คืนวันพิเศษรอบกองไฟ ไอ้ธงที่วางแผนเอาไว้เป็นอย่างดีจะขอเหมยลี่สาวเนิร์ดประจำมหาวิทยาลัยเป็นแฟนให้ได้เพื่อต้องการชนะพนันกับไอ้ต๊อบ
"พี่เอาขนมมาให้เหมยครับ" ธงยื่นขนมในมือมาให้เหมย "ขอบคุนอย่างเดียวหรอ มากกว่าขอบคุณได้ปะ"ธงเริ่มเกมส์ประสาทที่จะเล่นกับใจของเหมย "พี่ธงพูดไปเรื่อย ..."เหมยเงยหน้าส่งยิ้มให้ธงอย่างน่าเอ็นดู แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อธงจู่โจมเหมยอย่างไม่ทันตั้งตัว "อุ๊บ .....!"เหมยตาโตตกใจเมื่อใช้มือหนาจับหน้าของเหมยให้อยู่นิ่ง ธงประกบจูบเหมย อย่างเอาเปรียบและจงใจ โดยเหมยไม่รู้ว่าถูกแอบถ่ายวีดีโอไว้ด้วย.. "ปล่อยนะพี่ธง ..!"เหมยโกรธธง "พี่ขอโทษเหมย ก็เหมยน่ารักพี่อดใจไม่ไหวเลยหลุดควบคุมตัวเอง ขอโทษนะครับ"ธงจงใจทำแล้วใช้มือหนาลูบหัวเหมย "เหมยไม่โกรธก็ได้ค่ะแต่อย่าทำอีกนะค่ะ"เหมยเปลี่ยนจากโกรธเป็นเขินจนอายม้วนเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน หลังจากเหตุการณ์ที่ธงได้จู่โจมเหมยแบบไม่ได้ตั้งตัวแล้วได้ให้ต๊อปแอบอัดคลิปเอาไว้เพื่อทำอะไรบางอย่าง "มึงเอาจริงเหรอวะ ถ้าเกิดน้องมันรู้ทีหลังว่ามึงหลอก น้องมันจะเสียใจมากนะเว้ย" สกายพยายามห้ามเพื่อนไม่ให้ทำร้ายจิตใจของเหมยลี่ "ไอ้สกาย มึงเป็นอะไรมากป่ะ ปกติกูไม่เห็นมึงจะปกป้องใคร ขนาดคู่นอนมึง พวกกูขอมึงยังยกให้เลย กับยัยเหมยลี่นี่ทำไมวะ" ธงหรี่ตามองเพื่อนอย่างจับผิด "ไม่มีอะไรพิเศษเลยเว้ย แค่กูสงสารน้องมันที่ต้องมาเจอคนเหี้ย ๆ อย่างมึงเนี่ย" สกายหันไปด่าไอ้ธงเพื่อนรัก "โถ่ไอ้สกาย มึงใจเย็นๆ ดิวะ มันก็แค่เกมๆ นึงเอง" ต๊อปหันไปบอกสกายอย่างติดตลก "เอาไว้กูไปหลอกจีบน้องสาวมึง มึงก็จำคำนี้ไว้นะเว้ยว่าเป็นแค่เกม ๆ นึง" สกายหงุดหงิดไม่พอใจเพื่อนทั้งสองคนที่ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง "โอ้โห ไอ้เวร มึงนี่ปากคอเราะร้ายจังนะเว้ย ไอ้สกาย" ไอ้ต๊อบหันไปตอบกลับเพื่อนรัก ค่ำคืนที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง มีการเล่นเกมพี่รหัสน้องรหัสและเล่าเรื่องสยองขวัญมากมาย เป็นการกระชับความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องเป็นอย่างดี เสียงหัวเราะครึกครื้นรอบกองไฟกองใหญ่ กับนักศึกษามหาวิทยาลัยร่วมร้อยคนที่นั่งรายล้อมกันผลัดกันเล่าเรื่องสนุกสนานและเรื่องผีที่น่าขนลุก "ค่ำคืนนี้เราจะมีค่ำคืนแสนพิเศษระหว่างคนสองคนที่กำลังจะเกิดขึ้น" ไอ้ต๊อบที่ยืนขึ้นในฐานะเดือนมหา'ลัยได้ประกาศบางสิ่งบางอย่างรอบกองไฟ "ขอเชิญน้องเหมยลี่ คณะเอกภาษาไทย มายืนที่หน้ากองไฟด้วยครับ ขอเสียงปรบมือด้วยทุกคน" ไอ้ต๊อบที่สร้างสถานการณ์ช่วยเพื่อนรัก "และขอเชิญคุณธง แขกกิตติมศักดิ์ของค่ำคืนนี้ที่มีบางสิ่งบางอย่างจะบอกกับน้องเหมย" เสียงปรบมือเฮลั่นด้วยความลุ้นระทึกใจว่าธงนั้นจะทำอะไรที่พิเศษให้กับเหมยลี่ "พี่ธงมีอะไรเหรอคะ ทำไมถึงต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้" เหมยลี่ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่กำลังจะเกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้น ผ่านไปอยู่ๆก็มีการฉายโปรเจคเตอร์ไปที่ผนังขณะที่ต๊อบเป็นคนเปิดโปรเจคเตอร์นั้นเองกับมือเป็นรูปภาพของเหมยกับธงกำลังยืนจูบกันอยู่ที่ใต้ต้นไม้เมื่อช่วงเย็นก่อนเวลารอบกองไฟ "กรี๊ด.."เสียงสาวๆพากันกรี๊ดกร๊าดเหมือนอิจฉาบุญวาสนาของเหมย ที่ได้เดือนมหาลัยอยากธงมาประกบจูบสักครั้ง "ปิดเดี๋ยวนี้นะพี่ต๊อบที่ทำบ้าอะไรอ่ะ..!" เหมยเริ่มตาแดงกล่ำ เพราะต๊อบได้ทำล่วงเกินขอบเขตมากจนเกินไป เจสซี่รีบเดินไปหาเครื่องโปรเจคเตอร์เพื่อจะกระชากปลั๊กและปิดทันที "พวกพี่เล่นบ้าอะไรอ่ะมันจะเกินไปแล้วนะ"เจสซี่หันไปด่าไอ้ต๊อบและธง "พวกพี่ก็แค่อยากจะบอกว่าจริง ๆ แล้วน้องเหมยเนี่ยไม่ได้ยากอย่างที่ใครๆเขาบอกเลยดูสิ" "แต่นี่มันเป็นการทำลายชื่อเสียงกับชีวิตผู้หญิงคนนึงเลยนะคะพวกพี่มีสมองหรือเปล่า"เจสซี่ด่าอย่างไม่ไว้หน้า เหมยที่ยืนอยู่ท่ามกลางสายตาผู้คนมากมายกำลังจับจ้องมาที่เธอน้ำตาเริ่มเอ่อคลอกับสิ่งที่เพิ่งจะผ่านไป "นี่มันอะไรกันคะพี่ธง"เหมยหันหน้าไปถามธงพร้อมกับสีหน้าที่เศร้าหมองน้ำตาดูจะไหลแหล่ไม่ไหลแหล่ "ขอเชิญน้องใบเฟิร์นขึ้นมาด้วยครับ" ไอ้ธงที่ยืนถือดอกกุหลาบช่อโตในมือ มันสั่งพิเศษมาจากในตัวเมืองก่อนที่จะมางานปฐมนิเทศในครั้งนี้ ใบเฟิร์นเองที่ไม่รู้เรื่องแต่ก็ต้องลุกขึ้นมาเพราะทุกคนก็เชียร์ให้ลุกขึ้นและปรบมือกันสนั่นลั่นบริเวณลานกางเต็นท์ "มีอะไรหรือเปล่าคะ เรียกเฟิร์นขึ้นมาทำไม" ผู้หญิงสองคนกับผู้ชายหนึ่งคนที่ยืนอยู่หน้ากองไฟ ทุกคนก็แอบงงและสงสัยว่าทำไมธงถึงได้เรียกบุคคลที่สาม อย่างใบเฟิร์นน้องสาวของต๊อบ เดือนมหา'ลัยขึ้นมายืนเคียงข้างแล้วปล่อยให้ เหมยลี่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม "แกว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าวะ" นักศึกษาปีสามคู่เก่าคู่เดิมกระซิบกระซาบกัน "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นเรื่องที่ดีสักเท่าไหร่นะ อารมณ์เหมือนมือที่สามอะไรเงี้ย" "งั้นเราก็คอยดูกันต่อไป ดูซิว่าพี่ธงเขาจะทำอะไร" ทุกสายตานับร้อยคู่จับจ้องไปที่คนทั้งสามคนที่ยืนขึ้นรอบกองไฟ โดยที่ไม่รู้ว่าเดือนมหา'ลัยอย่างธงต้องการจะเปิดตัวแฟนอย่างเป็นทางการ "วันนี้ขอให้ทุกคนเป็นพยานให้ฉันที่จะขอหญิงสาวที่อยู่ตรงนี้เป็นแฟน" ธงประกาศกร้าวให้ทุกคนที่นั่งอยู่บริเวณรอบกองไฟได้ยินอย่างชัดเจน ทุกคนอึ้งอ้าปากค้างกับสิ่งที่ธงได้พูดเพราะการที่ธงพูดเช่นนี้แปลว่าต้องมีหนึ่งคนเสียใจ แต่ทุกคนก็เห็นได้ชัดเจนตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาธงเฝ้าตามจีบเหมยลี่ ทำราวกับว่าเหมยลี่เป็นแฟน ไปรับไปส่งเหมยลี่ในทุกๆ วันแถมเมื่อตอนก่อนรอบกองไฟก็ยังยืนจูบกันอยู่เลยทำให้ทุกคนเองก็เข้าใจว่าธงจะขอเหมยลี่เป็นแฟน "อุ๊ย! พี่ธงโคตรอบอุ่นเลยอ่ะ ฉันอิจฉายายเหมยลี่มากเลย" นักศึกษาสาวๆ ต่างพากันอิจฉาเหมยลี่ "อ้าว แล้วทำไมถึงให้น้องสาวของพี่ต๊อบมายืนด้วยอ่ะ ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย" "เออว่ะ ฉันก็เหมือนแกเลย ไม่เก็ตอ่ะ" ระหว่างที่ทุกคนกำลังซุบซิบนินทาและฮือฮากับสิ่งที่ธงประกาศอยู่ตรงหน้า ในหัวใจของธงตอนนี้ ต้องการชนะเกมพนันกับไอ้ต๊อบให้ขาดลอยไปเลย และป้องกันไม่ให้ไอ้ต๊อบกีดกันไม่ให้เขาคบกับใบเฟิร์นน้องสาวของมันอีกต่อไป "ใบเฟิร์นเป็นแฟนกับพี่นะ" ไอ้ธงพูดจบก็คุกเข่าลงแล้วขอใบเฟิร์นเป็นแฟนต่อหน้าเหมยลี่ "นี่มันอะไรกัน" เหมยลี่ถึงกับยืนอึ้งตะลึงค้างราวกับวิญญาณหลุดลอยละลิ่วออกจากร่าง แล้วสิ่งที่ผ่านมาคืออะไร สิ่งที่ธงทำกับเธอนั้นหมายความว่ายังไง "พี่ธงพูดจริงเหรอจ๊ะ" ใบเฟิร์นทำเสียงสองเสียงสาม ท่าทีกระดิกกระด๊า เอามือปิดปากแล้วจ้องมองเย้ยหยันไปที่เหมยลี่ราวกับผู้ชนะ "พูดจริงสิ ใบเฟิร์นจะยอมเป็นแฟนพี่หรือเปล่า" ธงหันไปมองหน้าของเหมยลี่ที่ตอนนี้หน้าเปลี่ยนสีซีดเป็นไก่ต้ม "เหมยลี่ช่วยเป็นพยานรักให้พี่ระหว่างใบเฟิร์นด้วยนะ" ธงหันไปพูดเสียงราบเรียบโดยไม่แคร์หัวใจและความรู้สึกของเหมยลี่ว่าจะจะเป็นเช่นไร "ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้..!!" เสียงกระซิบแผ่วเบาออกจากลำคอราวกับจะขาดใจ น้ำตาใส ๆ เริ่มไหลออกจากหางตาแล้วค่อย ๆ อาบใบหน้านวลขาวจนกระทบกับแสงที่กองไฟอย่างชัดเจน "ทำอะไรอ่ะ พี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะเหมยลี่" ธงหันไปตอบเสียงห้วนๆ อย่างไม่พึงพอใจและแสดงออกคนละขั้วกับก่อนหน้านี้ "การที่พี่มารับมาส่งเหมย พาเหมยไปกินข้าว ทำดีกับเหมยทุกวัน ซื้อน้ำให้เหมยกิน ติวหนังสือกับเหมย" "ดูหนังด้วยกัน แล้วก่อนรอบกองไฟที่พี่......