Share

ตอนที่ 3 เริ่มงาน

last update Last Updated: 2025-11-01 10:48:49

วันนี้เริ่มงานวันแรก จันทร์หอม เตรียมตัวไปทำงาน เธอขับมอร์เตอร์ไซค์คันเก่งออกจากบ้านเนื่องจากที่ทำงานของเธอไม่ไกลเท่าไหร่ อีกอย่างถนนในชนบทไม่มีรถติดอย่างในเมือง ใช้เวลา 10 นาทีก็ถึง

ที่นี่เริ่มงานแปดโมงครึ่ง เธอมาถึงศูนย์ อบต. ประมาณแปดโมง หากาแฟกิน ก็ได้เวลาเข้างานพอดี เธอเดินเข้าไปในศูนย์ เจอพนักงานธุรการใหม่ที่วันนั้นมาสมัครงานพร้อมกัน จันทร์หอมจำได้จึงเดินเข้าไปทักทาย

"สวัสดีค่ะ"

จันทร์หอมเลือกทักทายผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับน้องชายของเธอ

"พี่ชื่อจันทร์หอมเรียกว่า จันทร์ ก็ได้ค่ะ น้องชื่ออะไรคะ"

จันทร์หอมเอ่ย พร้อมถามชื่อ

"หนูชื่อ วริษา เรียกษา ก็ได้จ้ะพี่จันทร์ พี่เป็นพี่สาวตุ๊ต๊ะ ใช่ไหมคะ หนูเป็นเพื่อนกับตุ๊ต๊ะจ้า "

วริษาตอบและถามในประโยคเดียวกัน

" ส่วนนี่ แทน และ ต้อม ค่ะเพื่อนหนูเอง"

"ยินดีที่ได้รู้จักจ้า"

จันทร์หอมยิ้มทักทาย

"หวังว่าเราคงเป็นเพื่อนกันได้นะ อายุคงไม่ใช่อุปสรรคหรอกว่ามั้ย"

สองหนุ่มรีบตอบพร้อมกัน

"ไม่ใช่อุปสรรคเลยคร่า พี่สาว "

จันทร์หอมได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะอย่างพอใจ "ดีเลยจะได้เมาท์มอยหอยสังข์ได้สะดวก อิอิ"

เจ้านายของเธอ หรือท่านนายก อบต.ชื่อว่า ภูผา อนันต์ชัย อายุ 60 ปี อดีตเคยเป็นข้าราชการ แต่ได้ลาออกก่อนและได้มาลงเล่นการเมืองท้องถิ่น ท่านเป็นนายก อบต.สมัยที่ สองแล้ว ด้วยผลงาน ความสามารถ และความเนี้ยบของท่าน

งานของจันทร์หอม ก็เหมือนงานเลขาทั่ว ๆไป คอยดูตารางงาน และดูการประชุม ตารางการไปพบปะชาวบ้าน การก่อสร้าง ซ่อมแซมต่าง ๆ ภายในตำบล หรือในบางทีก็ตามท่านนายก อบต.เข้าประชุมในตัวอำเภอบ้าง ในเวลาว่างเธอก็ไปช่วยงานที่แผนกของ วริษา

ที่จริงแล้วนายก อบต.ไม่ได้ดุอย่างที่ทุกคนว่าเลย ท่านแค่ค่อนข้างซีเรียสกับงานของท่าน ถ้าทำได้เรียบร้อยท่านก็ไม่เคยว่า หรือบ่นเลย ซึ่งส่วนมากจันทร์หอมก็จัดการได้เรียบร้อย

สามเดือนต่อมา วันหนึ่งในต้นฤดูหนาว ช่วงปลายพฤศจิกายน

"จันทร์หอม ลุงมีเรื่องจะรบกวนเธอสักหน่อย " อยู่ ๆ ท่านนายก อบต.ก็เอ่ยปากบอกเธอ

"เรื่องอะไรคะท่าน"

"คือว่า อีกสามวัน ที่บ้านลุงจะมีงานสู่ขวัญ จึงอยากจะให้ไปช่วยงานที่บ้านหน่อย แต่ถ้ารบกวนเธอ ก็ไม่เป็นไร"

ท่านนายก อบต.เอ่ยอย่างเกรงใจ ท่านมักจะแทนตัวเองว่าลุงเสมอ แต่จันทร์หอมก็ยังเรียกว่าท่าน เพราะไม่อยากตีตนเสมอท่าน ในฐานะที่เป็นผู้น้อยนั่นเอง

