ทีเด็ดบอส (2/5)

ตำแหน่งเลขานุการของคุณโย่งแม้งานจะไม่ซับซ้อนแต่เป็นงานที่ละเอียดพอสมควร สองสัปดาห์มานี้ฉันค่อยๆ ชินกับการทำงานกับเขาแล้ว

ปกติเขาดูยิ้มแย้มเป็นกันเองกับพนักงานทุกคน แต่พออยู่กับฉันตามลำพังเหมือนเขาจะระวังตัวและกลายเป็นคนละคนกับบอสโย่งที่ฉันเคยรู้จัก

อาจเป็นเพราะเขาต้องรักษาระยะห่างกับเลขานุการที่ใกล้ชิดอย่างฉัน คงกลัวว่าฉันจะเข้าหาเขา เพราะไม่อย่างนั้นจึงบอกให้ฉันแต่งตัวให้รัดกุม แบบนี้ฉันก็คงต้องวางตัวให้ห่างจากเขาเพื่อรักษาตำแหน่งงานนี้เอาไว้

“นี่เอกสารสรุปยอดขายเมื่อวานนี้ค่ะ แล้วก็สรุปยอดบัญชีคงค้าง” ฉันนำเอกสารไปให้เขาแล้วถอยออกห่างยืนรอเขาตรวจเอกสารตรงหน้า

บอสหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองแล้วก้มลงเซ็นเอกสารตรงหน้าแล้วส่งคืนให้ฉัน

“ตอนบ่าย ผู้จัดการของบริษัทไอเทคมาขอพบค่ะ บอสจะให้มาพบที่ห้องนี้หรือห้องประชุมดีคะหยีจะได้เตรียมสถานที่ไว้ให้”

“ที่ห้องประชุมก็ได้...แล้วคุณเป็นอะไรของคุณ” เขาถามในตอนท้าย เลิกคิ้วสูงมองฉันด้วยสายตาที่สงสัย

“อะไรคะ”

“ผมสังเกตมาหลายวันแล้วนะ ทำไมไม่นั่งลงคุยกันดีๆ” เขาถามแล้วจ้องหน้าเพื่อต้องการคำตอบ

“ก็พยายามออกห่างจากบอสไงคะ บอสจะได้สบายใจว่าหยีไม่มีวันจะเข้าไปใกล้บอส”

คำตอบของฉันทำให้เขาทำหน้าเครียดเล็กน้อย อาจจะคิดว่าฉันประชดเขาอยู่ก็ได้ทั้งๆ ที่ฉันแค่ระวังตัว

“คุณมีแฟนหรือยัง”

“ยังค่ะ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าหยีจะอยากเข้าหาบอสนะคะไม่ต้องกังวล” ฉันยังคงยืนยันให้เขามั่นใจว่าจะไม่พยายามเลื่อนสถานะจากเลขาไปเป็นภรรยาของเขาแน่

“ผมถามแค่ไหนตอบแค่นั้น อย่าตอบยาวถ้าผมไม่ถาม” เขาพูดเสียงเรียบ

“ค่ะบอส” ฉันรับปากเขาแล้วกลับไปทำงานต่อด้วยความโล่งใจที่ไม่โดยเขากัดหัวที่ทำตัวเหมือนประชดเขาแบบนั้น

พอกลับออกไปฉันก็พบว่าบนโต๊ะทำงานของฉันมีขนมและเครื่องดื่มเย็นวางอยู่ พร้อมกับโน้ตเขียนให้กำลังใจจากพี่เชน ซึ่งมักจะซื้อขนมและเครื่องดื่มมาวางให้ฉันบ่อยๆ

“ขอบคุณนะคะพี่เชน”

“สู้ๆ นะหยี เดี๋ยวอีกหน่อยก็ชิน”

“นั่งอยู่สามคนซื้อให้คนเดียวมันน่าน้อยใจจริงๆ” พี่บีพูดลอยๆ ขึ้นมาแล้วอมยิ้มมองแซวฉันเหมือนจะสื่ออะไรบางอย่างที่ฉันก็ยังไม่แน่ใจ

