공유

กองไฟ

last update 최신 업데이트: 2025-06-29 22:31:32

นักศึกษาทั้งคณะวิศวะและคณะที่เหมยเรียนอยู่พากันรวมตัวและช่วยกันทาสีโรงเรียนเด็กบนดอย

ทุกคนที่มาถึงก็ทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์กันอย่างขยันขันแข็ง รวมถึงธิดาและธง

"เหมยครับ พี่เอาน้ำมาให้ ดื่มน้ำก่อนสิ"

ธงที่จงใจทำตัวเหมือนเป็นแฟนที่แสนดี ทั้งที่เหมยยังไม่ได้เอ่ยปากตกลงปลงใจว่าจะคบหากับธง

"แหม พี่ธงจะหยิบน้ำมาให้แค่เหมยหรอค่ะ" เจสซี่รู้สึกหมั่นไส้จึงเบะปากมองบนแล้วก็พูดตอบกลับ

"ไม่เอาน่าเจสซี่" เหมยเอ่ยปรามเพื่อนรัก

"ก็ไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย ก็รู้สึกหิวน้ำเหมือนกัน"

"อ่ะ นี่ของน้องเจสซี่ครับ" ธงยื่นน้ำขวดหนึ่งให้กับเจสซี่

เจสซี่ทำท่าเอื้อมมือจะไปรับน้ำจากมือหนาของธง แต่ก็จงใจทำเป็นรับวืดจนขวดน้ำหลุดลงพื้น

"อุ๊ย ขอโทษค่ะ พอดีจับไม่ทัน" เจสซี่ที่กวนบาทาของธงเสร็จก็เดินลากธิดาออกจากมุมทาสี

"เจสซี่ ทำไมเธอทำแบบนั้นล่ะ เดี๋ยวธงจะรู้สึกแย่นะ ไม่น่าทำแบบนั้นเลย"

"เหมย เธอไม่รู้นิสัยของผู้ชายแบบพี่ธง นิสัยมันแย่จะตาย ผู้หญิงเกลื่อนเต็มไปหมด" เจสซี่พยายามเตือนเพื่อนรัก

"เอาหน่า เขาอาจจะปรับปรุงตัวก็ได้ แต่ฉันก็ยังไม่ได้ตกลงปลงใจสักหน่อย"

"ฉันเป็นห่วงเธอไงยัยบื้อ ฉันไม่อยากให้เธอโดนไอ้พวกนั้นมันหลอกเอา" เจสซี่ที่มองออกตั้งแต่แรก

"ไม่เถียงกับเธอแล้วเจสซี่ เราไปช่วยเด็กๆ ทาสีห้องข้างในก็ได้ป่ะ" เหมยลากเพื่อนรักเข้ามาในห้องเรียนเพื่อให้อยู่ห่างจากธง ไม่ให้ทั้งสองคนทะเลาะกัน

ผ่านไปสักพัก ห้องด้านในและห้องด้านนอกภายในอาคารไม้ก็ดูสวยสดใสเหมือนใหม่ เมื่อเหล่าบรรดานักศึกษาที่มาทัศนะศึกษาบำเพ็ญประโยชน์ในครั้งนี้ช่วยกันคนละไม้คนละมืออย่างทะมักเขม้นอย่างมีความสุข

"เอาน้องๆ ทุกคน ในฐานะรุ่นพี่วิศวะ พี่ธงกับพี่ต๊อบวันนี้จะเลี้ยงข้าวรอบกองไฟทุกคนเอง"

ต๊อบและธงที่ค่อนข้างมีฐานะในรุ่นพี่และเป็นเดือนมหาวิทยาลัย ก็ทำให้สาวๆ ทุกคณะน้อยใหญ่ต่างพากันกรี๊ดกร๊าดแทบสลบ

"โอ้โห พี่ธงกับพี่ต๊อบหล่อมากเลยอ่ะ" สาวๆ พากันเอ่ยชื่นชมทั้งสองไม่หยุด

"เสียดายอ่ะ พี่ธงไปจีบยัยเด็กเนิร์ดนั่นซะแล้ว ไม่เห็นคู่ควรกับพี่ธงตรงไหนเลย ฉันยังสวยกว่าอีก" นักศึกษาปี 3 คนหนึ่งเอ่ยขึ้น

