เข้าสู่ระบบแชร์
8 ไม่เคยมีเรื่องของเรา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-28 17:47:06เฟยได้แต่ถอนหายใจ ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่เจียมเนื้อเจียมตัว ท่องไว้เสมอว่าเขาไม่คู่ควรกับเธอ เขาเป็นใครเธอเป็นใคร อย่าคิดแม้แต่จะขึ้นไปที่สูงทั้งที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์
["คุณหนูมาทำอะไรที่นี่ครับ" เมื่อเห็นว่าเจินมาที่คอนโดของปริญ ซึ่งวันนี้เขาก็มาพักอยู่ด้วย มองหน้านิ่งๆ ถามด้วยความแปลกใจ ร้อยวันพันปีเธอไม่เคยมาที่นี่ "เจินมาหาเฮียปริ้น" หญิงสาวผู้เอาแต่ใจก็ตอบ พร้อมกับเดินเข้าไปนั่งในห้องอย่างถือวิสาสะ "เฮียปริ้นไม่อยู่ครับ" "เฮียไปไหน" "..." เฟยไม่ได้ตอบอะไรยืนนิ่งอยู่แบบนั้น "เฮียเฟย..." เจินถามขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ เมื่อเฟยไม่ตอบที่เธอถาม "ผมว่าคุณหนูกลับไปเถอะครับ วันนี้เฮียปริ้นไม่อยู่แล้วก็จะไม่กลับมาด้วย" เฟยพูดเสียงเรียบ "เจินไม่กลับ เจินจะอยู่ที่นี่" "แต่มันไม่ดีครับคุณหนู ห้องนี้มีแค่ผม ผมเป็นผู้ชายทั้งเราไม่ได้เป็นญาติกัน จะมาอยู่สองต่อสองแบบนี้..." "..." พูดยังไม่ทันจบ หญิงสาวตรงหน้าก็ลุกมาสวมกอดเขา "คุณหนู..." "เจินคิดถึงเฮียเฟย ทำไมต้องเฉยชาและห่างเหินกับเจินขนาดนี้ด้วย" เธอพูดพร้อมกับกอดเขาไว้แน่น เขาจะไม่รู้สึกแบบที่เธอรู้สึกจริงๆ เหรอ "ปล่อยเถอะครับคุณหนู" เขาพูดพร้อมกับค่อยๆ แกะมือเธอออก แต่เธอกลับยิ่งกอดเขาแน่น "ไม่ปล่อย เจินจะกอดเฮียเฟยไว้แบบนี้ เจินจะกอดให้นานๆ และจะกอดตลอดไป" "คุณหนู..." จุ๊บ และเจินก็เงยหน้าขึ้นไปจูบเฟยทันที เธอจูบช้าเนิบอยู่แบบนั้น แต่เฟยก็ยังยืนนิ่งไม่ได้จูบเธอตอบแต่อย่างใด "เฮียเฟย ตอนนี้เจินโตจนจะเข้าเรียนมหาลัยแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ เหมือนแต่ก่อนแล้ว" "..." "เราคบกันเป็นแฟนได้ไหม เจินอยากอยู่กับเฮียเฟย เจินอยากอยู่กับคนที่เจินรัก" เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ "คุณหนู..." "เป็นแฟนกับเจินนะ" แล้วก็ยังเป็นเธอที่ขอเขาเป็นแฟนเสียเอง "..." ตอนนี้เขาหูอื้อมาก สมองก็ไม่สั่งการอะไร เขารักเธอมาก รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว... เธอก็เอื่อมตัวขึ้นไป กำลังจะจูบเขาอีกครั้ง แต่เขาที่ตัวสูงกว่าเธอมากก็หันหน้าไปอีกทาง พร้อมกับไม่หันกลับมามองหน้าเธออีก "เฮียเฟย..." เธอพูดเบาราวกับละเมอ เขาไม่ได้คิดอะไรแบบที่เธอคิดจริงๆ ใช่ไหม "คุณหนูกลับไปเถอะนะครับ" "แล้วที่ผ่านมาเรื่องของเรา..." "ไม่มีเรื่องของเราครับ" "เฮียเฟย..." "ไม่เคยมี" เฟยพูดเสียงเรียบ พร้อมกับหันมามองคนตรงหน้า ที่น้ำตาไหลเป็นสายอยู่ "มะ...