---------------------

ในห้องประชุมขนาดเล็กที่กำลังมีการพูดคุยเรื่องธุรกิจกันอยู่ ฉันอัดเสียงสนทนาเอาไว้กันพลาดเพื่อมาเปิดฟังทีหลัง แล้วจดสาระสำคัญไปด้วยตามที่บอสสั่ง

หลังจากนั้นเมื่อการพูดคุยสิ้นสุดลง ฉันก็เดินออกไปส่งแขกที่หน้าประตูแล้วกลับเข้ามาเก็บเอกสารที่อยู่บนโต๊ะแล้วจะปิดแอร์เพื่อออกไปจากห้องนี้

“ไม่ต้องปิดแอร์ นั่งคุยกับผมต่อก่อน” คุณโย่งพูดเสียงเรียบ แล้วผายมือให้ฉันนั่งลง

“ผมสังเกตว่าคุณเชนเขาชอบพูดคุยกับคุณบ่อยๆ เป็นแฟนกันเหรอ” เขาถามแล้วจ้องมองมาเพื่อรอคำตอบ เป็นคำถามลักษณะเดียวกันที่ถามว่าฉันมีแฟนหรือยังก่อนหน้านี้

“เปล่าค่ะ” ฉันตอบเขาแล้วนิ่งคิดในสิ่งที่คุณโย่งพูด พึ่งสังเกตเหมือนกันว่าพี่เชนเป็นคนที่พูดกับฉันบ่อยที่สุด ชอบซื้อนั่นซื้อนี่มาให้ แล้วยังจะที่พี่บีพูดหยอกฉันอีก

“ก็ดี เป็นเลขาผมไม่อนุญาตให้มีแฟน”

“เดี๋ยวนะคะบอส การมีแฟนหรือไม่มีมันเกี่ยวอะไรกับการทำงานคะ”

“ผมเคยบอกว่าอย่าตอบยาวๆ ไม่ใช่เหรอ” เขาพูดเสียงเย็นแล้วกอดอกมองด้วยสายตาที่เดาอารมณ์ไม่ออก

“ค่ะ” ฉันเริ่มจะไม่ไหวกับเขาแล้ว ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรจากฉัน

“เรามีเรื่องต้องทำความเข้าใจกันใหม่” เขาพูดแล้วเดินไปล็อกห้องประชุม พร้อมกับหมุนปิดม่านไม่ให้ใครมองเข้ามาเห็น

“จะทำอะไรคะ”

“ผมชอบคุณ ถึงได้เลือกคุณมาทำงานนี้”

“อะไรนะคะ” ฉันถามอย่างงุนงง

คุณโย่งดึงฉันขึ้นมายืนแล้วกอดรั้งที่เอวแล้วเชยคางให้สบตา ฉันดันอกเขาเอาไว้ไม่ให้ใกล้ชิดกันมากไปกว่านี้

“ผมเลือกคุณให้มาทำงานใกล้กับผม แต่ดูเหมือนจะคิดผิดนะ เพราะมันทำให้คุณกับคุณเชนยิ่งใกล้ชิดกันขึ้น” เขาพูดแล้วสบตาที่สั่นระริกของฉัน

“ที่ให้ใส่ชุดนี้ก็เพราะไม่อยากให้คุณเชนที่อยู่โต๊ะตรงข้ามมองโลมเลียคุณ แต่ก็เหมือนไม่มีประโยชน์” เขาสารภาพความคิดของเขาออกมาทำให้ฉันใจเต้นรัวที่ทุกอย่างเหมือนฝัน

“ปล่อยหยีก่อนค่ะบอส อื้อ....” ฉันโวยวายยังไม่จบก็ถูกเขาประทับจูบที่ริมฝีปากแล้วรั้งท้ายทอยให้รับจูบจากเขา

รสจูบนั้นทำให้ฉันเผลอแย้มริมฝีปากรับแล้วผ่อนลมหายใจเมื่อถูกเขาแทรกปลายลิ้นเข้ามาแล้วตวัดเกี่ยวอย่างดูดดื่ม