จูบเหมย หมายความว่ายังไงอ่ะ" เหมยลี่พรั่งพรูคำพูดออกมาจากหัวใจ น้ำตาใสๆ หยดจากหน้าจนมันไหลหยดลงดินอย่างน่าสงสาร "เหมยคิดไปเองหรือเปล่า พี่ก็ทำอย่างนี้กับทุกคนนะ พี่ว่าเหมยคิดมากไปแล้ว" ธงรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ แล่นเข้ามากลางหัวใจอย่างบอกไม่ถูก แม้ในใจจะมีคำตอบชัดเจนว่าต้องการคบกับใบเฟิร์น แต่พอเห็นน้ำตาของเหมยลี่ก็มีความรู้สึกผิดขึ้นมาในหัวเพียงชั่ววูบ "พี่ไม่รักเหมย พี่ไม่ชอบเหมย แล้วพี่มาแกล้งทำดีกับเหมยทำไม" เหมยลี่ที่กำโหลดาวพับเอาไว้ในมือแน่น เธอตั้งใจจะยื่นนี้ให้กับธงได้ดูถึงความตั้งใจของเธอที่มีต่อธง "เหมยคิดไปเองทั้งนั้น พี่ไม่ได้ทำอะไรเหมยเลย ผู้หญิงใคร ๆ เขาก็เอากันได้ป่ะ" ธงที่พูดออกมาโดยไม่อายและไม่ได้รู้สึกแคร์ความรู้สึกของเหมยลี่เลย "ไอ้ธง ไอ้ชาติหมา มึงจะชั่วกับเพื่อนกูเกินไปละ..!" เพียะ..! เจสซี่ที่โกรธจนควันออกหูก็เดินไปตบหน้าของธงโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น และยืนขึ้นมาคว้าแขนของเหมยลี่แล้วเดินออกจากกองไฟ พาเหมยลี่กลับเข้าไปในเต็นท์นอน ขวดโหลดาวร่วงหล่นจากมือของเหมยเธอซุ่มทำคนเดียวอย่างตั้งใจมาตลอด 1 เดือนเพราะอยากจะเปิดโอกาสให้กับธงเธอคิดว่าธงคงจริงใจกับเธอ สิ่งที่เจสซี่พยายามเตือนเธอกลับไม่เคยฟังหรือใส่ใจเลย เหมยลี่เอาแต่ร้องไห้ตาบวมเป่ง ความรู้สึกเสียใจพรั่งพรูจนไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดอย่างไร ในขณะนั้นจิตใจของเหมยดำดิ่งเกินกว่าจะควบคุมเอาไว้ได้หลังจากจบกิจกรรมนิเทศในครั้งนั้น เรื่องราวของเหมยก็ดังกระหึ่มไปทั่วมหาวิทยาลัย เหมยถึงกับล้มป่วยและมีอาการซึมเศร้ารักษาตัวอยู่เป็นอาทิตย์ กว่าจะกลับมาเรียนและทำให้เหมยไม่กล้าที่จะไว้ใจใครอีกเลย นั่นเป็นเหตุทำให้เหมย กลัวการพบเจอผู้คนและการมีแฟนจนมาถึงปัจจุบันนี้....