ทุกครั้งที่จันทิมาไม่สบายใจ ทอรุ้งและเพื่อน ๆ จะต้องตั้งตัวเป็นองครักษ์พิทักษ์พี่สาว เพราะพวกเธอรักจันทิมา มาก ทุกคนให้ความเห็นตรงกันว่าพี่จันทร์เป็นนางฟ้าที่หาไม่ได้แล้วในโลกนี้ เพราะฉะนั้นพวกเธอทุกคนต้องปกป้องนางฟ้าคนนี้
“ว้าย ลมอะไรหอบเอาธิดาซาตานมาพร้อมนางฟ้าได้คะ พี่จันทร์”
ปอยหรือปวิตา รัตน์สุวรรณลูกสาวคนสวยของดีไซน์เนอร์ชื่อดังเก็จแก้ว รัตน์สุวรรณ สาวอวบเพื่อนสนิทของทอรุ้งร้องทักด้วยท่วงท่าน่าหมั่นไส้ ส่วนรริสา กิติปกรณ์เพื่อนสาวอีกคนได้แต่ส่งยิ้มพร้อมยกมือทำความเคารพจันทิมาด้วยกิริยาอ่อนช้อย
“พี่จันทร์นั่งก่อนนะคะ เห็นคุณแม่บอกว่าอยากเจอพี่จันทร์อยู่พอดีเลย” ปวิตารีบดึงตัวพี่สาวของทอรุ้งมานั่งลงบนโซฟารับแขก
“เหรอจ๊ะ คุณน้ามีธุระกับพี่เหรอ ปอยรู้ไหมว่าเรื่องอะไร”
“เห็นคุณแม่บอกว่าอยากให้พี่จันทร์ช่วยเป็นนางแบบงานแฟชั่นการกุศลเดือนหน้าให้กับที่ร้านหน่อยค่ะ ท่านบอกกับปอยว่าแบบเสื้อทีท่านดีไซน์ชุดนี้เหมาะกับคนที่มีบุคลิกแบบพี่จันทร์นี่แหละ หนำซ้ำพี่จันทร์ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับผลงานชิ้นนี้ของท่านด้วยนะคะ”
ปวิตาพูดถึงงานของจันทิมา ที่เธอทำงานการกุศลทั้งหลายตั้งแต่ก่อนเรียนจบปริญญาโทจากสหรัฐอเมริกา ทั้งองค์กรของรัฐบาลสหรัฐ ช่วยเหลือผู้ประสบภัย อีกทั้งเป็นครูใจดีของเด็ก ๆ ตามสถานอพยพจนเป็นที่รู้จักกันดีทั้งที่สหรัฐและที่ประเทศไทย
จันทิมาเคยเจ็บแทบเอาชีวิตไม่รอดหลังจากไปช่วยเด็กชาวจีนที่วิ่งหนีตำรวจตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐแล้วพลัดตกลงในแม่น้ำ เธอจึงรีบช่วยเหลือเด็กทันที ทั้ง ๆ ที่เพิ่งหายจากไข้หวัด ทำให้เธอได้รับรางวัลจากรัฐบาลสหรัฐและลงข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ดังหลายฉบับอยู่ทั้งสัปดาห์ แต่เธอกลับล้มป่วยด้วยไข้หวัดเกือบเอาชีวิตไม่รอด
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ๆ และอาจารย์ ทุกคนที่รู้จักจันทิมาต่างก็รักเธอเหมือนกันหมด หนุ่ม ๆ ทั้งไทย และเทศ ต่างแย่งกันรุมจีบหญิงสาวทว่าเธอก็วางตัวดีได้อย่างน่าชื่นชม แต่กลับไม่มีหนุ่มคนไหนสามารถพิชิตใจหญิงสาวได้ ไม่มีใครรู้สาเหตุว่าทำไม สาวสวยอย่างจันทิมา ถึงไม่ยอมรับไมตรีจากหนุ่มใดเลย นอกจากคนใกล้ชิดเท่านั้นที่รู้ว่า หัวใจของหนูจันทร์อยู่กับพี่อาทิตย์มาตั้งแต่เล็กจนโต จะหาใครที่มีรักมั่นคงอย่างจันทร์ทิมาไม่ได้อีกแล้ว
