Share

9 เมื่อไหร่จะมีเมีย

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-28 17:47:35

"พวกเธอสองคนมานี่" เมื่ออาม่าไปแล้ว หงส์หยกเรียกน้องทั้งสองคนด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง จนทั้งสองคนรีบหันไปมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าและเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆ กัน และแม่บ้านก็เอาน้ำชามาเสิร์ฟให้

หงส์หยกนับว่าเป็นพี่คนโต เพราะเป็นลูกคนแรกของแปะชัย ลูกชายคนโตของตระกูล 'วัฒนเลิศทรัพย์' และแปะชัยก็มีเมียอยู่มากโขทีเดียว และกับคนอื่นๆ ก็ยังมีลูกด้วยกันอีก 4-5 คน จนหงส์หยกไม่ถูกกับแปะชัย แม้กระทั่งตอนแปะชัยตาย หงส์หยกยังไปเคารพศพแค่วันเดียว แต่ก็ยังดีที่ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับพี่น้องคนล่ะแม่ เพราะหงส์หยกเป็นคนที่พึ่งพาได้ ทุกคนก็ต่างเกรงใจและต่างเคารพเธอ

ถึงแม้ตอนนี้อายุ 35 แล้ว ก็ยังสวยราวกับสาวแรกแย้มที่มีอายุเพียง 25 ปี ชายหลายคนต่อหลายคนก็หมายปอง แต่พวกเขาก็ไม่เห็นว่าคนที่ช่างเลือกอย่างหงส์หยก จะเปิดใจรับใครเข้ามาเลย แม้คนนั้นจะร่ำรวย ฐานะเท่าเทียมเธอ หรือจะเฟอร์เฟคมากแค่ไหนก็ตาม

"ปริ้นบริษัทนายตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" หงส์หยกพูดพร้อมกับจิบน้ำชาด้วยท่าทางที่สง่างาม

"ก็เรื่อยๆ ครับเจ่เจ้ ผลประกอบการดีขึ้นกว่าปีที่แล้ว 20%" ปริญก็ตอบด้วยความภาคภูมิใจ เพราะเขาก็เก่งไม่น้อยไปกว่าพี่สาว ที่เป็นเหมือนไอดอลในการทำธุรกิจของเขา

"เก่งนะเรา ไว้ว่างๆ เจ้แวะหาดีกว่า ไม่ได้ไปนานแล้ว" หงษ์หยกพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้

"คะ...ครับเจ่เจ้ ยินดีต้อนรับครับ"

"แล้วเราล่ะยัยเจินเรียนเป็นยังไงบ้าง" เมื่อถามปริญจบแล้ว ก็หันมาถามเจินต่อ

"อะ...อ่อ เจินจะจบแล้วค่ะเจ่เจ้ เรียนอีก 1 เทอม เทอมหน้าก็ได้ออกฝึกงานแล้ว" เจินตอบด้วยท่าทางที่ประหม่า

"แล้วฝึกงานที่ไหน คิดไว้หรือยัง" หงส์หยกถามต่อพร้อมยิ้มให้น้องสาว ที่อยู่ในท่าทีประหม่าด้วยความเอ็นดู

"เจินยังคิดอยู่ค่ะ ว่าจะไปฝึกงานกับเฮียปราบหรือเฮียปริ้นดี" ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ได้ไปอยู่กับเจ่เจ้ มีหวังเธอนั่งเกร็งทั้งวันแน่ๆ

"ถ้าเลือกไม่ได้ก็มาฝึกที่บริษัทเจ้ รับรองว่าเจินจะได้อะไรติดตัวไปไม่มากก็น้อย ผู้หญิงอย่างเราๆ เนี่ยต้องยืนได้ด้วยตัวเองเข้าใจไหม" และหงส์หยกก็เริ่มพูดด้วยท่าทางที่จริงจัง

"เอ่อ...เจินว่าเจิน"

"ทุกคนอั๊วมาแล้ววววว" และเสียงปราบพี่ชายแท้ๆ ของปริญก็ดังขึ้น ทำให้เจินรู้สึกโล่งใจขึ้นทันที

"เฮีย มึงจะเสียงดังโวยวายทำไมวะ" และปริญก็หันไปตำหนิไอ้พี่ชายตัวดี ที่มันชอบโหวกเหวกโวยวายทันที

