Share

Chapter6

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-19 01:06:05

Chapter6

“เรื่องอะไร” ภัทรียาถามเสียงเนือย ไม่ยินดียินร้ายกับทีท่าดีใจของเพื่อน

“ฉันได้งานแล้วนะ เมื่อกี้นี้บริษัทที่ฉันไปสมัครงานเพิ่งโทร. มาบอกผล ฉันเลยรีบมาบอกแก หมอดูต้นมะยมทายไว้แม่นจริงๆ” สุมณฑารีบบอกข่าวดีที่เพิ่งได้รับมาสดๆ ร้อนๆ

“อืม ฉันดีใจด้วย”

คนที่กำลังตกอยู่ในอาการดีใจชะงักกึก เมื่อเห็นใบหน้าของเพื่อน รวมทั้งได้ยินน้ำเสียง ทำให้เธอรู้ทันทีว่าภัทรียากำลังทุกข์ใจ

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าปราง หน้าแกดูไม่ดีเลย” สุมณฑาถามเพื่อน

ภัทรียาเงยหน้ามองเพื่อนรัก น้ำตาคลอเบ้าทันใด เธอโผกอดสุมณฑาราวกับว่ากำลังหาที่พึ่งทางใจ

“เสี่ยหมีให้เวลาฉันแค่สี่วัน ให้หาเงินมาให้ทั้งต้นทั้งดอก ฉันจะทำยังไงดีล่ะแก ถ้าหาไม่ได้ค่ายมวยของพ่อก็จะถูกยึด ไม่เห็นเหมือนกับที่หมอดูต้นมะยมบอกเลยว่าฉันจะรักษาค่ายมวยของพ่อไว้ได้ ฮือ”

พอได้ยินเรื่องทุกข์ใจของภัทรียา สุมณฑาก็ทุกข์ตามไปด้วย จะว่าไปเรื่องนี้ก็ยืดเยื้อมานาน เสี่ยหมีผ่อนปรนมาถึงสี่ปี ถ้าจะถึงเวลาที่เขาเฉียบขาดขึ้นมาก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ระยะเวลาเพียงแค่สี่วันมันก็ดูเหี้ยมโหดไปหน่อยสำหรับคนที่ไม่มีเงินพอ

“เอาน่าแก แกอย่าเพิ่งหมดหวังสิ เหลืออีกตั้งสี่วันไม่ใช่เหรอ บางทีอาจมีปาฏิหาริย์กับแกก็ได้นะ ใจเย็นๆ นะปราง”

สิ่งที่สุมณฑาทำได้ก็มีแค่ปลอบใจ ฐานะของครอบครัวเธอกับภัทรียาก็ไม่ต่างกัน มีหนี้สินล้นพ้น บ้านที่เธออยู่ตอนนี้ก็เช่าเขา

“ปาฏิหาริย์มีจริงเหรอกระแต ฉันว่าไม่มีหรอก”

“มีจริงสิแก ไม่งั้นเขาจะมีคำคำนี้ในพจนานุกรมเหรอ แกใจเย็นๆ นะ ทุกทางตันมักมีทางออกเสมอ”

“แต่ทางตันของฉัน ฉันคิดว่ามันไม่มีทางออกนะ ตันแล้วตันเลย” ผู้พูดดันร่างตัวเองออกห่างร่างของเพื่อน ใช้มือปาดน้ำตาแห่งความทุกข์ที่ไหลอาบแก้ม ภัทรียาพูดอย่างท้อแท้ใจ เธอคิดว่าตัวเองไม่อาจหาเงินได้ตามกำหนดแน่นอน

“ทำอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ” เสียงที่ดังมาก่อนตัว ทำให้สองสาวที่ปรับทุกข์หันไปมองเจ้าของเสียงที่เดินนวยนาดเข้ามาในค่ายมวย

“อ้าวพี่จุ๋ม หาทางกลับบ้านได้ด้วยเหรอ”

สุมณฑาทักรุ่งราตรี ลูกพี่ลูกน้องทางมารดาที่ไม่ค่อยกลับบ้านบ่อยนัก ล่าสุดที่กลับมาก็เมื่อเดือนก่อน

“แหม แกนี่ปากเหลือเกินนะ เจอหน้าฉันแทนที่จะทักดีๆ ไม่มีเลย พูดประชดประชันตลอด” รุ่งราตรีโวยใส่ญาติ

“ก็พูดความจริงนี่นา” สุมณฑาสวนกลับ “ว่าแต่มาที่นี่ทำไม หรือแค่ผ่านมาเลยแวะมาทักทาย”

“เปล่าทั้งสองอย่าง ฉันตั้งใจมาหาปราง”

