ตอนที่ 3 (NC) แรงปรารถนา

ด้วยเวลาที่ยังเช้ามาก นอกจากจะยังไม่มีพนักงานตอกบัตรเข้ามาทำงานแล้ว ฉันผู้ที่ไม่รู้สึกถึงกลิ่นของความวินาศที่ลอยมาเลยสักนิดก็ยังคงดื่มด่ำอยู่กับความสุขที่ตัวเองมักจะเสพสมอยู่แทบทุกเช้าอย่างไม่คิดระแวดระวังแม้แต่น้อย และด้วยเพราะปกติแล้วเจ้านายของฉันเขามักจะมาทำงานตรงเวลาเสมอนั่นก็คือตอน 8:00 น. เป๊ะ...!! ดังนั้นด้วยความเคยชินของเวลาที่ไม่เคยผิดพลาดเลยแม้แต่ครั้งเดียวนับตั้งแต่ที่ฉันเริ่มกระทำการอุกอาจแบบนี้มา ฉันจึงไม่เคยคิดเอะใจเลยสักนิดว่าวันนี้มันจะมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไป...

ความชะล่าใจยังคงทำให้มนุษย์โง่เขลา ในช่วงเวลายามเช้าก่อนที่ทุกอย่างจะเข้าสู่โหมดวุ่นวายตามสไตล์องค์กรขนาดใหญ่ ฉันที่ยังคงนึกสนุกคิดอยากจะทำอะไรก็ได้ในห้องนี้ เพียงเพื่อสนองความปรารถนาอันร้อนแรงข้างในที่ตอนนี้กำลังลุกโหมเร่งเร้า...

หลังจากที่ฉันสูดเอากลิ่นกายของผู้ชายที่ฉันแอบหลงรักเข้าไปจนเต็มปอดดั่งกำลังเติมเชื้อไฟให้กับร่างกายได้มีพลังใช้ชีวิตต่อแล้ว สิ่งที่ฉันมักจะทำถัดไปเลยนั่นก็คือ การที่ฉันมักจะเอาใบหน้าไปนอนแอบอิงแนบตามโต๊ะทำงาน ตามเก้าอี้ทำงาน ตามโซฟารับแขกขนาดใหญ่ของเขา แนบมันไปทุกจุดทุกตำแหน่งที่เขามักจะนั่งเป็นประจำ พร้อมกับที่ฉันมักจะเผลอคิดจินตนาการเอาว่าตัวเองกำลังได้รับไออุ่นร้อนจากร่างกายเขา แม้ว่าความจริงแล้วทั้งกลิ่นและไออุ่นนั้นมันไม่ได้หลงเหลืออยู่บนเหล่าเฟอร์นิเจอร์เหล่านั้นเลยแม้แต่น้อยก็ตาม

การกระทำที่ดูเหมือนคนโรคจิตของฉันที่ฉันเองก็รู้ดีว่าถ้าหากใครมาเห็นเข้าคงจะตราหน้าฉันว่าเป็นคนแบบนั้นแน่นอน แต่ทว่า...ฉันเองก็หาได้แคร์ไม่...!! เพราะฉันรู้สึกว่าสิ่งที่ทำลงไป ฉันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนเลยสักนิด มันเป็นเพียงแค่ความสุขเล็ก ๆ ที่คอยหล่อเลี้ยงให้ฉันได้มีพลังงานในการทำงานอย่างเต็มที่ในทุก ๆ วันก็แค่นั้นเอง

...เพียงแต่ทุกอย่างมันคงจะไม่เลวร้ายลงไปกว่านั้นถ้าหากว่าฉันหยุดการกระทำลงแต่เพียงเท่านี้...และเรื่องราวมันก็คงจะไม่บานปลายจนฉันเองก็ยากที่จะหยั่งถึง...

