ครั้งเดียวไม่พอ 2

ทรายเก็บเสื้อที่ตกลงพื้นขึ้นมาสวมแล้วจึงค่อยนั่งลงที่โต๊ะ แมทธิวนั่งอยู่ที่เก้าอีกด้านข้างกำลังจัดแพนเค้กกับเบคอนหอมกรุ่นใส่จานให้ ทรายมองชายหนุ่มแล้วได้แต่ครุ่นคิดอยู่ในใจ

ทำไมผู้ชายที่แสนเลอเลิศแบบนี้ถึงต้องเป็นอาจารย์เธอด้วย

ทรายตั้งสติแล้วเริ่มพูด “เราจะให้มันเกิดขึ้นอีกไม่ได้”

มือของชายหนุ่มชะงักเล็กน้อย กรามแกร่งขบกันแน่นจนเป็นสัน เห็นดังนั้นเธอจึงตีหน้าขรึม จ้องหน้าเขาโดยไม่หลบสายตา พยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังที่สุด เอ่ยสิ่งที่ตัวเองกังวลออกไป

“ฉันพูดจริงนะคะ เพราะว่าฉันไม่อยากเอาสถานะนักศึกษาของตัวเองมาเสี่ยง”

แมทธิวมองหญิงสาวนิ่งไม่เอ่ยอะไร สักพักก็ถอนหายใจ ขยับเก้าอี้ออก ลุกขึ้นยืนไม่สนใจที่จะกินอาหารอีก เขาไม่รู้สึกอยากอาหารขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ความหิวก่อนหน้าหายไปหมด พูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ถ้าฉันหาทางออกสำหรับเรื่องนี้ได้เธอจะยอมคบกับฉันมั้ย”

ทรายสูดหายใจเข้าลึก ในอกรู้สึกหนักอึ้ง “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”

หลังจากได้รับคำตอบเธอก็ได้ยินเสียงเขาสบถไม่พอใจ ดูเหมือนว่าเขาต้องการคบกับเธออย่างจริงจัง ทำให้เธอดีใจและเสียใจไปพร้อมกัน

“คือว่าฉันไม่กล้าเสี่ยง” เธอพูดเสียงเบาเกือบสั่น

แมทธิวหันกลับมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว “แซนดี้ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันชอบเธอ เธอดึงดูดความสนใจฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ฉันไม่คิดจะหลอกฟันเธอเล่น ๆ ยังจะมีปัญหาอะไรอีก”

น้ำตาที่สะกดกลั้นไว้ไหลออก เขาถามเธอว่ามีปัญหาอะไร เธอไม่ปฏิเสธว่าดีใจที่รู้ว่าเขาจริงจัง ไม่ปฏิเสธว่าตัวเองก็ชอบเขา ที่จริงคือได้แต่แอบชอบอยู่ในใจมานาน เพียงแต่สถานะระหว่างทั้งสองทำให้เธอทำได้เพียงเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ในใจ พอรู้ว่าเขาก็ชอบเธอเหมือนกัน เธอดีใจแทบบ้า แต่ว่าเรื่องนี้เธอจะตัดสินใจส่ง ๆ ไม่ได้ การเรียนจบมหาวิทยาลัยเป็นสิ่งเดียวที่เธอมี ดังนั้นเรื่องนี้เธอไม่สามารถทำตามหัวใจตัวเองได้

แมทธิวเห็นความหม่นเศร้าในดวงตาของหญิงสาว มันทำให้เขาปวดใจตาม เขายื่นมือออกไปเช็ดน้ำตาที่ไหลข้างแก้มให้อย่างอ่อนโอน

“แมทธิวคะคุณรู้มั้ย ฉันจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณอีกถ้าฉันไม่ได้ชอบคุณ แต่ว่าฉันใกล้จะเรียนจบแล้ว และมันสำคัญกับฉันมาก”

“แซนดี้...” ชายหนุ่มตั้งท่าจะพูด

“คุณช่วยเอาเสื้อผ้าฉันมาให้หน่อยได้มั้ยคะ ฉันต้องไปแล้ว” เธอรีบเอ่ยแทรกแล้วลุกขึ้น

“แซนดี้เดี๋ยวก่อนสิ”

“นะคะแมทธิว” เธอขอร้อง ริมฝีปากสั่นอย่างกับจะร้องไห้เต็มที

แมทธิวถอนหายใจ ในที่สุดก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าเธอมาให้ เธอจึงแต่งตัวด้วยชุดกระโปรงสั้นที่ใส่เมื่อคืน เขายื่นกระเป๋ากับมือถือเธอส่งให้

“ฉันจะเรียกอูเบอร์ให้” เขาบอก เงียบไปสักพักแล้วจึงพูดต่อ “ฉันอยากคบกับเธอจริง ๆ หวังว่าเธอจะไปคิดเรื่องนี้ดู”

เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่แสดงความสนใจเธออย่างจริงจังโดยไม่ได้หวังเพียงแค่ร่างกายแต่กลับเป็นว่าเขากลายเป็นบุคคลต้องห้ามเพราะสถานะของทั้งสองคนที่จะทำให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด

เธอไม่ได้มีฐานะร่ำรวย ไม่มีครอบครัวที่สามารถสนับสนุนด้านการเงินได้ ที่มาถึงจุดนี้ได้เพราะขยันตั้งใจเรียนจนสอบชิงทุนมาเรียนต่างประเทศได้สำเร็จ แม้กระนั้นค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ใช่ว่าจะพอ เธอต้องหางานทำไปด้วยสำหรับรายจ่ายในชีวิตประจำวัน

แมทธิว คาร์เตอร์เป็นผู้ชายที่เธอไม่อาจเอื้อม เธอจะทำตามหัวใจตัวเองไม่ได้ สิ่งที่เธอต้องทำคือใช้สมองมากกว่าหัวใจ