คำตอบของรุ่งราตรีเรียกความฉงนให้สองสาวจนต้องมีถามต่อ

“พี่จุ๋มมาหาปราง มาหาเรื่องอะไร” ภัทรียาสงสัยไม่น้อยที่อีกฝ่ายมาหา

“พี่มีข้อเสนอมาให้ปรางพิจารณา แล้วคิดว่าปรางจะต้องรับข้อเสนอแน่นอน” รุ่งราตรีเริ่มเรื่อง

“อย่าบอกนะว่า พี่จุ๋มจะชวนปรางไปเป็นของเล่นให้ผู้ชายเหมือนพี่น่ะ ถ้ามาชวนอย่างที่ฉันพูดละก็ แม่ตบคว่ำจริงๆ ด้วย” สุมณฑาทำเสียงและท่าทางขึงขัง เพราะอาชีพของอีกฝ่ายทำให้เธอคิดเช่นนั้น

“จะบ้าเหรอ ฉันไม่ชวนแกกับปรางลงเหวอย่างฉันหรอก แล้วฉันก็รู้ว่าแกสองคนไม่คิดจะทำแบบฉันหรอก” รุ่งราตรีปฏิเสธทันควัน ถึงเธอจะทำตัวไม่ดี แต่ก็ไม่คิดจะชักนำให้ญาติหรือคนรู้จักเดินตามแน่นอน ยิ่งเป็นสองสาวนี้ด้วยแล้วยิ่งไม่มีทางเข้าไปใหญ่ “ฟังที่พี่จะพูดก่อนนะปราง ฟังให้จบแล้วปรางค่อยตอบพี่”

“พี่จุ๋มจะพูดว่าอะไรล่ะก็พูดมาสิ”

“คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ…” รุ่งราตรีเล่าเรื่องราวที่ขันอาสา ภัทรียากับสุมณฑานั่งฟังไปอ้าปากค้างไป ไม่คิดว่าจะมีเรื่องเช่นนี้จริงๆ เป็นเรื่องเหลือเชื่อ เหนือความคาดหมายเป็นอย่างยิ่ง และไม่คิดว่าจะมีคนใช้วิธีนี้ตบตาบุพการีเพียงเพื่อไม่ให้โดนคลุมถุงชน

ทั้งสองสาวไม่คิดว่ายุคสมัยปัจจุบันจะยังมีเรื่องนี้อยู่อีก แถมคนที่กำลังประสบปัญหาหาเมียให้แม่เป็นถึงเจ้าของเครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อดังติดอันดับขายดีระดับประเทศและอีกหลายประเทศ มันเหลือเชื่อมากจริงๆ

“พี่บอกหมดแล้ว คราวนี้พี่ขอคำตอบจากปรางบ้างว่า จะตกลงไหม แต่พี่คิดว่ามันไม่น่ามีอะไรเสียหายนะ เหมือนปรางทำงานรับจ้างงานหนึ่งที่ได้ผลตอบแทนสูง ต้องรับมือกับคุณหญิงแม่ของคุณอ๋องที่พี่เชื่อว่าไม่ธรรมดา”

“แล้วทำไมพี่จุ๋มถึงเลือกปราง ทั้งที่พี่จุ๋มรู้จักคนเยอะแยะ แล้วยังคิดว่าปรางจะทำได้ล่ะ” สุมณฑาถามเรื่องที่คาใจ

“ก็เพราะปรางต้องการเงินไปใช้หนี้ไง ในขณะเดียวกันคุณอ๋องก็ต้องการหาทางออกให้ตัวเอง มันก็เหมือนได้ประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย คุณอ๋องจ่ายค่าจ้าง ปรางก็ทำหน้าที่เมียจัดฉากให้คุณอ๋อง คุณอ๋องฝากมาบอกปรางด้วยว่า งานนี้เขาทุ่มไม่อั้นนะ ปรางเรียกค่าจ้างได้เลยว่าต้องการเท่าไหร่” รุ่งราตรีตอบ “อ้อ...แล้วอีกเหตุผลนึงที่พี่เลือกปรางให้รับงานนี้คือ พี่เชื่อว่าปรางจะต้องรับมือแม่ของคุณอ๋องได้ ถ้าให้คนอื่นทำงานนี้พี่ว่าแผนพังเพราะคงทนแม่คุณอ๋องไม่ได้”

สองเพื่อนรักมองหน้ากันเมื่อได้รับคำตอบ ในความคิดของสุมณฑา เรื่องนี้เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวของเธอ แต่ก็ถือว่าเรื่องการว่าจ้างครั้งนี้ได้ช่วยเหลือภัทรียาที่กำลังจะจมน้ำตาย

