แผล็บ แผล็บ แผล็บ
“อ่ะ งื้อออออออ” ร่างสูงโน้มหน้าลงไปเลียยอดถันที่โผล่ออกมาจากง่ามนิ้ว ปลายลิ้นตวัดไล้เลีย ก่อนจะดูดดุนในปาก แล้วใช้ฟันขบกัดอย่างมันเขี้ยว “อ่ะ เจ็บบบบบบ”
ชะเอมทั้งเสียวทั้งแค้นใจ ที่ไม่อาจขยับตัวได้ ได้แต่นอนรอเป็นหมูบนเขียงให้อีกฝ่ายกระทำย่ำยีได้ตามใจ มือเล็กกำเข้าหากันแน่น
เอ๊ะ ขยับตัวได้แล้วเหรอ
หญิงสาวคิดอย่างลิงโลด ก่อนจะเริ่มขยับตัวทีละส่วน โดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายทันสังเกต เธอปล่อยให้ชายหนุ่มดื่มด่ำความสุขบนร่างกายเธอไปก่อน เพื่อหาโอกาสหลบหนี
ใบหน้าคมคายฝังลงบนเนินนม ซุกซบลงในร่องอก สูดดมกลิ่นสาวเข้าเต็มปอด ในขณะที่สองมือก็นวดก้อนแป้งนุ่มนิ่ม สะโพกสอบส่ายวนเบา ๆ เพื่อขยายช่องทางให้รับตัวตนของเขาได้
“อ่ะ อ่า อาาาา” ชะเอมแหงนคราง พลางรวบรวมแรงที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย ก่อนสุดท้าย จะยกแขนขึ้นผลักไหล่หนา แล้วพลิกตัวตะแคงข้าง ใช้ปลายเท้าถีบไปที่ท้องของอีกฝ่ายอย่างแรง
“อึกกกกก” สองร่างครางออกมาพร้อมกัน เมื่อลำกายของเขาถูกถอนออกอย่างรวดเร็ว ผิวสัมผัสครูดผ่านช่องทางแคบจนรู้สึกได้<
เขาไม่ได้อึดเหมือนมันนะเว้ย...“ขอระบายความเครียดหน่อยแล้วกัน” ธามไทเริ่มปลดกระดุม ถอดเสื้อและกางเกงออกทีละชิ้นไม่เพียงแต่เขาที่ถ่างตาทำงานมาหลายสิบชั่วโมงติดกัน แต่ยังรวมไปถึงความเครียดสะสมที่กลัวว่าจะส่งงานไม่ทัน งานไม่ดีพอ รวมถึงอาจจะโดนไล่ออกอีกด้วยชายหนุ่มกำมือรอบแกนกายตัวเอง ก่อนจะชักรูดเบา ๆ จนท่อนเอ็นส่วนตัวผงาดแข็ง แล้วจึงฉีกซองถุงยางมาสวมใส่ เตรียมพร้อมในการออกรบ“อืออออออ” ร่างบางครางในลำคอ เมื่อรู้สึกถึงมือหนาที่ลูบไล้ไปตามเรียวขา ก่อนจะถูกยกขึ้นให้ไปพาดบนพนักพิงของโซฟา เปิดเผยความสาวทุกซอกทุกมุมเบาะนุ่มของโซฟายุบลง เมื่อธามไทคุกเข่ากลางหว่างขาเรียว เขาดึงเสื้อคลุมออกจากกายสาว เผยให้เห็นอกอวบอิ่มชูชันท้าลมหนาวรอยจูบทั่วตัวไม่ได้บดบังความสวยเลยแม้แต่น้อย กลับยิ่งทำให้เธอดูยั่วยวน ชวนทิ้งตัวลงไปดื่มด่ำความหวานตรงหน้าจนสำลักความสุขเสียมากกว่าธามไทใช้นิ้วโป้งแหวกเปิดปากทาง แล้วใช้อีกมือนึงไล้ขึ้นลงไปตามกลีบแคมอวบอิ่ม สลับกับสะกิดติ่งเสียวที่สั่นระริกอยู่ที่ปลายเนิน“อื้อออออ” เสี
