LOGINShare
ตอนที่22/3
Last Updated:
2025-06-02 13:02:55ฉันนั่งเท้าคางบนโต๊ะใช้ตะเกียบเขี่ยอาหารแบบคนเบื่อหน่าย มองนางรำแต่ละชุดการแสดงก็เหมือนจะเป็นอะไรเดิมๆ ไม่มีสิ่งที่น่าตื่นเต้นสักนิด
“งานเลี้ยงอะไรน่าเบื่ออย่างกับงานศพแถวบ้านข้า” เสียงเรียบนิ่งทรงพลังของสตรีนางหนึ่งดังขึ้นพร้อมลมกระโชกหนึ่งสายแรงจนเปิดประตูหน้างานบานใหญ่ดังปัง! จนทุกคนในงานมองไปทางประตูเป็นตาเดียวกัน
“แรงส์” เสียงสตรีของคนที่สองสวมหน้ากากสีดำขาวลายเส้นสีทอง อาภรณ์สีขาวปักลวดลายด้วยด้ายสีทองส่วนกระโปรงคุมโทนสีเหลืองทำให้นางดูสว่างสดใสเมื่อยืนรวมกับสองคนที่เหลือ
หวงเซ่อ..
“หมายถึงลมหรือวาจา” สตรีคนตรงกลางในชุดสีเขียวอ่อนลายดอกบัวทั้งชุดคุมโทนขาวตัดกับเขียวแก่ทำให้ผิวพรรณนางดูกระจ่างใสขึ้น ใบหน้าสวมหน้ากากสีดำลายดอกบัวบานสามดอกเมื่อลวดลายกระทบถูกแสงลวดลายดอกบัวบนหน้ากากนั้นก็จะเรืองแสงตาม
ลวี่เซ่อ..
“ทำไมข้าต้องเป็นชายผู้เดียวในหมู่สตรีเช่นพวกเจ้าด้วยนะ” บุรุษสวมอาภรณ์สีแสดแบบเดียวกับผีที่ฉันไปเจอกลางสวนดอกไม้ใกล้ๆ งาน ในมือหนาถือใบพัดโบกไปมา
เฉิงเซ่อ..
ทั้งสามคนเดินเข้ามากลางงานด้วยท่าทางสบายไม่เกรงกลัวใครพลางพู
Latest chapter
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/3
ส่วนท่านพ่อก็จัดหารถม้าทั้งหมด 4 คัน ฉันท่านแม่และเยว่หมิงเราจะนั่งคันเดียวกัน เพราะท่านพ่อขี่ม้านำขบวน รถม้าคัน 3 คนที่เหลือจึงใช้ขนของแทน พอคนของหอวิหคราตรีมาถึงหน้าจวนเพื่อทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้ระหว่างเดินทางตามคำสั่งนายหญิงของตนฉันกับท่านพ่อเลยไม่ต้องเสียเวลาไปหาคนมาคุ้มกันจากที่ไหนข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นจริงๆ ทุกอย่างก็ใส่บนรถม้า 3 คันเรียบร้อยดีแล้ว ฉันกับครอบครัวก็ออกเดินทางตั้งแต่เช้ามืดทันทีไม่รีรออะไรแล้วล่ะมุ่งหน้าเดินทางไปยังเมืองซวงโจวเพราะต้องไปส่งเยว่หมิงที่นั่นก่อน หรืออาจจะตั้งหลักปักฐานอยู่เมืองซวงโจวเลยก็เป็นได้ ขณะที่นั่งรถม้าฉันก็ไม่ลืมคิดถึงคำเตือนของหลันเซ่อถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนในอดีต นั่นคือการถูกตามล่าแม้ครั้งนี้จะไปคนละทางกับอดีตเพราะในอดีตเราหนีไปทิศทางตะวันตก แต่เมืองซวงโจวที่เรากำลังมุ่งไปอยู่ทิศเหนือ สิ่งที่ต้องทำคือเร่งการเดินทางให้ไกลออกไปจากเมืองหลวงมากที่สุด“ยิ่งห่างไกลจากเมืองหลวงเท่าไหร่ โอกาสรอดยิ่งเพิ่มขึ้น” ฉันพึมพำเสียงเบาขณะมองหน้าออกไปทางหน้าต่าง3วันต่อมา ณ ห้องทรงอักษร