เพราะถ้าลองมองถึงสิ่งที่ฉันเพิ่งบรรยายถึงพฤติกรรมอันพิลึกพิลั่นของตัวเองในแต่ละวันที่มักจะกระทำลงไป ฉันคิดว่าเจ้าที่เจ้าทางที่จ้องมองการกระทำแสนแปลกประหลาดนี้คงอาจจะยังพออภัยให้กันได้...เพียงแต่...ฉันเองก็คือปุถุชนทั่วไปที่มีความอยาก...ความต้องการ...และสัญชาตญาณดิบที่อยู่ข้างใน และในเมื่อทุกคนบนโลกนี้ต่างมีมุมดำมืดเป็นของตัวเอง ฉันนั้นก็ไม่ต่างจากคนเหล่านั้น...เพราะฉันเองก็มีมุมมืดไม่ต่างกัน...

และมุมดำมืดหรือจะเรียกว่าตราบาปของฉันมันก็คือเรื่องราวต่อจากนี้...เรื่องราวที่ทำให้ฉันต้องกลายเป็นเครื่องมือสนองตัณหาของท่านประธานมาดขรึมผู้ที่เป็นเจ้านายของฉันนั่นเอง...

หลังจากฉันแสดงพฤติกรรมประหลาดเที่ยวเดินเก็บเกี่ยวสูดดมกลิ่นกายหนุ่มที่เหลือของเจ้านายที่คิดเอาเองว่ายังคละคลุ้งอยู่ในห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้วปกติฉันก็มักจะหยุดลงเพียงเท่านี้แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อเตรียมตัวที่จะเริ่มงานด้วยความสุขและพลังที่เปี่ยมล้น

แต่ทว่า...ไม่ใช่กับวันนี้...!! วันที่ฉันอาจหาญเกินคนลงมือกระทำการบางอย่างที่ไม่น่าให้อภัยลงไป...!!

นั่นก็เพราะหลังจากที่ฉันเก็บเอากลิ่นเหล่านั้นจนสาแก่ใจแล้ว ฉันกลับพาตัวเองเดินย่างกายมานั่งยังโต๊ะประจำตำแหน่งตัวเดิมแล้วเริ่มใช้ความสุขเหล่านั้นจินตนาการพร้อมกับมโนภาพผู้ชายที่เป็นเจ้าของกลิ่นอายที่อยู่เต็มหัวใจให้ผุดขึ้นมา จากนั้นความต้องการที่อยู่ในร่างก็พลันกลบความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ควรมีเสียจนหมดสิ้น พร้อมกันกับที่ความรู้สึกต้องการเหล่านั้นได้ดลจิตดลใจให้ฉันกระทำการอย่างไร้สติ โดยที่ฉันได้เลือกใช้พื้นที่ที่ไม่สมควรอย่างเช่นห้องทำงานนี้เป็นสังเวียนในการสร้างความสุขให้กับตัวเองอย่างไม่รู้สึกกริ่งเกรงว่าจะมีใครมาล่วงรู้เห็นเลยแม้แต่น้อย...!!

“อืมมมมม ~~”

เสียงครางกระเส่าเบา ๆ พร้อมกับเปลือกตาบางได้ปิดปรือลงโดยที่ร่างอรชรทอดกายพิงเอนไปกับเก้าอี้สำนักงานขนาดใหญ่ ก่อนที่มโนจิตที่อยู่ข้างในจะสั่งการบิลด์อารมณ์ปล่อยใจให้ล่องลอยไปพร้อมกับนึกคะนึงหาถึงใบหน้าของเจ้านายหนุ่มรูปงาม เจ้าของร่างกายสุดเพอร์เฟกต์ที่ไม่ต้องให้เขามาเปลื้องผ้าตรงหน้าฉันก็รับรู้ได้ดีว่ามวลกล้ามเนื้อของเขานั้นดูดีมากแค่ไหน