"ขอโทษนะ ถ้าพวกเธอสวยจริงอ่ะ พี่ธงคงมองพวกเธอไปแล้วแหละ" ใบเฟิร์นที่ได้ยินดังนั้นก็เลยเดินมาบอกสาว ๆ ทั้งสอง

"แล้วเธอเป็นใคร มาพูดกับพวกฉันแบบนี้ได้ยังไง"

"ฉันเป็นน้องสาวแท้ๆ ของพี่ต๊อบ พวกเธอมีปัญหาอะไรกับฉันหรือเปล่า"

ใบเฟิร์นที่เบะปากมองบนรู้สึกไม่ชอบใจที่ธงทำท่าทางเหมือนจะไปจีบยัยเด็กเนิร์ดคนนั้น

"นั่นยัยใบเฟิร์น ปี 1 น้องสาวแท้ๆ ของ พี่ต๊อบ เดือนมหาลัยปี 4 อย่าไปยุ่งกับหล่อนเลย"

"ได้ข่าวว่าหล่อนน่ะแรงมาก ที่บ้านรวยไง เมียคนตามใจนิสัยเสีย แถมมีพี่ชายเป็นเดือนมหาลัยก็จะเบ่งๆ อย่างนี้แหละแก" สองสาวพากันเดินหนีแล้วก็ซุบซิบนินทาใบเฟิร์น

"งั้นเราไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับนางเลย"

ใบเฟิร์นที่รู้สึกหงุดหงิดที่เห็นผู้ชายของตัวเองอย่างไอ้ธง ที่เมื่อก่อนตามจีบเธอเป็นว่าเล่น

แต่อยู่ดี ๆ ก็หายหน้าไปแล้วกลายมาเป็นข่าวว่ามาจีบยัยเด็กเนิร์ดหน้าเจื่อนที่ชื่อเหมย

ใบเฟิร์นรีบไปหาพี่ชายอย่างต๊อบเพื่อพูดคุยเรื่องนี้

"พี่ต๊อบ เฟิร์นขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ป่ะ"

ใบเฟิร์นที่ทำหน้าเซ็ง ๆ เดินมาหาพี่ชายที่ใส่ชุดลำลองขณะที่กำลังเตรียมของรอบกองไฟ

"เป็นอะไรของแก ทำหน้าเป็นตูดเชียว" ไอ้ต๊อบที่หันไปถามใบเฟิร์นน้องสาวสุดที่รัก

"ก็อยู่ดีๆ อ่ะ พี่ธงก็หายหน้าไปจากเฟิร์น แล้วไปโผล่จีบยัยเด็กเนิร์ดหน้าจืดนั่น" เฟิร์นยืนกอดอกทำท่าทางอารมณ์เสีย

"เอาน่า มันเป็นบททดสอบลูกผู้ชายสัก หนึ่งอาทิตย์อ่ะ เดี๋ยว มันก็กลับไปตายรัง แกเชื่อฉันสิ" ต๊อบที่กำลังทำอาหารอยู่เตรียมของอยู่ก็หันไปพูดกับน้อง

"หมายความว่าไงพี่" ใบเฟิร์นที่ได้ยินอย่างนั้นก็ทำหน้าสงสัยเล็กน้อยในสิ่งที่พี่ชายตัวเองพูด

"ไม่มีอะไรหรอกน่าแกไปเหอะ แค่ฉันพาแกตามมาด้วยเนี่ย คนอื่นก็ว่าฉันทั้งมหาลัยแล้ว"

ต๊อบที่ทำหน้าเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะว่าใบเฟิร์นเป็นเด็กปี 1 เพียงคนเดียวที่ต้องตามต๊อบมาด้วย

เพราะใช้ข้ออ้างว่าพ่อกับแม่ไม่ได้อยู่ที่นี่ ต้องอยู่กับพี่ชายมหาวิทยาลัยที่เห็นแก่ต๊อบที่เป็นพรีเซ็นเตอร์มหาวิทยาลัย ที่คู่กับธงก็เลยอนุโลมให้ใบเฟิร์นตามมาด้วย

