้
หลังจากวันนั้นเขาก็เทียวแวะมาแทบทุกวันทำทุกอย่างให้พ่อแม่เธอไว้ใจว่าเขาจะดูแลลูกสาวของท่านได้ จนกระทั่งท่านยอมไว้ใจปล่อยให้ไปค้างด้วยกันได้ เพราะเราหมั้นอย่างเป็นทางการกันเรียบร้อยแล้ว !
มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เธออยากจะบอกคือที่ผ่านมาในตอนนี้ที่เราห่างกันถึงหนึ่งปีเต็มๆ แต่พี่ธีไม่ได้หายไปไหนเลย เขามาคอยตามเฝ้าเธอไปเรียนบ้างไปเดินเล่นห้างบ้างแต่คือไม่เคยให้เธอรู้หรือระแคะระคายสักนิดเลย
แถมเขายังร้ายกาจมากเพราะอะไรรู้ไหมคะ ? ก็ผู้หญิงที่อยู่กับพี่แทนอดีตแฟนเก่าของเธอนั่นแหละ คือคนที่พี่ธีส่งเข้ามาใกล้ชิดพัวพันกับพี่แทนเพื่อลองใจว่าเขาจะเป็นคนดีจริงๆไหมแล้วสรุปก็คือเขาไม่ใช่คนดีจริงๆนั่นแหละ เพราะถ้าเป็นดีที่รักเธอจริงๆ ต่อให้สวยหยาดฟ้ามาจากไหนเขาจะต้องไม่มีทางวอกแวกเด็ดขาด
แต่สิ่งที่เขาทำเธอก็ไม่ได้โกรธหรอกนะเข้าใจดีเลยว่าเขาน่ะหวังดี แต่เป็นการหวังดีที่ออกจะพึลึกไปสักหน่อยนะสำหรับคนที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันตอนนี้แค่เราพลาดนอนด้วยกันแค่ครั้งเดียว
อีกไม่กี่เดือนเธอก็จะเรียนจบแล้วถึงวันนั้นก็จะเป็นวันแต่งงานของเธอทั้งสองคนด้วย ใครจะคิดว่าเราจะหวนกลับมาเจอกันและรักกันอีก จากคนที่ไม่ค่อยชอบหน้ากันเท่าไหร่กำลังจะกลายมาเป็นคู่ชีวิตในวันข้างหน้านี่แล้ว
ก็คงจะจริงอย่างที่โบราณท่านว่าแหละ 'คู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอก'
ติ้ดๆๆๆ"ค่ะแม่"(ร่าเป็นอะไรลูกทำไมเสียงเนือยๆแบบนี้)"เปล่าค่ะแม่ร่าแค่...ฮ่ะ..ฮึ่กๆ"ไม่ไหว...อดไม่ได้ที่จะสะอื้นออกมาให้แม่ได้ยิน แค่ได้ฟังเสียงหวานๆที่สะท้อนความรักและห่วงใยมาให้หัวใจฉันก็สั่งให้ร้องไห้ออกมาเอง(ทะเลาะกับตาไทน์มาใช่ไหม ?)"เปล่าค่ะเราไม่ได้ทะเลาะกัน"(แล้วเป็นอะไรล่ะลูกมีอะไรหนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องนะ)"คือ..."ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็กลับมาดีกันเหมือนเดิมอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอาจจะดูเหมือนรักกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันเองก็เรียนจบแล้วแต่เฮียไทน์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะขอฉันแต่งงานกันเหมือนเมื่อก่อนเลยฉันอึดอัดพาลคิดไปหมดเลยว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วหรือเปล่า บางทีฉันก็คิดนะว่าตัวเองเป็นไพโบล่าหรือเปล่าตอนที่เขามาขอแต่งงานฉันก็ไม่พร้อมไม่อยากแต่ง แต่พอเขาเฉยๆไม่มีทีท่าว่าอยากจะขอฉันกลับรู้สึกใจแป้ว แม้ทุกวันนี้เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ระหว่างเราฉันรู้สึกเหมือนว่าเรามีเส้นใยบางๆบางอย่างมาคั่นกลางเอาไว้"แม่เคยเสียใจไหมที่เลือกพ่อมาเป็นคู่ชีวิตแต่พ่อก็ทำให้แม่ผิดหวัง"ฉันไม่เคยถามเรื่องพ่อกับแม่สักครั้งนั่นเพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกครั้งที่พูดถึงพ่อแล้