"อ้าว เจ่เจ้ก็มาด้วยเหรอเนี่ย สวัสดีครับ" และปราบก็เดินไปตีแขนหงส์หยกเบาๆ แต่ก็โดยสายตาอำ อำมหิตกับคืนมา

"นายนี่เสียงดังตลอดเลยนะปราบ" หงส์หยกพูดด้วยน้ำเสียงที่ปราม

"โถ่เจ่เจ้ก็ปกติของผมไหม นี่นะถ้าเจ้มีผัว ผัวเจ้อาจจะนิสัยแย่ โผงผางกว่าผมเป็นหลายเท่าก็ได้"

"เฮีย!/เฮีย!" และเจินกับปริ้นก็ร้องโอดขึ้นพร้อมกัน ด้วยความตกใจที่ปราบพูดลามปามขนาดนี้

"..." และหงส์หยกก็มองด้วยความไม่พอใจทันที

"ก็แค่ล้อเล่นเอง ซีเรียสอะไรกันขนาดนั้น" และปราบก็หันไปหัวเราะเสียงดัง

"หุบปากมึงแล้วมานั่งลงดีๆ เถอะเฮีย อย่าให้เจ่เจ้ต้องด่ามึงเลย" ปริญพูดด้วยน้ำเสียงที่ลำคาญ

และทั้งสี่คนก็นั่งคุยกันต่ออีกเล็กๆ น้อยๆ ก่อนอาม่าจะเรียกไปกินข้าว เมื่ออาหารจีนหลากหลายเมนูถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ

"ลมอะไรหอบพวกลื้อสี่คนมาได้ อั๊วล่ะแปลกใจ" และอาม่ากิมฮัวก็พูดพร้อมกับยิ้มออกมา

"ก็พวกเราทุกคนคิดถึงอาม่าไงละครับ ใช่ไหมๆ" ปราบพูดพร้อมกับหันมองคนนั้นคนนี้

"ลื้อหยุดเลยอาปราบตัวดีนี่ลื้อเลย" และอาม่าก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ปราม

"อาม่า!"

"อาหงส์ ลื้อไม่มาหาอั๊วนานแล้วนะ" และอาม่าก็หันไปพูดกับหงส์หยกที่นั่งนิ่งๆ อยู่

"หงส์ยุ่งๆ หนะม่าเลยไม่มีเวลา วันนี้ว่างแล้วก็เลยแวะมาซะหน่อย" และหงส์หยกก็พยายามตอบให้ปกติที่สุด

"ดีๆ อั๊วคิดถึงลื้อมากนะอาหงส์ นอนกับอั๊วสักคืนสิ" และอาม่าก็พูดด้วยสีหน้าที่อ่อนใจ

เนื่องจากอาม่ากิมฮัวรักหงส์หยกมาก เพราะรู้สึกผิดที่ลูกชายคนโตของเธอ ทำร้ายจิตใจภรรยาและลูกสาว อย่างเลือดเย็นที่สุด จนหงส์หยกกลายเป็นคน จริงจังกับชีวิต มีบุคลิกที่นิ่งขึม และต้องการเป็นใหญ่กว่าผู้ชายทุกคน ไม่ยอมตกไปเป็นเบี้ยล่างของใคร เหมือนกับแม่ของเธอ

"หงส์ไม่สะดวกเลยม่า หงส์มีงานแต่เช้า" และเธอก็พยายามตอบให้เลี่ยงที่สุด เพราะถ้าไม่คิดถึงอาม่า จ้างให้เธอก็ไม่มาเหยียบบ้านหลังนี้เด็ดขาด

"ครั้งหน้านะอาหงส์" อาม่าพูดด้วยท่าทีออดอ้อน

"ค่ะม่า" หงษ์หยกก็ตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้ แม้ในใจจะรู้สึกไม่ดีแค่ไหนก็ตาม แต่เพื่อความสบายใจของคนแก่ ที่เหลือเพียงคนเดียวที่เธอรัก

"เอ่อ แล้วอาปริ้นเมื่อไหร่ลื้อจะมีเมียกับเขาสักที"

แค่กๆๆ และคนที่ใจจ่ดใจจ่อกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ ก็คิดไม่ถึงว่าเรื่องมันจะวนกลับมาหาตัวเองเร็วขนาดนี้ได้ เลยเกิดสำลักอาหารขึ้นมากระทันหัน

"อะไรอะอาม่า ทำไมมาถึงผมแล้ว"