“แกบอกว่า แกจับตัวคนขโมยไฟล์ได้แล้วจริงเหรอ” เสียงคำถามมาพร้อมบานประตูที่เปิดกว้าง ทำเอาชายหนุ่มที่กำลังนั่งพักเอาแรงบนเก้าอี้หันหน้ากลับไปมองตามต้นเสียง“แกนี่ มาไม่เคาะห้องเลยนะ” ตะวันบ่นพลางส่ายหน้าเบา ๆ แต่อย่างว่า เพราะเขาแค่ส่งข้อความไปบอก ‘จับคนขโมยได้แล้ว มาที่ห้องทำงานฉัน’ ก็ทำเอาธามไทหอบสังขารวิ่งมาหาเขาที่ห้องภายใน 10 นาที“ตอบคำถามมาก่อน เอ๊ะ แล้วนี่อะไรกัน” ธามไทปิดประตู ก่อนจะเห็นเศษซากอารยธรรมเกลื่อนพื้น แม้ว่า ในห้องจะมีเพียงแสงสว่างจากดวงจันทร์เท่านั้น แต่แค่เขากวาดตาผ่าน ๆ ก็สามารถมองเห็นถุงยางอนามัยใช้แล้วไม่ต่ำกว่า 5 ถุง “แกหลอกแม่บ้านมาอึ้บอีกแล้วเหรอ”“ปากเหรอนั่น” ตะวันปายางลบเข้าใส่ตัวเพื่อน “แต่ก็ปลอมตัวเป็นแม่บ้านจริง ๆ แหละ”“ห้ะ อะไรนะ” ธามไทก้าวเท้าหลบถุงยางที่กระจายอยู่ตามจุดต่าง ๆ ราวกับกำลังหลบกับระเบิด“โน่น คนขโมยข้อมูลของแก” ชายหนุ่มพยักหน้าไปทางโซฟาอีกด้าน ป้องกันไม่ให้เพื่อสนิทเดินเข้ามาใกล้ เพราะตอนนี้ ทั
แผล็บ แผล็บ แผล็บ“อ่ะ งื้อออออออ” ร่างสูงโน้มหน้าลงไปเลียยอดถันที่โผล่ออกมาจากง่ามนิ้ว ปลายลิ้นตวัดไล้เลีย ก่อนจะดูดดุนในปาก แล้วใช้ฟันขบกัดอย่างมันเขี้ยว “อ่ะ เจ็บบบบบบ”ชะเอมทั้งเสียวทั้งแค้นใจ ที่ไม่อาจขยับตัวได้ ได้แต่นอนรอเป็นหมูบนเขียงให้อีกฝ่ายกระทำย่ำยีได้ตามใจ มือเล็กกำเข้าหากันแน่นเอ๊ะ ขยับตัวได้แล้วเหรอหญิงสาวคิดอย่างลิงโลด ก่อนจะเริ่มขยับตัวทีละส่วน โดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายทันสังเกต เธอปล่อยให้ชายหนุ่มดื่มด่ำความสุขบนร่างกายเธอไปก่อน เพื่อหาโอกาสหลบหนีใบหน้าคมคายฝังลงบนเนินนม ซุกซบลงในร่องอก สูดดมกลิ่นสาวเข้าเต็มปอด ในขณะที่สองมือก็นวดก้อนแป้งนุ่มนิ่ม สะโพกสอบส่ายวนเบา ๆ เพื่อขยายช่องทางให้รับตัวตนของเขาได้“อ่ะ อ่า อาาาา” ชะเอมแหงนคราง พลางรวบรวมแรงที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย ก่อนสุดท้าย จะยกแขนขึ้นผลักไหล่หนา แล้วพลิกตัวตะแคงข้าง ใช้ปลายเท้าถีบไปที่ท้องของอีกฝ่ายอย่างแรง“อึกกกกก” สองร่างครางออกมาพร้อมกัน เมื่อลำกายของเขาถูกถอนออกอย่างรวดเร็ว ผิวสัมผัสครูดผ่านช่องทางแคบจนรู้สึกได้
ตะวันไม่ต้องการต่อบทสนทนาอีกต่อไปเพราะช่วง 2 – 3 วันที่ผ่านมา พวกเขาต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ ปั่นโปรเจ็คกันใหม่ตั้งแต่ศูนย์ เมื่อรู้ว่า คอมพิวเตอร์ของธามไทติดไวรัส ทำให้ไฟล์งานทั้งหมดกลายเป็นความว่างเปล่าธามไทใช้เวลาทั้งหมดในการสร้างทุกอย่างกลับมา ในขณะที่ตะวันรู้สึกว่ามันแปลก ๆ อยู่ดี ๆ คอมพิวเตอร์ส่วนตัวจะติดไวรัสได้อย่างไร เพราะมีแค่พวกเขาที่ใช้งานกันอยู่ 2 คน แถมในสถานที่อับสัญญาณแบบนี้ นั่นหมายความว่า จะต้องมีบุคคลที่ 3 เข้ามาป่วนงานพวกเขาแน่ ๆชายหนุ่มใช้เวลาสำรวจคนรอบตัวทีละคน สลับกับป้อนข้อมูลหลอก ๆ ว่า จะต้องใช้ไฟล์ที่คอมพิวเตอร์ของเขาด้วย ไฟล์จึงจะสมบูรณ์ และแน่นอนว่า ในที่สุด เหยื่อก็ติดกับ ประกอบกับว่า พรุ่งนี้ จะมีเรือมารับกลับเข้าฝั่ง ดังนั้น คืนนี้ จึงเป็นโอกาสที่เหมาะจะลงมือมากที่สุดตะวันจึงวานแม่บ้านอีกคนให้นำน้ำหวานไปให้ชะเอม โดยบอกว่า ธามไทแอบชอบ อยากสานสัมพันธ์ จึงฝากไปให้ เพื่อให้เธอดื่มตามแผนที่วางเอาไว้“ปะ ปล่อยฉันนะ อ่าาา” ชะเอมร้องห้าม ก่อนจะครางเสียงหวิว เมื่อมือสากสัมผัสบริเวณขาอ่อนด้านใน เขาเบียดตัวเอ