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/2
“ตั้งสติหน่อย เรื่องนี้สำคัญมากหากสวรรค์รู้ว่าเจ้าคือดวงจิตจากอีกชาติหนึ่งย้อนกลับมาอดีต ทุกอย่างที่เราทำไปจนถึงวันนี้จะกลับสู่เส้นทางเดิม สิทธิ์ที่ข้าใช้ก็ถือเป็นโมฆะด้วย ข้าจะช่วยอะไรเจ้าไม่ได้อีก” แม้น้ำเสียงของหลันเซ่อจะนิ่งเรียบดั่งเช่นทุกครั้งแต่ครั้งนี้ฉันจับได้ถึงความรู้สึกกังวลมากกว่าครั้งไหน“ทั้งหมดมันเป็นการหลอกลวงตบตาสวรรค์เชียวนะเจ้าคะ เราจะเก็บเรื่องนี้ได้นานแค่ไหนกัน”“ข้ากำลังเร่งแผนการณ์ต่อไปอยู่ เจ้าแค่เดินตามทางที่ข้าวางไว้ก็พอ เจ้าน่าจะรู้จักพวกที่พยายามเปลี่ยนแปลงชะตากรรมตัวเองจนย่อยยับในภายหลังกว่าจะหาทางออกแต่ละเรื่องได้ไม่ใช่ง่ายๆ ด้วยเหตุผลนี้ข้าจึงพยายามให้เจ้าทำทุกอย่างและเผชิญเรื่องที่ควรเจอในอดีตให้ได้มากที่สุด อย่างเช่นเหตุการณ์ที่เจ้าถูกจับตัวไป เรื่องร้ายๆ ในคืนนั้นจำได้ไหมว่ามีสิ่งใดเหมือนในอดีตชาติบ้าง” แน่นอนว่าการให้หลี่เหมย ซินย้อนนึกถึงเรื่องร้ายๆ ไม่ใช่สิ่งที่ควร หากเป็นคนทั่วไปเจอแบบนี้อาจเกิดอาการจิตตกหลอนไปทั้งชีวิตแต่ไม่ใช่กับหลี่เหมยซินเพราะหลันเซ่อเองไม่ได้ผนึกเป็นแค่ความทรงจำของหลี่เหมยซิน“วันนั้นก็มี.. การสู
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่26/1
ณ จวนตระกูลหลี่หลังจากกลับมาถึงบ้านฉันนอนไม่หลับเลยลุกมาเปิดหน้าต่างยืนรับลมเย็นๆ กับแสงจันทร์ยามค่ำคืน เงาต้นไม้สีดำเงียบจนได้ยินเสียงลมพัดใบไม้กระทบกันยามสายลมพัดผ่านตอนนี้มีเพียงบรรยากาศธรรมชาติอยู่ตรงหน้าที่ช่วยให้ผ่อนคลาย นานแล้วที่ไม่ได้เห็นแสงไฟนอกหน้าต่างบนตึกคอนโดกับเสียงรถยนต์บีบแตรบนถนน คิดถึงบรรยากาศแบบนั้นจัง“สวรรค์เอ๋ย ช่วงนี้เธอนอนไม่หลับหรือป่าว ขอให้ความอบอุ่นของโลกเปลี่ยนเป็นสายลมกอดเธอแทนฉันได้ไหม หลังจากวันนี้ไปท่านต้องดูแลเธอให้ดีนะฉันไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอท่านห้ามรังแกเธอนะอย่าปล่อยให้ใครเข้ามาในใจของเธอ แล้วสุดท้ายก็ทิ้งเธอไปอีกเพราะฉันไม่อยากเห็นเธอร้องไห้อีกแล้วฉันหวังว่าความพยายามของฉัน เธอจะรับรู้ถึงมันได้แต่ถ้าท่านส่งใครที่เพียบพร้อมให้เธอ ฉันก็จะยินดีกับเธอท่านไม่ต้องกังวลเรื่องของฉัน ทำให้เธอมีความสุขก็พอ”ฉันยืนพิงขอบหน้าต่างเท้าคางมองดวงดาวกระพริบแสงเคียงพระจันทร์บนท้องฟ้ายามวิกาล แล้วนึกอยากจะร้องเพลงที่ใช้ร้องเมื่อตอนอยู่งานเลี้ยงอีกสักรอบ แบบที่ทำเป็นประจำเวลาอยู่คนเดียว