“เรื่องนี้แกตัดสินใจเองนะปราง ว่าแกจะรับทำงานนี้หรือเปล่า” สุมณฑาบอกภัทรียา

          “คุณอ๋องไว้ใจได้ไหมพี่ แล้วเขาจะให้ค่าจ้างเท่าไหร่ และจะให้ตอนไหน” ภัทรียาถามข้อมูลเพิ่มเติม และเป็นข้อมูลที่เธออยากรู้ที่สุด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter35

    Chapter35“ก็ไม่รู้ไงว่าจะมีให้เมื่อไหร่ถึงตอบไปแบบนั้น” เจ๊เพียงตอบกวนๆ กระแทกเสียงและทำเสียงดังใส่ “เสริมมาเก็บไม่เห็นถามมากมายอย่างนี้เลย เอาเป็นว่าถ้าฉันมีแล้วจะจ่ายก็แล้วกันนะ”ภัทรียารู้สึกเฉยๆ กับคำพูดคำจาและท่าทางของเจ๊เพียง อาจเพราะซอยต้นมะขามที่เธออยู่มาตั้งแต่เกิดมีคนประเภทนี้อยู่มาก หญิงสาวจึงไม่สะทกสะท้านเท่าไรนัก และไม่มีความหวาดกลัว“ของใหม่ป้าก็ไม่จ่าย ของเก่าก็ค้างไว้ ป้าไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือคะ” ภัทรียาย้อนคนถูกย้อนหยุดโบกพัดในมือ จ้องหน้าสาวรุ่นลูกเขม็ง ก่อนจะตะเบ็งเสียงใส่ “แกว่าฉันหน้าด้านอย่างนั้นเหรอ”“หนูพูดอย่างนั้นเหรอคะ” เธอแกล้งทำไขสือ “ป้าว่าตัวเองนะคะ หนูไม่ได้ว่าป้าสักคำ”“แกไม่ต้องมาย้อนยอก คำพูดของแกมันหมายความอย่างนั้น” เจ๊เพียงตะโกนใส่อย่างเดือดดาล ทำให้คนในตลาดเริ่มหันมามองเจ๊ส้มแม่ค้าเขียงหมูกับเจ๊ตุ๊กแม่ค้าขายปลาสด สองเพื่อนสนิทของเจ๊เพียง รีบลุกจากแผงเดินมาดูเหตุการณ์“ถ้าป้ารู้ตัวว่าหน้าด้านก็รีบจ่ายค่าเช่าแผงมาสิคะ ของใหม่ห้าพันห้า ของเก่ารวมๆ แล้วก็สี่หมื่นสามพันเจ็ดร้อยบาท รีบจ่ายมาอย่าให้เด็กมาถอนหงอกหรือให้คนอื่นรับรู้นิสัยของป้าไปมากกว่าน

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter34

    Chapter34 สามวันต่อมา ภัทรียาทำหน้าเซ็งเมื่อเห็นทีมลักขณานั่งครบองค์ประชุม คิดว่าจะเลี่ยงการปะทะคารมแล้วเชียว สุดท้ายก็หนีไม่พ้น แต่ละคนมองเธอเป็นตาเดียว แถมยังทำปากขมุบขมิบราวกับว่ากำลังนินทาซึ่งหน้าก็ไม่ปาน อีกทั้งยังยิ้มเยาะให้อีกต่างหาก คงจะปรามาสเรื่องที่เธอจะไปเก็บค่าเช่าแผงในตลาดรุ่งอุดมอยู่เป็นแน่ “ว่าไงยะเธอ เตรียมตัวไปเก็บเงินค่าเช่าแผงใช่ไหม” ลักขณาถาม แสยะยิ้ม “ใช่ค่ะคุณแม่สามี” ภัทรียาหยุดเดิน ตอบคำถามด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นฉันก็อวยพรให้หล่อนโชคดีสำลีแปะหัว เอ๊ย! ไม่ใช่ ขอให้เก็บเงินได้ทั้งหมดนะ” ลักขณาพูดจบ เสียงหัวเราะของลูกทีมก็ดังขึ้น ซึ่งประกอบไปด้วย ลักษิณา อังคณี และศิริพรแม่บ้านสูงวัย “ไม่ต้องห่วงค่ะคุณแม่สามี รับรองว่าคุณลูกสะใภ้จะเก็บเงินมาให้ทุกบาททุกสตางค์ ไม่ให้ตกหล่นเลยค่ะ แถมยังจะเก็บเงินค้างเก่าให้ด้วยอีกค่ะ” ภัทรียาพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ไม่มีความหวาดหวั่นแม้แต่น้อย “ให้มันเก่งอย่างปากว่าก็แล้วกัน ฉันกลัวจะได้ไม่ครบซะมากกว่า ฉันไม่เห็นจะมีใครหน้าไหนเก็บได้ครบสักคน” แม่สามีสบป