"พี่พูดความจริงกับเฟิร์นมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่ามันหมายความว่ายังไง" ใบเฟิร์นพยายามเค้นเอาความจริงจากพี่ชายอย่างไม่ลดละ

"เอาเป็นว่าเมื่อถึงเวลาเดี๋ยวแกก็รู้เอง ไปช่วยคนอื่นเขาทำงานไป ไหนๆ ก็มาแล้ว ทำตัวให้มันเป็นประโยชน์สมกับเป็นน้องฉันหน่อย" ต๊อบหันไปทำหน้าเหนื่อยหน่ายกับน้องสาวที่เอาแต่ใจตัวเอง

"ไม่รู้ไอ้ธงนี่มันหลงอะไรคนอย่างแกเนี่ยฮะยัยเฟิร์น"

"นี่ขนาดหลงเฟิร์นนะ แต่ไปจีบยัยเด็กเนิร์ดนั่น แหกหน้าเฟิร์นชัดๆ อะไรก็ไม่รู้"

ใบเฟิร์นที่พูดจบก็เดินกระแทกเท้าออกไปบริเวณลานกางเต็นท์รอบกองไฟของรุ่นพี่ปี 3 และปี 4 ที่กำลังขะมักเขม้นช่วยกันกางเต็นท์

"เหมยลี่ครับ เราไปเจอดอกไม้สวยดีนะก็เลยเก็บมาให้ ดอกไม้ป่าคล้ายๆ ดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนๆ" ธงที่เห็นว่ามันสวยก็เลยเก็บมาฝากเหมยลี่

"แหม พี่ธงนี่ไม่ลงทุนเลยนะคะ ดอกไม้ก็เก็บจากข้างทางมาให้ยัยเหมยเหรอ"

เจสซี่ก็ยังคงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับธงเสมอโดยไม่มีการลดราวาศอกใส่กัน

ธงที่ได้ยินอย่างนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เพราะรู้ว่าเจสซี่ไม่ชอบขี้หน้าตัวเอง แต่เพื่อไม่ให้แผนการที่วางมาทั้งหมดล่ม ต้องจำใจทนเจสซี่เพื่อนของเหมยลี่ไปก่อน

"จะให้ผมลงทุนอะไรล่ะเจสซี่ ในเมื่อในนี้มันมีแต่ถิ่นทุรกันดาร แต่ผมคิดถึงเหมยลี่ตลอดเวลา ผมก็อยากให้เหมยลี่เห็นของสวยงามอย่างที่ผมเห็น" ธงพูดจาหวานจนดูเลี่ยน

ใบเฟิร์นที่ยืนดูห่างๆ ไม่มากนักกลับได้ยินทุกคำพูดของธงก็สะบัดมือเด็ดกิ่งไม้ด้วยความโมโห

"อะไรของพี่ธง อยู่ดีๆ ก็ทิ้งฉันไปหายัยหน้าจืดเนี่ยนะ อุ๊ย หงุดหงิดจริงๆ เลยเว้ย"

ใบเฟิร์นที่ยืนหงุดหงิดคนที่กำลังเตรียมของไปมาต่างพากันส่ายหัวให้กับใบเฟิร์นที่ทำตัวเจ้าอภิสิทธิ์....

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • รักสุดท้ายของอาชา   คนคุมเกมส์หรือหมากในกระดาน

