Pustaka
Cari
Beranda / มาเฟีย / รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย / Ep 10 สิ่งที่ต้องเจอ

Share

Ep 10 สิ่งที่ต้องเจอ

Penulis: สีชาเย็น
last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-19 04:40:02

Ep 10 สิ่งที่ต้องเจอ

   เสียงกริ่งประตูดังจนฉันรู้สึกตัวตื่น คนข้างกายก็ลุกออกนอกห้องไป ไม่นานเขาก็กลับเข้ามาเรียกฉันให้ตื่นเพราะมีคนมารอรับ ซึ่งเขาดูไม่ค่อยพอใจเป็นอย่างมาก ฉันไม่รู้ว่าคนที่มาคือใครได้แต่ลุกออกจากเตียงแล้วหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่เรียบร้อย ตัวเขาที่นั่งอยู่ขอบเตียงก็ดึงฉันเข้าไปกอด ฉันก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันควรจะพูดหรือทำตัวยังไงเลยได้แต่ยืนเงียบให้เขากอดเอาหน้าซุกอยู่ที่ช่วงท้องแบบนั้นหลายนาที

PW : พี่ไม่ชอบการ์ดประจำตัวเรา

LT : คนที่มาคือเตอร์หรือคะ

PW : ...

LT : งั้นเดี๋ยวค่อยคุยกันนะคะ

PW : ต้องไป?

LT : ต้องไปสิวันนี้วันทำงานนะ

PW : แล้วเรื่องของเรา

LT : เดี๋ยวค่อยคุยได้ไหม

PW : อือ

      เขาจะมาเอาคำตอบอะไรตอนนี้คงไม่ได้ในเมื่อเตอร์มายืนรอรับแสดงว่าพี่ไทม์น่าจะรู้แล้ว ส่วนแด๊ดฉันไม่รู้ว่าท่านกลับมาจากวิลล่าหรือยังแล้วพี่ไทม์รายงานเรื่องฉันไหม ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ถ้าพี่ไทม์เรียกไปคุยฉันก็ยังไม่รู้ว่าพร้อมจะบอกอะไรพี่เขาเลย สิ่งที่เขาทำก็เหมือนจะประกาศตัวให้เตอร์รู้ว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับฉัน จากการที่เดินถอดเสื้อตามมาส่งฉันที่ประตูแบบติด ๆ ส่วนเตอร์ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเหมือนเคย ฉันเดินออกจากประตูตรงไปที่ลิฟต์เพื่อกลับไปยังห้องตัวเอง ระหว่างนั้นมีแต่เสียงลมหายใจของฉันนี่ละที่ดังสุดแล้ว พอลิฟต์เปิดมาถึงห้องเตอร์จะไม่เดินออกมาเขาจะลงไปรอที่ด้านล่าง เพราะห้องตึกนี้ของบรรดาพี่น้องลิฟต์จะขึ้นตรงเข้าห้องใครห้องมัน รวมทั้งที่จอดรถส่วนตัวแต่ฉันไม่ได้ชอบรถมากมายที่จอดอยู่ในห้องก็ได้มาจาก วันเกิดปีนี้ที่ทุกคนลงขันกันซื้อมาให้ กลายเป็นคนที่เอาไปขับเพราะไม่อยากทิ้งรถจอดแช่ก็เป็นทูบเพราะทูบอยู่ไทยเยอะสุดก็คือติดแฟนนั่นละ คนอื่น ๆ ก็อยู่ไทยบ้างแต่ก็ไม่ว่างมาวุ่นวายกับฉันหรอก

LT : เตอร์

KT : ครับ

LT : พี่ไทม์?