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter33

    Chapter33ภมรหนุ่มเริ่มลุกล้ำมากขึ้น สูดเก็บกักสายธารหวานล้ำ ที่ไหลบ่าเนืองนอง มือใหญ่ข้างหนึ่งกอบกุมบงกชคู่งามสลับกันไปมา มืออีกข้างปลุกกระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้โหมหนัก ภัทรียาถูกรุกทั้งสามทางพร้อมกัน มีหรือจะทานทนเก็บกลั้นอารมณ์ไหว หญิงสาวกรีดร้องรับความสุขสมจากการปรนเปรอของธัชธรรม์“อา...คุณอ๋อง...คุณอ๋องขา” เสียงของเธอเบาหวิวคล้ายกำลังขาดใจ จะไม่ให้เธอไม่ขาดใจได้อย่างไร เมื่อเขายังไม่ละใบหน้าจากความเป็นอิสตรี ดื่มด่ำราวพบโอเอซิสกลางทะเลทรายแห้งผาก ทั้งยังเฝ้าดอมดมความหอมชื่นใจอย่างหลงใหลดั่งต้องมนตร์ ทุกอณูบนสรรพางค์กายสาว ไม่มีที่จะคลาดคลาจากสัมผัสเสน่หาแห่งบุรุษเพศ“คุณอ๋องขา...คุณอ๋อง...ปราง...ปรางต้องการคุณ” เธอยังคงส่งเสียงครวญกระเส่าไม่หยุด ร่างกายอัดแน่นไปด้วยความร้อนจนกายแทบระเบิด ต้องการให้เขามาเติมเต็มความสุข ร้องขอธัชธรรม์อย่างลืมอายไม่ได้มีเพียงภัทรียาเท่านั้นที่ร่างกำลังระเบิด ธัชธรรม์ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ความปรารถนาระอุเดือดในกาย เผาผลาญทุกสรรพางค์จนแทบไม่เหลือชิ้นดี ชายหนุ่มจุมพิตกลีบดอกไม้งามเป็นการส่งท้าย ก่อนจะยันตัวขึ้น ใช้หัวเข่าดันขาเรียวสวยทั้งสองข้างออกเพื่อจะ

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter32

    Chapter32“วันไปเก็บเงิน ฉันจะไปเป็นเพื่อนนะ มีอะไรจะได้ช่วยเธอ” ธัชธรรม์อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ เพราะรู้กิตติศัพท์พ่อค้าแม่ขายในตลาดดีว่าเป็นอย่างไร“ไม่ต้องค่ะ ปรางไม่อยากให้คุณแม่มาอ้างว่าปรางทำงานนี้ไม่ได้จึงให้คุณอ๋องช่วย เชื่อมือปรางนะคะ ปรางทำได้ค่ะ”“ฉันเชื่อมือเธอและเป็นห่วงเธอด้วยนะปราง เพราะเรื่องที่เธอทำอยู่นี้มันนอกเหนือข้อตกลงของเรา ถึงยังไงฉันก็ไม่สบายใจอยู่ดี”“เอาอย่างนี้ดีไหมคะ เพื่อความสบายใจของคุณอ๋อง ถ้าปรางทำงานนี้สำเร็จคุณอ๋องต้องจ่ายเงินให้ปรางหนึ่งแสนบาท เท่ากับคุณอ๋องจ้างปรางทำงานนี้” เธอหาทางออกให้เขา“อืม ก็ดีเหมือนกัน งั้นตกลงตามนี้” ธัชธรรม์ตอบแบบไม่คิด“ค่ะ ตกลงตามนี้ค่ะ” เธอยิ้มให้อีกฝ่ายรอยยิ้มสดใสของภัทรียาทำให้คนที่เห็นรอยยิ้มรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองทำงานหนัก เต้นถี่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นัยน์ตาสีนิลของธัชธรรม์นิ่งมองดวงหน้าสวยฉาบรอยยิ้มซึ่งมองแล้วไม่รู้สึกเบื่อ พร้อมกันนี้ความรู้สึกดีที่มีต่อเธอยังถักทอขึ้นในจิตใจของเขาอีกด้วยภัทรียาหน้าแดงทันใดเมื่อชายหนุ่มมองแบบตาไม่กะพริบ เธอตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูก ไม่น่าเชื่อว่าคนก๋ากั่นและไม่กลัวใครจะใจเต้นโค