“อ้าว หนูจันทร์ มากับยัยตัวยุ่งด้วยเหรอวันนี้ แหมดีจริง น้าอยากคุยด้วยอยู่พอดีเลย” เสียงทักของคุณเก็จแก้วทำให้สี่สาวหยุดสนทนากันชั่วคราว
“สวัสดีค่ะ คุณน้า” สองพี่น้องวโรธรณ์ยกมือทำความเคารพคุณเก็จแก้วพร้อมกัน
“สวัสดีจ้ะ เดี๋ยวหนูจันทร์ไปคุยกับน้าในห้องก่อนค่อยมาคุยกับแม่พวกสาวแสบนี่แล้วกันนะ” คุณเก็จแก้วเดินมาจูงมือจันทิมาให้เดินตามท่านไปยังห้องด้านใน
บนโต๊ะทำงานที่วางกระดาษสเก็ตภาพกระจายเกลื่อนอยู่บนโต๊ะ คุณเก็จแก้วหยิบแบบงานของท่านขึ้นมาอธิบายถึงสิ่งที่ต้องการให้จันทิมาช่วยอย่างคร่าว ๆ ท่านคาดหวังว่างานในครั้งนี้จะเป็นการโชว์ผลงานชิ้นโบแดงของตน ท่านจึงเลือกที่จะให้จันทิมาผู้หญิงที่สื่อต่าง ๆ จับตามองเพราะความสวยครบทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ และทรัพย์สมบัติเป็นผู้แสดงแบบชิ้นนี้โดยเฉพาะ
“อย่างนั้น หนูขอตัวนะคะ”
เมื่อเข้าใจที่คุณเก็จแก้วอธิบายแล้ว จันทิมาก็ขออนุญาตออกไปด้านนอก เธอรอจนคุณเก็จแก้วพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตแล้วจึงยกมือทำความเคารพก่อนจะออกมาหาน้องสาวและบรรดาก๊วนป่วนของทอรุ้ง
“ว่าไงคะพี่จันทร์ คุณน้าให้พี่จันทร์ใส่ชุดไหนเหรอคะ”ทอรุ้งตื่นเต้นกับพี่สาว
“ชุดฟินาเล่ย่ะ เดี๋ยวฉันพาพี่จันทร์ไปลองชุดก่อนดีกว่า” ปวิตากล่าวพร้อมจูงมือพี่สาวเพื่อนดึงให้เดินตาม
“พวกฉันไปด้วยสิ” ทอรุ้งกับรริสาเดินตามปวิตาไป
“นี่ไงคะพี่จันทร์ ชุดนางฟ้าบนดิน ที่คุณแม่ออกแบบ ชุดจริงสวยไหมคะ” ปวิตาหยิบชุดสีขาวที่เด่นที่สุดในร้านขณะนี้ยื่นให้กับจันทิมา
จันทิมามองชุดลูกไม้หรูสีขาวที่ตัวเสื้อเป็นแบบเกาะอกเน้นรูปร่างผู้สวมใส่ตั้งแต่อกจนถึงเอว ส่วนชายกระโปรงยาวลากจนสุดพื้นทิ้งชายแบบหางปลายาวประมาณ 2 เมตร เป็นชุดแต่งงานหรูหราที่สุดที่เธอเคยเห็นคุณเก็จแก้วออกแบบเลยทีเดียว
ซึ่งชุดนี้คุณเก็จแก้วคาดหวังว่าจะได้รับความนิยม และเป็นที่สนใจของบรรดาไฮโซทั้งหลายที่เตรียมจัดงานวิวาห์ในปลายปีนี้และเลยไปถึงต้นปีหน้าทีเดียว ตัวชุด ใช้ลูกไม้ที่สวยและหรูที่สุด อีกทั้งแบบชุดที่เน้นให้ดูราวเจ้าหญิงในเทพนิยาย และยังได้นางแบบที่คนทั่วไปเรียกว่านางฟ้าเดินดินเป็นแบบให้อีกต่างหาก ปวิตาคาดว่าชุดนี้ต้องดังระเบิดอย่างแน่นอน
