เดอะแก๊ง

นอกจากเด็กหน้าตี๋ตัวโตที่ว่างจนมาเช่าบ้านอยู่ใกล้เพื่อนเพราะหลังเรียนจบก็ว่างกันถ้วนหน้า ไม่ใช่ไม่มีอะไรทำแต่รอเวลาทำงานที่ถูกวางแผนให้มาตั้งแต่เกิดมากกว่า

ชาวแก๊งที่มีชะตากรรมเดียวกันทำตัวไร้สาระเรื่อยเปื่อยเล่นเกมส์ด้วยกันหัวเราะร่าเข้าขากันดีบ่งบอกว่าสนิทสนมกันเพียงใด เด็กวัยรุ่นติดเกมส์ไม่รู้จักโตที่พึ่งเรียนจบหมาดๆ ใครจะรู้ว่าไม่ใช่คนตกงานทั่วไป

บางคนอาจจะมองว่าไร้สาระ เป็นเด็กเหลือขอแต่อาจจะใช้กับคนบางกลุ่มไม่ได้

ห้องคอนโดใจกลางกรุงแห่งหนึ่งมีนายตำรวจอาศัยอยู่ลำพัง แต่เมื่อไม่นานมานี้ห้องที่เงียบสงบก็เปลี่ยนไป

สมาชิกใหม่ที่บังเอิญเจอกันในวันฝนตก นักศึกษาเดินตากฝนเปียกโชกไม่ต่างจากลูกหมาตกน้ำ นายตำรวจกองปราบขี้สงสารจอดรถลงไปไต่ถามด้วยความเป็นห่วง เด็กหนุ่มคนนั้นหน้าตาบึ้งตึงราวกับโกรธใครมาหลายปี แต่กลับคว้าข้อมือคนถามด้วยมือที่สั่นเทา น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยว่า ‘ขอไปอยู่ด้วย” คนตัวโตบอกว่าถ้าไม่เก็บตนไปเลี้ยงก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว

..นั่นแหละเหตุผลที่มีคนอาศัยเพิ่มเข้ามาในความสงบเงียบนี้

เรยา หรือ เรย์ ชื่อที่เพื่อนเรียกแล้วปิดปากขำทุกครั้งถ้าบ้านที่มีคุณแม่ตั้งครรภ์คงจะเข้าใจได้เองว่าการตั้งชื่อลูกไม่ต้องใช้เหตุผลมารองรับ แค่คุณแม่ชอบดาราสักคนในละครก็พอ คนหล่อแต่แปลกเป็นเด็กหนุ่มที่นายตำรวจเก็บมาเลี้ยงในคืนใกล้รุ่งวันฝนตกหนักเมื่อเกือบสองเดือนก่อน

ตอนตีสี่ขณะที่พายุเข้าฝนฟ้าคะนองงจนมองไม่เห็นทาง ภาพที่เห็นใครบางคนเดินตางฝนราวกับชีวิตพังทลายถล่มเหมือนวันที่ฝนฟ้าคะนองคงดูหดหู่หม่นหมองจนไม่สามารถเพิกเฉยได้

แต่ในเวลานั้นก็ไม่มีใครออกมาใช้ชีวิตท่ามกลางเส้นแสงขอบฟ้ายังไม่โผล่มาเยือนในวันฝนพรำ

แต่ไม่ใช่กับนายตำรวจกองปราบนายหนึ่งที่แสนจะอบอุ่นอ่อนโยนทะลุความหนาวเหน็บนั้นได้

สารวัตรคีรติ หรือ อาร์ ชายวัยใกล้สามสิบ คนที่ขับรถผ่านมาเจอชายหนุ่มพเนจรที่ไม่ยอมพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องของตัวเองว่าทำไมต้องมาเดินตากฝนตอนตีสี่ แต่กลับขอมาอาศัยอยู่กับคนที่ได้สบตาใต้ร่มคันสีดำตั้งแต่แรกเห็น