“นายทำอะไรฉัน” หญิงสาวร้องถามอย่างตื่นตระหนก“แล้วก่อนมา เธอได้กินอะไรมาล่ะ” เขาย้อนถาม“ไม่มี” ชะเอมตอบอย่างมั่นใจ ก่อนที่จะนึกถึงน้ำหวานที่เพื่อนใหม่ส่งมาให้ดื่ม เมื่อตอนทานอาหารมื้อเย็น นั่นเป็นอย่างเดียวที่เป็นเธอดื่มของคนแปลกหน้า “น้ำนั่น ฝีมือนายเหรอ”“ใช่แล้ว” ตะวันตอบรับด้วยความภูมิใจ “ยานี่ แค่ทำให้เธออ่อนแรงเท่านั้นเอง ฉันกะเวลาเก่งใช่ไหมล่ะ ไม่ต้องกังวลหรอก แค่แปบเดียวก็หาย”ทุกถ้อยคำที่ชายหนุ่มพูดออกมา ทำให้เธอรู้ว่า เขารู้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว แถมยังวางแผนตลบหลังเธออีกด้วยจบกัน!!“แล้วรอบนี้ โหลดไฟล์เสร็จแล้ว จะล้างเครื่องหรือปล่อยไวรัสเหมือนเครื่องเจ้าธามล่ะ” ตะวันยังคงเย้าแหย่ “รู้ไหมว่า ธามต้องอดหลับอดนอนมา 2 คืน เพื่อรีบปั่นโปรเจ็คใหม่ไปส่งบอสเลยนะ”ตะวันหมุนเก้าอี้ของเธอให้กลับมาที่หน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง มือหนาเลื่อนไปควบคุมเมาส์ ก่อนจะกดลบไฟล์ในเครื่องคอมพิวเตอร์ของตัวเองทิ้ง ท่ามกลางความสงสัยของหญิงสาว“
แกร๊กเสียงปิดประตูดังขึ้น ท่ามกลางความเงียบสงัดของสำนักงานที่ถูกปิดไฟมืดด้วยเป็นคืนวันศุกร์ที่ต่างคนก็ต่างรีบกลับ ทั้งไปพักผ่อน หรือตั้งวงสังสรรค์กันตามประสาคนทำงานที่ห่างไกลจากภาคพื้นดินความสุขเดียวที่สามารถสร้างกันเองบนพื้นที่กลางทะเลแบบนี้ก็มีแต่น้ำเก๊กฮวยมีฟองเท่านั้น...เพราะกลางอ่าวไทยก็มีแต่บริษัทขุดเจาะของพวกเขาเพียงแห่งเดียว จึงทำให้หลายคนวางใจในเรื่องความปลอดภัย สามารถใช้ชีวิตโดยไร้กังวล มองว่า ทุกคนที่นี่ก็เปรียบเสมือนพี่น้อง ด้วยเหตุนี้ จึงถือเป็นโอกาสให้ผู้บุกรุกที่ปลอมตัวสมัครงานเข้ามาสามารถเข้าถึงสำนักงานได้อย่างง่าย ๆร่างบางในชุดแม่บ้านทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ หลังจากกดเปิดคอมพิวเตอร์เรียบร้อย มือเรียวเคาะแฟลชไดร์ฟลงบนโต๊ะอย่างใจเย็นเพราะที่นี่อยู่กลางทะเล ทำให้สัญญาณอินเทอร์เน็ตขาด ๆ หาย ๆ การขโมยไฟล์โปรเจ็คขนาดใหญ่ด้วยแฟลชไดร์ฟในสถานการณ์เร่งด่วนแบบนี้ จึงสะดวกกว่า...ชะเอม เป็นวิศวกรไฟแรงของบริษัทคู่แข่งที่ถูกส่งตัวมาสืบโปรเจ็คลับที่จะแข่งกันนำเสนอในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า หากเธอจัดการงานนี้เสร็จเรียบร้อย ก็จะได้รับการเ