“โอ้โห สวยจังยัยปอย ถ้าพี่จันทร์ใส่นะต้องสวยมาก ๆ แน่ ๆ เลยค่ะ” ทอรุ้งกับรริสายิ้มตื่นเต้น
“ถ้าอย่างนั้นพี่จันทร์ลองเลยนะคะ” ปวิตาเอาชุดแขวนในห้องลองให้ก่อนจะจัดแจงดันตัวอีกฝ่ายเข้าไปข้างใน
“แหม ตื่นเต้นยิ่งกว่าพี่อีกนะสาว ๆ”
จันทิมายิ้มบาง ๆ มุมริมฝีปากกับท่าทางตื่นเต้นของบรรดาสามสาวทำให้อดที่จะแซวน้อง ๆ ด้วยความเอ็นดูก่อนจะปิดประตูเพื่อลองชุดสวย
“พอดีไหมคะพี่จันทร์” ปวิตาตะโกนถาม
“ก็ พอดีจ้ะ” จันทิมาตอบพร้อมกับเปิดประตูออกมา“สวยจังค่ะ พี่จันทร์” รริสากล่าวอย่างชื่นชมความสวยของจันทิมา“จริงค่ะ ปอยว่าแล้วว่าชุดนี้ต้องสวยมาก ๆ เวลาอยู่บนตัวพี่จันทร์” ปวิตาชมอย่างจริงใจ“พี่จันทร์ขา ลองอีกชุดสิคะ คุณแม่ตัดให้พี่จันทร์ค่ะ”ปวิตารีบหันไปหยิบชุดราตรียาวสีทองซึ่งเป็นผ้าหรูเรียบรื่นแนบลำตัว ตัวเสื้อด้านบนเป็นสาย สปาเก็ตตี้เส้นเล็กที่ทำด้วยเพชรเทียม ด้านหลังเปลือยถึงเอวทิ้งตัวยาวถึงข้อเท้า ซึ่งชุดนี้ถ้าหุ่นไม่สวยจริงคงไม่กล้าใส่แน่นอนหลังจากลองชุดเรียบร้อย จันทิมาก็ชวนน้อง ๆ ไปทานข้าวข้างนอกด้วยกัน เธอตั้งใจว่าจะโทรชวนเพื่อนรักออกไปรับประทานอาหารด้วยกันเสียทีเดียว เพราะตั้งแต่อรปรียา จิราวรรณเพื่อนสนิทของเธอแต่งงานไปกับภูผา ภาณุลักษณ์ พวกเธอทั้งคู่แทบไม่ได้พบกันอีกเลยทั้งที่แต่ก่อนเห็นจันทิมาที่ไหนเป็นต้องเห็นอรปรียาที่นั่น“จริงสิ ไม่ค่อยได้เจอเค้กเลยตั้งแต่เค้กแต่งงานไป เดี๋ยวพี่โทรหาเค้กก่อนนะ” แล้วจันทิมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายถึงอรปรียา“เค้กเหรอจ้ะ นี่จันทร์นะ สบายดีหรือเปล่า”“ดีใจจังเลยจันทร์ กำลังคิดถึงเธออยู่เชียว”“ขนาดคิดถึงนะ ตั้งแต่แต่งงานไม่ค่อยติดต่อ
ทุกครั้งที่จันทิมาไม่สบายใจ ทอรุ้งและเพื่อน ๆ จะต้องตั้งตัวเป็นองครักษ์พิทักษ์พี่สาว เพราะพวกเธอรักจันทิมา มาก ทุกคนให้ความเห็นตรงกันว่าพี่จันทร์เป็นนางฟ้าที่หาไม่ได้แล้วในโลกนี้ เพราะฉะนั้นพวกเธอทุกคนต้องปกป้องนางฟ้าคนนี้“ว้าย ลมอะไรหอบเอาธิดาซาตานมาพร้อมนางฟ้าได้คะ พี่จันทร์”ปอยหรือปวิตา รัตน์สุวรรณลูกสาวคนสวยของดีไซน์เนอร์ชื่อดังเก็จแก้ว รัตน์สุวรรณ สาวอวบเพื่อนสนิทของทอรุ้งร้องทักด้วยท่วงท่าน่าหมั่นไส้ ส่วนรริสา กิติปกรณ์เพื่อนสาวอีกคนได้แต่ส่งยิ้มพร้อมยกมือทำความเคารพจันทิมาด้วยกิริยาอ่อนช้อย“พี่จันทร์นั่งก่อนนะคะ เห็นคุณแม่บอกว่าอยากเจอพี่จันทร์อยู่พอดีเลย” ปวิตารีบดึงตัวพี่สาวของทอรุ้งมานั่งลงบนโซฟารับแขก“เหรอจ๊ะ คุณน้ามีธุระกับพี่เหรอ ปอยรู้ไหมว่าเรื่องอะไร”“เห็นคุณแม่บอกว่าอยากให้พี่จันทร์ช่วยเป็นนางแบบงานแฟชั่นการกุศลเดือนหน้าให้กับที่ร้านหน่อยค่ะ ท่านบอกกับปอยว่าแบบเสื้อทีท่านดีไซน์ชุดนี้เหมาะกับคนที่มีบุคลิกแบบพี่จันทร์นี่แหละ หนำซ้ำพี่จันทร์ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับผลงานชิ้นนี้ของท่านด้วยนะคะ”ปวิตาพูดถึงงานของจันทิมา ที่เธอทำงานการกุศลทั้งหลายตั้งแต่ก่อนเรียนจบปริญญ
“หนูจันทร์ หนูจันทร์ อยู่รึเปล่าเอ่ย”เสียงตะโกนลั่น ๆ ของเด็กชายอาทิตย์ วัยเก้าขวบ ที่ตะโกนร้องเรียกหาน้องน้อยวัยสี่ขวบที่กำลังพูดเก่งและน่ารัก จนเด็กชายอาทิตย์ซึ่งเป็นลูกคนเดียวหลงน้องสาวด้วยนิสัยนิ่งเฉยเลยทำให้เด็กชายอาทิตย์มีเพื่อนไม่มากนัก จะมีก็แต่สาวน้อยตัวเล็กที่ช่างพูด ช่างประจบ พี่ชายคนเก่งคนนี้ หนูจันทร์ทำให้พี่อาทิตย์หายเหงาได้บ้างเวลาที่คุณสุริยะพามาบ้านเพื่อนรักของท่านอย่างคุณปกรณ์ วโรธรณ์“พี่อาทิตย์ขา หนูจันทร์อยู่นี่ค่ะ”สาวน้อยยิ้มหวานวิ่งมาหาพี่ชายทันที“โอ้โห หนูจันทร์แต่งตัวสวยจัง” เด็กชายอาทิตย์ชมน้องสาว“คุณแม่บอกหนูจันทร์ว่าพี่อาทิตย์มาหา หนูจันทร์เลยแต่งตัวสวย ๆ พี่อาทิตย์จะได้รักหนูจันทร์คนเดียว”“หนูจันทร์แต่งตัวแบบไหนพี่ก็รักหนูจันทร์คนเดียวแหละ”“จริง ๆ นะคะ สัญญาว่าจะรักหนูจันทร์คนเดียวจริง ๆ นะคะ” เด็กสาวตะโกนพร้อมจับมือพี่ชายเขย่าด้วยท่าทางดีใจ“อื้อ พี่สัญญาจะรักหนูจันทร์คนเดียวจ้ะ”คุณสุริยะเงยหน้ามองทั้งลูกและหลานพลางถอนหายใจกับความเงียบขรึมของบุตรชายและหน้าเศร้า ๆ ของหลานสาวอาทิตย์ไม่สนใจกับคำสั่งของคุณสุริยะ เขาไม่ได้เดินไปส่งจันทิมาอย่างที่ท่านต
