ยัวยุให้แตกแยก

ธงเริ่มปฏิบัติการตามแผนของดารินอย่างเคร่งครัด เขายังคงส่งของขวัญและดอกไม้ให้เหมยเช่นเคย

แต่คราวนี้มาพร้อมข้อความที่ดูเหมือนจะเข้าใจและเห็นอกเห็นใจเหมยมากยิ่งขึ้น เช่น "รู้ว่าเธอเหนื่อย พักผ่อนบ้างนะ" หรือ "หวังว่าดอกไม้ช่อนี้จะทำให้วันของเธอสดใสขึ้นมาบ้าง"

ซึ่งเป็นข้อความที่ดารินแนะนำให้ใช้เพื่อสร้างความรู้สึกผูกพันทางอารมณ์

"พี่ส่งดอกไม้ให้ครูเหมยทุกวันเลยอ่ะผมเป็นครูเหมยนี้ผมละลายหมดแล้วนะ"ไอ้เต้เดินมาแซวธงเมื่อเห็นว่ายังคงใช้ให้เต้ไปส่งดอกไม้

"มันก็ต้องขยันหน่อยเว้ย.!!อยากได้เขากลับมาก็ต้องเอาใจเขาบ้าง"ธงพูดลอยๆ

"คราบพี่" ไอ้เต้กับไอ้ต้นหนาวถึงกับหลุดหัวเราะ

ในขณะเดียวกัน ธงก็เริ่มหาโอกาสพูดคุยกับเหมยมากขึ้น โดยอาศัยสถานการณ์ที่พบกันโดยบังเอิญในที่ทำงาน หรืออ้างเรื่องงานเข้ามาพูดคุย

"อรุณสวัสดิ์ครับเหมย" ธงที่มาคาเฟ่แต่เช้าเพื่อมาดักรอเหมยและลิลลี่ที่จะมานั่งในห้องประจำเพื่อเรียนหนังสือเปลี่ยนบรรยากาศไม่ใช่ภายในบ้านพักตากอากาศ

"อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ธง"เหมยยิ้มให้อย่างเป็นมิตรช่วงนี้เธออาจจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่ธงยังคงพยายามส่งนู่นส่งนี่มาให้แต่ไม่ได้แสดงอะไรเลี่ยน ๆ อย่างเมื่อก่อน

"นี่มาเรียนกันแต่เช้าเลยหรอ เพิ่งจะ 8:30 น. เองนะครับ หนูน้อยลิลลี่นี่เก่งมากเลยตื่นแต่เช้าด้วย" ธงที่พูดจบก็ยื่นตุ๊กตาแสนน่ารักที่เตรียมมาเอาให้กับลิลลี่

ลิลลี่ที่เมื่อก่อนไม่ชอบหน้าธงตอนนี้ก็กลายเป็นว่าเมื่อเห็นตุ๊กตาน่ารักที่ธงยื่นให้ถึงกับส่งยิ้มหวานเห็นฟันหลอไปให้

"อันนี้ของลิลลี่หรอคะ..?" หนูน้อยลิลลี่ทำตาลุกวาวเป็นประกายด้วยความดีใจที่เห็นตุ๊กตาหมีแบร์ๆสีน้ำตาล

"ใช้ค่ะอันนี้คุณลุงตั้งใจซื้อให้ลิลลี่นะคะเพราะว่าลิลลี่เรียนเก่งมาก ตื่นเช้าทุกวันเลยเป็นรางวัลสำหรับเด็กขยันค่ะ" ธงที่เห็นว่าลิลลี่น่าจะเป็นสะพานที่ดีที่สุดในการที่จะทำให้เขาเข้าถึงไหม

"ลิลลี่รับได้ไหมคะคุณครูขา.."ลิลลี่หันมาถามเหมยด้วยความไร้เดียงสา

"ผู้ใหญ่ให้ของก็รับไว้เถอะครับของคุณลุงเองรับได้ไม่เป็นไร"ธงที่ยัดเยียดของใส่ในมือของลิลลี่

"งั้นลิลลี่เก็บไว้นะคะ ขอบคุณนะคะ"พูดจบลิลลี่ก็วิ่งเข้าไปรอเหมยในห้อง"

"ขอบคุณแทนลิลลี่ด้วยนะคะพี่ธงสำหรับตุ๊กตา"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่เห็นมันน่ารักดีก็เลยซื้อมาฝากน้องเขาน่ะ"

ธงพยายามแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใย และชวนเหมยพูดคุยถึงความรู้สึกต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์กับอาชา เขาจะคอยเป็นผู้ฟังที่ดี

คอยปลอบใจ และให้คำแนะนำที่ดูเหมือนจะหวังดี แต่แท้จริงแล้วกลับแฝงไปด้วยการบิดเบือนข้อมูลและสร้างความเข้าใจผิดเกี่ยวกับอาชา

ดารินคอยติดตามความคืบหน้าของธงอย่างใกล้ชิด เธอยังคงติดต่อกับธงอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้คำปรึกษาและปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

