ตอนที่ 6.1 อย่างน้อยก็ให้เจอศพ

ในเวลาเดียวกันนี้ ที่บ้านตระกูลหยวน

ท่านหยวนกับฮูหยินหยวนนั่งเครียด ฮูหยินนั้นเอาแต่ร้องไห้ เพราะคิดถึงลูกสาว ส่วนท่านหยวนไม่พูดอะไรออกไป เพราะน้ำท่วมปาก ในวังมีหลายฝ่าย

ซึ่งการที่เขาให้ลูกสาวแต่งงานกับอ๋องเหวยฉีหยาง เพื่อจะได้รวมสองฝ่ายเข้าด้วยกัน อำนาจการต่อรองก็มีมาก ท่านหยวนจึงคิดว่า เรื่องนี้ต้องมีฝ่ายอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ ทั้งฝ่ายของท่านอ๋อง เป็นคนลงมือ

ทั้งสองคุยกันถึงลูกสาวอย่างเป็นห่วง ขุนนางหยวนฟงเทียนกุมขมับ ท่านแม่ฮูหยินหยวนเหมยซิน ฮูหยินมองสามีอย่างตัดพ้อ...

“เพราะพวกเราเองที่ส่งลูกไปอยู่ในจุดที่มันอันตราย ฮือ... ตอนนี้เหมยหลันจะเป็นอย่างไรบ้าง” ฮูหยินเอาแต่ร้องไห้เสียงสั่น

“ฮือ... ข้าทำใจไม่ได้เลย ที่ต้องเห็นลูกสาวของเราอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ และตอนนี้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไร จวนของอ๋องแท้ ๆ แต่ก็ไม่มีความปลอดภัยเอาเสียเลย คิดสิ... นางกำนัลยังถูกปาดคอ แล้วเหมยหลันของเรา ฮือ... เหมยหลันเอ๊ย! แม่ผิดเอง แม่ไม่น่าบังคับลูก ให้ไปแต่งงานกับอ๋องเหวยฉีหยาง ข้าเป็นแม่แบบไหนกัน ไม่คิดสักนิด... ฮือ... ข้าไม่คิดสักนิด ข้าเพียงแค่ต้องการให้ลูกมีความสุข อย่างน้อย ๆ ก็สุขสบาย แต่นี่...” ในใจของฮูหยินนั้นคิดว่า ลูกสาวคงจะถูกฆ่าตายไปแล้ว

“ถ้าเจ้าจะโทษ ก็โทษที่ข้านี่เถอะ” ท่านหยวนถอนหายใจหนักเพราะเขารู้ว่า การแต่งงานก็คือความเสี่ยงจะต้องเจอเรื่องแบบนี้นั่นแหละ แต่เพราะขัดพวกขุนนางในกลุ่มไม่ได้ ผิดที่ท่านหยวนมีลูกสาว นอกนั้นในกลุ่มมีแต่ลูกชาย

ฮูหยินเขย่าหัวเข่าของสามี

“ท่านพี่ ท่านคิดว่าตอนนี้เหมยหลันของเราจะยังอยู่ไหม? ข้าเป็นห่วงลูกเหลือเกิน หลายวันที่เราส่งคนตามหา ถ้าลูกตาย ต้องเจอศพใช่ไหม หรือว่า?” ในหัวตีกันวุ่นวาย

“เจ้าหยุดคิดได้แล้วเหมยซิน เพราะข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ข้าก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ แต่ข้าเชื่อสิ่งหนึ่ง เหมยหลันเป็นคนฉลาด ต้องเอาตัวรอดได้”

“ฮึ... ท่านพี่ ขนาดนางกำนัลคนนั้นยังถูกปลิดชีพ มันจะไว้ชีวิตของเหมยหลันหรือ” น้ำตาของผู้เป็นแม่ไหลพราก ๆ ท่านหยวนถึงกับนั่งเงียบ ผ่านไปสักครู่

“เอาเถอะ ๆ ตอนนี้เจ้าจะมาตีโพยตีพายแล้ว มันจะได้อะไรขึ้นมา คนของข้าก็ส่งไปทุกหัวระแหง คนของจวนอ๋องอีก ท่านอ๋องก็ไม่ได้นิ่งนอนใจเหมือนกัน แล้วเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ข้ารู้... เจ้ารู้สึกเช่นไร แล้วหัวอกของข้าที่เป็นพ่อเล่า ข้าก็ไม่ต่างจากเจ้า แต่ข้าก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว เราอยู่ในสถานการณ์ที่น้ำท่วมปาก มีหลายฝ่ายที่เกี่ยวข้อง” ท่านหยวนดึงฮูหยินเข้ามากอด

“ท่านพี่ไม่คิดบ้างหรือว่า จะเป็นการกระทำของอ๋องเหวยฉีหยาง”

เพราะทั้งสองคนก็รู้ว่า อ๋องเหวยฉีหยางก็ไม่ได้อยากแต่งงานทางการเมืองนี้ “ใจข้าหรือ? ข้าเชื่อว่าไม่ใช่ฝีมือของอ๋องเหวยฉีหยาง ข้าเริ่มสงสัยว่ามีฝ่ายอื่นที่เข้ามาเกี่ยวข้อง”

“แล้วเราจะทำอย่างไร? ข้าไม่อยากนั่งรออย่างนี้อีก อย่างน้อยถ้าเจอศพของลูกก็ยังดี”

“เอ๊ะ! เจ้านี่ ปากแบบนี้ เท่ากับแช่งลูกนะ เราต้องมีความหวังสิ อีกอย่างเราต้องหาความจริงให้ได้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง ข้าสัญญา ข้าจะจับไอ้คนที่มันทำแบบนี้มาตัดหัว เหมยหลัน...” เสียงเอ่ยชื่อลูกสาวกลืนหายลงไปในลำคอ ฮูหยินพยักหน้า และเช็ดน้ำตา โดยมีมือของท่านหยวนช่วยหยิบผ้าเช็ดหน้าของนางขึ้นมาซับน้ำตาให้อีกด้วย

“เราจะผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ คนผิด และคนวางแผนจะไม่ลอยนวลเด็ดขาด แม้จะมีความหวังเพียงน้อยนิดอยู่ในตอนนี้ก็ตาม

ท่านหยวนและฮูหยินทั้งเป็นห่วงและกังวล ในใจของผู้เป็นพ่อกับแม่ ถ้าจะรู้ว่านางตาย ก็แค่ให้เห็นศพ เพราะไม่เช่นนั้นคงจะนอนตายตาไม่หลับอย่างแน่นอน