“ลื้อ 30 แล้วนะอาปริ้น อั๊วอยากอุ้มหลานลูกของลื้อบ้าง"

"อุ้มลูกเฮียกับซ้อไปก่อนนะอาม่าผมไม่รีบ" ปริญก็ตอบแบบปัดๆ ไปก่อน

"ลื้อก็อายุเยอะขึ้นแล้วนะอาปริ้น อั๊วว่าลื้อควรหาใครสักคนที่จริงจังด้วยได้แล้ว" อาม่าก็เริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง

"ครับอาม่า"

"แล้วอาเจิน ลื้อล่ะมีแฟนหรือยัง"

"ไม่มีหรอกค่ะอาม่า เจินยังไม่เรียนไม่จบเลย ยังไม่อยากโดนบ่น" เจินตอบพร้อมกับตักข้าวเข้าปาก เพราะคนที่เธออยากเป็นแฟนด้วย เขาไม่รับรักเธอนะสิ...

"อืมๆ ลื้อรู้ตัวก็ดีแล้ว"

"ส่วนอาปราบอั๊วไม่ถามนะ ลื้อเงียบปากและกินข้าวไป" เมื่อปราบกำลังจะอ้าปากพูดอาม่าก็พูดดักไว้ และพร้อมกับเสียงหัวเราะของทุกคน

ทั้งหมดกินข้าวอิ่มก็มานั่งคุย ถามสาระทุกข์สุขดิบกันอีกสักพักใหญ่ และเมื่อถึงเวลาพักผ่อนของอาม่าแล้ว แต่ละคนก็แยกย้ายกันกลับทันที

โดยรถราคาแพงที่สุดอย่างรถหงส์หยก ก็ขับออกไปทันที ไม่แม้แต่จะล่ำลาน้องๆ ตามนิสัยที่ค่อนข้างจะไม่สนโลกของเธอ แต่นั่นก็ทำให้ปริญและเจิน มองหน้ากันอย่างโล่งอกทันที

"เฮีย กลับคอนโดหรือกลับบ้าน" เจินถามขึ้นเมื่อมาถึงรถ

"คอนโด"

"แต่เฮียมาค้างที่คอนโดบ่อยนะช่วงนี้"

"เฮียว่าจะย้ายเข้าไปอยู่จริงจังละ"

"งั้นก็ดี เจินกลับกับเฮียดีกว่า เดียวให้ลุงแสงเอารถไปส่งให้ที่คอนโด ขี้เกียจขับ"

"เออๆ งั้นก็รีบขึ้นรถเหอะ เฮียง่วง"

"ง่วง?"

"เออ ง่วง"

"เฮียไม่ได้ออกไปล่าเหยื่อเหรอวันนี้"

"แก่แดด เป็นเด็กเป็นเล็ก"

"เอ้าาา เจินก็โตแล้วนะเฮีย แล้วเฮียคิดเหรอว่าเรื่องอะไรพวกนี้เจินจะไม่รู้"

"แก่แดด!"

"โอเคคคคคค ปะ รีบกลับเถอะ เจินก็อยากพักผ่อนแล้ว" พูดจบก็เข้าไปในรถทันที

แต่สักพักปริญก็ขึ้นไปนั่งข้างหลัง และคนที่เข้ามาขับก็คือเฟย เจินเบิกตากว้าง เพราะเธอลืมไปว่าปริญมากับเฟย!

"ฮะ...เฮีย ทำไมเฮียไม่ขับ"

"เฮียง่วง จะงีบสักหน่อย ไปเลยเฟย"

"ครับเฮีย"

"ตะ...แต่..."

"อะไร"

"..." เจินก็นั่งก้มหน้าทันที และเฟยก็ขับรถออกไป และสักพักปริญก็หลับไป

"คุณหนูไปไหนครับ กลับบ้านหรือคอนโด"

"คอนโด" เธอตอบเสียงเรียบ พร้อมกับหันไปมองข้างทาง

"..." และเฟยก็ถอนหายใจออกมาทันที

เขารู้ตัวเองดีว่าเขารู้สึกยังไงกับคุณหนูผู้สูงศักดิ์ เขามันเป็นเพียง เด็กที่ครอบครัวของญาติเธอรับอุปการะ ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ถึงแม้จะเรียนเก่งหรือทำงานเก่งแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีอะไรคู่ควรกับเธอเลยสักนิด ด้วยความเจียมตัวและรู้ฐานะตัวเอง เมื่อเธอพยายามเข้าหา เขาก็ยิ่งถอยห่างจากเธอออกไปทุกที

จนทุกวันนี้เขาหักห้ามใจตัวเองทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอ และพยายามแสดงออกมาชัดเจนให้เธอได้รับรู้ ถึงแม้เธอจะโกรธ จะไม่พอใจเขาแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็คิดว่าแบบนี้มันเหมาะสมที่สุดแล้ว...

