Share

บทที่ 13

Author: ธารดารา
เขานิ่งงันและเงียบ

ครู่หนึ่งฟู่เจิงจึงเอ่ยปากเสียงหนัก “ฉันร้อนใจไปเอง ขอโทษ...”

ขอโทษ...

เฮอะ

ชีวิตแต่งงานสามปี เขาเหลือไว้ให้เธอเพียงแค่คำว่าขอโทษ

“เป็นฉันที่ผิดต่อเธอ เธอต้องการอะไรฉันจะชดเชยให้หมด แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับซืออี๋ เขาไม่รู้เรื่องที่ฉันแต่งงาน เธออย่าเพ่งเล็งไปที่เขา”

เวินเหลียงหัวเราะแห้ง

นี่ก็คือฟู่เจิง สามีของเธอ

ขอโทษเธอพร้อมข่มขู่เธอแทนฉู่ซืออี๋

เวินเหลียงอ่อนล้าเต็มประดา ไม่มีอารมณ์พูดกับฟู่เจิงอีก “ตามใจคุณเถอะ”

เธอสาวเท้ายาวออกจากห้องทำงานประธานบริษัท

เงาหลังบอบบาง อ่อนแอ เศร้าหมอง

ฟู่เจิงมองเงาหลังของเวินเหลียง หรี่ดวงตา ในดวงตาดำมืด

ทันใดได้นั้นเสียงสายเรียกเข้าดังขึ้น

ฟู่เจิงมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือทีหนึ่งก่อนจะรับสาย

“อาเจิง คุณเห็นเรื่องคำค้นหายอดฮิตแล้วใช่ไหม ขอโทษนะคะ ถ้าฉันระวังหน่อยคงไม่โดนถ่าย” เสียงฉู่ซืออี๋ดังมาจากปลายสาย

พอไม่ได้ยินเสียง ฉู่ซืออี๋จึงเรียกอีก “อาเจิง?”

ฟู่จึงคืนสติ “ไม่เป็นไร ผมจัดการแล้วครับ ไม่ส่งผลอะไรกับคุณหรอก”

“จริงเหรอคะ? ขอบคุณมากเลยค่ะ อาเจิง คุณดีกับฉันจริง ๆ”

พอวางสายก็หวังเหยียนอดสะท้อนใจไม่ได้ “แผนนี้ของเธอสุดยอดจริง ๆ กลัวแต่นังเวินเหลียงจะเอาหัวชนฝา ถ้าเปิดเผยข่าวที่พวกเขาแต่งงานกันแล้วเธอจะทำยังไง?”

ฉู่ซืออี๋มองหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ดับแล้วแวบหนึ่ง ทำหน้ามั่นใจ “มันไม่ทำหรอก”

สัญชาตญาณของผู้หญิงไวที่สุด

เธอระแคะระคายตั้งแต่สามปีก่อนแล้วว่าเวินเหลียงชอบฟู่เจิง

อีกฝ่ายปกปิดดีเยี่ยม แต่ก็ยังถูกเธอจับได้ เพื่อชื่อเสียงของฟู่เจิง เวินเหลียงจะไม่บุ่มบ่ามเด็ดขาด

เพียงระยะนี้ เวลาที่เธออยู่กับฟู่เจิงมักรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป ใจลอยต่อหน้าเธอบ่อย ๆรีบให้พวกเขาหย่ากันเร็ว ๆ จะดีกว่า จะได้ไม่เกิดเรื่องพลิกล็อก

……

กลับถึงห้องทำงาน เวินเหลียงหยิบหนังสือสัญญาหย่าออกมาจากแฟ้มเอกสารและวางอยู่ตรงหน้า เธอใจลอยอยู่นานกว่าจะเซ็นชื่อตัวเองลงไปทีละคำในที่สุด

หัวใจของฟู่เจิงไม่ได้อยู่กับเธอ แล้วเธอจะทนอยู่ต่อทำไม?