"เฮียขอโทษอย่าเกลียดเฮียเลย...เฮียไม่อยากได้ยิน" เฮียไทน์ที่คล่อมทับบนตัวฉันกำลังก้มหน้าซบแนบกับต้นคอฉันแล้วพูดเสียงสั่นเครือ"ถ้าร่ามาไม่ทันป่านนี้เฮียคงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว" ฉันอดคิดถึงภาพนั้นไม่ได้จริงๆยิ่งนึกยิ่งรู้สึกลมออกหูจนยั้งมือไว้ไม่ทัน"โอ๊ยร่าเฮียเจ็บๆๆๆ !"เฮียไทน์ร้องเสียงหลงเมื่อถูกฉันยื่นมือไปบิดหูทั้งสองข้างเต็มแรง เขาพยายามดันมือฉันออกจนมือฉันหลุดออกจากหูเขาทั้งสองข้างจนได้แล้วเขาก็เริ่มเอาคืนฉันด้วยการงับลงบนเนินอกฉันเต็มแรง"โอ๊ยยย...อื้อ"เริ่มจากการกัดเต็มปากเต็มคำแล้วหลังจากนั้นเขาก็ปาดเลียบนผิวเนื้อเนินอกช้าๆ ขนอ่อนในกายลุกวาบสยิวซ่านไปทั้งร่างกาย มือไม้หยาบใหญ่ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกช้าๆจนเนื้อตัวส่วนบนเปลือยเปล่า"ดะ..เดี๋ยวสิเฮีย ! นี่เฮียหายเมาแล้วหรอ ?" ฉันดันใบหน้าเฮียไทน์ออกจากซอกคอตัวเองออกก่อนจะถามอย่างข้องใจ"เอาจริงๆนะเฮียเริ่มหายเมาตั้งแต่เห็นหนูฟ้อนเล็บใส่ผู้หญิงคนนั้นแล้ว""เมื่อกี้เฮียเกือบจะเอากับมันไปแล้วนะแล้วตอนนี้เฮียจะมาเอากับหนูอีกหรอ ?""ร่าเฮียไม่ได้ตั้งใจ ! เฮียสาบานให้ตายห่าเลยก็ได้เฮียคิดว่าเป็นหนูจริงๆทั้งเมาทั้งคิดถึงเฮียก็เ
"ฮ้าววว"เสียงฉันเองแหละที่รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยขัดเล็กน้อยพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงทั้งเหนื่อยและล้าเมิื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปค่อนแจ้ง มองหาคนที่ต้นเหตุก็พบว่าเขาตื่นอยู่ก่อนแล้วแถมตอนนี้ยังนอนตะแคงเท้าแขนมองหน้าฉันอยู่อีกด้วย"ไง""เฮีย ! เล่นหนูหนักไปไหมเนี่ย" อดที่จะบ่นเขาไม่ได้คนบ้าอะไรอึดเหลือเกินจริงๆ"ช่วยไม่ได้มึงดื้อเอง !""หนูเปล่า"ปากเขาพูกแต่ดวงตาเขาจับจ้องอยู่ที่... หน้าอกของฉัน !"เฮีย ! หื่นแต่เช้าอีกแล้วนะ" ฉันลืมตัวไงว่าตัวเองยังโป๊อยู่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยมีแค่ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ช่วงเอวลงมาก่อนที่ฉันจะรีบคว้าชายผ้าห่มขึ้นมาคลุมช่วงอกเอาไว้ไว้ใจไม่ได้เกิดเขาอยากต่อเช้าขึ้นมามีหวังฉันคงฟ้าเหลืองตายแน่ๆ"ร่า..."อยู่ๆเฮียไทน์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อนโยนเบาๆ"ขาา" ฉันครางรับเบาๆพลางช้อนสายตามองหน้าผู้ชายที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาอ่อนโยน"แต่งงานกันไหม ?""เฮีย..."จังหวะนี้ทุกคนคงคิดว่าฉันกำลังซาบซึ้งและดีใจที่ถูกขอแต่งงานแต่เปล่าเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขอฉันแต่งแต่ฉันยังไม่พร้อมจริงๆถ้านับครั้งนี้ด้วยนี่คงเป็นครั้งที่สามแล้ว"ว่าไงจะแต่งไ
"เดินดีๆอย่าซนได้ไหม" เสียงทุ้มที่ค่อนข้างฟังดูแหบพร่าเอ่ยปรามฉันเบาๆในขณะที่มือซนๆของฉันมันดันไปลวนลามที่ใต้กางเกงของเฮียไทน์"อื้อ...ใครซนนี่มันเป็นของหนูหนูจะจับมันตอนไหนก็ได้""แต่มึงจะจับมันตอนนี้ไม่ได้ นี่มันหน้าร้านมึงดูคนมองใหญ่แล้ว" เฮียไทน?กระซิบเสียงพร่าขณะจับมือซนๆของฉันเอาไว้แนบอกแกร่ง"อ้าวหรอแหะๆงั้นรอถึงที่รถก่อนก็ได้เนอะ"เดินซบอกเขาจนมาถึงที่รถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับแล้วผวาเข้าหาเฮียไทน์ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ"อื้อ"เสียงเฮียครางฮือในลำคอขณะที่ถูกฉันจู่โจมด้วยการโถมเข้าไปจูบที่ริมฝีปากเต็มแรง เวลาเมาฉันนิสัยเสียอยู่อย่างก็คืออารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่ใช่ไปขึ้นกับใครก็ได้นะ ถ้าหน้าไม่เหมือนเฮียไทน์ก็ใช่ว่าฉันจะขึ้นได้"จ๊วบๆ" เสียงดึงดูดริมฝีปากของเราสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ โซนที่เราจอดรถค่อนข้างลึกพอสมควรทำให้ไม่ค่อยมีรถคนเข้ามาจอดสักเท่าไหร่จะมีแค่คันสองคันเท่านั้นเอง"ฮื้มมม...