    ทางด้านธงและดารินก็ยังคงไม่ยอมแพ้ แม้ว่าดารินจะแพ้อย่างราบคาบเมื่อเจออาชาเล่นไม้แข็ง ให้บอดี้การ์ดลากเธอออกจากไร่ชาพรหมเทพอย่างไม่ใยดี แถมยังสั่งห้ามไม่ให้ดารินเข้ามาป้วนเปี้ยนในชีวิตของเขาอีก ขณะที่ทั้งสองกำลังพลอดรักกันอยู่ที่โรงแรมเดิม ธงที่รู้สึกถึงแรงแค้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะยิ่งวิ่งเข้าใกล้เหมยมากเท่าไหร่ เหมยก็ยิ่งวิ่งออกห่างเขามากเท่านั้น ธงรู้สึกเหมือนเสียศักดิ์ศรีและโดนหยามหน้า "ดารินครับ ทำไมคุณถึงได้ทำพลาดขนาดนั้น คุณไม่เคยรู้เลยเหรอว่าไอ้อาชามีหลานสาว" ธงที่นอนอยู่บนตักของดารินก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ "แล้วใครมันจะไปรู้ล่ะคะ ว่าอีเด็กเปรตนั่นจะเป็นหลานสาวของอาชา" ดารินก็รู้สึกโมโหไม่น้อยที่อยู่ดี ๆ ก็ต้องมาล้มละลายเพียงเพราะเด็กคนเดียว "แล้วเราจะทำยังไงต่อไปล่ะครับดาไหนจะมีไอ้เมฆินทร์อีกคนนึงที่มาตามป้วนเปี้ยนจีบเหมย" ธงก็ยังคงอยากเอาชนะอาชาและเมฆินทร์อยู่ โดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเหมยและอาชาได้ก้าวหน้าเกินกว่าที่เขาจะแตะถึง "เหลือแต่คุณแล้วค่ะที่ต้องเข้าไปทำลายความสัมพันธ์ของสองคนนั้น เอาให้ทั้งสองคนมันแตกหัก ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกันยิ่งดี แล้ว

  • รักสุดท้ายของอาชา   อาชาปะทะเมฆินทร์

    เมฆินทร์ที่กลับจากการทำธุระของตัวเองก็คิดถึงเหมยไม่แพ้อาชาหรือธง วันนี้เขาตั้งใจจะเข้าไปเจอเหมยที่คาเฟ่และซื้อของมากมายกลับมาฝากเธอ “ถังลี่ วันนี้กูจะเข้าไปที่ไร่ชาพรหมเทพ จะเอาของที่กูซื้อไปฝากคุณเหมย มึงให้เด็กเอาของขึ้นรถให้กูด้วย” เมฆินทร์หันไปสั่งบอดี้การ์ดคู่ใจ “ผมจัดการให้นายเรียบร้อยแล้วครับ นายจะไปเลยไหมครับ” ถังลี่หันมาถามผู้เป็นนาย เมฆินทร์พยักหน้า เขาลุกออกจากห้องนั่งเล่นในคฤหาสน์หรูแล้วก้าวขึ้นรถสไตล์ยุโรป ใจของเขาอยากจะเจอหน้าสวย ๆ ของเหมย และเขาก็อยากจะเข้าไปสืบหาเรื่องราวของอาชาที่จะทำการเซ็นสัญญากับมิสเตอร์จางเพื่อตัดหน้าบริษัทของเขาด้วย “ได้ครับนาย แต่ว่านายมั่นใจเรื่องที่ดินที่เราซื้อไว้ให้มิสเตอร์จางจริง ๆ ใช่ไหมครับ” ถังลี่รู้สึกว่าอาชามีความเงียบผิดปกติ “มีอะไรหรือเปล่าวะ” เมฆินทร์หันมาถามขณะกำลังดูตารางงานอยู่ด้านหลังรถ “ผมว่าบอดี้การ์ดของไอ้อาชาและตัวมันเงียบผิดปกติ เพราะโครงการนี้มันเคยคิดจะสู้กับเราหลายหน ทำไมมันถึงเงียบหายไป” ถังลี่รู้สึกถึงความผิดสังเกต “มันก็จริงอย่างที่มึงพูด ส่งคนของเราจับตาดูมันทุกฝีก้าว ลองดูว่ามันจะบินไปสิงคโปร์เมื่อไหร่