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่25/2
หลี่เหมยซินจึงต้องชี้แจงเป็นคำพูดในสิ่งที่เตรียมไว้แล้ว เพราะแต่แรกแล้วคิดว่าจะเกิดการแย้งไม่ให้ท่านพ่อออกจากราชสำนักเป็นแน่จึงมีคำพูดที่ฮ่องเต้น่าจะยอม “บิดาหม่อมฉันรับใช้ฝ่าบาทมากว่าสี่สิบปีแล้ว ซื่อสัตย์และภักดีต่อพระองค์ รักชาวประชาแคว้นเว่ยไม่ต่างจากคนในครอบครัวเป็นขุนนางคนหนึ่งที่ทุ่มเททำหน้าที่แม่ทัพใหญ่ปกป้องรักษาแคว้น ฝ่าบาทบิดาหม่อมฉันใช่ว่าจะทิ้งบ้านเมืองเพื่อครอบครัว หากภายภาคหน้าพระองค์จำเป็นต้องการคนมีฝีมืออย่างท่านพ่อมาช่วยเหลือยามบ้านเมืองอยู่ในอันตราย หม่อมฉันในฐานะลูกสาวเชื่อว่าท่านพ่อไม่มีทางทิ้งชาวประชาแน่นอนเพคะ เพียงแต่ตอนนี้หม่อมฉันต้องการให้บิดาพักผ่อนและใช้เวลาร่วมกับครอบครัวให้มากขึ้น โปรดเมตตาด้วยให้เราออกจากไปใช้ชีวิตนอกเมืองเถิดเพคะ”ฮ่องเต้ฟังคำพูดของสตรีรุ่นลูกที่นางพูดนั้นเป็นความจริง หลี่ลู่เสียนก็เป็นเหมือนสหายคนหนึ่งของเขา เขาจะเป็นฮ่องเต้ที่ใจร้ายไปหรือไม่ที่แยกสหายออกจากครอบครัวด้วยเรื่องนี้ “หลี่ลู่เสียนแม่ทัพแห่งแคว้นเป็นคนสำคัญของประชาชน บุตรสาวเจ้าก็เป็นถึงคนของหอวิหคราตรี เราก็ไม่กล้าขัดความต้องการของพวกเจ้ามาก หากจะไปก็ส่งคืนตราพยัคฆ
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่25/1
“คดีนี้ข้าจัดการเอง ผู้ใดสอดมือเข้าช่วยตระกูลหม่า ข้าจะถอนลากถอนโคนให้สิ้นเอาให้ดวงจิตดับไม่ต้องผุดไม่ต้องเกิดกันเลยทีเดียว พอใจหรือไม่” หลันเซ่อพูดแทรกอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัวบุรุษผู้มีอำนาจสูงสุดในแคว้น แต่ไม่ใช่สูงสุดในยุทธภพนี้“นำตัวนางขังไว้ในจวนอย่างไม่มีกำหนด รักษาเท่าที่จำเป็นพอ ห้ามให้นางตายหรือสุขสบายเกินไป ส่วนเสนาบดีหม่า..” หลันเซ่อปรายตามองชายวัยกลางคนสีหน้าของเขาซ่อนความวิตกกังวลกับนางไม่ได้ ตาเฒ่าผู้นี้มีส่วนเกี่ยวข้องแน่นอนก็เขาเป็นปู่ของหม่าฉวี่หลิน แผนชั่วทั้งหมดก็มาจากตัวเขาทั้งนั้น สนับสนุนให้หลานเดินตามรอยเท้ามันก็จะสาวไปถึงตัว “ยังสติดีกว่าหลานในไส้อีก คงเพราะ..”