บทที่ 300

“เวรแล้วไง” ทิศเหนือเอ่ยเสียงแผ่วอีกครั้ง พลางมองไตเติลที่ตอนนี้ก็เงียบไป

“ฮือๆๆ” ไอมิเอะร้องไห้ฟูมฟายออกมามากกว่าเดิม

“อย่าเอาแต่ร้องไห้ ถ้าโดนจริง ๆ บอกพวกกู พวกกูจะจัดการมันให้” ไตเติลพยายามจะปลอบ แต่ก็ยังคงแฝงความอยากรู้ อยากเสือก

“ฮือๆ ฮึกๆ ฮึกฮือออ” เสียงสะอื้นของเธอดังมากขึ้นกว่าเดิม ร่าง