บทที่ 21 ทะเล(1)

            ธนูและซีรับฟังเรื่องจากทั้งสองสาวจนหมด  ต่อมาในวันอาทิตย์พวกเขานั่งดูทีวีในห้องส่วนกลาง  ทีวีกำลังออนแอร์ข่าวให้สัมภาษณ์ของศศิกานต์  ข้างหน้าของเธอมีไมค์หลายตัววางอยู่  มาจากสำนักข่าวหลายแห่ง พร้อมแสงแฟลชรัวใส่หน้าของพระนางที่โด่งดังทั่วฟ้าเมืองไทย

            "จริงไหมที่แม่พูดว่า  แม่น้อยใจน้องศศิ"

            "เรามีความเห็นเรื่องงานไม่ตรงกัน  ศศิยังชอบบทเกิร์ลเลิฟ  เพราะตัวเองเป็นLGBTQ  อยากให้คนดูเปิดใจรับศศินะ  แต่แม่กลัวว่าศศิจะอยู่ในวงการไม่นาน  สำหรับเรื่องที่ทะเลาะกัน  ศศิตั้งใจจะไปง้อแม่แหละ  ส่วนเรื่องงานคงต้องห่างๆกันค่ะ"

            สกาวนั่งฟังอยู่หน้าจอทีวี  อมยิ้มที่เธอมองคนไม่ผิด  ศศิกานต์ยอมรับว่าตัวเองเป็น LGBTQ 

            "ปรีย์เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ทะเลาะกับแม่หรือเปล่า ข่าวมันออกมาแบบนี้"  นักข่าวชงเรื่องอย่างชาญฉลาด

            "ไม่อยากเอาคนอื่นมาโยง  ทุกคนมีพื้นที่ที่ทำอะไรแล้วสบายใจ  เราก็เลือกที่เป็นเรา" 

            "แฟนๆ มองเรื่องนี้ยังไงบ้าง"

            "บางคนจั่วหัวมาเลย  ว่าลูกอกตัญญู  แต่บางคนเข้าใจเรา  เพราะรู้จักเรา  ตามเรามานาน  ตอนนี้แฮปปี้กับคอมเมนต์ด้านบวก  ส่วนด้านลบก็รับฟังค่ะ"

            "สรุปคือเปลี่ยนผู้จัดการใหม่"

            "ค่ะ  น่าจะสรุปว่าเป็นพี่สกาว  เพราะเข้าวงการมาโดยการเชิญของพี่เขาค่ะ"

            "สำหรับเหตุผลคือ"  นักข่าวเว้นวรรคให้เธอตอบ

            "เรากับแม่ความเห็นไม่ตรงกันเรื่องรับงานค่ะ  อย่างที่บอกค่ะ  ว่าศศิอยากทำแนวหนึ่ง  แต่แม่อยากให้ทำอีกแนวหนึ่ง"

             แม้ว่าสุปรีย์จะไม่อยู่ข้างกาย  แต่ศศิกานต์คนใหม่ก็ตอบคำถามนักข่าวอย่างฉะฉาน  เธอเปลี่ยนไปเพราะเหตุผลหลายๆ อย่าง  หนึ่งในนั้นคือการที่มีคนที่รักและยอมรับอย่างที่เธอเป็น

            หญิงสาวเปลี่ยนไป  ด้วยความตั้งใจที่ว่า  จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับ LGBTQ ที่ไม่มั่นใจในตัวเอง  หันมามั่นใจในตัวเอง  เพราะมีเธอที่กำลังเฉิดฉายเป็นตัวอย่าง  ซีรับฟังมาโดยตลอดก็โพล่งขึ้น

            "ศศิตอบดีนะ  ถ้าเป็นพี่  พี่ไม่เผาผีแล้ว  คนอะไรโหดกับลูก  เห็นลูกเป็นสินค้าเกิ๊น"  เธอใส่อารมณ์เพราะได้ยินเรื่องมาจากสุปรีย์

            "บ้านเราให้ความสำคัญกับความกตัญญู  ถ้าร้ายใส่แม่ก็เท่ากับฝังตัวเองนั่นแหละ  พี่ซี"  ธนูออกความเห็น 

            อภิชญามองการแถลงข่าวของลูกสาวทางทีวี  เธอกำมือแน่นอย่างเคียดแค้น  คิดในใจว่าศศิกานต์ทำให้เธอต้องจนมุม และทำให้เธอไม่มีทางเลือกอีกต่อไป