ทางด้านธงและดารินก็ยังคงไม่ยอมแพ้ แม้ว่าดารินจะแพ้อย่างราบคาบเมื่อเจออาชาเล่นไม้แข็ง ให้บอดี้การ์ดลากเธอออกจากไร่ชาพรหมเทพอย่างไม่ใยดี แถมยังสั่งห้ามไม่ให้ดารินเข้ามาป้วนเปี้ยนในชีวิตของเขาอีก ขณะที่ทั้งสองกำลังพลอดรักกันอยู่ที่โรงแรมเดิม ธงที่รู้สึกถึงแรงแค้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะยิ่งวิ่งเข้าใกล้เหมยมากเท่าไหร่ เหมยก็ยิ่งวิ่งออกห่างเขามากเท่านั้น ธงรู้สึกเหมือนเสียศักดิ์ศรีและโดนหยามหน้า "ดารินครับ ทำไมคุณถึงได้ทำพลาดขนาดนั้น คุณไม่เคยรู้เลยเหรอว่าไอ้อาชามีหลานสาว" ธงที่นอนอยู่บนตักของดารินก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ "แล้วใครมันจะไปรู้ล่ะคะ ว่าอีเด็กเปรตนั่นจะเป็นหลานสาวของอาชา" ดารินก็รู้สึกโมโหไม่น้อยที่อยู่ดี ๆ ก็ต้องมาล้มละลายเพียงเพราะเด็กคนเดียว "แล้วเราจะทำยังไงต่อไปล่ะครับดาไหนจะมีไอ้เมฆินทร์อีกคนนึงที่มาตามป้วนเปี้ยนจีบเหมย" ธงก็ยังคงอยากเอาชนะอาชาและเมฆินทร์อยู่ โดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเหมยและอาชาได้ก้าวหน้าเกินกว่าที่เขาจะแตะถึง "เหลือแต่คุณแล้วค่ะที่ต้องเข้าไปทำลายความสัมพันธ์ของสองคนนั้น เอาให้ทั้งสองคนมันแตกหัก ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกันยิ่งดี แล้ว
เมฆินทร์ที่กลับจากการทำธุระของตัวเองก็คิดถึงเหมยไม่แพ้อาชาหรือธง วันนี้เขาตั้งใจจะเข้าไปเจอเหมยที่คาเฟ่และซื้อของมากมายกลับมาฝากเธอ “ถังลี่ วันนี้กูจะเข้าไปที่ไร่ชาพรหมเทพ จะเอาของที่กูซื้อไปฝากคุณเหมย มึงให้เด็กเอาของขึ้นรถให้กูด้วย” เมฆินทร์หันไปสั่งบอดี้การ์ดคู่ใจ “ผมจัดการให้นายเรียบร้อยแล้วครับ นายจะไปเลยไหมครับ” ถังลี่หันมาถามผู้เป็นนาย เมฆินทร์พยักหน้า เขาลุกออกจากห้องนั่งเล่นในคฤหาสน์หรูแล้วก้าวขึ้นรถสไตล์ยุโรป ใจของเขาอยากจะเจอหน้าสวย ๆ ของเหมย และเขาก็อยากจะเข้าไปสืบหาเรื่องราวของอาชาที่จะทำการเซ็นสัญญากับมิสเตอร์จางเพื่อตัดหน้าบริษัทของเขาด้วย “ได้ครับนาย แต่ว่านายมั่นใจเรื่องที่ดินที่เราซื้อไว้ให้มิสเตอร์จางจริง ๆ ใช่ไหมครับ” ถังลี่รู้สึกว่าอาชามีความเงียบผิดปกติ “มีอะไรหรือเปล่าวะ” เมฆินทร์หันมาถามขณะกำลังดูตารางงานอยู่ด้านหลังรถ “ผมว่าบอดี้การ์ดของไอ้อาชาและตัวมันเงียบผิดปกติ เพราะโครงการนี้มันเคยคิดจะสู้กับเราหลายหน ทำไมมันถึงเงียบหายไป” ถังลี่รู้สึกถึงความผิดสังเกต “มันก็จริงอย่างที่มึงพูด ส่งคนของเราจับตาดูมันทุกฝีก้าว ลองดูว่ามันจะบินไปสิงคโปร์เมื่อไหร่