กระทั่งเมื่อภาพทุกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งขึ้นยังกลางใจ ความเร่าร้อนของไฟปรารถนาในกายสาวที่เริ่มก่อตัวสร้างความปั่นป่วนมาสักพักก็ถึงกับวิ่งวุ่นพลุ่งพล่านก็ไปทั่วทั้งร่างบางทันที

ด้วยความต้องการที่เกิดขึ้นจนทำให้ร่างนวลบิดเร่าหนีบเรียวขาแน่นในเพื่อกั้นความรู้สึกแปลกประหลาดเอาไว้ แต่สุดท้ายแล้วเจ้าของร่างก็ไม่อาจต้านทานความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ จำต้องปล่อยมันไปให้เกิดขึ้นตามสัญชาตญาณแทน

ความร้อนรุ่มที่กำลังสุมกายสาวแผดเผาจนตอนนี้ติ่งเนื้อเล็ก ๆ ที่อยู่ภายใต้ชุดกระโปรงยาวคลุมเข่าที่กำลังตอดตุบตอบสนองสิ่งเร้าอย่างรุนแรง ร่างสาวที่ได้พ่ายแพ้ให้กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอย่างสิ้นเชิงก็ค่อย ๆ ใช้มือบางที่สั่นเทิ้มจับชายกระโปรงให้ค่อย ๆ ร่นขึ้นไล้ตามเรียวขาสวยจนกระทั่งขึ้นมากองอยู่ที่เอวกิ่วเผยให้เห็นเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วที่กำลังปกปิดกลีบเนื้ออวบอูมที่ตรงกลางรอยแยกกำลังชื้นแฉะได้ด้วยน้ำใสอยู่ ณ ขณะนี้

ดวงตาที่ปิดแน่นอย่างต้องการจมอยู่กับจินตนาการอันร้อนเร่า ริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอออกเล็กน้อยส่งให้ใบหน้าที่มักจะดูจืดชืดยามปกติพลันเห่อร้อนดูเซ็กซี่ขึ้นถนัดตา ก่อนที่เจ้าของใบหน้าร้อนระอุนั้นจะใช้มือข้างเดียวกันเลื่อนไปหยุดอยู่ที่ตรงกลางกลีบเนื้ออวบอูมตามแรงปรารถนาที่เกิดขึ้น และถึงแม้ว่าครั้งนี้จะเป็นการมอบความสุขให้กับตัวเองครั้งแรกก็ตาม แต่ท่วงท่าของเธอนั้นกลับพลิ้วไหวไหลไปตามความต้องการของหัวใจอย่างไม่มีขัดเขิน

อีกทั้งด้วยการตอบสนองของร่างกายที่เป็นไปตามธรรมชาติ ร่องสาวนั้นก็ยังคงปลดปล่อยสารแห่งความสุขให้หลั่งออกมาเพื่อย้ำความต้องการของร่างกาย เมื่อบวกรวมเข้ากับสิ่งเร้าที่ถูกกระตุ้นจากหลายทาง จึงทำให้บัดนี้ตรงกึ่งกลางกายสาวยิ่งหลั่งความชื้นให้ไหลซึมออกมาอย่างต่อเนื่องไม่หยุด จนตอนนี้แพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋วถึงกับเปียกชุ่มเป็นวงกว้างดูน่าอาย

แต่เพราะในเวลานี้หญิงสาวไม่อาจต้านทานความต้องการของร่างกายได้อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่รอช้าที่จะจัดการส่งมือบางตรงไปรูดเกี่ยวปราการด่านสุดท้ายที่เหลือให้ลากผ่านเรียวขาทิ้งลงพื้นไป พร้อมกับมืออีกข้างที่เลื่อนขึ้นสวนทางไปอย่างรู้หน้าที่ตัวเองดี โดยที่มือนั้นได้ตรงเข้ากอบกุมบีบเคล้นก้อนอกอวบขนาดใหญ่ที่มักจะถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ชุดทำงานที่ดูเฉิ่มเชย