จันทิมา วโรธรณ์ เธอเปลี่ยนจากเด็กหญิงหน้าตาน่ารักเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน กลายเป็นสาวสวยหุ่นโปร่งระหงไม่ผิดนางแบบเวทีระดับประเทศ ใบหน้าเรียวได้รูป งามโดดเด่นสะดุดสายตา ใคร ๆ ต่างให้ความสนใจใคร่อยากรู้จักหญิงสาว แต่ถึงแม้จะมีชายหนุ่มมากหน้าหมายปองในตัวเธอ หัวใจของจันทิมากลับมีเพียงชายคนเดียวยึดจองพื้นในใจเธอไว้ได้อย่างเหนียวแน่นหลังจากเรียนจบปริญญาโทจากสหรัฐอเมริกา เธอเข้ามาช่วยงานที่บริษัทของบิดา และวันนี้เธอรับหน้าที่ในการนำเอกสารที่บิดาเธอใช้ให้นำมามอบกับสุริยะที่บริษัทวงศ์รวีหญิงสาวนำรถเข้าซองจอดรถหน้าบริษัทวงศ์รวีแล้วปลดเข็มขัดนิรภัยและคว้ากระเป๋าเอกสารกับกระเป๋าสะพายคล้องไหล่ ก้าวลงจากรถซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับอาทิตย์ที่ลงจากรถคันหรู ที่แล่นเข้ามาจอดในเวลาไล่เลี่ยกัน“สวัสดีค่ะ พี่อาทิตย์” จันทิมา กระพุ่มมือไหว้ชายหนุ่มที่พบกันโดยบังเอิญเขาพยักหน้าแทนการรับไหว้พลางเอ่ยอย่างห่างเหินด้วยน้ำเสียงเย็นชา “กรุณาเรียกผมว่าคุณอาทิตย์ดีกว่า เพราะผมเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง”หัวใจจันทิมาไหววูบขึ้นอย่างเจ็บปวด ใบหน้าชาจนไร้ความรู้สึกต่อน้ำเสียงหมางเมินของคนตรงหน้า รีบก้มหน้าซ่อนน้ำตาแล้วเอ่ย
อาทิตย์กำลังหงุดหงิด หลังทราบว่าบิดาคิดจับคู่เขากับบุตรสาวเพื่อนสนิทของท่าน เขาสาบานว่าไม่เคยแสดงท่าทีให้ความสนใจหญิงสาวมาก่อน และพยายามปฏิเสธบิดา โดยให้เหตุผลว่าตนมีคนรักอยู่แล้วมาโดยตลอด แต่ดูเหมือนบิดาของเขาจะไม่ใส่ใจ ไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจที่จะโน้มน้าวให้เขาเห็นดีเห็นงามไปกับความคิดของท่านให้ได้ กระทั่งในเวลารับประทานอาหารเช้าเช่นนี้ บิดากลับทำให้เขาฝืดคอเพราะเรื่องดังกล่าว“พ่อครับ...จะต้องให้ผมบอกอีกสักกี่ครั้งว่าผมไม่เคยสนใจหนูจันทร์ของพ่อ ผมมีคนรักอยู่แล้ว” อาทิตย์แสดงความรู้สึกเบื่อหน่ายผ่านสีหน้าและลมหายใจที่ทอดถอนแรงแสดงอารมณ์หงุดหงิด“ยังไงฉันก็อยากให้แก ได้ลองคบหาดูใจหนูจันทร์เขาดูก่อน ส่วนแม่คู่รักของแก เขาก็หายไปเป็นปีแล้วนะ ทำไมแกถึงตัดใจจากเขาไม่ลงสักทีฮะ” สุริยะเอ่ยอย่างไม่พอใจนัก“ผมเชื่อว่าสักวัน ป่านเขาจะกลับมาหาผมครับผม และผมเต็มใจที่จะรอเขา” อาทิตย์ตอบด้วยความเชื่อมั่นว่าคนรักจะกลับมาหาตนในไม่ช้า“ใช่ สักวันหล่อนต้องกลับมาแน่ หลังโดนคนอื่นเขี่ยทิ้งมาแล้วนะ” สุริยะเอ่ยเสียงหยัน“ป่านไม่เคยทำตัวเสียหายทำไมพ่อต้องมองป่านในแง่ร้าย ผมไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงมีอคติกับป