Home / โรแมนติก / รอยตราสามีคืนเดียว / บทที่16.วิมานฉิมพลี...

Share

บทที่16.วิมานฉิมพลี...

last update Last Updated: 2025-06-12 08:26:33

บทที่16.วิมานฉิมพลี...

          “หม่าม๊ามาทำอะไรที่นี่คร๊าฟ”

อันนาเงยหน้าขึ้นมองมารดา เขาถามเสียงใส เมื่อพบเจอมารดาแบบไม่คาดคิด...

“หม่าม๊าเดินหางานทำจนเมื่อยน่ะอันอัน เลยแวะพักขาหน่อย” เมรีตอบบุตรชาย สายตาจับจ้องแค่หน้าของอันนา ไม่เหลือบแลไปยังผู้ชายตัวใหญ่ด้านหลัง

อีธานอมยิ้ม...เขารู้ว่าเพราะอะไรเมรีถึง...เหนื่อย...

ชายหนุ่มอมยิ้มมุมปาก เขาสอดมือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง พร้อมกับแตะสิ่งสงวนของตัวเองที่เริ่มมีปฏิกิริยาทันที ที่พบเจอกับหญิงสาวตรงหน้า

‘เย็นไว้โยม เย็นไว้’

ความต้องการมากล้นที่แอบซุกซ่อนอยู่ในร่างกายของเขา มันเตรียมพร้อมที่จะออกมาประกาศความเก่งกล้า แต่ทว่า...มันยังไม่ถึงเวลา อีธานนึกขำตัวเอง...มีใครรู้บ้าง...ผู้ชายวัยสามสิบห้าปีคนนี้ กำลังจะกลายเป็นคนบ้ากาม หลังจากหงอยเหงามาหลายปี...

“หม่าม๊า

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่17.ครอบครัวสุขสันต์ 2

    “คุณลินคงปวดหัวสินะครับ” อีธานกล่าวยิ้มๆ“ค่ะ...ป๊าเอาแต่ใจตัวเอง ไม่นึกถึงใจลินเลย” หญิงสาวถอนใจแรงๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ“ผู้ใหญ่มักจะคิดว่าตัวเองทำถูก...พวกเขาลืมไปว่า หัวใจไม่ใช่แค่ก้อนเนื้อ แต่มันคือกลไกที่บงการตัวตนของเรา มั

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่17.ครอบครัวสุขสันต์ 1

    บทที่17.ครอบครัวสุขสันต์ “พ่อเข้าใจหนูนะเมรี แต่ว่า...” เก่งกาจเปรยในตอนเช้า หลังจากออกไปส่งอันนาที่โรวเรียนประจำ เขาเจอบุตรสาวที่โต๊ะกินข้าว เมรีกำลังจิบกาแฟ สลับกับการค้นหาข้อมูลตำแหน่งงานในแล็ปท็อปขนาดเท่าฝ่ามือ“พ่อคะ...หนูรู้ว่าพ่อจะพูดอะไร...เขาประกาศโจ่งแจ้งขนาดนั้นจะให้หนูเสนอหน้าพาอันอันเข้าไปร่วมวงศ์วานของเขาได้ยังไง” เมรีพูดโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองบิดา ดังนั้นเก่งกาจจึงไม่เห็นรอยเจ็บช้ำในดวงตาบุตรสาว“เห้อ!!” ชายสูงวัยถอนใจแรงๆ เขาทรุดนั่ง เอื้อมมือจับมือเมรีไว้ “พ่อรู้...แต่อันนาต้องการพ่อนะลูก พ่อเขาก็ไม่ได้รังเกียจ เขาแสดงเจตตนาที่ดีและเต็มใจต้อนรับ”“ในฐานะอะไรล่ะคะ ‘ลูกนอกสมรส’ งั้นเหรอ?”เมรีเงยหน้าขึ้น เธอพูดเสียงสั่น ริมฝีปากสีระเรื่อสั่นระริก กับแรงกดดันจากภายในใจเก่งกาจอึ้ง! ความจริงที่เขาเองก

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่16.วิมานฉิมพลี...