KT : คุณอย่าคิดมากไปแต่งตัวเถอะครับมีประชุมในอีก 2 ชั่วโมง

LT : อืม

       วันนี้ฉันมีประชุมในส่วนการตลาดและสื่อที่ต้องวางแผนงานคู่กัน แล้วก็น่าจะลากยาวไปถึงเที่ยงแต่ถ้าไม่จบก็ต้องมาต่อช่วงบ่ายอีกรอบ ถึงเวลาเบรคฉันดันเปิดเข้าห้องมาเจอคนหน้ามึนนั่งรออยู่ที่โซฟา จันทร์เจ้ากับเตอร์มองมาที่ฉันเล็กน้อย คงประเมินฉันก่อนว่าจะเอายังไงกับแขกที่มาโดยไม่แจ้งล่วงหน้า แถมยังเป็นลูกค้า VIP อีกฉันได้แต่พยักหน้าเบา ๆ ทั้งสองเลยถอยหลังออกไป เพียงสิ้นเสียงปิดประตูมือหนาก็เอื้อมกดล็อกกลอนทันที แล้วหันมาอุ้มฉันเดินไปที่โซฟาให้นั่งอยู่บนตักแกร่ง ฉันอยากจะขยับแต่สะโพกมันดันไปกองอยู่ต้องจุดปรมาณูที่เหมือนจะแข็งฟูอยู่จนฉันต้องหันไปมองหน้าเขาแบบเชิงคำถาม

PW : ก็คิดถึงแค่เห็นหน้าก็แข็งแล้วทำไงได้

LT : บ้า

PW : พี่มารับกลับ

LT : ไม่ได้

PW : ทำไม

LT : มีนัดกับโมเน่

PW : ไปไหน

LT : กินขนม

      คนใจร้ายมักชนะเสมอกลายเป็นว่าฉันต้องโทรบอกให้เตอร์ขับรถไปรับโมเน่ที่มหาลัย แล้วให้เจ้าเลิกงานได้เลยไม่ต้องรอฉันออกจากห้อง ส่วนเขาก็นั่งกอดเอวฉันไว้แล้วก็รังแกฉันด้วยจูบจนปากเจ่อก่อนจะยอมปล่อยฉันเป็นอิสระ แค่อิสระตอนนี้นะเพราะเขาจะตามไปร้านขนมด้วย แล้วคืนนี้เราจะคุยกันเรื่องวันนั้นที่สนามบิน ฉันเลยยอมตกลงเพราะใจก็อยากจะรู้แต่ใจนึงก็อยากกินขนมร้านนี้กับโมเน่ด้วย คุณชายสุดหล่อทั้งสองก็มานั่งอยู่ที่โต๊ะขนมหวานกับฉันและโมเน่ สายตาคนรอบข้างไม่มีสักคนที่ไม่หันมองออร่าความหล่อที่พุ่งออกมาจนฉันอยากจะหาอะไรคลุมหัวพวกเขาไว้ เขาไม่ยอมให้ฉันนั่งคู่กับโมเน่อีกตอนนี้เลยกลายเป็นน้องต้องไปนั่งคู่กับเตอร์แทน บรรยากาศคล้ายเดทแพคคู่ยังไงยังงั้น

MN : ถ้าวันหน้าพี่เล็ทตี้ไม่ว่างบอกได้เลยไม่ต้องลำบากให้ใครไปรับนะคะ

LT : ลำบาก?

MN : ค่ะ

LT : ??

PW : ผมขอโทษคุณโมเน่ด้วยเป็นเพราะผมเองที่ทำให้นัดของคุณลำบาก

MN : เออ...คุณว่านโมเน่ไม่ได้หมายถึงแบบนั้นค่ะ

PW : ทานเถอะครับ

      ผมดูจากปฏิกิริยาที่โมเน่ทำเหมือนจะพยายามไม่มองคาร์เตอร์ นั่งฝั่งเดียวกันแต่ก็เหมือนจะเลี่ยงมองไปอีกทาง ว่ากันตามจริงก็ดูออกจะแปลกเพราะปกติคาร์เตอร์ชอบจ้องตาคนเวลาพูด แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่แสดงว่าสองคนนี้น่าจะมีปัญหากันบางอย่างแน่นอน ไอ้ที่ผมนึกไม่ออกคืออย่างมันจะมีปัญหากับเด็กผู้หญิงที่อายุห่างกันก็มากอยู่ได้ยังไง มันไม่ใช่วิสัยของผู้ชายแบบผมกับมันสักนิด 