ไม่เคยมีเลยเหรอ..." เธอพูดเสียงแผ่ว น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลออกมาประท้วงความอ่อนแอในใจของตัวเอง "ครับ" แล้วที่เคยดูแลเธอมาตลอด ทำนั่นทำนี่ให้ทุกอย่าง ประคบประหงมเธอยิ่งกว่าอะไรดี แบบนี้คือเขาไม่เคยคิดอะไรกับเธอจริงๆ หรือ... เขารักเธอจะตายห่าแล้ว แต่เพราะรักนั่นแหละ เขาถึงได้ทำแบบนี้ อยู่กับเขามีแต่จะลำบาก เขารักเธอเกินกว่าจะเห็นแก่ตัวได้...] "อ้าว ทำไมไปนานจังเลยเจิน แกท้องเสียปะเนี่ย" รรินดาถามแกมเย้าแหย่ "เปล่า แกได้ยังเรารีบกลับกันเถอะ" เจินพูดด้วยท่าทีที่ไม่ค่อยดี สร้างความแปลกใจให้รรินดาอยู่ไม่น้อย "แกเป็นไรเจิน" "พอดีฉันเจอคนรู้จัก ฉันเลยหงุดหงิดนิดหน่อย" ทั้งยังตอบด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี "อือ ถ้างั้นก็ไปกันเถอะ" เมื่อเพื่อนไม่อยากเล่าเธอก็จะไม่เซ้าซี้ถามให้มากความ "ปะ ฉันจะไปส่งแกที่บ้านนะ วันนี้ฉันก็จะเลยกลับไปบ้านอาม่าเลย" แล้วก็เกิดอาการเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่อยากอยู่คนเดียว "แกส่งฉันที่ซอยถัดจากห้างก็ได้ เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่กลับบ้านเอง" "ไม่เอาฉันจะกลับไปส่งแก จะได้เข้าไปทักทายแม่กับยายแกด้วย" "เสียใจจ้ะ แม่ฉันกับยายไปปฎิบัติธรรมตั้งแต่เช้าแล้ว ตั้งสองคืนสามวันแหน่ะ" "เสียดาย แต่ไม่เป็นไรฉันไปส่งแกเฉยๆ ก็ได้" "ยังไงก็จะไปส่งให้ได้ใช่ไหม" รรินดาก็ยิ้มและส่ายหน้าเบาๆ "ใช่ฉันจะไปส่งแก แกยังอ่อนแออยู่ฉันจะทิ้งแกไปได้ยังไง" เจินพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ขอบใจแกมากเลยนะเจิน" พูดพร้อมกับจับมือเจินแน่น ทุกช่วงเวลาของชีวิตวัยรุ่นของเธอ ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเจินคือคนที่อยู่กับเธอทุกสถานการณ์ เจินเป็นคนน่ารักและห่วงใยคนอื่นมาก และทั้งสองคนก็จับมือเดินไปด้วยกัน พร้อมรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเบาๆ ความสดใสของทั้งสองคน อยู่ในสายตาของคนที่แอบมองอยู่ห่างๆ อย่างเฟยและเขาก็ทำได้เพียงคลี่ยิ้มบางๆ ออกมา Rrrr Rrrr Rrrr "ครับเฮีย" "กูเสร็จธุระแล้ว มึงอยู่ไหน" "อยู่..." "ร้านหนังสือ?" ปริญรู้มาตั้งแต่เด็กแล้วว่าเฟยชอบอ่านอนิเมะมากๆ ทุกครั้งที่มาห้าง เขาต้องได้ติดไม้ติดมือไปมากกว่า 2 เล่ม "ครับเฮีย" เฟยได้แต่มองเข้าไปที่ร้านหนังสือ และถอนหายใจในทันที "เอ่อ ได้กี่เล่มแล้ว รีบมา" "ครับ" ไม่ได้ซักเล่มทั้งยังเจออะไรที่น่าสนใจกว่าหนังสือ... ณ คฤหาสน์ วัฒนเลิศทรัพย์ รถหลายคันทยอยเข้ามาจอดที่ลานจอดรถ ของคฤหาสน์หลังใหญ่โดยไม่ได้นัดหมาย ไม่บ่อยครั้งนักที่จะมารวมตัวกันได้แบบนี้ "เจ่เจ้..." เมื่อเห็นพี่สาวลูกพี่ลูกน้อง ที่สวยราวกับนางพญาก้าวลงมาจากรถหรูคันใหม่เอี่ยมของเธอ ที่ราคาประเมินจากสายตาคงไม่ต่ำกว่า 20 ล้าน พร้อมกับถือกระเป๋าแบรนด์เนม ราคาก็คงแพงเอาเรื่องเช่นกัน 'หงส์หยก' พี่สาวคนนี้ เป็นคนที่ค่อนข้างดุและเจ้าระเบียบมาก ด้วยความที่เป็นคนมั่นใจในตัวเอง และไม่สนใจอะไร ทำให้ใครหลายคนยำเกรงในรังสีอำมหิตที่อยู่รอบตัวเธอกันหมด แม้ความเป็นจริงแล้วเธอจะเป็นคนใจดีมากก็เถอะ แต่ด้วยบุคคลิก Working Women ในหมาดนักธุรกิจสาว เลยทำให้เกิดอาการประหม่าทุกครั้งที่อยู่ใกล้ และตามด้วยเจินน้องสาวลูกพี่ลูกน้องของเขาอีกคน ที่ลงมาจากรถหรูของเธอเช่นกัน น้องสาวเขาคนนี้ก็ค่อนข้างที่จะสนิทกับเขา เพราะเธอเรียนคณะโลจิสติกส์ เพื่อที่จะได้เข้าไปช่วยเขาบริหารงานในบริษัท ที่กำลังจะขยายบริษัทในเครือไปอีกหลายแห่ง ทั้งคู่เลยได้คุยกันเยอะที่สุด และกลายเป็นสนิทกันไปโดยปฏิยาย "เจ่เจ้สวัสดีค่ะ " เจินยกมือไหว้พี่สาวลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วยความประหม่า "เป็นยังไงบ้างเรา" "ก็..." "อ้าว เจ่เจ้ก็มาด้วยเหรอครับ สวัสดีครับ" และปริญก็เข้ามาทักทายเช่นกัน "เจ้ก็ไม่รู้ว่าพวกเธอสองคนก็มา" หงษ์หยกพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก "คะ...ค่ะ งั้นเราเข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ" เจินรีบตัดบท เจินที่เห็นเฟย ก็ทำท่าทีไม่สบอารมณ์ และรีบเเดินเข้าบ้านไปทันที ส่วนเฟยเองก็มองจนหญิงสาวลับสายตาไป "อาม่าาาาาาาา" และเจินก็วิ่งไปกอดอาม่าทันที อาม่ากิมฮัว อายุ 75 ปี แต่ยังแข็งแรงทุกอย่าง ทั้งยังเป็นคนที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง ทุกกิจการทุกอย่างของครอบครัว ทั้งยังมีแนะนำเสนอไอเดียให้ลูกหลานไปทำธุรกิจของตัวเอง จนตอนนี้ทุกคนก็ต่างร่ำรวยกันหมดแล้ว "อาเจิน ลื้อจะเสียงดังให้อั๊วหนวกหูทำไม" "ก็เจินคิดถึงอาม่าหนิ ไม่เจออาม่านานมากกก" "ก็ลื้อไม่มา ลื้อจะเจออั๊วได้ยังไง" อาม่ากิมฮัวได้แต่ก้มลงมองและส่ายหน้าให้หลานสาวตัวแสบ หลานอีก 2 คนก็เดินเข้ามา จนอาม่ากิมมองด้วยความแปลกใจ "สวัสดีค่ะม่า" หงษ์หยกก็ทักทาย "สวัสดีครับอาม่า" และปริญก็ทักทายตาม "เดี๋ยวนะ นี่ลมอะไรหอบพวกลื้อมา" "มาก็ว่าไม่มาก็ว่า" หงส์หยกพูดพร้อมกับเดินไปนั่งที่โซฟา "ก็พวกเราคิดถึงอาม่าไงครับ" "พวกลื้อนัดกันมา?" "เหอะ เจินไม่ได้นัดนะคะ เจินมาของจนเอง" "ผมก็มาของผมเอง" "อือๆ ช่างพวกลื้อเถอะ เดี๋ยวอั๊วไปบอกให้อาจางอีทำอาหารอร่อยๆ ให้พวกลื้อก่อน" "ขอบคุณครับอาม่า" ปริญพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดอาม่าเช่นกัน "พอได้แล้ว เดี๋ยวอั้วมา" อาม่าก็แกะมือปริญออก และเดินไปสั่งเหล่าแม่บ้านทันที
บทล่าสุด
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน ตอนพิเศษ 3
1 ปีผ่านไปณ ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งแขกเหรื่อมากมายก็ต่างพากันเดินเข้ามาแสดงความยินดีกับว่าที่ประธานคนใหม่ที่ทั้งสวยและมากความสามารถอย่างรรินดา เป็นเวลากว่า 1 ปีแล้ว ที่ปริญสอนงานบริหารให้กับรรินดาจนละเอียด และในที่สุดวันนี้ก็เป็นวันของเธอรรินดายืนคู่กับปริญอย่างสง่างาม รอต้อนรับแขกคนสำคัญที่เริ่มเข้ามาในงานเลี้ยงจวนจะหมดแล้ว กล่องของขวัญหลายร้อยกล่อง ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ"ยินดีด้วยนะหนูหลิน ถึงวันนี้สักทีวันที่รอคอย" อาภพกรรมการผู้อวุโสตั้งแต่พ่อเธอยังอยู่ ก็มาแสดงความยินดีด้วย พร้อมกับเช็ดน้ำตาที่หางตาออกอย่างปลื้มปริ่ม"โธ่ อาภพคะ บ่อน้ำตาตื้นอีกแล้วเดี๋ยวหลินก็ร้องตามหรอก""อาดีใจมากๆ เลยหนูหลิน ในที่สุดทุกอย่างก็กลับมาเป็นของเจ้าของตามเดิม""หลินก็ต้องขอบคุณอาภพด้วยนะคะ ถ้าอาภพไม่อยู่ต่อจนถึงวันนี้หลินต้องแย่แน่นอน""อยู่สิครับ อารอให้ถึงวันนี้มานานหลายปีแล้ว ไว้ไปที่บริษัทอาจะเอาเอกสารสำคัญให้หนูหลินดู""ขอบคุณมากนะคะอาภพ" รรินดาก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจกรรมการกับพนักงานอีกหลายๆ คน ก็ต่างพากันมาแสดงความยินดีกับรรินดา และก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายินดีที่
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน ตอนพิเศษ 2
ปริญก็เริ่มไปหาข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับบริษัทของเปรม จนได้รู้ว่าตอนนี้บริษัทเขาแทบจะล้มละลายแล้ว พอเขาหาข้อมูลไปเรื่อยๆ ถึงได้รู้ว่าบริษัทนี้ถูกก่อตั้งโดยพ่อของรรินดา ที่ทำกำไรได้มากมายมหาศาล แต่ก็เริ่มถอยลงตอนที่พ่อของเปรมมาบริหาร และซื้อหุ้นจากแม่ของรรินดาไปเกือบจะหมด แบบวิธีที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นักเขาเลยไปคุยถามรายละเอียดกับนงนุช ถึงได้รู้ความจริงว่าเหมือนครอบครัวของเธอโดนโกงยังไงยังงั้น เพียงแต่ยังให้เหลือหุ้นไว้เพื่อจะได้ใช้เงินปันผลในทุกๆ ปีปริญก็เลยคิดอะไรได้ แล้วก็วางแผน ไปคุยกับชาติชัยพ่อของเปรมจนชาติชัยใจอ่อน เห็นด้วยกับข้อเสนอของเขา ที่ว่าเขาจะซื้อหุ้นไว้ก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยเหลือให้เติบโตเช่นเดิม แล้วเขาก็จะขายคืนให้เปรม ซึ่งทางนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุดดีกว่าล้มละลายเมื่อพวกนั้นหลงกล หุ้นที่มากที่สุดของบริษัทนี้ก็ตกเป็นของเขา และเขาก็โอนทุกอย่างให้รรินดา ซึ่งเธอก็มีหุ้นอยู่แล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าเธอก็เป็นผู้ถือหุ้นที่มากที่สุด และเมื่อเธอพร้อม เขาก็จะให้เธอขึ้นไปเป็นประธานของบริษัทนี้โดยทันทีด้วยความเก่งของเธอก็ไม่ต้องพูดถึง ทั้งมีเขาอยู่ข้างๆ อีก ไม่มีอะไรต้องเป็น
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน ตอนพิเศษ 1
หลังจากเสร็จงาน ปริญก็พารรินดากลับมาที่คอนโด แล้วก็บอกรักคนตัวเล็กไปอีกหลายรอบ กว่าจะได้นอนกันก็ปาไปหลายชั่วโมงและด้วยความเหนื่อยถึงสายของอีกวันเธอยังไม่ตื่นเลย เขาได้แต่มองอย่างเอ็นดู ย้อนกลับไปเธอก็น่ารักมากจริงๆใครจะไปคิดว่า ผู้หญิงที่เขาเคยมี One night stand ด้วย จะกลายมาเป็นนักศึกษาฝึกงานที่บริษัท และสุดท้ายก็ได้มาเป็นแฟนตัวจริงของเขา จากคนที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะมีแฟน วันนี้กลับโดนเด็กคนนี้ตกซะได้วันต่อมา"อื้ออออ พอแล้วววค่ะ" เธอรีบพูดขึ้นเพราะกลัวว่าเขาจะรังแกอีกรอบ"ครับบบ พอแล้วครับที่รัก ฟอดดด" เขาลูบใบหน้าเล็กของเธอเบาๆ พร้อมกับก้มลงไปหอม"รักนะครับ" และเขาก็บอกรักเธอเหมือนทุกเช้าของทุกวัน"รักเหมือนกันค้าบ" เธอตอบพร้อมกับยังหลับตาอยู่ราวกับละเมอ ด้วยแบบนี้ทำให้เขายิ่งรักและหลงเธอเข้าไปอีกLINE(นิติ : คุณรรินดาห้อง XX/XXXX มีของมาส่งค่ะ รบกวนลงมารับตอนนี้ด้วยนะคะ) 17 : 30(L : ส่งสติกเกอร์) 17 : 32มีของอะไรจะมาส่งเธอ ในเมื่อเธอไม่ได้สั่งอะไร จำพวกของออนไลน์ก็ไม่ได้สั่งมาจะเดือนแล้ว"มีนิติไลน์มาบอกว่ามีคนมาส่งของให้หนู ให้ลงไปรับตอนนี้" เธอก็ก้มลงไปพูดกับปริญที่นอนอยู่บน
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน 56 ความลงตัวของความรัก -THE END-
"มินตรา หยุด!" ปริญก็พูดขึ้นเสียงดัง พร้อมกับหลายคนที่ตกใจกับสถานการณ์"พี่ปริ้น!" มินตราก็พูดขึ้นเสียงดังเช่นกันด้านเปรมเมื่อเห็นแบบนั้น ก็รีบเดินเข้ามาหารรินดา กลัวว่ามินตราจะทำอะไรบ้าๆ เข้า"อะไรกันคะน้องมิน" แนนผู้จัดการส่วนตัวของมินตราก็รีบวิ่งเข้ามา"แล้วมินละคะพี่ปริ้น""อย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายในงานพี่นะ" ปริญกัดฟันพูดเมื่อหลายคนสนใจ"ไม่อะ แล้วเรื่องของเราล่ะคะ""เรื่องของเราอะไรไม่มีเรื่องของเราทั้งนั้น""แล้วที่มินมาทำงานให้พี่ปริ้นล่ะ""ผมจ้างคุณมานะมินตรา ไม่ได้ให้คุณมาทำฟรี""ไม่ใช่อะ เราสองคนจะเป็นแฟนกัน" และมินตราก็พูดออกมาเหมือนคนบ้า"น้องมิน พอแล้ว อายคนอื่น" แนนรีบมาดึงแขนมินตรา แต่มินตราก็สบัดออก"มินไม่อายค่ะ มินกับพี่ปริ้นเราคบกันอยู่ ผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ต้องอาย หน้าด้าน!" มินตราพูดพร้อมกับชี้หน้ารรินดาที่ยืนนิ่ง"จะพูดจาอะไรก็เกรงใจแฟนผมด้วยนะ" ปริญก็คิดไม่ถึงว่ามินตราจะสติแตกแบบนี้แขกทุกคนต่างมองดาราสาวดาวรุ่งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"มินตรา! ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะออกไปแล้วนะ เธอไม่อายคนอื่นบ้างหรอ ถ้าเธอยังบ้าแบบนี้อยู่เธอจะดับ บอกให้รู้!" แนนก็พูดขึ้น พร้อมความโกร
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน 55 แฟนท่านประธาน