“จะให้ผมทำต่อหรือให้หยุดแค่นี้” เขาถอนจูบออกแล้วถามความสมัครใจของฉัน

“ทำไมเป็นฉันคะบอส” ฉันไม่ตอบคำถามนั้นแต่ถามเหตุผลที่เขาชอบฉัน

“เพราะคุณชงกาแฟอร่อย” เขายกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไม่ยอมบอกเหตุผลที่แท้จริง

 แต่ใครจะสนล่ะ เพราะฉันเองก็อยากเป็นมากกว่าเลขาอยู่แล้วแต่เข้าใจผิดคิดว่าถูกเขาไม่ชอบฉัน ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วเขาไม่พอใจที่ฉันกับพี่เชนใกล้ชิดกันจึงดูตึงใส่

ฉันเป็นฝ่ายดึงคอเขาลงมาให้จูบกันอีกรอบ หน้าอกเบียดถูกับอกของเขาในขณะที่เจ้านายหนุ่มถอดกางเกงฉันออกพร้อมกับกางเกงชั้นในลายลูกไม้ลงไปกองที่ขา

ฉันเองก็แกะเข็มขัดเขาแล้วปลดตะขอกางเกงรูดกางเกงเขาลงไปเช่นกัน

“บอสให้หยีเลือกเองนะคะ หลังจากนี้อย่าหาว่าหยีร่านใส่บอสก็แล้วกัน” ฉันดันเขาให้นั่งลงที่เก้าอี้หมายจะขย่มให้เต็มคราบ

แต่ว่าเขาไวกว่าแล้วเป็นฝ่ายกดฉันคว่ำหน้าลงไปกับโต๊ะประชุมแล้วประกบจากด้านหลัง

ท่อนเนื้อดุ้นอวบถูกกดเข้ามาแล้วทำเวลาเร่งซอยอย่างถี่รัวจนร่างฉันโยกถูไปกับโต๊ะ

“อื้อ บอสขา เบาๆ อ๊าส์”

“สะโพกคุณใหญ่น่าเอามากเลย อ๊าส์”เขาเน้นกระแทกลงมาเน้นๆ ฉันต้องหยัดสะโพกโด่งรับสัมผัสร้อนระอุที่ถาโถมเข้ามา

น้ำหวานไหลซึมจากกลีบกุหลาบด้วยอารมณ์ใคร่ที่ถูกกระตุ้นจากท่อนเนื้อของเขาที่เสียดสีเข้ามาอย่างเต็มแรง

สะโพกสอบสอดเสยเข้ามาอย่างเร่าร้อน กระแทกเข้าออกควบขยับกายอย่างคนที่ชำนาญรักจนฉันครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน ครางเรียกร้องให้เขาออกแรงอย่างหนักเพื่อส่งให้ถึงฝั่งฝัน

“ไม่ไหวแล้วค่ะบอส อื้อ เร่งอีกนิดสิคะ หยีจะแตกแล้ว” ฉันเรียกร้องให้เขารีบทำรีบเสร็จเพราะกังวลว่าใครจะผ่านมาเห็นเสียก่อน

เขาตอกอัดแก่นกายแข็งแกร่งเข้ามาอย่างรุนแรงแล้วคำรามเบาๆ ในลำคอด้วยความเสียวกระสัน

“รัดแน่นมากเลยหยี ผมจะแตกแล้ว” เขาพูดแล้วเร่งความเร็วขึ้น บดบี้เร่งกระชั้นอารมณ์ที่เร่าร้อนขึ้นจนฉันต้านทานไม่ไหว

ในที่สุดเขาก็พาฉันขึ้นไปสู่ดินแดนที่สุขสม สะโพกเบาหวิวล่องลอยอย่างมีความสุข จากนั้นก็ดึงร่างฉันให้คุกเข่าลงแล้วบีบแก้มให้อ้าปากรับท่อนเนื้อที่ของเขาแล้วกระตุกพ่นน้ำคาวรักเข้ามา

“คุณนี่สุดยอดจริงๆ” เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ท่ามกลางเสียงลมหายใจที่หอบกระเส่าด้วยความตื่นเต้นของเราทั้งคู่

ฉันไม่รู้จะตอบเขาว่าอย่างไร อับอายเล็กน้อยที่เผลอในแสดงความร่านสวาทออกไปอย่างควบคุมไม่อยู่แบบนั้น

---------------------