KT : ผมขอตัวไปรอที่รถนะครับ

LT : ทำไมล่ะ...กินไม่นานหรอกเตอร์นั่งด้วยกันเดี๋ยวโมเน่นั่งคนเดียว

KT : ...

MN : เน่นั่งได้ให้เขาไปเถอะค่ะ

LT : ยังไงก็ต้องไปส่งโมเน่อยู่แล้วอย่าไปเลย 15-20 นาทีเอง

KT : ครับ

     ผมเอามือจับเสี่ยวตี้ที่ใต้โต๊ะเป็นสัญญาณว่าให้เธอหยุด ซึ่งเธอจะเข้าใจแต่อาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมมากกว่า เสี่ยวตี้ของผมจะมองอะไรออกเธอไม่เก่งด้านนี้หรอก ขนาดสมัยก่อนผมจีบตั้งนานเธอยังไม่รู้ตัวเลย ยังดีที่ตัดสินใจขอเป็นแฟนไปตรง ๆ เธอถึงได้รู้ว่าไม่มีผู้ชายคนไหนเขาใจดีมาช่วยนั่นโน่นนี่แล้วอยากเป็นแค่พี่ชายหรอกครับ ส่วนไอ้คาร์เตอร์นี่น่าจะกำลังสับสนอยู่ แต่อีกไม่นานผมจะช่วยให้มันเปิดโลกเอง  

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   Ep 49 ผัว++เมีย (ตอนพิเศษ)

    Ep 49 ผัว++เมีย (ตอนพิเศษ) ทั้งคืนที่เพย์ตันกัดกินขนมปังนุ่มนิ่มเขาพร่ำบอกเธอว่าชอบและรักเธอมากขนาดไหน แต่มีเรื่องที่เขายังเก็บไว้ไม่บอกออกไปมันคือความรู้สึกของเขาที่สะสมมานานตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันตอนสมัครสอบ รอยยิ้มแสนหวานที่มีให้เขาโดยไม่ได้สนใจเรื่องลักษณะภายนอก เธอไม่เคยมองเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ราคาเครื่องแต่งกายของเขาเลยสักครั้ง เธอคือคนที่เขาต้องการจนแทบบ้าแต่ก็กลัวว่าเธอจะไม่ชอบเขาในแบบคนรัก แล้วเขาจะเสียเธอไปทำให้เขาวางตัวเป็นเพื่อนมาตลอดจนคืนวันเกิด เขาเลยว่าจะส่งของขวัญไปให้เพื่อนคนนั้นสักหน่อย ที่กระตุ้นสันดานดิบของเขาออกมาจนได้ร่างบางมาอยู่ในอ้อมกอดเขาแบบตอนนี้ หลังจากที่เคลียร์กันด้วยพละกำลังทั้งคืน คนแพ้ก็ไม่ต้องดูแลตัวเองเพราะคนชนะพร้อมเสิร์ฟทุกสิ่งอย่าง อาหาคาว หวาน น้ำแร่ น้ำผลไม้นานาชนิด วางเรียงรายประหนึ่งเป็นบุฟเฟต์โรงแรมห้าดาวก็ไม่ปาน ขนมในชุดเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์หอบร่างอันไร้เรี่ยวแรงลงจากเตียง เดินช้า ๆ ไปที่ด้านนอกต้องตกใจตาลุกวาวกับสิ่งที่เห็นPT : ลุกมาทำไมKN : ก็ตื่นแล้วอ่ะPT : เดินไหว?KN : พอได้PT : เก่งKN : เดี๋ยวจะโดน เพย์ตันไม่ได