"ได้ค่ะท่าน ไม่รบกวน เดี๋ยวหนูจะชวน วริษากับ แทน ต้อม และตุ๊ต๊ะไปด้วย"

เธอกล่าว

" ถ้างั้นวันนี้ถ้าเลิกงานแล้ว ก็ติดรถลุงไปเลยนะ ไปช่วยจัดเตรียมสถานที่ ทำความสะอาดบ้าน จัดบ้าน เย็บบายศรี"

ท่านนายก อบต.บอกแก่เธอ

" ได้ค่ะ แต่พวกหนูไปกันเองสะดวกกว่าค่ะ ไปหลายคน เอะอะเสียงดัง จะหนวกหูท่านเปล่า ๆ " เธอบอกอย่างมีเหตุผล

"เดี๋ยวหนูโทรบอกแม่ กับเรียกตุ๊ต๊ะ และไปบอกเด็ก ๆพวกนั้นด้วยค่ะ"

เธอหมายถึงวริษา แทน และต้อม ท่านนายก อบต.ก็พนักหน้าเธอจึงขอตัวเดินไปหาเด็ก ๆ ที่แผนกธุรการ

"เฮ้ สาว ๆ มีเรื่องรบกวนอ้ะ"

"มีไรเหรอพี่จันทร์"

วริษาถามเสียงใส

"ก็เจ้านาย เอ่อท่านนายก อบต.น่ะ ที่บ้านท่านจะมีงานก็เลย อยากขอแรงพวกเราไปช่วยจัดเตรียมสถานที่หน่อย ไปเย็นนี้เลย ใครมีธุระ อะไรหรือเปล่า"

จันทร์หอมแจ้งข่าวแก่เด็ก ๆ และถามในคราวเดียว

"ไม่มีจ้า พี่จันทร์ไปเราก็ไป"

ทั้งสามสาว ต้อม แทน วริษา ตอบแทบจะพร้อมกัน

"OK"

จันทร์หอมเอ่ยอย่างอารมณ์ดี

ก่อนเลิกงานครึ่งชั่วโมง จันทร์หอมโทรบอกแม่และบอกตุ๊ต๊ะให้มาหาที่ศูนย์ อบต. แต่เขาบอกจะล่วงหน้าไปก่อนเพราะเคยไปบ้านท่านนายก

"ท่านนายก ฯ จะสู่ขวัญใครวะ"

แทนเอ่ยปากถามเพื่อน ๆ

"กูว่านะ แต่งงานว่ะ"

ต้อมพูด

"ใครแต่ง ท่านน่ะเหรอ เห้ยท่านแก่แล้วนา "

วริษากล่าว

"ถึงจะแก่ แต่ท่านก็โสดนาโว้ย"

แทนเอ่ยบ้าง

"อย่ามัวเถียงกันเลยน่า ไปถึงก็รู้เองแหละ" จันทร์หอมบอกกับเด็กน้อยเหล่านั้น

"ใช่ ๆ พี่สาว"

ทุกคนเห็นด้วย

บ้านของท่านนายก อบต. อยู่คนละหมู่บ้านกับจันทร์หอม อยู่ห่างออกไปประมาณ 5 กม. เป็นบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่มากก่อสร้างสไตลส์ทันสมัยเป็นปูนทั้งหลัง ท่านอยู่กับน้องสาวของท่านชื่อว่าป้า นภา ป้านภาเป็นโสด คอยดูแลทุกอย่างภายในบ้าน เมื่อจันทร์หอมมาถึง ก็มีคนอยู่ที่นั่นประมาณ สี่ถึงห้าคน กำลังสาละวนกับการจัดข้าวของ และเย็บบายศรี โดยมีตุ๊ต๊ะคอยจัดแจง ส่วนพวกจันทร์หอม ก็จัดซุ้มเตรียมสถานที่ทำบายศรีสู่ขวัญ ตัดฝ้ายไว้ผูกแขน เตรียมดอกไม้แห้ง จัดผ้าประดับซุ้มบายศรี

"วันนี้รบกวนพวกเธอแล้ว ดึกแล้ว ค้างที่นี่กันไหม"

ท่านนายก อบต.เอ่ยถาม ทุก ๆ คน หลังจากที่พวกของจันทร์หอมเข้ามาบอกขอตัวกลับบ้าน "ไม่ดีกว่าค่ะ เป็นห่วงแม่ ตอนนี้เพิ่ง สามทุ่มเองพวกหนูกลับกันได้ค่ะ "