เธอบอกให้ธงหาทางสร้างเรื่องราวที่ทำให้อาชาดูไม่ดีในสายตาของเหมย เช่น สร้างสถานการณ์ที่ดูเหมือนอาชาไม่ใส่ใจเหมย หรือแอบอ้างว่าอาชากำลังยุ่งอยู่กับเรื่องอื่นจนไม่มีเวลาให้เหมย

"จำไว้นะธง ทำให้เหมยคิดว่าอาชาไม่ได้รักเธอจริง และเธอควรคู่กับคนที่ดีกว่านี้" ดารินย้ำเตือนธงทางโทรศัพท์ น้ำเสียงของเธอยังคงเย็นชาและเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

ในขณะที่แผนการของดารินและธงกำลังดำเนินไปอย่างลับ ๆ อาชาก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติมากยิ่งขึ้น เขาเห็นว่าเหมยดูห่างเหินไปเล็กน้อย และบางครั้งก็ดูเหมือนจะซ่อนอะไรบางอย่างจากเขา

"เหมยเป็นอะไรหรือเปล่าครับทำไมช่วงนี้ดูเงียบๆ ไปผมทำอะไรให้เหมยไม่พอใจไหม"อาชาถามออกไปตรงๆเพราะอยู่ดีๆเหมือนก็ดูเย็นชากับเขา

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะเหนื่อยแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย"

เหมยที่เลือกจะโกหกออกไปเพราะช่วงนี้อาชาเอาแต่จัดการเรื่องของเมฆินทร์และเรื่องที่ต้องเตรียมตัวไปสิงคโปร์เพื่อเซ็นสัญญาเรื่องมหาวิทยาลัย

กับลูกค้ารายใหญ่อย่างคุณจางจนทำให้อาชาไม่มีเวลาคุยกับเหมยเช้ามาก็ออกไปแต่เช้าแทบจะไม่เห็นหน้ากันเลย

อาชาเดินเข้าไปจากทางด้านหลังแล้วโอบ กอดเหมยเอาไว้เขารู้ว่าช่วงนี้เขายุ่งจนไม่มีเวลาให้กับเหมยแต่ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ได้รักเธอ

"ช่วงนี้ผมอาจจะยุ่ง ๆ เรื่องงานที่รัดตัวมากเกินไปคุณอย่าหงุดหงิดหรือน้อยใจผมเลยนะ"อาชาเลือกที่จะบอกเหมย

เหมยไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลแม้ดวงใจอาจจะสั่นคลอนไปบ้างแต่เธอก็ยังเชื่อว่าอาชาไม่ใช่ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวนิสัยแย่เหมือนกับคนที่เธอเคยสัมผัส

"ค่ะ เหมยเข้าใจ"เหมยส่งรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าแล้วจับมือของอาชาเอาไว้จนแนบแน่น

สถานการณ์ตอนนี้เรื่องของธงกับเหมย ข่าวลือเรื่องความสัมพันธ์เก่าระหว่างธงกับเหมยก็ยิ่งแพร่กระจายออกไปในหมู่พนักงาน ทำให้อาชารู้สึกหงุดหงิดและเสียหน้าเป็นอย่างมาก

"ไอ้เต้แกพูดเรื่องจริงหรอวะ ว่าครูเหมยเคยเป็นแฟนเก่าของพี่ธง"พนักงานคนอื่นๆพากันมายืนสุมหัวตอนกำลังกินข้าวกลางวันพูดคุยเรื่องของธงกับเหมยอย่างสนุกปาก

"จริงซะยิ่งกว่าจริงอีกไม่เชื่อลองถามไอ้ต้นหนาวดูดิ มันน่ะไปส่งดอกไม้กับผมทุกวันเลยเอาไปให้ครูเหมยที่บ้านพักตากอากาศของนายอาชา" ไอ้เต้ที่เป็นคนปากสว่างเหมือนกับลำโพงก็ป่าวประกาศไปทั่วยิ่งทำให้ข่าวลือแพร่สะพัดโหมกระหน่ำไปทั่วไร่ชา

"เฮ้ยแต่ ๆ เขาบอกว่านายอาชามีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับครูเหมย เหมือนนายอาชาจะชอบครูเหมยมากด้วยนะ" พนักงานอีกคนเดินแทรกขึ้นมาแล้วพูดขึ้น

"เออป้าแจ่มยังบอกเลยว่านายอาชาชอบคุณเหมยมากแล้วยังดูแลคุณเหมยเป็นพิเศษด้วยพนักงานที่ช่างเม้าท์มอยผู้หญิงก็พูดขึ้น

"ถ้าฉันเป็นคุณเหมยนะมีผู้ชายรูปหล่อสองสามคนมาชอบฉัน ฉันก็เลือกนายอาชาหรือคุณเมฆินทร์ ฉันไม่เลือกพี่ธงหรอก หล่อรวยครบเครื่องอย่างนายอาชาของเราหาไม่ได้แล้วจ้ะ" คน ๆ นั้นที่พูดขึ้นก็คือนางบานเย็นที่เป็นลูกมือผู้ช่วยของป้าแจ่มนั่นเอง...