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   ตอนพิเศษ 48 ผัว (ตอนพิเศษ)

    ตอนพิเศษ 48 ผัว (ตอนพิเศษ) เสียงเรียกยัยเตี้ยของเพย์ตันเหมือนจะไม่ได้ดูห้วนเหมือนเมื่อก่อน ไอ้หน้าแหลมก็เหมือนจะหายไปจากปากของขนมปัง เพย์เป็นคำเรียกที่เข้ามาแทนที่ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี เพื่อนทุกคนรู้และไม่มีใครกล้าแซวเพราะเมื่อเป็นเรื่องของเพย์ตัน การเงียบน่าจะดีกว่าเขาดูใจดีภายใต้กรอบแว่นก็จริงแต่ดาเมจที่ออกมาคนรอบข้างก็ขนลุกทุกครั้งที่เขามองจ้อง** : พี่ขนมหนูฝากของไปให้เพื่อนพี่หน่อยได้ไหมKN : ใครเอ่ย** : พี่เพย์ตันKN : อ๋อ...ได้สิ** : ขอบคุณนะคะKN : ยินดีจ๊ะ โหลคุกกี้ในถุงสวยดูก็รู้ถึงความตั้งใจ ปากก็บอกว่ายินดีแต่ในใจมันเจ็บแบบที่อธิบายไม่ได้ ผ่านมาเกือบเดือนเรื่องที่เกิดขึ้นคืนวันเกิดเพย์ตันไม่มีใครพูดถึงอีก และไม่เคยเกิดซ้ำสอง ระหว่างเขากับเธอมันมีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ เขาขับรถรับเธอที่คอนโดทุกวันเพราะเรียนเหมือนกัน ขากลับก็ส่งมีบ้างที่เขาไม่ว่างแล้วหายไป เพื่อนคำง่าย ๆ ที่พูดออกมาไม่เต็มปากอีกต่อไป[ ก็แค่เพื่อนคนหนึ่ง ]PT : ไปไหนมาKN : ซื้อน้ำปั่น...เอ่ะนี้มีรุ่นน้องฝากมาPT : รับมาทำไมKN : เอ้าแล้วจะบอกว่าไรไม่รับงี้พูดได้ที่ไหนPT : พูดได้KN : เหตุผลล่ะ

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   ตอนพิเศษ 47 คืนวันเกิด (ตอนพิเศษ)

    ตอนพิเศษ 47 คืนวันเกิด (ตอนพิเศษ) เถียงกันไปเถียงกันมายัยเตี้ยบ้างไอ้หน้าแหลมบ้างก็สร้างเรื่องให้ถุงยางไซซ์ XXL เกลื่อนพื้นห้อง จากคืนหนึ่งถึงเช้าต่อด้วยเช้าจนถึงเย็น ขนมปังที่อยู่ในเสื้อยืดตัวใหญ่นั่งนิ่งอยู่บนเคาน์เตอร์ครัวราคาแพง ความหิวบวกความกระดากใจตีกันจนไม่รู้ว่าเธอต้องแสดงสีหน้ายังไงกับชายที่กำลังทอดกุนเชียงหอม ๆ ให้เธอกินกับข้าวต้มห้องเล็กที่กำลังเดือดปุด ๆ PT : จ้องอะไรKN : หิวPT : รีบไม่ได้เดี๋ยวไหม้KN : อืม เธอไม่ได้อยากนั่งตรงนี้แต่เป็นเขาที่อุ้มเธอมาวางแหมะก่อนจะทำกับข้าว เพียงแค่เพราะเธอเดินช้ามากก็เธอเพิ่งผ่านศึกรบกับคนที่มีแรงประหนึ่งพญาช้างสาร ตัวเธอก็แค่นี้เขาไม่อ่อนโยนสักนิดแต่ยอมรับว่าใต้ความเจ็บปวดนั้นมันดีมากเกินกว่าที่เธอเคยจินตานาการไว้มาก เพย์ตันจัดกับข้าวเสร็จแล้วถึงหันกลับมาอุ้มยัยเตี้ยของเขาไปนั่งที่เก้าอี้อย่างระวังKN : ที่นี่ที่ไหนฉันจะได้เรียกรถมารับถูกPT : เธออยู่คอนโดคนเดียวนิ่KN : ใช่PT : ฉันไปส่งKN : ไม่ต้อง ๆ หรอกเกรงใจPT : ฉันว่าเราเลยจุดที่จะต้องเกรงใจกันแล้วมั๊งKN : ...PT : เดินไหวไหมKN : ไหวอยู่แต่ช้าหน่อยน่ะ