“อ๊ะ...ซี๊ดดดดด~~” ริมฝีปากสีแดงระเรื่อเม้มแน่นก่อนจะเผยอครางออกมาเล็กน้อย หลังจากที่นิ้วเรียวสัมผัสเข้ากับปุ่มกระสันที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำใสแม้จะด้วยท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ

แต่ทว่า...ร่างกายที่ถูกปล่อยให้ดำเนินไปตามสัญชาตญาณดิบนั้นกลับค่อย ๆ พาขาทั้งสองข้างให้อ้ากว้างขึ้น จนเนื้ออวบอูมสามเหลี่ยมที่อยู่ตรงกลางแยกแย้มกลีบบานออกเผยให้เห็นความงามที่ซ่อนอยู่ด้านในที่ตอนนี้กำลังเปล่งประกายเป็นสีชมพูดูสดใสยามที่มีน้ำสีใสเคล้าคลอ

“อื้อออออ ~~”

เสียงร้องครางกระเส่าเปล่งออกมาในขณะที่ดวงตายังปิดปรือจมอยู่ในจินตนาการถึงใบหน้าของใครคนหนึ่งที่กำลังเป็นตัวเอกในฉากละครวาบหวิวที่อยู่ในสมองตอนนี้ และทันทีที่สมองนึกถึงใบหน้าคมมือข้างเดิมที่ยังลูบไล้อยู่ตรงกลางร่องก็ได้กดนิ้วเรียวลงไปยังจุดที่มีติ่งกระสันอย่างช้า ๆ ไปมาด้วยต้องการเร่งเร้าให้ความเสียวซ่านปะทุขึ้นมากกว่านี้

“อ่ะ...ซี๊ดดดดด ~~”

จากนั้นมืออีกข้างก็ค่อย ๆ เคลื่อนย้ายออกจากการกอบกุมเนื้อนุ่มขนาดใหญ่ผ่านเนื้อผ้าด้านนอกเปลี่ยนเป็นมาสอดเข้าไปใต้เสื้อผ้าเนื้อบางที่ถูกดีไซน์ให้ดูเรียบร้อยเพื่อปกปิดไม่ให้เห็นเนื้อหนังมังสาแทน เพราะด้วยการปรนเปรอตัวเองก่อนหน้านี้มันยังคงไม่สาแก่ใจเท่าไรนัก

กระทั่งเมื่อมือบางได้สอดเข้าไปยังใต้เสื้อแล้ว มือเดียวกันนั้นก็ได้จัดการถลกเสื้อชั้นในที่มีทั้งลายและสีเดียวกันกับแพนตี้ด้านล่างให้ขึ้นไปอยู่เหนือก้อนอวบอูม ก่อนที่มือข้างเดิมจะไม่รอช้าที่จะสนองความต้องการของเจ้าของร่าง โดยจัดการตรงเข้าขยำยังเนื้ออวบอั๋นอย่างเมามัน พร้อมกับนิ้วเรียวที่ไม่ลืมถูบี้ขยี้ดึงเม็ดบัวที่กำลังแข็งเป็นไตยกยอดชูชันแสดงถึงความเสียวซ่านของร่างกายไปมา อีกทั้งยามที่ปลายปทุมถันได้ถูกนิ้วมือเขี่ยสัมผัสก็ยิ่งเกิดอาการเสียววูบวาบรัญจวนใจ และด้วยการสัมผัสนั้นก็ยิ่งเร่งเร้าส่งให้อารมณ์ปรารถนาวิ่งพลุ่งพล่านจนร่างแทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ

กระทั่งเมื่ออารมณ์ของไฟปรารถนาได้พุ่งทะยานถึงขีดสุดของร่างกายแล้ว สองมือก็ต่างประสานจัดการระรัวเร่งเร้าทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่เพื่อส่งให้เจ้าของร่างได้วิ่งไปถึงยังเส้นชัยที่ปรารถนาเอาไว้...