    บทที่16.วิมานฉิมพลี... “หม่าม๊ามาทำอะไรที่นี่คร๊าฟ” อันนาเงยหน้าขึ้นมองมารดา เขาถามเสียงใส เมื่อพบเจอมารดาแบบไม่คาดคิด...“หม่าม๊าเดินหางานทำจนเมื่อยน่ะอันอัน เลยแวะพักขาหน่อย” เมรีตอบบุตรชาย สายตาจับจ้องแค่หน้าของอันนา ไม่เหลือบแลไปยังผู้ชายตัวใหญ่ด้านหลังอีธานอมยิ้ม...เขารู้ว่าเพราะอะไรเมรีถึง...เหนื่อย...ชายหนุ่มอมยิ้มมุมปาก เขาสอดมือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง พร้อมกับแตะสิ่งสงวนของตัวเองที่เริ่มมีปฏิกิริยาทันที ที่พบเจอกับหญิงสาวตรงหน้า‘เย็นไว้โยม เย็นไว้’ ความต้องการมากล้นที่แอบซุกซ่อนอยู่ในร่างกายของเขา มันเตรียมพร้อมที่จะออกมาประกาศความเก่งกล้า แต่ทว่า...มันยังไม่ถึงเวลา อีธานนึกขำตัวเอง...มีใครรู้บ้าง...ผู้ชายวัยสามสิบห้าปีคนนี้ กำลังจะกลายเป็นคนบ้ากาม หลังจากหงอยเหงามาหลายปี...“หม่าม๊า

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่15.ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มต้น

    บทที่15.ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มต้น สมาชิกในบ้านเมฆาไกร ยกเว้นอันนา เก่งกาจนั่งหน้าตึง มีไพลินนั่งยิ้มเจื่อนๆ อยู่ด้านข้าง เสียงอันนาหัวเราะลั่น เพราะกำลังถูกใจกับของฝากกองมหึมาที่มัทนาขนมาประเคน มาดามจางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ นางชี้ชวนให้หยางดูอากัปกิริยาของ ‘หลานชาย’ จนลืมสนใจสีหน้าของบิดา-มารดาของเมรี หรืออีกนัยหนึ่ง นางกำลังแสร้งไม่รับรู้ เมื่อวัตถุประสงค์ของมัทนา คือการมาเจรจากับคนในบ้านเมฆาไกรทุกคน...“อันอันไม่เคยมีของเล่นแบบนี้เลย คุณตาดูซิครับ หุ่นยนต์ตัวนี้พูดได้ด้วย”อันนาวิ่งหน้าตั้งเข้าไปหาเก่งกาจ มือป้อมๆ ยกชูหุ่นยนต์ตัวใหม่เอี่ยมให้ญาติผู้ใหญ่ได้เห็นเก่งกาจกดมุมปากจนบิด เขาสูดลมหายใจแรงๆ พยายามสะกดความไม่พอใจเอาไว้ภายใน“อันอัน...ไปเล่นตรงนู้นก่อนลูก ขอตาคุยกับแขกสักครู่”มือเหี่ยวๆ ยกขึ้นลูบผมเปียกๆ บนศีรษะหลานชาย

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่14.เผลอ พลาดพลั้ง หรือตั้งใจ 2

    อีธานผละออกมาจากเรียวปากอิ่ม เขายิ้มใส่ตาหญิงสาวที่ปรือเปลือกตาขึ้นมอง แววตาของเมรีฉ่ำวาว กระไอปรารถนาคุโพลง“ไม่ใช่ที่นี่” เสียงแหบห้าวกล่าวขึ้นเบาๆ ก่อนที่เสียงสตาร์ทรถยนต์จะดังกระหึ่ม แต่เมรีกลับนั่งเงียบ เธอเม้มปากแน่น รู้สึกรังเกียจตัวเอง แต่กลับไม่คิดจะต่อต้าน

  • รอยตราสามีคืนเดียว   บทที่14.เผลอ พลาดพลั้ง หรือตั้งใจ 1

    บทที่14.เผลอ พลาดพลั้ง หรือตั้งใจ “ในฐานะที่แม่ เป็นแม่แก...แม่แนะนำให้แกควรทำทุกอย่างให้ถูกต้อง”มัทนาเอ่ย เมื่อทุกคนเอาแต่เงียบ“ผมไม่เห็นด้วย...” อรัญรีบแย้ง“คุณ...น้องบอกแล้วใช่มั้ยคะ!!” มัทนาชักเดือด สามีจะใจดำถึงเมื่อไร เมื่อคนที่กำลังกล่าวถึงนี้ เป็นสายเลือดส่วนหนึ่งของบุตรชาย “หากรังเกียจนัก ก็ให้ใช้นามสกุลของน้อง แต่จะให้ตัดขาดเลย ไม่ได้!!”หยางตระหนก...ไม่คิดว่าประมุขเฒ่าจะใจแข็งถึงเพียงนี้“เอ่อ...”“แม่ครับ...แม่นั่นเอาด้วยที่ไหนล่ะ ทุกวันนี้อันอันยังเรียกผมว่า ‘ลุง’ อยู่เลย”อีธานแย้งเสียงอ่อยๆ“ก็เพราะว่าลูกไม่เอาไหนไงอีธาน”มาดามจางตวาดเสียงขุ่น นางมองหน้าสามี แล้วก็ตวัดสายตาผ่านหน้าบุตรชายแบบเคืองๆ“ผมไม่เอาไหน อันอันจะออกมาวิ่งได้เห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status