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter31

    Chapter31 สมุดบัญชีเล่มใหญ่สองเล่มและเล่มขนาดกลางอีกหนึ่งเล่มกางอยู่บนโต๊ะกระจกตัวเตี้ยภายในห้องนอนของธัชธรรม์ ภัทรียานั่งอยู่บนพื้น อ่านสมุดบัญชีสองเล่มใหญ่ที่เพิ่งไปขอมาจากเสริมศักดิ์ เจ้าหน้าที่ดูแลตลาดซึ่งคุณหญิงลักขณาว่าจ้างมาหลายปี เพื่อมาตรวจว่าเธอต้องเก็บเงินค่าเช่าแผงใดบ้าง และแผงไหนมียอดค้างจ่ายเท่าไร โดยสมุดบัญชีที่ได้มาคือ สมุดบัญชีรายรับรายจ่ายของตลาด สมุดบัญชีรายชื่อบุคคลที่เช่าแผงขายของที่ระบุว่าแผงใดจ่ายหรือค้างค่าเช่าในแต่ละเดือนจากนั้นเธอก็ไปซื้อสมุดบัญชีมาอีกหนึ่งเล่ม ซึ่งถือว่าเป็นสมุดบัญชีส่วนตัวเพื่อรวบรวมข้อมูลว่าแผงใดต้องจ่ายค่าแผงเป็นจำนวนเงินเท่าไร ค้างจ่ายกี่บาท เพื่อทวงถามได้อย่างถูกต้อง“โห...กว่าจะเสร็จ เล่นเอาปวดหมองเลย”ภัทรียาพูดหลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้น วันพรุ่งนี้ก็จะได้เวลาไปเก็บค่าเช่าแผงเสียที และนั่นทำให้เธอวิตกกังวลไม่น้อย เพราะจำนวนคนที่ค้างจ่ายซึ่งระบุด้วยปากกาสีแดงมีอยู่เกือบครึ่งหนึ่งของจำนวนคนเช่าพื้นที่ทั้งหมด คงเป็นเรื่องยากน่าดูที่จะเก็บเงินให้ได้ภายในระยะเวลาที่ลักขณากำหนด แต่ไม่ว่าจะยากยิ่งเพียงใด ภัทรียาก็มั่นใจว่าต้องทำได

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter30

    Chapter30 “คุณเรย์...แตกลัว” เธอกล่าวอย่างขลาดกลัว ใจสั่นหนักเมื่อหลุบตาเห็นขนาดของกายแกร่ง กลัวร่างกายตัวเองจะฉีกขาด “แตไม่เคยค่ะ”เรวินยิ้มพอใจกับประโยคที่ได้ยิน เขาพอเดาได้ว่าเธอไร้เดียงสากับเรื่องนี้ การแสดงออกทุกอย่างไม่เหนียมอาย ขวยเขิน จูบ การตอบสนองที่ไม่ได้เรื่อง หรือร่างกายที่สั่นอยู่ตลอดเวลา เป็นการแสดงออกโดยธรรมชาติ ทว่าเขาจะพอใจมากขึ้นหากพิสูจน์ด่านสุดท้ายว่าเธอบริสุทธิ์จริงหรือไม่ “ไม่ต้องกลัว ใหม่ๆ ก็อย่างนี้แหละ พอได้ลองครั้งแรกแล้วเธอจะติดใจ”เขาพูดปลอบ ก่อนจะแยกขาเรียวทั้งสองข้างให้กว้างมากขึ้น ก้มใบหน้ามองดอกไม้สีชมพูสดใสแล้วใจกระตุก เพราะมันสวยงามจนเขาอยากฝังใบหน้าลงไปซุกซบ สูดดมกลิ่นสาบสาวเพื่อไม่ให้เสียเวลา เขาจดแก่นกายชายตรงปากถ้ำ แล้วดันฝ่าความคับแน่นที่แทบจะทำให้หัวใจเขาหยุดทำงาน“คุณเรย์...จะ...เจ็บค่ะ...อืม...เอาออกไป...กะ...ก่อน”ความเจ็บแปลบวิ่งปราดสู่ร่างน้อยของสุมณฑาทันทีที่เขานำความแข็งแกร่งเข้าสู่ถ้ำสวาท ซึ่งไม่เคยถูกรุกรานมาก่อน เธอเกร็งตัวจนแข็ง ใบหน้าเหยเก ริมฝีปากขบเม้ม น้ำตาไหลเป็นทาง“โอ้...ฉะ...ฉันก็เจ็บปวดเหมือนกัน อา...ดีช

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status