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 3

    1 ปีผ่านไปณ ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งแขกเหรื่อมากมายก็ต่างพากันเดินเข้ามาแสดงความยินดีกับว่าที่ประธานคนใหม่ที่ทั้งสวยและมากความสามารถอย่างรรินดา เป็นเวลากว่า 1 ปีแล้ว ที่ปริญสอนงานบริหารให้กับรรินดาจนละเอียด และในที่สุดวันนี้ก็เป็นวันของเธอรรินดายืนคู่กับปริญอย่างสง่างาม รอต้อนรับแขกคนสำคัญที่เริ่มเข้ามาในงานเลี้ยงจวนจะหมดแล้ว กล่องของขวัญหลายร้อยกล่อง ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ"ยินดีด้วยนะหนูหลิน ถึงวันนี้สักทีวันที่รอคอย" อาภพกรรมการผู้อวุโสตั้งแต่พ่อเธอยังอยู่ ก็มาแสดงความยินดีด้วย พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่หางตาออกอย่างปลื้มปริ่ม"โธ่ อาภพคะ บ่อน้ำตาตื้นอีกแล้วเดี๋ยวหลินก็ร้องตามหรอก""อาดีใจมากๆ เลยหนูหลิน ในที่สุดทุกอย่างก็กลับมาเป็นของเจ้าของตามเดิม""หลินก็ต้องขอบคุณอาภพด้วยนะคะ ถ้าอาภพไม่อยู่ต่อจนถึงวันนี้หลินต้องแย่แน่นอน""อยู่สิครับ อารอให้ถึงวันนี้มานานหลายปีแล้ว ไว้ไปที่บริษัทอาจะเอาเอกสารสำคัญให้หนูหลินดู""ขอบคุณมากนะคะอาภพ" รรินดาก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจกรรมการกับพนักงานอีกหลายๆ คน ก็ต่างพากันมาแสดงความยินดีกับรรินดา และก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายินดีที่

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 2

    ปริญก็เริ่มไปหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเปรม จนได้รู้ว่าตอนนี้บริษัทเขาแทบจะล้มละลายแล้ว พอเขาหาข้อมูลไปเรื่อยๆ ถึงได้รู้ว่าบริษัทนี้ถูกก่อตั้งโดยพ่อของรรินดา ที่ทำกำไรได้มากมายมหาศาล แต่ก็เริ่มถอยลงตอนที่พ่อของเปรมมาบริหาร และซื้อหุ้นจากแม่ของรรินดาไปเกือบจะหมด แบบวิธีที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นักเขาเลยไปคุยถามรายละเอียดกับนงนุช ถึงได้รู้ความจริงว่าเหมือนครอบครัวของเธอโดนโกงยังไงยังงั้น เพียงแต่ยังให้เหลือหุ้นไว้เพื่อจะได้ใช้เงินปันผลในทุกๆ ปีปริญก็เลยคิดอะไรได้ แล้วก็วางแผน ไปคุยกับชาติชัยพ่อของเปรมจนชาติชัยใจอ่อน เห็นด้วยกับข้อเสนอของเขา ที่ว่าเขาจะซื้อหุ้นไว้ก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเหลือให้เติบโตเช่นเดิม แล้วเขาก็จะขายคืนให้เปรม ซึ่งทางนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดดีกว่าล้มละลายเมื่อพวกนั้นหลงกล หุ้นที่มากที่สุดของบริษัทนี้ก็ตกเป็นของเขา และเขาก็โอนทุกอย่างให้รรินดา ซึ่งเธอก็มีหุ้นอยู่แล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเธอก็เป็นผู้ถือหุ้นที่มากที่สุด และเมื่อเธอพร้อม เขาก็จะให้เธอขึ้นไปเป็นประธานของบริษัทนี้โดยทันทีด้วยความเก่งของเธอก็ไม่ต้องพูดถึง ทั้งมีเขาอยู่ข้างๆ อีก ไม่มีอะไรต้องเป็น

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   ตอนพิเศษ 1

    หลังจากเสร็จงาน ปริญก็พารรินดากลับมาที่คอนโด แล้วก็บอกรักคนตัวเล็กไปอีกหลายรอบ กว่าจะได้นอนกันก็ปาไปหลายชั่วโมงและด้วยความเหนื่อยถึงสายของอีกวันเธอยังไม่ตื่นเลย เขาได้แต่มองอย่างเอ็นดู ย้อนกลับไปเธอก็น่ารักมากจริงๆใครจะไปคิดว่า ผู้หญิงที่เขาเคยมี One night stand ด้วย จะกลายมาเป็นนักศึกษาฝึกงานที่บริษัท และสุดท้ายก็ได้มาเป็นแฟนตัวจริงของเขา จากคนที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะมีแฟน วันนี้กลับโดนเด็กคนนี้ตกซะได้วันต่อมา"อื้ออออ พอแล้วววค่ะ" เธอรีบพูดขึ้นเพราะกลัวว่าเขาจะรังแกอีกรอบ"ครับบบ พอแล้วครับที่รัก ฟอดดด" เขาลูบใบหน้าเล็กของเธอเบาๆ พร้อมกับก้มลงไปหอม"รักนะครับ" และเขาก็บอกรักเธอเหมือนทุกเช้าของทุกวัน"รักเหมือนกันค้าบ" เธอตอบพร้อมกับยังหลับตาอยู่ราวกับละเมอ ด้วยแบบนี้ทำให้เขายิ่งรักและหลงเธอเข้าไปอีกLINE(นิติ : คุณรรินดาห้อง XX/XXXX มีของมาส่งค่ะ รบกวนลงมารับตอนนี้ด้วยนะคะ) 17 : 30(L : ส่งสติกเกอร์) 17 : 32มีของอะไรจะมาส่งเธอ ในเมื่อเธอไม่ได้สั่งอะไร จำพวกของออนไลน์ก็ไม่ได้สั่งมาจะเดือนแล้ว"มีนิติไลน์มาบอกว่ามีคนมาส่งของให้หนู ให้ลงไปรับตอนนี้" เธอก็ก้มลงไปพูดกับปริญที่นอนอยู่บน

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   56 ความลงตัวของความรัก -THE END-

    "มินตรา หยุด!" ปริญก็พูดขึ้นเสียงดัง พร้อมกับหลายคนที่ตกใจกับสถานการณ์"พี่ปริ้น!" มินตราก็พูดขึ้นเสียงดังเช่นกันด้านเปรมเมื่อเห็นแบบนั้น ก็รีบเดินเข้ามาหารรินดา กลัวว่ามินตราจะทำอะไรบ้าๆ เข้า"อะไรกันคะน้องมิน" แนนผู้จัดการส่วนตัวของมินตราก็รีบวิ่งเข้ามา"แล้วมินละคะพี่ปริ้น""อย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายในงานพี่นะ" ปริญกัดฟันพูดเมื่อหลายคนสนใจ"ไม่อะ แล้วเรื่องของเราล่ะคะ""เรื่องของเราอะไรไม่มีเรื่องของเราทั้งนั้น""แล้วที่มินมาทำงานให้พี่ปริ้นล่ะ""ผมจ้างคุณมานะมินตรา ไม่ได้ให้คุณมาทำฟรี""ไม่ใช่อะ เราสองคนจะเป็นแฟนกัน" และมินตราก็พูดออกมาเหมือนคนบ้า"น้องมิน พอแล้ว อายคนอื่น" แนนรีบมาดึงแขนมินตรา แต่มินตราก็สบัดออก"มินไม่อายค่ะ มินกับพี่ปริ้นเราคบกันอยู่ ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ต้องอาย หน้าด้าน!" มินตราพูดพร้อมกับชี้หน้ารรินดาที่ยืนนิ่ง"จะพูดจาอะไรก็เกรงใจแฟนผมด้วยนะ" ปริญก็คิดไม่ถึงว่ามินตราจะสติแตกแบบนี้แขกทุกคนต่างมองดาราสาวดาวรุ่งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"มินตรา! ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะออกไปแล้วนะ เธอไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าเธอยังบ้าแบบนี้อยู่เธอจะดับ บอกให้รู้!" แนนก็พูดขึ้น พร้อมความโกร