  • รักสุดท้ายของอาชา   ง้อเมียฉบับฮาชา 2

    อาชาปลดพันธนาการที่ข้อมือเหมยออก ช้า ๆ แต่ยังคงจับมือเธอไว้มั่น เขายิ้มเจ้าเล่ห์ "เราลองเปลี่ยนท่ากันหน่อยดีไหมครับคนดีของพี่..." เหมยพยักหน้าเล็กน้อยด้วยใบหน้าแดง ระเรื่อ เธอเชื่อใจเขาอย่างเต็มเปี่ยม อาชาจึงค่อย ๆ พลิกร่างบางของเหมยให้นอนคว่ำลงช้า ๆ จากนั้นใช้เนคไทผูกข้อมือทั้งสองข้างของเธอไขว้ไปด้านหลังอย่างชำนาญ การถูกมัดในท่านี้ทำให้เหมยรู้สึกอ่อนแอแต่ก็ตื่นเต้นจนหัวใจเต้นระรัว "แบบนี้... เราจะรู้สึกถึงพี่ได้ชัดเจนขึ้น พี่จะเอาเหมยจน เหมยร้องขอให้พี่หยุด..." อาชากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของเหมย ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาทำให้ขนอ่อน ๆ ทั่วร่างของเธอตั้งชัน เหมยพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงก็ติดอยู่ในลำคอ อาชาโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังเนียนนุ่มของเหมยช้า ๆ ไล่ขึ้นไปตามกระดูกสันหลังอย่างแผ่วเบา สัมผัสอันเร่าร้อนของเขาทำให้เหมยบิดกายเล็กน้อยด้วยความรู้สึกที่พุ่งพล่านขนลุกซู่ไปทั้งกาย "พะ พี่... อาชาขา.....อ้าส์ ซี๊ด..." เหมยครางชื่อเขาเบา ๆ น้ำเสียงแหบพร่าด้วยอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ "ใช่ครับ... พี่อยู่นี่แล้ว" อาชาตอบ พลางใช้ปลายนิ้วไล้ไปตามแนวสะโพกผายของเธออย่างยั่วยวน เ

  • รักสุดท้ายของอาชา   ง้อเมียฉบับอาชา

    หลังจากผ่านพ้นเรื่องของดารินไปอาชาสั่งห้ามบอดี้การ์ดทุกคนห้ามให้ดารินกลับมาเหยียบไม่ว่าจะเป็น มหาวิทยาลัยทุกพื้นที่ของตระกูลเขา ห้ามดารินเข้ามาก้าวก่ายโดยเด็ดขาด "ไอ้เสือบอกบอดี้การ์ดทุกคน ถ่ายทอดคำสั่งของกูลงไป ห้ามให้ดารินเหยียบเข้ามาทุกพื้นที่ของตระกูลกู แม้แต่เงาก็ห้ามให้มาใกล้..! อาชาเขารู้ว่าผู้หญิงอย่างดารินทั้งอันตรายและเจ้าเล่ห์จึงเลือกที่จะปกป้องเหมยและลิลลี่ให้ออกห่างจากผู้หญิงอย่างดาริน "ครับนายผมจะรีบถ่ายทอดคำสั่งของนายทุกคำออกไปในกลุ่มบอดี้การ์ดของเราครับนาย" "คืนนี้ผมว่าเป็นคืนที่ดีนะครับนาย" "มันเป็นคืนที่ดียังไงวะ" อาชาสงสัยเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆเสือก็พูดขึ้นมา "เพราะคืนนี้นายธงมักจะออกไปทุกคืน วันเสาร์และกลับมาในวันจันทร์เช้า เพื่อทำงาน ผมอาจจะใช้โอกาสทองและจังหวะนี้" "ในการหาข้อสงสัยของผมเพราะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลที่ผมสัมผัสได้" เสือรายงานบางอย่างให้กับอาชาได้ฟังเพราะเขาก็แอบสงสัยพฤติกรรมของธงมานานแล้ว "ดีกูเองก็ไม่ไว้ใจมัน มันจงใจปล่อยข่าวเสียหายให้กับเหมย เรื่องของมันกับเหมยในอดีตกูคงจะยอมง่าย ๆ ไม่ได้หรอก" อาชาเองก็ไม่ได้ละทิ้งเรื่องพวกนี้แต่เขาให้มันเป็นเพี