ถ้ามึงยังไม่หยุดกู 'เอา' มึงที่ลานจอดจริงๆนะ" เฮียไทน์เลื่อนริมฝีปากออกแล้วกระซิบชิดใบหูฉัน"แล้ว...ได้ไหมล่ะ" ฉันกระซิบตอบเบาๆขณะเลื่อนฝ่ามือลงไปที่เป้ากางเกงเพื่อรู
Sara_eiei >> [ตัวเองงง...วันนี้เค้าทำงานกลุ่มมาเหนื่อยมากๆเลยเค้าขอนอนก่อนนะ]ผัวอีซาร่า >> [อืม...เหนื่อยมากไหม]Sara_eiei >> เหนื่อยมากกกตาเค้าจะปิดอยู่แล้วเนี่ยผัวอีซาร่า >> อืม...แต่ตอนนี้กูอยู่ร้านเหล้าSara_eiei >> อ้าวหรองั้นตัวเองอย่าดื่มเยอะนะขับรถกลับดีๆด้วยนะเค้าเป็นห่วง งั้นเค้านอนก่อนน๊าาผัวอีซาร่า >> แต่กูนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังมึงนะอีร่า !Sara_eiei >> ........."ซวยแล้วพวกมึงผัวกูจับได้แล้วว่ากูหนีเที่ยวอ่ะ"ฉันชื่อซาร่าหรืออีร่าที่คนในไลน์เรียกนี่แหละกำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่บรรดาเพื่อนๆที่เสือกชวนออกมาเที่ยวในคืนนี้ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือกันหน้าไปยิ่มหวานสุดฤทธิ์ให้โต๊ะที่อยู่ติดกันทางด้านหลัง"ไฮ้...ที่รักคิดถึงเค้าไหม ?" แหะๆก็รู้แหละว่าแก้ตัวอะไรไม่ทันแล้วแต่ก็ปะเหลาะอีผัวตัวดีมันไว้ก่อนอ่ะเนอะ"มึงไม่ต้องมาตอแหลว่าคิดถึงกูหรอกหนอยทำเป็นเหนื่อยง่วงจะหลับแล้วที่ไหนได้หนีมาเที่ยวนี่เอง"'เอ๊อะ ! โดนไปอีกชุดสะอึกเลยกู'"กะ..ก็เค้าไม่ได้อยากมาหรอกนะอีฟ้าสิชวนเค้ามา" กูขอโทษนะเพื่อนขอแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนแล้วกัน พูดไปพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้มันตามไปติดๆ"โยนให้กูตลอดเลยนะอ
สองเดือนต่อมา"นิชา..นิชาครับหนูหายไปไหนมาพี่ตามหาหนูเสียทั่วเลยแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ คนดีพี่ขอโทษจริงๆที่ทำให้หนูเสียใจหนูจะให้โอกาสพี่อีกครั้งได้ไหมพี่รักหนูจริงๆนะ"เสียงไตรคุณที่วันนี้บังเอิญมาเจอนิชาที่โรงพยาบาลเข้าพอดีเพราะมาเยี่ยมเพื่อนที่ภรรยาเพิ่งคลอดลูกเขารีบตรงเข้ามาหาเธอพลางสาธยายพร่ำพรรณาถึงความรักต่างๆนาๆที่มีต่อเธอ"ขอโทษนะคะพี่ไตรนิชากลับไปหาพี่ไม่ได้อีกแล้ว""ทำไมล่ะหรือว่านิชายังโกรธพี่อยู่""ไม่ใช่เพราะว่านิชายังโกรธอยู่หรอกค่ะแต่มันเป็นเพราะว่า...""นิชาเค้าแต่งงานมีสามีแล้วยังไงล่ะ ขอโทษนะครับคนนี้เมียผม"เสียงผู้กองตี๋ที่เดินมาจากทางด้านหลังของนิชาตอบแทนพลางเดินมาหยุดยืนข้างๆคนตัวเล็กแล้วรั้งเอวบางเข้ามากอดแนบแน่นต่อหน้าไตรคุณ โดยที่นิชาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร"นี่..หมายความว่ายังไงครับนิชา" ไตรคุณที่ยังมีสีหน้าเหวออยู่ถามน้ำเสียงสั่นๆเกือบสามเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นเขาเอาแต่เมินเฉยไม่ง้อไม่โทรตามเพราะคิดว่านิชาจะต้องมาง้อเพราะคงขาดผู้ชายอย่างเขาไม่ได้แน่ จนกระทั่งเดือนที่แล้วที่เขาทนรอเฉยๆไม่ไหวจึงพยายามไปตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่พบ แต่อยู่มาเจอกันอีกทีก็พบว่านิชาแต่