จันทร์หอมบอกกับท่านนายก อบต.และชวนกันกลับ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 27 ตอนพิเศษ

    สามเดือนต่อมา จันทร์หอมท้องได้เดือนกว่าแล้ว เธอแพ้ท้องหนักมากจนไปทำงานไม่ไหว ผู้กองขุนเขาจึงให้เธอออกจากงานมาอยู่บ้าน ตอนแรกจันทร์หอมไม่ยอม แต่ท่านนายก อบต.ก็เห็นด้วยเธอจึงต้องยอม "ไม่ต้องกลัวพี่จะเลี้ยงไม่ไหวหรอกนะน้อง"ผู้กองขุนเขาพูดกับเธออย่างอารมณ์ดีพร้อมกับขยี้หัวเธอไปด้วย เมื่อเห็นเธอทำหน้ากังวล เพราะไม่ได้ไปทำงาน"ถึงเงินเดือนพี่จะน้อย แต่สมบัติพ่อพี่ก็พอมีอยู่"ผู้กองหนุ่มไม่ได้พูดเกินจริง เพราะท่านนายก อบต.มีที่นาให้คนเช่าหลายร้อยไร่ แล้วก็มีกิจการบ้านเช่าที่อยู่ในตัวเมืองด้วย "ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยค่ะ จันทร์ไม่ได้กลัวว่าคุณจะเลี้ยงไม่ไหว แต่จันทร์ไม่อยากอยู่เฉย ๆ หากเกิดวันใดคุณเบื่อจันทร์กับลูกขึ้นมาแล้วไล่เราไป อย่างน้อยถ้ามีงานทำเราสองคนแม่ลูกก็จะได้ไม่อดตายไงคะ""โธ่..จันทร์หอม ไปเอาความคิดมาจากไหน ไม่มีทางที่ฉันจะเบื่อเธอกับลูก อย่าคิดแบบนี้อีกนะ"เมื่อเขาพูดจบเธอก็โผเข้าไปซุกในอ้อมกอดเขา ซุกซบใบหน้ากับอกแกร่ง "คุณพูดจริงนะ""ยิ่งกว่าจริง ด้วยเกียรติของชายชาติทหาร"ท่านนายก อบต.มองภาพนั้นอย่างมีความสุข หันไปทาง ป้านภา ที่กำลังจะตามสองหนุ่มสาวไปทานข

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 26 เข้าใจกันแล้ว (จบบริบูรณ์)

    และแล้วก็มาถึงวันแต่งงานระหว่างผู้กองขุนเขาและจันทร์หอม งานแต่งถูกจัดขึ้นที่บ้านของฝ่ายหญิง ขบวนขันหมากจะยกมาในเวลาเก้านาฬิกาตรง ซึ่งขบวนจะตั้งอยู่ที่บ้านญาติผู้ใหญ่ของจันทร์หอมที่ถัดไปจากบ้านเธอประมาณสามร้อยเมตร เมื่อได้ฤกษ์แล้วขบวนขันหมากก็เคลื่อนขบวนมา นำโดยท่านนายก อบต.ที่ถือพานสินสอด ตามด้วยผู้กองขุนเขาเจ้าบ่าว และแน่นอนเพื่อนเจ้าบ่าวก็คือผู้กองแทนไท นอกจากนั้นก็มีบรรดาญาติผู้ใหญ่ที่ถือของที่เป็นมงคลต่าง ๆ อาทิเช่น ต้นกล้วย ต้นอ้อย พานดอกไม้ เทียนแพ เป็นต้นเมื่อมาถึงหน้าบ้านเจ้าสาวแล้วก็ต้องมีการกั้นประตูเงินประตูทอง โดยด่านแรกก็คือ ต้อม กับ แทน ถือเข็มขัดเงินกั้นไว้ ท่านนายก อบต.จึงควักแบงค์สีเทาให้คนละใบ ต้อมกับแทนก็ยอมให้ผ่านแต่โดยดี ด่านที่สองเป็นญาติผู้น้องของจันทร์หอมสองคนถือเข็มขัดทองกั้นไว้ ท่านนายก อบต.ก็ควักแบงค์สีเทาออกมาสองใบส่งให้คนละใบ ประตูก็รีบให้ผ่านโดยไว ก่อนจะข้ามธรณีประตูบ้านเข้าไปตุ๊ต๊ะก็มาล้างเท้าให้พี่เขย เป็นอันเสร็จกระบวนการแห่ขันหมาก จันทร์หอมเจ้าสาวและเพื่อนเจ้าสาวคือวริษาก็นั่งรออยู่ที่พาขวัญแล้ว โดยมีหมอทำขวัญคนเดิมที่เคยทำพิธีสู่ขวัญให้ผู้กองขุนเขา

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 25 เข้าใจกันแล้ว

    "คุณพูดจริง เหรอคะ ผู้กอง"จันทร์หอมพึมพำเหมือนคนละเมอ ผู้กองขุนเขาพยักหน้าพร้อมกับโน้มตัวลงมาจูบที่หน้าผากของเธอ แล้วก็แนบหน้าผากของเขาไว้กับหน้าผากของเธอด้วย"แต่วันนั้นจันทร์เห็นคุณกับคุณชะบาไปด้วยกัน แล้วก่อนหน้านี้คุณชะบาก็มาหาจันทร์ มาขอคุณคืน""แล้วเธอว่าไงล่ะ จันทร์หอม""ก็..บอกให้เธอไปคุยกับคุณเอง""อืม..เธอก็เลยเข้าใจผิดคิดว่า.. ฉันกับชะบาจะกลับมาคืนดีกันงั้นสิ"พูดจบผู้กองขุนเขาก็จูงมือเธอไปนั่งที่ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน "สงสัยต้องคุยกันอีกยาว"ผู้กองขุนเขาพึมพำ เมื่อทั้งสองนั่งลงที่ม้าหินอ่อนแล้ว ผู้กองขุนเขาก็จับมือจันทร์หอมมากุมไว้ "เรื่องวันนั้น ที่ชะบาไปกับฉันก็เนื่องมาจากฉันรู้จากไอ้แทนไทว่า(แทนไทรู้มาจากวริษาอีกที) ชะบามาหาเธอ ฉันก็คิดว่า คงต้องจัดการอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้ชะบามาก่อกวน หรือพูดอะไรให้เธอเข้าใจผิด หรือไม่สบายใจ จนไปกินเหล้าเมาเหมือนวันนั้นอีก แต่เราไม่ได้ไปตามลำพังนะ ไอ้แทนไทมันก็ไปด้วย ไม่เชื่อถามมันดูก็ได้"ผู้กองหนุ่มอธิบายเสียยืดยาวแล้วก็หาพยานบุคคลมายืนยันด้วย"หรือที่เธอปวดหัวไมเกรนเป็นเพราะคิดมากเรื่องนี้เหรอจันทร์หอม ฉันขอโทษนะ ความจริงฉันน่าจะรีบ

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 24 ความจริงก็คือความจริง (ต่อ)

    เมื่อมาถึงห้องนอนของจันทร์หอมผู้กองขุนเขาก็โยนเธอลงบนเตียง แล้วก็โน้มตัวเองลงมานอนทาบทับเธอไว้ นอกจากตัวเขาจะทับเธอแล้ว มือข้างหนึ่งของเขายังรวบแขนทั้งสองของเธอไว้เหนือหัวด้วย ส่วนอีกข้างเขายันกับที่นอนไว้เพื่อผ่อนแรงไม่ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงมาที่ตัวของเธอ จันทร์หอมพยายามขยับตัวแต่ก็ขยับไม่ได้ ถึงเขาจะไม่ทิ้งแรงทั้งหมดทับมาที่เธอก็ตาม แต่ถ้าเทียบขนาดตัวกันแล้ว จันทร์หอมก็คือลูกแกะน้อยในอุ้งมือราชสีห์นั่นเอง เมื่อเห็นว่าสู้แรงเขาไม่ได้จันทร์หอมก็คิดที่จะเจรจา"ดะ เดี๋ยวค่ะ ผู้กอง คุณจะทำอะไรน่ะ""จะทำอะไร ถามได้ จะทำอะไรน่ะเหรอก็จัดการเธอน่ะสิ จะตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของฉัน""ฮึ้ย..ไม่นะ คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะผู้กอง""ทำไมจะทำไม่ได้"พูดพร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าลงตรงซอกคอของเธอ "ฮื้อ..มันก็ไม่ดี ไม่งามน่ะสิ คุณจะยกเลิกการแต่งงานอยู่แล้ว เพราะฉนั้นคุณจะทำแบบนี้ไม่ได้"จันทร์หอมพูดพร้อมกับพยายามดิ้นรนเผื่อจะหลุดจากปราการของผู้กองตัวใหญ่ออกมาได้"อ้อ..แสดงว่าถ้า ฉันไม่ยกเลิกงานแต่งก็ทำแบบนี้ได้ใช่ไหมล่ะ"พูดจบก็หอมแก้มเธอข้างซ้ายแล้วก็ข้างขวา "อีกอย่างฉันก็ไม่เคยพูดว่าจะยกเลิกงานแต่ง มี

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 23 ความจริงก็คือความจริง

    "สวัสดีครับ"ผู้กองขุนเขากล่าวทักทายป้าจำปา เขามาหาจันทร์หอมที่บ้านในช่วงค่ำ ๆ"อ้าวคุณผู้กอง ไหว้พระเถอจ้ะ ทานข้าวทานปลามาหรือยัง""เรียบร้อยแล้วครับ จันทร์หอมล่ะครับป้า""หลับไปแล้วล่ะ เห็นบ่นว่าปวดหัว ป้าให้ทานยาแล้วก็นอนเลย ข้าวก็ยังไม่ได้กิน แล้วนี่คุณผู้กองกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ ดูคล้ำ ๆ ไปนะ พ่อคุณ""ผมกลับมาถึงเมื่อเช้านี่เอง พอจัดการอะไร ๆ เสร็จก็รีบมาหาจันทร์หอมเลย ถ้ายังงั้นผมกลับก่อนนะครับ เดี๋ยวผมมาใหม่ สวัสดีครับ"ขุนเขาพูดพร้อมกับยกมือไหว้ป้าจำปาแล้วก็ขอตัวกลับเลย 'พอทำให้ถูกต้อง เข้าตามตรอกออกตามประตูนี่มันยากแฮะ 'พึมพำกับตัวเองแล้วก็นึกถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น คืนที่เขาปีนเข้าห้องของจันทร์หอม นึกแล้วก็ให้รู้สึกร้อนรุ่มแปลก ๆ ผู้กองหน้านิ่งจึงรีบเพิ่มความเร็วของรถเพื่อให้ถึงบ้านตัวเองเร็ว ๆ"อยากเจอเธอจัง นี่ถ้าไม่ติดว่าจะต้องรอฤกษ์ รอยามในวันแต่งงานนะ พรุ่งนี้จะพาเธอมาอยู่ด้วยกันให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย" .............จันทร์หอมตื่นเช้าขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวอย่างรุนแรง ใช่แล้วไมเกรนเล่นงานเธอนั่นเอง อาการปวดหัวไมเกรนนี้เธอไม่พบเจอกับมันนานแล้วตั

  • รักของฉัน กับหัวใจของเธอ   ตอนที่ 22 จะทำยังไงดีน้า ?

    หลังจากสวดมนต์ไหว้พระเสร็จแล้ว จันทร์หอมก็ล้มตัวลงนอน มือก่ายหน้าผากนึกถึงคำพูดของชะบา"คืนเขาให้ฉันเถอะนะจันทร์หอม"แล้วก็นึกถึงคำพูดของวริษา"หนอย ! ถ้าเป็นแฟนเก่าอีตาลุงแทนไทโผล่มาแบบนี้นะ หนูจะจัดการให้น่วมเลย"เธอจะทำยังไงดีน้า...ถ้าหากเธอแน่ใจว่าความรู้สึกของขุนเขาที่มีต่อเธอมันคือความรัก ไม่ใช่การแสดงความรับผิดชอบ รับรองเธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าใหนมาทำแบบชะบาแน่ แต่นี่ทั้งสองรักกัน คนที่ควรจะหลีกทางมันก็คือเธอ "แทนว่านะพี่ แทนที่เราจะมานั่งวิเคราะห์ หรือคิดไปเอง ทำไมเราไม่ถามคุณผู้กองขุนเขาให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยล่ะพี่"หรือจะทำอย่างที่แทนบอก เธอนึกถึงคำแนะนำของแทน จันทร์หอมคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วก็เปิดไลน์ผู้กองขุนเขา จ้องอยู่นาน จนหน้าจอดับไป จนแล้วจนรอด เธอก็ไม่ได้ส่งข้อความใด ๆ "เฮ้อ"จันทร์หอมถอนหายใจออกมา พร้อมกับนึกถึงกลอนของ ท่านกวีสี่แผ่นดิน "ไม่เมาเหล้า แล้วเรายัง เมายังรักสุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉนถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไปแต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน" สุนทรภู่ตอนนี้เธอก็คงจะเหมือนคนเมา เมาใจ ..........."หนูจันท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status