  • รักสุดท้ายของอาชา   ดารินฝันสลาย

    ไม่นานหลังจากเหตุการณ์ชุลมุนที่คาเฟ่ ดารินก็ได้พบกับ อาชา ในที่สุด เธอเดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้มหวานหยด ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอนั่งรออาชาหลายชั่วโมงกว่าที่อาชาจะยอมให้เธอเข้าพบ "อาชาคะ ดาคิดถึงคุณจังเลยค่ะ" ดารินเอ่ยเสียงหวาน พร้อมกับทำท่าจะโผเข้ากอด แต่อาชากลับถอยห่างออกมาเล็กน้อย สีหน้าเรียบเฉย "คุณดาริน มาทำอะไรที่นี่" อาชาถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาไม่ต้องการจะข้องแวะกับอดีตที่เลวร้าย "อะไรกันคะอาชา ทำไมพูดกับดาแบบนี้ล่ะคะ ดาก็แค่อยากมาเยี่ยมคุณ มาทวงถามความรักเก่า ๆ ของเราคืน" ดารินแสร้งทำเป็นตัดพ้อ ใบหน้าแสดงความเศร้าสร้อยอย่างจงใจ "สงสัยความรักที่ผมเรียกคุณไป 10 ล้านคงไม่พอซะแล้วมั้ง คุณยังมีแรงมาระรานวุ่นวายกับผมอยู่แบบนี้"อาชาพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยันและรู้สึกรังเกียจผู้หญิงอย่างดารินที่สุด "โธ่อาชาคะ คุณไม่เห็นจะต้องแจ้งความเอาเรื่องดารินขนาดนั้นเลยค่ะ คุณก็รู้ว่าดารินไม่มีอะไรที่จะสู้กับคุณได้" "ดารินแค่อยากมาถามหาความเห็นใจจากคุณบ้างก็เท่านั้น ใจดีกับดารินหน่อยนะคะ" ดารินเกาะแข้งเกาะขาอาชาไม่ยอมปล่อยเอาแต่ทำท่าทีออดอ้อนออเซาะเพื่อให้อาชาใจอ่อน เหมือนฝันของดารินกำ

  • รักสุดท้ายของอาชา   ยัวยุให้แตกแยก

    ธงเริ่มปฏิบัติการตามแผนของดารินอย่างเคร่งครัด เขายังคงส่งของขวัญและดอกไม้ให้เหมยเช่นเคย แต่คราวนี้มาพร้อมข้อความที่ดูเหมือนจะเข้าใจและเห็นอกเห็นใจเหมยมากยิ่งขึ้น เช่น "รู้ว่าเธอเหนื่อย พักผ่อนบ้างนะ" หรือ "หวังว่าดอกไม้ช่อนี้จะทำให้วันของเธอสดใสขึ้นมาบ้าง" ซึ่งเป็นข้อความที่ดารินแนะนำให้ใช้เพื่อสร้างความรู้สึกผูกพันทางอารมณ์"พี่ส่งดอกไม้ให้ครูเหมยทุกวันเลยอ่ะผมเป็นครูเหมยนี้ผมละลายหมดแล้วนะ"ไอ้เต้เดินมาแซวธงเมื่อเห็นว่ายังคงใช้ให้เต้ไปส่งดอกไม้"มันก็ต้องขยันหน่อยเว้ย.!!อยากได้เขากลับมาก็ต้องเอาใจเขาบ้าง"ธงพูดลอยๆ"คราบพี่" ไอ้เต้กับไอ้ต้นหนาวถึงกับหลุดหัวเราะในขณะเดียวกัน ธงก็เริ่มหาโอกาสพูดคุยกับเหมยมากขึ้น โดยอาศัยสถานการณ์ที่พบกันโดยบังเอิญในที่ทำงาน หรืออ้างเรื่องงานเข้ามาพูดคุย "อรุณสวัสดิ์ครับเหมย" ธงที่มาคาเฟ่แต่เช้าเพื่อมาดักรอเหมยและลิลลี่ที่จะมานั่งในห้องประจำเพื่อเรียนหนังสือเปลี่ยนบรรยากาศไม่ใช่ภายในบ้านพักตากอากาศ"อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ธง"เหมยยิ้มให้อย่างเป็นมิตรช่วงนี้เธออาจจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status