อาชาปลดพันธนาการที่ข้อมือเหมยออก ช้า ๆ แต่ยังคงจับมือเธอไว้มั่น เขายิ้มเจ้าเล่ห์ "เราลองเปลี่ยนท่ากันหน่อยดีไหมครับคนดีของพี่..." เหมยพยักหน้าเล็กน้อยด้วยใบหน้าแดง ระเรื่อ เธอเชื่อใจเขาอย่างเต็มเปี่ยม อาชาจึงค่อย ๆ พลิกร่างบางของเหมยให้นอนคว่ำลงช้า ๆ จากนั้นใช้เนคไทผูกข้อมือทั้งสองข้างของเธอไขว้ไปด้านหลังอย่างชำนาญ การถูกมัดในท่านี้ทำให้เหมยรู้สึกอ่อนแอแต่ก็ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นระรัว "แบบนี้... เราจะรู้สึกถึงพี่ได้ชัดเจนขึ้น พี่จะเอาเหมยจน เหมยร้องขอให้พี่หยุด..." อาชากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของเหมย ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาทำให้ขนอ่อน ๆ ทั่วร่างของเธอตั้งชัน เหมยพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงก็ติดอยู่ในลำคอ อาชาโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังเนียนนุ่มของเหมยช้า ๆ ไล่ขึ้นไปตามกระดูกสันหลังอย่างแผ่วเบา สัมผัสอันเร่าร้อนของเขาทำให้เหมยบิดกายเล็กน้อยด้วยความรู้สึกที่พุ่งพล่านขนลุกซู่ไปทั้งกาย "พะ พี่... อาชาขา.....อ้าส์ ซี๊ด..." เหมยครางชื่อเขาเบา ๆ น้ำเสียงแหบพร่าด้วยอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ "ใช่ครับ... พี่อยู่นี่แล้ว" อาชาตอบ พลางใช้ปลายนิ้วไล้ไปตามแนวสะโพกผายของเธออย่างยั่วยวน เ
หลังจากผ่านพ้นเรื่องของดารินไปอาชาสั่งห้ามบอดี้การ์ดทุกคนห้ามให้ดารินกลับมาเหยียบไม่ว่าจะเป็น มหาวิทยาลัยทุกพื้นที่ของตระกูลเขา ห้ามดารินเข้ามาก้าวก่ายโดยเด็ดขาด "ไอ้เสือบอกบอดี้การ์ดทุกคน ถ่ายทอดคำสั่งของกูลงไป ห้ามให้ดารินเหยียบเข้ามาทุกพื้นที่ของตระกูลกู แม้แต่เงาก็ห้ามให้มาใกล้..! อาชาเขารู้ว่าผู้หญิงอย่างดารินทั้งอันตรายและเจ้าเล่ห์จึงเลือกที่จะปกป้องเหมยและลิลลี่ให้ออกห่างจากผู้หญิงอย่างดาริน "ครับนายผมจะรีบถ่ายทอดคำสั่งของนายทุกคำออกไปในกลุ่มบอดี้การ์ดของเราครับนาย" "คืนนี้ผมว่าเป็นคืนที่ดีนะครับนาย" "มันเป็นคืนที่ดียังไงวะ" อาชาสงสัยเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆเสือก็พูดขึ้นมา "เพราะคืนนี้นายธงมักจะออกไปทุกคืน วันเสาร์และกลับมาในวันจันทร์เช้า เพื่อทำงาน ผมอาจจะใช้โอกาสทองและจังหวะนี้" "ในการหาข้อสงสัยของผมเพราะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลที่ผมสัมผัสได้" เสือรายงานบางอย่างให้กับอาชาได้ฟังเพราะเขาก็แอบสงสัยพฤติกรรมของธงมานานแล้ว "ดีกูเองก็ไม่ไว้ใจมัน มันจงใจปล่อยข่าวเสียหายให้กับเหมย เรื่องของมันกับเหมยในอดีตกูคงจะยอมง่าย ๆ ไม่ได้หรอก" อาชาเองก็ไม่ได้ละทิ้งเรื่องพวกนี้แต่เขาให้มันเป็นเพี