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   55 แฟนท่านประธาน

    "ขอเชิญ คุณรมิดา หรือน้องเจิน ค่ะ""คะ?" เจินก็หันมองซ้ายมองขวาอย่างงุ่นงง ทำไมอรทัยรีบแนะนำเธอเร็วขนาดนี้"เชิญค่ะ มาพูดอะไรสักหน่อย" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมอง 3 สาว ที่มองจนตาค้างกันอยู่"ค่ะๆ" และเจินก็เดินออกไป"สวัสดีทุกๆ คนนะคะ เจินจะมาทำงานที่นี่ในอีก 1 เดือนข้างหน้าในตำแหน่งรองประธาน เจินยังใหม่มากและเจินก็พร้อมจะเรียนรู้งานทุกอย่างตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา ทุกคนก็คงเห็นแล้วว่าเจินตั้งใจศึกษางานแค่ไหน ขอบคุณเฮียปริ้นที่ให้โอกาสเจินได้มาอยู่ตรงนี้ด้วยนะคะ" เจินก็หันไปหาปริญพร้อมกับน้ำตาคลอ ปริญก็รีบลุกขึ้นมาโอบกอดเจินในทันทีสายตาของใครหลายๆ คนก็ต่างตกใจ เพราะไม่เคยเห็นว่าปริญจะมีท่าทีแบบนี้กับใครมาก่อนเลย"เจินจะตั้งใจทำงานบริหารทุกอย่าง อย่างเต็มความสามารถ เจินจะไม่ทำให้เฮียปริ้นและครอบครัวของเราต้องผิดหวังค่ะ" เจินก็น้ำตาซึมด้วยความปลื้มปริ่ม"เจินทำได้ เจินเก่งอยู่แล้วคนเก่งของเฮีย" ปริญพูดพร้อมกับหอมไปที่หัวของเจินอย่างเอ็นดู"ค่ะ น้องเจินไม่ให้บอกใคร ความจริงน้องเจินคือน้องสาวคนเล็กของตระกูล และก็จะมาเป็นท่านรองของที่นี่ ถ้าใครไม่รู้ก็รู้ไว้นะคะ" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมองทั้ง 3

  • รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน   54 ฝึกงานวันสุดท้าย

    1 เดือนต่อมาวันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้ายของรรินดา และวันต่อไปก็เป็นงานอีเว้นท์โปรเจคโปรโมทบริษัทของปริญ ที่จะจัดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ในรอบปี แล้วรรินดาก็จะเรียนจบแล้ว วันที่เธอกับครอบครัวรอคอยก็กำลังจะมาถึงสักทีเปรมกับมินตราก็ยังคงแวะเวียนเข้ามาที่บริษัทของปริญบ่อยๆ ทั้งยังมีแต่เรื่องมาทำให้ปริญกับรรินดา ต้องระหองระแหงกันตลอดเวลา"แม่สวัสดีครับ ยายสวัสดีครับ""เปรม..." นงนุชเรียกเสียงแผ่ว นี่ก็หลายเดือนมากๆ แล้วที่เปรมกับรรินดาเลิกกัน แล้วไม่ได้เจอเปรมเลย"ผมซื้อของมาฝากครับ และมีเรื่องจะคุยกับแม่และยายด้วย" เปรมพูดเสียงสั่น"..." นงนุชกับยายภาก็หันหน้ามองกัน"ผมขอโทษแม่กับยายด้วยนะครับ พี่ผมทำไม่ดีกับน้อง จนเราสองคนต้องเลิกกัน แต่วันนี้ผมรู้สึกผิดจริงๆ และผมก็ต้องการคืนดีกับน้องครับ" จากนั้นเปรมก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"อันนี้แม่แล้วแต่น้อง แม่ตอบแทนน้องไม่ได้หรอกนะเปรม" นงนุชพูดเสียงเรียบ"ผมขอโทษแม่กับยายนะครับ ที่ทำให้ผิดหวัง""แม่จะบอกอะไรให้นะเปรม แม่รู้ทุกอย่างอยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ แม่รู้ว่าเปรมไม่ได้คิดจะจริงจังกับน้องหรอก""ผม...""แม่ผ่านอะไรมาเยอะ ทำไมแม่จะไม่รู้เพียง

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status