“ท่านหนิงเทียนส่านเซียน หลานข้ายังเด็กไม่รู้ความท่านขังนางไว้ในจวนถือเป็นความเมตตาอย่างสูง..”“หึ ดีดพิณบรรเลงเพลงของชาวฉางอันได้ขนาดนี้เรียกว่าไม่รู้ความรึ ดูถูกหลานตัวเองไปหรือไม่ อย่าอวยว่าข้าเป็นคนมีเมตตากับคนชั่วไม่รู้สำนึกแบบพวกเจ้า ไม่ต้องร้อนตัวอย่างตอนแรกน่ะถูกแล้ว วันนี้ไม่ใช่วันตัดสินโทษแค่สั่งกักตัวระหว่างดำเนินคดีเท่านั้น” หลันเซ่อพูดจบก็เลิกสนใจตาเฒ่าเสนาบดีหม
ลิขิตฟ้าสั่งนางร้าย ตอนที่24/3
หม่าฉวี่หลินหายใจแรง ก่อนแค่นยิ้มพลางหัวเราะเยาะเสียงดังเหมือนคนผีเข้า นางคิดว่าสตรีเจ้าของหอวิหคราตรีขู่ง่ายจึงไร้ความสำนึกหรือหวาดกลัวใด“ใช่แล้ว ท่านน่ะมีจุดอ่อนเดียวคือจักรพรรดิ มาตอนนี้จักรพรรดิสิ้น..”เพี๊ยะ!“ข้าก็ทนเจ้ามามากแล้วเหมือนกัน พวกเขาไม่ทำ ข้าทำเองเพราะชื่อเสียงข้าไม่จำเป็นต้องเสแสร้งทำตัวเป็นกุลสตรีเช่นเจ้า!”กระชากผมหม่าฉวี่หลินให้เงยหน้าขึ้นก่อนจะยัดยาปลุกกำหนัดชนิดรุนแรงไม่แพ้ยาตัวเดียวกับที่นางเคยใช้เล่นงานฉัน เข้าปากแล้วกรอกสุราแทนน้ำเปล่าให้นางกลืนยาลงท้องจับหัวนางเหวี่ยงไปถูกกับโต๊ะทำให้ข้าวของเครื่องใช้และถ้วยจานอาหารแตกกระจายทั่วบริเวณ หยิบเศษแก้วขึ้นมากรีดบนหน้าผากเหนือคิ้วเป็นเส้นตรงยาวขนาดของรอยกรีดอาจทำให้ใบหน้าหม่าฉวี่หลินมีรอยแผลแน่นอนหม่าฉวี่หลินกรีดร้องอย่างทรมานอยู่บนโต๊ะแต่ไม่มีใครก้าวเข้ามาช่วยนาง แม้แต่เอ่ยปากช่วยยังต้องคิดให้ดีเพราะขนาดฮ่องเต้กับฮองเฮายังนั่งมองเหตุการณ์อยู่เงียบๆ ไม่ปริปากพูดไกล่เกลี่ยสักคำ แต่นางก็ร้องไม่หยุดเลยต้องยัดผักผลไม้อาหารที่หยิบจับได้ยัดใส่ปากนางจับฉีกเสื้ออาภรณ์
You may also like
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่281.6K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.6K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.6K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ30.7K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.4K viewsเกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ
Madam Hangover2.5K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก5.3K viewsกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงคืน
Lovedee922 views