"ขอเชิญ คุณรมิดา หรือน้องเจิน ค่ะ""คะ?" เจินก็หันมองซ้ายมองขวาอย่างงุ่นงง ทำไมอรทัยรีบแนะนำเธอเร็วขนาดนี้"เชิญค่ะ มาพูดอะไรสักหน่อย" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมอง 3 สาว ที่มองจนตาค้างกันอยู่"ค่ะๆ" และเจินก็เดินออกไป"สวัสดีทุกๆ คนนะคะ เจินจะมาทำงานที่นี่ในอีก 1 เดือนข้างหน้าในตำแหน่งรองประธาน เจินยังใหม่มากและเจินก็พร้อมจะเรียนรู้งานทุกอย่างตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา ทุกคนก็คงเห็นแล้วว่าเจินตั้งใจศึกษางานแค่ไหน ขอบคุณเฮียปริ้นที่ให้โอกาสเจินได้มาอยู่ตรงนี้ด้วยนะคะ" เจินก็หันไปหาปริญพร้อมกับน้ำตาคลอ ปริญก็รีบลุกขึ้นมาโอบกอดเจินในทันทีสายตาของใครหลายๆ คนก็ต่างตกใจ เพราะไม่เคยเห็นว่าปริญจะมีท่าทีแบบนี้กับใครมาก่อนเลย"เจินจะตั้งใจทำงานบริหารทุกอย่าง อย่างเต็มความสามารถ เจินจะไม่ทำให้เฮียปริ้นและครอบครัวของเราต้องผิดหวังค่ะ" เจินก็น้ำตาซึมด้วยความปลื้มปริ่ม"เจินทำได้ เจินเก่งอยู่แล้วคนเก่งของเฮีย" ปริญพูดพร้อมกับหอมไปที่หัวของเจินอย่างเอ็นดู"ค่ะ น้องเจินไม่ให้บอกใคร ความจริงน้องเจินคือน้องสาวคนเล็กของตระกูล และก็จะมาเป็นท่านรองของที่นี่ ถ้าใครไม่รู้ก็รู้ไว้นะคะ" อรทัยพูดพร้อมกับหันไปมองทั้ง 3
รักเกินห้ามใจ นายเพลย์บอย | ปริ้นxหลิน 54 ฝึกงานวันสุดท้าย
1 เดือนต่อมาวันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้ายของรรินดา และวันต่อไปก็เป็นงานอีเว้นท์โปรเจคโปรโมทบริษัทของปริญ ที่จะจัดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ในรอบปี แล้วรรินดาก็จะเรียนจบแล้ว วันที่เธอกับครอบครัวรอคอยก็กำลังจะมาถึงสักทีเปรมกับมินตราก็ยังคงแวะเวียนเข้ามาที่บริษัทของปริญบ่อยๆ ทั้งยังมีแต่เรื่องมาทำให้ปริญกับรรินดา ต้องระหองระแหงกันตลอดเวลา"แม่สวัสดีครับ ยายสวัสดีครับ""เปรม..." นงนุชเรียกเสียงแผ่ว นี่ก็หลายเดือนมากๆ แล้วที่เปรมกับรรินดาเลิกกัน แล้วไม่ได้เจอเปรมเลย"ผมซื้อของมาฝากครับ และมีเรื่องจะคุยกับแม่และยายด้วย" เปรมพูดเสียงสั่น"..." นงนุชกับยายภาก็หันหน้ามองกัน"ผมขอโทษแม่กับยายด้วยนะครับ พี่ผมทำไม่ดีกับน้อง จนเราสองคนต้องเลิกกัน แต่วันนี้ผมรู้สึกผิดจริงๆ และผมก็ต้องการคืนดีกับน้องครับ" จากนั้นเปรมก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"อันนี้แม่แล้วแต่น้อง แม่ตอบแทนน้องไม่ได้หรอกนะเปรม" นงนุชพูดเสียงเรียบ"ผมขอโทษแม่กับยายนะครับ ที่ทำให้ผิดหวัง""แม่จะบอกอะไรให้นะเปรม แม่รู้ทุกอย่างอยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้ แม่รู้ว่าเปรมไม่ได้คิดจะจริงจังกับน้องหรอก""ผม...""แม่ผ่านอะไรมาเยอะ ทำไมแม่จะไม่รู้เพียง
บางทีคุณอาจจะชอบ
บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn74.0K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก358.8K viewsรักร้ายพี่ชายข้างบ้าน
ดอกอ้อลู่ลม43.5K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.1K viewsจอมโอหังเผด็จรัก
พราวนภา179 viewsBAD CONCUBINE บำเรอ•รัก•
Badstyle_3.2K viewsพ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ
Kim Nayeol763 viewsUncensored รักต้องร้าย
ณดารินทร์334 views
