บทที่ 636

ฉู่อี้เห็นหมากรุกขาวดำเกลื่อนกลาดอยู่เบื้องล่าง แววตาแฝงด้วยความซับซ้อน ใกล้ถึงงานพิธีบวงสรวงใหญ่แล้ว ไฉนจึงเกิดเหตุเภทภัยขึ้น หากกระทบต่อแผนการของเขาเล่า...

“เจ้าแปด” ฝ่าบาทแม้กริ้วเกรี้ยวกราด ทว่าไม่นานก็ระงับอารมณ์ได้ “ไปตามพี่สามของเจ้ามา เราจะคืนอำนาจทัพให้เขา”

พี่สามที่ฝ่าบาทเอ่ยถึงก็คือฉู่เจวี๋ยนั่นเอง ฉู่เจวี๋ยตั้งแต่เยาว์วัยก็ชอบอ่านตำราพิชัยยุทธ์ มีความรอบรู้ในพิชัยสงคราม ได้รับมอบอำนาจบัญชาทัพตั้งแต่อายุยังน้อย

หลายเดือนก่อน ฉู่เจวี๋ยกลับเปลี่ยนไปประหนึ่งคนละคน ทุ่มเทใจให้แก่เจียงเม่ยเอ๋อร์จนไม่สนใจราชกิจ ฝ่าบาทจึงริบอำนาจครึ่งหนึ่ง แล้วมอบให้อัครเสนาบดีเป็นผู้ดูแลแทน

ฉู่อี้ถามขึ้นว่า “เสด็จพ่อ ในราชสำนักมีขุนพลมากมาย เหตุใดต้องจึงเลือกพี่สามหรือ”

ฝ่าบาทกล่าวว่า “พี่สามของเจ้าฉลาดหลักแหลมตั้งแต่น้อย เชี่ยวชาญพิชัยยุทธ์ ย่อมเหมาะสมต่อการปราบเหล่าหนานเจียงผู้เล่ห์เหลี่ยม...”

“อีกประการหนึ่ง ก็คือโอรสประหลาดของพี่สามของเจ้า...”

ฉู่อี้เม้มริมฝีปากเล็กน้อย แล้วกล่าวขึ้นว่า “เสด็จพ่อ กระหม่อมเห็นว่ามิสมควรส่งพี่สามไปพ่ะย่ะค่ะ”

ฝ่าบาทก้มหน้ามองเขา “เหตุใดเจ้าจึงว่าเช่นนั้น”