การแต่งงานสามปี ให้มันจบไปแบบนี้เถอะ

นับจากนี้ พวกเขาจะไม่ใช่สามีภรรยากันอีก

เธอเรียกผู้ช่วยเข้ามา “เอาเอกสารฉบับนี้ส่งไปที่ห้องทำงานของประธานฟู่นะ”

ผู้ช่วยถือเอกสารเจอกับเลขาหยางที่ปากประตูห้องทำงานประธานกรรมการบริษัทจึงพูด “เลขาหยางคะ นี่เป็นเอกสารที่หัวหน้าเวินให้ประธานฟู่ รบกวนคุณเอาไปให้ด้วยค่ะ”

เลขาหยางรับมาและเข้าไปรายงานการทำงาน พอรายงานจบก็ยื่นแฟ้มเอกสารในมือของเขาไป “ประธานฟู่คะ นี่คือเอกสารที่ผู้อำนวยการเวินมอบให้คุณค่ะ”

ฟู่เจิงผงะ รับมาแล้วถาม “เป็นเอกสารอะไร?”

เลขาหยางก็ไม่รู้เหมือนกัน “ผู้อำนวยการเวินไม่ได้บอกค่ะ บอกว่าถ้าคุณเห็นก็จะทราบเอง”

ฟู่เจิงโบกมือ เลขาหยางจึงออกจากห้องทำงาน

เขาเปิดแฟ้มเอกสาร คำว่า ‘หนังสือสัญญาหย่า’ สะท้อนเข้าม่วนตาของเขา

ฟู่เจิงลมหายใจชะงัก พลิกเปิดหน้าสุดท้ายด้วยความรวดเร็ว

ตรงจุดลงนามสองฝ่ายมีชื่อของเวินเหลียงอยู่ เป็นระเบียบมาก

ฟู่เจิงจำต้องยอมรับลายเซ็นของเวินเหลียงสวยมากเหมือนที่พนักงานในบริษัทพูดกันจริง ๆ

แม้แต่การเซ็นในหนังสือสัญญาหย่าก็เป็นอย่างนี้

ฟู่เจิงจ้องชื่อนั้นอยู่นานสองนานจึงปิดแฟ้มเอกสาร โยนไปด้านข้างแล้วพิงกับพนักเก้าอี้พลางนวดระหว่างคิ้ว

……

ไม่นานนัก เวินเหลียงก็ได้รับสายจากบ้านใหญ่

“อาเหลียง ฉันเอง”

“คุณย่า! คุณย่าโทรมาได้ยังไงคะ?” เวินเหลียงพยายามทำน้ำเสียงของตัวเองให้ฟังดูปกติหน่อย

“ไม่เจอพวกเธอตั้งนาน คิดถึงน่ะ กลางวันนี้อย่าลืมกลับมากินข้าวด้วยนะ ฉันทำหมูตุ๋นน้ำแดงที่เธอชอบกินด้วย”

“ค่ะ คุณย่า หนูทราบแล้ว” เวินเหลียงรู้ดีอยู่แก่ใจ พวกท่านสองคนต้องรู้เรื่องข่าวแล้ว ก็เลยเรียกพวกเขากลับไปถามให้รู้เรื่อง

“อย่าลืมเรียกอาเจิงมาด้วยล่ะ อย่าบอกนะว่าเขาทำงานยุ่ง ถ้าเขากล้าไม่มาฉันจะฟาดขาเขาเลย”

“ค่ะ ๆ ๆ วางใจเถอะค่ะคุณย่า”

คงเพราะคุณย่าโทรศัพท์หาฟู่เจิงแล้ว พอถึงเวลาเลิกงานฟู่เจิงก็ส่งข้อความมา “เสร็จงานหรือยัง? ถ้าเสร็จแล้วก็มาที่ลานจอดรถ”

เวินเหลียงตอบ ‘จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ’

เวินเหลียงมาถึงลานจอดรถ หารถของฟู่เจิงและเปิดประตูเข้าไปนั่ง

คนขับรถสตาร์ตรถ

ขณะนี้รถเดินทางมาครึ่งทางแล้ว

ฟู่เจิงมองเวินเหลียงแวบหนึ่งก่อนจะพูดชืด ๆ “เที่ยวนี้คุณย่าเรียกเรากลับไปคงเพราะเรื่องข่าวนั่นแหละ ถ้าเป็นไปตามคาด ฉันจะหาโอกาสบอกเรื่องหย่ากับพวกเขา”

เวินเหลียงหัวใจเจ็บจี๊ด พยักหน้าเล็กน้อย มองทิวทัศน์ท้องถนนที่แวบผ่านนอกหน้าต่างรถ

เขาอดรนทนไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ คงรอวันนี้มานานมากสินะ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Woralak
ชอบมากค่ะ กระชับเรื่องดี นางเอกโดนกระทำตลอดดดด
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status