“ซี๊ดดดดด...อื้ออออ~~ คุณวาคิม...อ่ะ...สะ...เสียว”

เสียงครวญครางพร้อมคางที่เชิดร่ำร้องพึมพำพูดกับตัวเองในขณะที่ดวงตายังหลับพริ้มจินตนาการถึงใบหน้าของใครบางคนที่แสนหล่อเหลาราวกับเทพบุตร อีกทั้งเมื่อสิ่งที่จินตนาการได้ขมวดเข้ากับกลิ่นกายที่ยังคละคลุ้งอบอวลหอมหวนอยู่ในห้องด้วยแล้ว ทุกอย่างก็ยิ่งเร่งเร้าให้มือของหญิงสาวส่งนิ้วเรียวยาวแทรกเข้าไปยังรูร่องที่กำลังเปียกชื้นอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน...

“…อ๊ะ...!!”

นิ้วเรียวยาวที่ถูกส่งเข้าร่องชื้นเป็นครั้งแรกถึงกับทำให้ร่างสาวสะดุ้งเฮือกเผลอร้องออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยเพราะถึงแม้ว่าปากทางร่องจะมีน้ำใสหล่อเลี้ยงจนชุ่มฉ่ำก็ตาม แต่เพราะด้วยเป็นครั้งแรกที่เธอลองทำแบบนี้นั่นจึงทำให้กว่าที่หญิงสาวจะปรับสภาพภายในร่องให้รับเข้ากับนิ้วของตัวเองได้นั้นเธอก็ต้องจัดการส่งนิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกช้า ๆ เสียก่อน กระทั่งเมื่อรูคับแน่นรับเข้ากับนิ้วมือได้แล้ว หญิงสาวถึงค่อยปรับความเร็วในการขยับนิ้วเพิ่มขึ้นเพื่อเค้นเอาน้ำใสให้ไหลหลากออกมาอย่างต้องการปลดปล่อยความต้องการที่อัดแน่นอยู่ข้างในให้พรั่งพรู

แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ...

“อ๊ะ...คุณวาคิม...สะ...เสียว...มนต์เสียวเหลือเกิน อื้ออออ ~~ อ๊าาาา...”

เสียงครางกระเส่าที่เอื้อนเอ่ยกับตัวเองในขณะที่กำลังจินตนาการว่านิ้วเรียวยาวที่แทรกเข้าออกในร่องเสียวไม่หยุดนั้นคืออวัยวะส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของคนที่ฉันกำลังมโนภาพถึงอยู่ในขณะนี้

ก่อนที่นิ้วยาวที่ได้รับการกระตุ้นจากความรู้สึกนึกคิดจะยิ่งเร่งเร้าสวนเข้าออกถี่ขึ้น เร็วขึ้น เป็นไปตามกลไกธรรมชาติของร่างกาย

แจ๊ะๆๆๆ

กระทั่งเมื่อความเสียวจากการมอบความสุขให้กับตัวเองเป็นครั้งแรกจะส่งให้ร่างบางถึงกับเปล่งเสียงพร่ำร้องออกมาเสมือนว่ามีเขาคนนั้นควบเอวอยู่ด้านบน โดยที่มืออีกข้างได้ทำงานสะบัดข้อมือออกแรงบีบก้อนเนื้อนุ่มขนาดใหญ่ไปพร้อมกัน จงส่งผลให้เพียงไม่กี่อึดใจร่างนวลเนียนก็ได้ยกสะโพกขึ้นรับแรงขยี้จากนิ้วเรียว พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อส่งเป็นสัญญาณว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังจะได้ไปแตะยังจุดความสุขที่อยู่สูงสุดตามที่ธรรมชาติได้รังสรรค์เอาไว้ให้แล้ว

“อ๊ะ อ๊ะ คุณวาคิม...อร๊ายยยย ~~”