            "เออ  พี่ว่าจะชวนทุกคนไปเที่ยวทะเล  เกลเขาบอกว่าจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง  ทั้งค่ารถ  ที่พัก  และอาหาร  ธนูสนใจเปล่า  เขาชวนศศิกับปรีย์ด้วยนะ"  ซีเปลี่ยนหัวข้อ

            "จะดีเหรอ  เกลเขาชอบศศิ  ใครๆ ก็รู้  โลกก็รู้"  ธนูลังเล

            "อ้าว  แค่ไปด้วยกัน  ไม่ได้ขายศศิให้เกลสักหน่อย  เขาบอกว่าเชิญคนสนิทเท่านั้น  ส่วนธนูที่เขาเชิญเพราะพี่ขอให้เอง"  ซีตอบ

            "สรุปว่า  เพราะพวกเราสี่คนจน  เลยต้องพึ่งคนอื่นใช่ไหม  พี่ซี"  ศศิกานต์ถามขึ้น  เธอเดินมาพร้อมกับสุปรีย์

            "ใช่ไหมล่ะ  เงินก็เอาไปจ่ายจนหมด  บ้านก็อยู่รวมๆ กัน  ถ้าไม่เรียกว่าจน  จะให้เรียกว่าอะไร"  ซีพูดเรื่องจริงแต่แทงใจดำคนฟังหน่อยๆ  "แต่ร้านธนูกำลังไปได้ดีใช่ไหม"

            "ก็ไม่เชิง  สงสัยขายถูกไปหน่อย  กำไรเลยไม่ค่อยพอกิน ว่าจะขึ้นราคาอาหารแล้วเนี่ย"  ธนูนั่งบวกเลขในใจ  ว่าจะขึ้นจานละกี่บาทดี  "แถมคนก็น้อยลงด้วย"

            "ตกลง ไปก็ไปค่ะ  หวังว่าคงไม่มีเรื่องน่าปวดหัวนะคะ"  สุปรีย์ตอบ  อยากไปพักร่างกายและจิตใจเต็มที่

            วันเดินทาง  พวกเขาแต่งตัวด้วยชุดสีฉูดฉาด  ยกเว้น    ศศิกานต์คนเดียวที่สวมเสื้อเชิ้ตสีกรมท่า  พร้อมกระโปรงสั้นสีขาว  เหมือนจะไปทำงานออฟฟิซเพราะไม่เคยไปเที่ยวทะเลกับใคร  และไม่รู้ว่าต้องแต่งตัวอย่างไร  ส่วนสุปรีย์สวมสปอร์ตบราสีฟ้าทับ ด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหลวม  ทั้งสองคนจ้องตาเป็นมันเหมือนพร้อมจะกระโจนใส่กัน  แต่สายตาของเพื่อนร่วมทางทำให้ต้องหยุดการกระทำสุดร้อนแรงไว้ก่อน 

            เกลมาช้าที่สุด  เพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าจะสวมเสื้อตัวไหนดี  ในนาทีสุดท้ายเธอสวมเดรสสีรุ้งโชว์ไหล่มนและหมวกสี ขาวใบโต  ที่ปิดหน้าปิดตาจากแสงแดดได้เป็นอย่างดี  เธอมองชุดทางการของศศิกานต์  คิดในใจว่าเธอเข้ากับสีกรมท่าและเท่ห์มาก  แล้วรู้สึกว่าอากาศร้อนเข้าไปอีก รถตู้นั้นมาจากบ้านของเกล  เธอแค่กระดิกนิ้ว  โชเฟอร์ก็ยินดีไปส่งเธอจนถึงที่หมาย เกลเอื้อมมือไปปรับแอร์  อากาศในเดือนนี้ร้อนจนพวกเขาต้องเปิดแอร์เบอร์ต่ำสุด 

            ที่พักเป็นรีสอร์ทสำหรับครอบครัว  ซึ่งอยู่ติดกับชายหาด  มีสระว่ายน้ำติดกับห้องพัก  พวกเขาอยู่รวมกันทั้งห้าคน  แต่แยกห้องเล็กต่างหาก  มีศศิกานต์คนเดียวที่ถูกแยกออกมาในห้องนั่งเล่น  เพราะใครๆ ก็อยากนอนกับเธอ  เมื่อตกลงกันไม่ได้  พระนางของทุกคนจึงต้องนอนในที่ๆ ทุกคนเห็นได้ง่าย

            "ก่อนไปเล่นน้ำ  เราไปดูดวงกันไหม"  เกลคะยั้นคะยอ  "เกลจองมาเพื่อพวกเราเลยนะ"

            ทุกคนสนใจ  และไม่คิดว่าหน้าตาไร้เดียงสานั้น  จะมีแผนร้ายรออยู่