ไม่นานหลังจากเหตุการณ์ชุลมุนที่คาเฟ่ ดารินก็ได้พบกับ อาชา ในที่สุด เธอเดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้มหวานหยด ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอนั่งรออาชาหลายชั่วโมงกว่าที่อาชาจะยอมให้เธอเข้าพบ "อาชาคะ ดาคิดถึงคุณจังเลยค่ะ" ดารินเอ่ยเสียงหวาน พร้อมกับทำท่าจะโผเข้ากอด แต่อาชากลับถอยห่างออกมาเล็กน้อย สีหน้าเรียบเฉย "คุณดาริน มาทำอะไรที่นี่" อาชาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาไม่ต้องการจะข้องแวะกับอดีตที่เลวร้าย "อะไรกันคะอาชา ทำไมพูดกับดาแบบนี้ล่ะคะ ดาก็แค่อยากมาเยี่ยมคุณ มาทวงถามความรักเก่า ๆ ของเราคืน" ดารินแสร้งทำเป็นตัดพ้อ ใบหน้าแสดงความเศร้าสร้อยอย่างจงใจ "สงสัยความรักที่ผมเรียกคุณไป 10 ล้านคงไม่พอซะแล้วมั้ง คุณยังมีแรงมาระรานวุ่นวายกับผมอยู่แบบนี้"อาชาพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยันและรู้สึกรังเกียจผู้หญิงอย่างดารินที่สุด "โธ่อาชาคะ คุณไม่เห็นจะต้องแจ้งความเอาเรื่องดารินขนาดนั้นเลยค่ะ คุณก็รู้ว่าดารินไม่มีอะไรที่จะสู้กับคุณได้" "ดารินแค่อยากมาถามหาความเห็นใจจากคุณบ้างก็เท่านั้น ใจดีกับดารินหน่อยนะคะ" ดารินเกาะแข้งเกาะขาอาชาไม่ยอมปล่อยเอาแต่ทำท่าทีออดอ้อนออเซาะเพื่อให้อาชาใจอ่อน เหมือนฝันของดารินกำ
ธงเริ่มปฏิบัติการตามแผนของดารินอย่างเคร่งครัด เขายังคงส่งของขวัญและดอกไม้ให้เหมยเช่นเคย แต่คราวนี้มาพร้อมข้อความที่ดูเหมือนจะเข้าใจและเห็นอกเห็นใจเหมยมากยิ่งขึ้น เช่น "รู้ว่าเธอเหนื่อย พักผ่อนบ้างนะ" หรือ "หวังว่าดอกไม้ช่อนี้จะทำให้วันของเธอสดใสขึ้นมาบ้าง" ซึ่งเป็นข้อความที่ดารินแนะนำให้ใช้เพื่อสร้างความรู้สึกผูกพันทางอารมณ์"พี่ส่งดอกไม้ให้ครูเหมยทุกวันเลยอ่ะผมเป็นครูเหมยนี้ผมละลายหมดแล้วนะ"ไอ้เต้เดินมาแซวธงเมื่อเห็นว่ายังคงใช้ให้เต้ไปส่งดอกไม้"มันก็ต้องขยันหน่อยเว้ย.!!อยากได้เขากลับมาก็ต้องเอาใจเขาบ้าง"ธงพูดลอยๆ"คราบพี่" ไอ้เต้กับไอ้ต้นหนาวถึงกับหลุดหัวเราะในขณะเดียวกัน ธงก็เริ่มหาโอกาสพูดคุยกับเหมยมากขึ้น โดยอาศัยสถานการณ์ที่พบกันโดยบังเอิญในที่ทำงาน หรืออ้างเรื่องงานเข้ามาพูดคุย "อรุณสวัสดิ์ครับเหมย" ธงที่มาคาเฟ่แต่เช้าเพื่อมาดักรอเหมยและลิลลี่ที่จะมานั่งในห้องประจำเพื่อเรียนหนังสือเปลี่ยนบรรยากาศไม่ใช่ภายในบ้านพักตากอากาศ"อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ธง"เหมยยิ้มให้อย่างเป็นมิตรช่วงนี้เธออาจจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย