LOGINShare
บทที่ 8 เฮีย?
Last Updated:
2025-06-03 20:52:28มหาวิทยาลัย
กรี๊ด!!!! ทุกสายตาในนั้นต่างจ้องมองมาที่รถหรูจอดอยู่หน้ามอเหมือนจะมาส่งใครสักคน ทั้งเสียงซุบซิบ เสียงกรี๊ดดังลั่นสนั่นอยู่ตรงระแวกนั้นเต็มไปหมด นั่นใครอ่ะแก!! รถนั่นมันราคาตั้งหลายร้อยล้านเลยนะ!! คนขับต้องหล่อแน่ๆ!! ทุกคนต่างลุ้นว่าใครคือคนอยู่ในรถ สายตาทุกคู่จับจ้องอย่างไม่มีคลาด และเมื่อประตูรถถูกเปิดออกเสียงกรี๊ดพร้อมใจกันก็ดังขึ้นอีกครั้ง กรี๊ด!!!!อร๊าย!!!! แกเห็นมั้ย!!! นั่นมันพี่เจส!!!! สวยมาก!!!! แล้วคนในรถนั่นใครอ่ะ ดูเหมือนจะเป็นผู้ชายนะ!!! หรือว่าจะเป็นแฟนพี่เค้า!!?? แล้วข่าวลือที่ว่าพี่เค้ากับพี่ปอร์เช่กำลังจีบกันอยู่ล่ะ!?? เฮ้ยๆ นั่นไง!!เค้าลงมาแล้วแกร!!หล่อมาก!!! เพียงแค่เจสสิก้ายื่นเท้าลงจากรถ ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ภายในก็รีบเปิดประตูตามลงมา เขาเดินเข้ามาใกล้ รอยยิ้มบนใบหน้าของทั้งคู่เผยให้เห็นถึงความสนิทสนม สองสายตาประสานกันอย่างมีความหมาย ก่อนที่มือใหญ่ของชายหนุ่มจะเอื้อมไปขยี้ผมของเธอเบาๆด้วยความเอ็นดู เสียงกรี๊ดกร๊าดจากนักศึกษารอบข้างดังขึ้นทันที “คนมองหมดแล้วเฮีย!” เจสสิกาเอ็ดเบา ๆ “ก็แค่น้องสาวเฮียเอง ช่างคนเค้าสิ“ เขาตอบพลางยิ้มกวนๆ “ชิ! ไม่คุยด้วยแล่ว ไปละ!” พูดจบเจสสิก้าก็วิ่งแจ้นเข้าไปในมหาวิทยาลัย ปล่อยให้พี่ชายยืนมองตามพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน เขามองน้องสาวตัวเองจนลับสายตา ก่อนจะหันกลับไปขึ้นรถแล้วขับออกไป แต่ยังไม่ทันที่เจสสิก้าจะเดินถึงห้องเรียน มือใหญ่ของใครบางคนก็คว้าตัวเธอไว้แล้วดึงเข้าไปในห้องเก็บของแรงจนคนตัวเล็กตั้งตัวไม่ทัน ปัง! เสียงประตูปิดดังเหมือนเจ้าของแรงโมโห “พี่ปอร์เช่!!” แน่นอนว่าเป็นใครไปไม่ได้แล้วที่กล้าทำเรื่องแบบนี้กลางที่แจ้ง นอกจากเขา ปอร์เช่ยืนขวางเธอไว้ มือทั้งสองยันผนังล็อกเธอชิดกำแพง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่ก็พยายามควบคุมอารมณ์ไว้ “นี่! พี่ดึงหนูมาที่นี่ทำไ—” เจสสิก้ายังพูดไม่ทันจบ ชายหนุ่มก็โน้มหน้าซบลงบนไหล่บางก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา “ขอโทษ…” เจสสิก้าเบิกตากว้างด้วยความงง ขอโทษ? เมื่อกี้เขายังทำหน้าขึงขังอยู่เลย ตอนนี้กลับมากอดแล้วพูดจาน่าสงสารอีกต่างหาก? ไบโพล่าร์ป่ะเนี่ย “พี่เป็นอะไรของพี่เนี่ย ขอโทษเรื่องอะไร?” “พี่คงหมดโอกาสจีบหนูแล้วสินะ… พี่ขอโทษจริงๆ… พี่จะไม่ทำอีกแล้ว…” “ห้ะ? เดี๋ยวๆ พี่พูดเรื่องอะไรเนี่ย หนูงงไปหมดเลย” “ก็… หนูโกรธพี่เรื่องในห้างไม่ใช่เหรอ หนูคงไม่ให้โอกาสพี่แล้วใช่ไหม…” “หนูเนี่ยนะโกรธพี่?” “ก็ใช่น่ะสิ! แล้วไอ้ผู้ชายที่มาส่งหนูมันเป็นใคร!? หนูชอบมันเหรอ!? มันหล่อกว่าพี่ตรงไหน!?” จากที่กำลังงงๆ เจสสิก้าก็ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ทันที ในหัวเธอมีแผนผุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว… ‘หึ! กำลังเข้าใจผิดงั้นเหรอ? เอาสิ จะเล่นด้วยหน่อยละกัน’ เธอแกล้งทำตาโตพูดเสียงตกใจ “พี่เห็นเหรอ! ม-มัน…คือ…” “แสดงว่าจริงสินะ… ฮึก…” ตอนนี้ปอร์เช่ไม่เพียงแค่ซบไหล่เธอ เขากอดเธอแน่น ร่างของหญิงสาวเริ่มรู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นจากเสื้อของตัวเอง… เขาร้องไห้!? “ฮึก… พี่ขอโอกาสจีบหนูต่อได้ไหม พี่สัญญาว่าจะดูแลหนูให้ดีกว่าไอ้ผู้ชายคนนั้น…” เจสสิก้าเริ่มรู้สึกใจอ่อน แต่ก็ยังพูดเล่นกลับไป “พี่…ดูแลหนูดีเท่าเขาไม่ได้หรอกค่ะ” “ฮึก… ทำไมล่ะ… พี่ชอบหนูจริงๆนะ ชอบแบบไม่เคยชอบใครมาก่อนเลย พี่เลิกเจ้าชู้เพื่อหนูได้จริงๆนะ…” ‘บ้าไปแล้ว! ร้องไห้สารภาพรักแบบนี้เลยเหรอ?’ เจสสิก้าเริ่มอึกอัก ก็มีแอบยิ้มในใจนิดๆแต่แล้วก็แกล้งพูดต่อ “พี่ดูแลหนูดีเท่าเขาไม่ได้หรอก… เพราะเขาเป็นพี่ชายที่ดูแลหนูมาตั้งแต่เด็กต่างหาก” “พี่ชาย!?” ปอร์เช่ผละตัวออกมามองหน้าคนพูดด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด “ใช่ค่ะ พี่ชาย!” “โถ่… แล้วทำไมไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก ปล่อยให้พี่ร้องไห้อยู่ตั้งนาน!” “ก็อยากเอาคืนพี่น่ะสิ! ชิ!” เจสสิก้าบ่นพลางเปิดประตูเดินออกไป ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนยิ้มแป้นอยู่คนเดียว แต่ทันใดนั้น… “เดี๋ยวนะ… ที่เธอบอกว่า ‘เอาคืน’ งั้นเหรอ!?” แววตาเขาเปล่งประกายทันที รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แต่งแต้มบนใบหน้า “งั้นก็แปลว่า… เจสมีใจให้กูน่ะสิ!!!” เขาเดินออกจากห้องอย่างอารมณ์ดีสุดขีด ⸻ ในห้องเรียน “อ้าว! ไอ้ปอร์เช่มาแล้ว!” “เฮ้ย มันเป็นอะไรของมันวะ ยิ้มเป็นคนบ้าเลย” เพื่อนสองคนมองหน้ากันอย่างงงๆ ขณะเห็นปอร์เช่เดินยิ้มหน้าบานเข้ามา ราวกับถ่ายโฆษณายาสีฟัน เขาทรุดตัวลงนั่งที่นั่งของตัวเอง ก่อนจะเอียงคอหันมายิ้มกรุ้มกริ่มใส่เพื่อน “เจสสนใจกูแล้วเว้ย~~!!”
Latest chapter
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 30 คู่หมั้น
สหรัฐอเมริกา “ข่าวเด็ดสดๆใหม่ๆค่ะคุณผู้ชม! ประธานแห่ง K กรุ๊ป ผู้ที่เพิ่งก้าวขึ้นรับตำแหน่งได้เพียงหนึ่งปี กลับสามารถสร้างอิทธิพลในแวดวงธุรกิจได้อย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ประเด็นร้อนที่เราจะมาพูดถึงในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องอิทธิพลของคุณปอร์เช่นะคะ แต่เป็นเรื่องของหัวใจค่ะ! ใช่แล้วค่ะ ภาพหลุดของคุณปอร์เช่กับซูเปอร์สตาร์ชื่อดังหน้าใหม่อย่างคุณกอบัว กำลังเป็นประเด็นร้อนในโลกโซเชียล! หลายคนกำลังลุ้นกันว่า หรือทั้งคู่จะแอบคบหากันอยู่จริงๆ!?” หญิงสาวผู้หนึ่งนั่งฟังข่าวจากอีกซีกโลกผ่านไอแพดในมือ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แววตาทั้งคมและเย็นชาราวกับรู้อะไรมากกว่าที่ใครคิด “หึ…คบกันงั้นเหรอ…น่าสนใจดีนี่” “คุณหนูเล็กคะ คุณท่านให้มาตามให้ไปรับประทานของว่างค่ะ” เสียงของสาวใช้ดังขึ้นจากหน้าห้อง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนตะโกนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “เดี๋ยวเจสลงไปค่ะ” ⸻ ด้านล่างคฤหาสน์ “มาเร็วสิหลานรัก ย่าทำของโปรดไว้ให้เพียบเลยนะจ๊ะ” มาเดลิน ผู้เป็นย่าเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม ขณะหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร เจสสิก้ารีบเดินตรงไปยังโต๊ะที่เต็มไปด้วยของว่างหน้าตาน่ารับ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 29 เค้าไม่กลับมา
ประเทศสหรัฐอเมริกา เสียงเบรกของรถหรูดังขึ้นเบาๆ หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ เอี๊ยด~ รถยนต์คันงามจอดนิ่งสนิทอยู่หน้าคฤหาสน์สุดหรู ก่อนที่ประตูหน้าจะเปิดออกพร้อมร่างสูงในชุดสูทดำของบอดี้การ์ดคนสนิท เขาก้าวเท้าไปยังประตูหลังด้วยท่วงท่าสง่างามและมั่นคง ก่อนจะเปิดมันออกอย่างสุภาพเพื่อรับหญิงสาวคนสำคัญ ขาเรียวยาวของหญิงสาวเหยียบลงจากรถทีละข้างอย่างเรียบหรูร่างของเธอปรากฏพร้อมกับเสื้อผ้าสุดหรูดูมีระดับ และทันทีที่คนตัวเล็กก้าวลงมาเต็มตัว ชายชุดดำก็ก้มศีรษะทำความเคารพด้วยความนอบน้อม “หลานรักของย่า~~~” เสียงหญิงชราเอ่ยขึ้นอย่างเปี่ยมสุข รอยยิ้มอบอุ่นของท่านปรากฏอยู่ที่หน้าประตูคฤหาสน์ ผู้เป็นย่ายืนกางแขนออกพร้อมต้อนรับหลานสาวที่ตนรักสุดหัวใจ “คุณย่า!!” หญิงสาวร้องเรียกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ร่างเล็กรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดร่างอันอบอุ่นของย่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน ทั้งสองสวมกอดกันแน่นราวกับโลกนี้มีกันแค่สองคน “คิดถึงที่สุดเลยหลานรักของย่า” “หนูก็คิดถึงคุณย่ามากกกกเลยค่ะ” เสียงใสๆ ที่แฝงด้วยความน่ารักของหญิงสาวทำเอาผู้สูงวัยยิ้มกว้าง ดวงตาเปล่งประกายไปด้วยความรักและความคิดถึง ทั้งสองเดินเคี
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 28 ไม่เคยลืม