คนที่อ่อนโยนใจดีไม่ได้มีดีแค่ภายในแต่รูปลักษณ์ภายนอกนั้นเรียกได้ว่าหล่อแบบหาตัวจับยากในวงการตำรวจกองปราบ โครงหน้าเรียวรูปไข่มีคิ้วโค้งรับกรอบดวงตาเรียวเชิดปลายหางตาจมูกเป็นสันสวยต่อกับคิ้วปลายจมูกแดงนิดๆ คล้ายคนที่เป็นภูมิแพ้และมีริมฝีปากได้รูปบางเรียวมุมปากยกขึ้นน้อยๆ คล้ายคนอมยิ้มตลอดเวลายิ่งตอนยิ้มกว้างเห็นฟันเรียงสวยขาวสว่างก็ยิ่งดูใจดีมีเมตตาธรรม ให้ความรู้สึกเหมือนมีพระเจ้ามาโปรด

คนคนนั้นมีแรงดึงดูดมหาศาลแผ่ออกมาจากทุกอณู แม้รอบกายจะอึมครึมมืดครึ้ม แต่กลับเป็นเหมือนกับแสงเทียนสีส้มนวลส่องสว่างให้ความอบอุ่นในทุกที่ที่ย่างก้าวเสมอ

เด็กหนุ่มนิรนามตามติดสารวัตรหนุ่มโสดเป็นเงาจนพลั้งมีสัมพันลึกซึ้ง ก่อเกิดเป็นความสัมพันแปลกๆ ที่ไม่มีสถานะแม้นจะดูเหมือนคนรักแต่เพื่อนๆ ก็นิยามความสัมพันนี้ว่าหมาเฝ้าบ้านสุดหล่อที่ร้องขอไก่ทอดกินทุกวัน มีอีกฉายาว่า

‘เรยาหมาขี้เอา ‘

“พักนี้ได้ยินสารวัตรเอ่ยถึงผู้หมวดอุดม สองคนนี้มีซัมติงกันหรือเปล่าวะไอ้เรย์” โรมถามขึ้นเมื่อว่างไม่มีอะไรทำ (เพราะโดนเพื่อนยิงตาย)

เรยาขมวดคิ้วหน้าตึงขึ้นทันที

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าไม่มีสถาณะกับสารวัตรหนุ่มเจ้าสเน่ห์ การได้ยินชื่อคนอื่นบ่อยๆ ก็ทำเอาหมาหวงก้างอารมณ์บ่จอยได้เช่นกัน

“ใครเก่งสืบข้อมูลช่วยกูดูหน่อยสิว่ามันมีลูกมีเมียมีหมาหรือยัง ทำไมต้องมาอยู่ในบทสนทนาของสารวัตรของกูบ่อยๆ ด้วย”

เพื่อนที่นอนกลิ้งเกลือกกินขนมข้างๆ เงยหน้าขึ้นยกยิ้มกรุ้มกริ่ม “หึงอ่อ~” ตาตี่ๆ นั่นหันมามองคนเก๊กขรึมปากบางยิ้มกว้างจนตาปิด

ปุ่บ…

ฝ่ามือใหญ่ของเรยายื่นมือลูบผมทรงเดียวกันแต่สีสันแสบตากว่าก้มมองสีไฮไลท์ปลายสีขาวแดงฟ้า

ไฮไลท์สีลายธงชาติเสียด้วย รักชาติสาด

ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เลือกอะไรดีใกล้ๆ ดวงตาคู่คมช้อนมองเพื่อนหน้าตี๋ที่ยัดขนมเข้าปากตามองจอเกมส์ (ที่ตัวเองไม่ได้เล่น) ทึ่งกับสกิลการใช้มือเดียวรัวยิงคู่ต่อสู้ของเพื่อนอยู่

ปึ่ด!

ผมสีแดงหนึ่งกระจุกหลุดร่วงลงโปรยปรายต่อหน้าต่อตาเพื่อนหน้าตี๋จนน้ำตาเล็ดอ้าปากค้าง

“แว๊กกก! ผมกูอีเหี้ยเรย์ กูจะถอนหมออ้อยมึงให้หมดเลยไอ้ควายเผือก!”

แคว่ก!!

ท่อนขาใหญ่อ้าเป้ากางเกงปริขาดกว้างอวดพวงเงาะ องุ่น ลำไย ปลิ้นออกมาจากรูกางเกงรูเบ้อเร่อ กองกระจุกคาเป้า ทำเอาเพื่อนหน้าตี๋มองพวงผลไม้รวมที่น่าสงสารต้องเกิดมากับคนพิเรนอย่างเรยา…ไว้อาลัยให้สามวิ

“ก็มาดิขนขึ้นกำลังคัน”

“ไอ้หน้าด้าน จังไรเอ๊ย!”

“คิคิคิ”