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   ตอนพิเศษ 46 เพย์ตัน (ตอนพิเศษ)

    ตอนพิเศษ 46 เพย์ตัน (ตอนพิเศษ) เพย์ตัน และ เพนน์ เมื่ออายุครบ 18 เข้ามหาลัยก็ไม่ต้องสืบเลยว่าจะเนื้อหอมขนาดไหน เพนน์เรียนด้านไอทีเลือกที่จะเอาดีตามรอยลุงทู ส่วนเพย์ตันเลือกแพทย์ทายาทของรุ่นใหม่ ๆ ของตระกูลเจริญสกุลวงศ์ทรัพย์ไม่มีใครยุ่งเกี่ยวเรื่องธุรกิจสีเทาแม้แต่คนเดียว เพราะนายใหญ่อย่างไทม์เมอร์ทำให้อาณาจักรของเขากลายเป็นสิ่งที่ลูกหลานสามารถทำต่อได้โดยไม่ต้องมีมลทิน ยุคใหม่เป็นยุคของคนฉลาดใช้รอยยักในสมองให้เต็มที่กับความตั้งใจ เรื่องเงินทุนไม่ต้องห่วงถ้าลูกหลานคนไหนไม่ทำตัวเป็นขยะเปียกนอกคอกเหลือขอก็ไม่มีทางที่จะกลายเป็นคนที่ไร้ค่าแน่นอนPT : เฮ้ย...อะไรของเธอว่ะยัยเตี้ยKN : เสียงดังทำไมเล่าตกใจหมดไอ้หน้าแหลมPT : ไม่สวยแถมปากก็แบบนี้ใครจะเอาทำแฟนKN : ฉันขนมปังผู้ที่สอบติดแพทย์ด้วยคะแนนเต็มเป็น 1 ใน 3 ของประเทศไม่จำเป็นต้องมีแฟนก็ได้เว้ยPT : ฮึ...พูดจากลบปมด้อยในใจKN : ไอ้หน้าแหลมนายล่ะใครจะเอาทำแฟนนิสัยเสียแบบนี้ เพื่อน ๆ ของเพย์ตันกับขนมปังได้แต่ส่ายหน้าให้กับความตีกันเช้าเย็นหรือทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ตอนเทอมแรกปี 1 ก็ดีอยู่หรอกพอขึ้นเทอมสองจนตอนปี 2 แล้วก็ไม่รู้ท

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   Ep  45 เคอวิน (ตอนพิเศษ)

    Ep 45 เคอวิน (ตอนพิเศษ) ด้านครอบครัวของคุณหนูมาเฟียอย่างเล็ทตี้ที่กำลังวุ่นกับการเลี้ยงแฝดอย่างเพย์ตันและเพนน์ บ้านนี้ก็อยู่ไทยเสียเป็นส่วนใหญ่เพราะมีคนช่วยเลี้ยงเยอะมากเรียกว่าถ้ามีลูกเพิ่มอีกก็ไม่มีปัญหา เพียงแต่ว่าเล็ทตี้ยังไม่อยากมีตอนนี้เธออยากดูแลให้เวลาแฝดอย่างเต็มที่จนเข้าโรงเรียนและพอจะดูแลตัวเองได้ก่อนหลังจากนั้นค่อยว่ากันอีกที ด้านคาเตอร์ก็ส่งข้อความมาบอกว่าเขากับโมเน่จะจดทะเบียนสมรสกันเพราะเขาไปทำน้องสาวสุดที่รักของเล็ทตี้ป่อง ทำเอาเล็ทตี้หัวร้อนเล็กน้อยแต่ก็ดีใจมากกว่าโกรธแบบจริงจัง LT : พากลับมาไทยเลยเวลานายไปทำงานฉันจะดูแลให้KT : ต้องคุยกับพ่อแม่เน่ก่อนLT : เดี๋ยวฉันช่วยพูดให้KT : ขอบคุณครับLT : จะแต่งงานซื้อแหวนยังKT : ยังครับมาถึงก็ยังไม่ได้ไปไหนLT : เดี๋ยวฉันสั่งให้คนเอาไปให้เลือกที่ห้องKT : ถามเน่ก่อนดีกว่าไหมครับLT : ก็ได้ ๆ พี่ไทม์ล่ะกลับมายังKT : ยังครับนายจะอยู่จัดการเรื่องผมอีก 2 วันLT : จะว่าไปนายก็กลายเป็นเหมือนน้องเขยของพวกเราแล้วนะKT : ครับ ผมไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องระหว่างผมกับโมเน่จะเดินทางมาไกลถึงจุดนี้ ผมกำลังเป็นสมาชิกของครอบครัวให

  • รักร้ายของคุณหนูมาเฟีย   Ep 44 ความเหวี่ยง (ตอนพิเศษ)

    Ep 44 ความเหวี่ยง (ตอนพิเศษ) แล้วความเอาแต่ใจของคุณแม่เน่ก็แสดงอิทธิฤทธิ์แบบไม่พักตั้งแต่เจอหน้าผม เธอสั่งให้ผมไปบอกพ่อกับแม่ของเธอว่าเธอจะนอนที่ห้องชั้น 19 และถ้าพ่อกับแม่ไม่ยอมก็ให้จัดการกับผมแทน ผมเริ่มสงสัยว่าผมทำอะไรผิดมากจนขั้นที่เธออยากส่งผมไปให้พ่อเธอฆ่าตายเร็ว ๆ ก่อนที่จะได้เห็นหน้าลูก และผมก็ต้องทำตามคำสั่งเธอโดยขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนแบบตัวคนเดียว การ์ดเฝ้าประตูเปิดประตูเมื่อเห็นผมเดินออกจากลิฟต์ KT : โมเน่ให้ผมมาบอกว่าเธอจะนอนที่ชั้น 19 ครับG : งั้นเอาผลไม้กับขนมไปด้วยKT : ครับG : ขอบใจKT : อะไรนะครับG : ฉันทนโมเน่มา 2 วันแล้วแกรับช่วงต่อไปก็ดีKT : ...G : แล้วไม่ต้องเอาคืนนะฉันอยากอยู่เงียบ ๆ กับเมียบ้างKT : ... ใครหลายคนหรือหลายสิบคนที่รู้เรื่องคาเตอร์คนสนิทนายใหญ่แห่ง NOS ไปรักกับลูกสาวคนเดียวของคุณกันต์ ก็คิดไปในทางเดียวกันว่าคาเตอร์จะรอดกระบอกปืนไปได้สักกี่น้ำถ้าไปทำให้โมเน่เสียใจ ที่ไหนได้คนพ่อรู้สึกโล่งใจที่มีคนสามารถปราบลูกสาวเขาได้ เธอไม่ใช่คนนิสัยเสียแต่ก็ดื้อใช่เล่น พ่อกันต์กับแม่เหมยยังเคยคิดว่าชาตินี้ลูกสาวคงได้ขึ้นคานอยู่กับพวกเขาไปทั้งชีวิ

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status