“ทำไมไม่ยิ้มหน่อยวะไอ้ปอร์เช่” “นั่นดิ กูเห็นมึงเหม่อตั้งนานละ” เสียงเพื่อนสองคนดังขึ้นติดกัน คล้ายจะดึงสติชายหนุ่มให้กลับมาจากภวังค์ แต่ปอร์เช่ก็ยังคงนั่งเงียบ สีหน้าเรียบนิ่งจนเกือบจะดูเย็นชา ดวงตาเขาไม่หยุดเหลือบมองไปทั่วบริเวณคล้ายกำลังตามหาใครบางคน ทว่า…ไม่ว่าจะมองเท่าไรก็ไม่เห็นเธอคนนั้นเลย “…..” ไม่มีคำตอบ ไม่มีคำอธิบาย มีแค่ความเงียบที่แผ่ซ่านไปทั่วโต๊ะ จนเพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยเริ่มรู้สึกอึดอัดแทน “อ่อ กูรู้ละ…” “เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก มึงจะคิดมากทำไม น้องเจสเขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้” เซนเซพูดพลางตบบ่าเบา ๆ เหมือนจะปลอบใจ แต่ปอร์เช่กลับไม่แม้แต่จะหันมามอง ริมฝีปากเม้มแน่นเล็กน้อยเหมือนกำลังพยายามสะกดกลั้นบางอย่างไว้ ทันใดนั้น เขาก็ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ คว้าโทรศัพท์ในมือแน่น ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร “เอ้า! มึงจะไปไหนวะ!” เสียงเพื่อนร้องตามหลัง แต่ชายหนุ่มไม่ได้หยุดเดิน เขากดโทรศัพท์หาหมายเลขเดิมอีกครั้ง รอสาย แต่ก็เหมือนเดิม หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้… มือที่ถือโทรศัพท์เริ่มสั่นเล็กน้อย เขายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เสียงบรรยากาศงานด้านหลังก็ดูจะค่อยๆ เ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 27 แตกสลาย
ซ่า… ซ่า… ซ่า… เสียงเนื้อที่กำลังถูกผัดอยู่ในกระทะดังต่อเนื่องในห้องครัวของคอนโดสุดหรู หญิงสาวร่างบางกำลังยืนเตรียมอาหารเช้าด้วยท่าทีคล่องแคล่ว ขณะที่แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านโปร่งบางเข้ามาอาบตัวเธอเบาๆ ฟุ่บ… แขนแกร่งวงใหญ่เข้ามารัดรอบเอวเธอจากด้านหลัง พร้อมกับใบหน้าคมที่ซุกลงมาตรงซอกคอขาวอย่างออดอ้อน “หอมจัง ที่รักทำอะไรครับ” เสียงทุ้มแหบเอ่ยถามพลางสูดกลิ่นหอมจากผิวเนียนตรงลำคอ “ที่รัก หนูทำอาหารอยู่นะคะ อย่าเพิ่งกวนสิ” “ก็พี่คิดถึงนี่นา” เขาไม่ฟังเลยสักนิด มือยังคงกอดแน่นราวกับไม่อยากให้เธอขยับไปไหน ร่างสูงเอาแต่แนบชิดจนหญิงสาวต้องถอนหายใจนิดๆ อย่างเอ็นดู “อีกไม่กี่วันก็วันรับปริญญาแล้ว พี่อยากได้อะไรคะ?” “พี่อยากได้หนู” “หนูบ้านหรือหนูนาคะ?” “ที่รักอ่ะ!” หญิงสาวหลุดหัวเราะออกมากับสีหน้าและน้ำเสียงแบบเด็กน้อยสามขวบของเขา ใบหน้าที่เคยเคร่งขรึมกลายเป็นออดอ้อนราวกับแมวที่อ้อนเจ้าของ เพราะรู้ว่าเขาจะไม่มีวันหยุดกวนหากยังยืนอยู่แบบนี้ ร่างเล็กจึงยื่นมือไปปิดเตาแก๊ส และหันกลับมาเผชิญหน้า— !!! แต่ไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงก็พุ่งเข้าประกบริมฝีปากนุ่มอย่างรวดเร็ว พร
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 26 รีน่า
“อย่าคิดว่ากูต่อยยัยนั่นเพราะมันว่ามึงล่ะ กูทำเพราะหมั่นไส้มันเฉยๆ” “กูก็ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนี่ มึงจะรีบแก้ตัวทำไม” ได้ยินแบบนั้น กอบัวเงียบลงทันที ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นมาแล้วเดินออกจากตรงนั้น ปล่อยให้เจสยืนอยู่ลำพังโดยไม่มีคำอธิบายเพิ่มเติม ไม่นาน เจสสิก้าก็เดินออกจากคาเฟ่โดยไม่มองกลับหลัง เธอเดินเรื่อยๆ ไปตามทางเท้าที่ทอดยาวราวกับปล่อยให้มันพาไปตามความรู้สึก หัวใจที่ปั่นป่วนทำให้เธอต้องการความเป็นส่วนตัว แต่ความสงบในความโดดเดี่ยวนั้นก็จบลง เมื่อจู่ๆก็มีใครบางคนเดินเข้ามาทักเธออย่างไม่คาดฝัน “มีเรื่องไม่สบายใจอยู่หรอครับ” เสียงนั้น…เสียงที่คุ้นหูอย่างบอกไม่ถูก ใครกัน? เธอหันกลับไปมองต้นเสียง และพบกับชายหนุ่มร่างสูงในชุดแต่งกายสไตล์ผู้ชายจีนทันสมัย แต่ใบหน้าของเขากลับมองไม่เห็นชัดเจน เพราะหมวกสีดำกับแมสสีขาวที่บดบังใบหน้าทั้งหมด เขาเดินเข้ามาเคียงข้างเธออย่างใจเย็น หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยถาม “นายเป็นใคร?” “พี่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกครับ รู้แค่ว่า…ตอนที่เราเจอกันครั้งล่าสุด พี่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้…แต่เพิ่มเติมคือกลิ่นควันบุหรี่” “อ้อ…นายคือเด็กคนนั
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 25 จมูกซิลิโคน
“พี่ยอมรับว่าพี่เคยชอบกอบัวจริงๆ แต่นั่นมันก็นานมาแล้ว… ตอนนั้นพี่ยังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำว่าความรักมันคืออะไร แต่ตั้งแต่ที่พี่ได้เจอเจส…พี่พูดได้เลยว่า นอกจากแม่แล้ว พี่ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้เลย”เสียงของปอร์เช่เอ่ยขึ้นช้าๆ แววตาเขาสงบนิ่งขณะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเหนือหัว ดวงดาวนับพันดวงลอยอยู่กลางความมืด เสียงลมหอบเบาๆ พัดผ่านเส้นผมของคนทั้งคู่ที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าสูง ทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความเงียบสงบและอบอุ่นเจสนั่งอยู่ข้างๆ มองเขาเงียบๆ ดวงตาของเธอสะท้อนแสงดาว และบางอย่างในใจเธอก็เริ่มชัดเจนขึ้น เธอยิ้มบางๆ ออกมาอย่างอ่อนโยน…ยิ้มที่แฝงด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งโล่งใจ ทั้งเศร้า ทั้งอบอุ่นและเสียใจไปพร้อมๆกัน หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอคงไม่หนี ไม่หลบหน้าปอร์เช่อย่างที่เคยทำ เธอควรจะฟังเขาตั้งแต่แรก“ทีนี้หนูเข้าใจแล้วใช่มั้ย?” เขาหันมาถามเสียงนุ่ม“เข้าใจแล้ว~” เจสตอบกลับด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย ดวงตาเธอมองเขาอย่างแน่นิ่ง เหมือนคนที่เพิ่งยอมรับความจริงบางอย่างได้อย่างเต็มหัวใจ“เจส…” เขาเรียกชื่อเธออีกครั้ง คราวนี้สายตาเขาจริงจังขึ้น เหมือนกำลังจะพูดอะไรที่สำคัญแต่ก่อนที่เข
You may also like
วิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์15.8K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้235.1K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn54.9K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.18.3K viewsพระจันทร์สองใจ
อัญจรี320 viewsเมื่อรักเดินทางมาเจอกัน
สาวน้อย.ช่างฝัน553 viewsรักในกรงสิงห์ NC 25+
จิตอักษร173 viewsแค่คนที่คุณไม่มีวันจะรัก
ประตูฟ้ายั่งยืน55 views
