'มาดูใจลูกสาวพี่'แต่เอ่ยแบบนั้นไม่ได้"ผมว่าจะเลิกบุหรี่ ก็เลยอยากกินอะไรเย็นๆ"เอ่ยแล้วชำเลืองมองขึ้นไปด้านบนห้องของพริกหวานอีกที อดเป็นห่วงคนตัวเล็กไม่ได้ ร้อนขนาดนี้หน้าต่างก็ไม่เปิดอยู่ไปได้ยังไง"เอากับแกล้มไหม" เขาจะได้ให้เมียทำ"ไม่ดีกว่า เดี๋ยวผมจะกลับแล้ว วันหลังพี่ค่อยนัดมาดื่มแล้วกัน""อืม แล้วนี่พริกหวานไปไหนเนี่ย"เอ่ยแล้วมองหาลูกสาวตัวเอง ปกติพ่อกลับจากทุ่งนาก็จะทำน้ำหวานเย็นๆ มาให้ดื่ม ฝีมือลูกสาวนี่มันชื่นใจหายเหนื่อยดีจริงๆ"เพียง!"เรียกคนที่กำลังขายของให้ลูกค้า วันหยุดลูกค้าเข้าร้านทั้งวัน ทั้งเด็กเล็กคนโต"จ๋าพี่ชิต""ไอ้พริกล่ะ ทำไมไม่เอาน้ำมาให้พ่อมันดื่ม พ่อกลับมาแล้วนะโว้ยไอ้พริก!""อยู่บนบ้านจ้ะ เดี๋ยวเพียงเรียกให้ ไอ้พริก พริกหวานเอ้ย!"ตะโกนเรียกลูกสาว สุดท้ายพริกหวานจำต้องเดินลงมาจากบ้าน"มีอะไรแม่""เอาน้ำไปให้พ่อเอ็งกินซิ กลับมาแล้วนั่น"พริกหวานเดินไปเปิดตู้เย็นก่อนจะชงน้ำหวานสีแดงใส่แก้วแล้วไปตักน้ำแข็งใส่ด้วย เดินออกจากบ้านมายื่นให้คนเป็นพ่อ ไม่มองใครอีกคนที่จ้องมาทำท่าว่าจะเดินกลับ แต่คนเป็นพ่อกลับเอ่ยขึ้นมาเสียก่อน"ไหว้อาทศยัง""หวัดดีค่ะ"พนมมือไ
"อ้าวผู้ใหญ่ทศ มาหาพี่ชิตเหรอคะ"'เพียงตา' ภรรยาของพิชิต แม่ของพริกหวานในวัยสี่สิบปี ถามผู้ใหญ่บ้านที่นับถือเป็นพี่ที่สนิทออกไป"เปล่าหรอก" ทศวรรษส่ายหน้า เปิดตู้แช่เอาเบียร์เย็นๆ ออกมานั่งดื่มตรงโต๊ะมาหินอ่อนที่ตั้งอยู่เยื้องๆ หน้าร้านค้าห่างออกมาสิบเมตร มีร่มกระดังงาให้ความร่มรื่นสามารถนั่งเล่นได้ทั้งวันปกติหากเขาจะนัดดื่มกันกับเพื่อนผู้ใหญ่บ้านก็มานั่งที่ร้านค้าของเพียงตา ซื้อที่นี่ กินที่นี่ น้ำแข็งฟรีแต่เครื่องดื่มจ่ายตังค์ บางคราวก็ซื้อของสดเอามาให้แม่ของพริกหวานทำเป็นกับแกล้มให้เพียงตาเดินถือแก้วเปล่ากับถังน้ำแข็งอะลูมิเนียมพร้อมที่คีบเอามาวางให้ผู้ใหญ่ทศ นึกแปลกใจที่อีกฝ่ายมาดื่มคนเดียว ปกติแล้วต้องมีพรรคพวกผู้ใหญ่ทศถึงจะมา หรืออย่างน้อยก็สามีเธอที่เป็นฝ่ายไปชวนเพื่อนรุ่นน้องมาดื่มปีนี้พี่ชิตหกสิบแล้ว สองคนนี้เขาสนิทกันตั้งแต่ผู้ใหญ่ทศย้ายมาอยู่ 'คุยใหญ่' ใหม่ๆ ก็เลยนับถือเป็นพี่น้องกันไป"แล้วพี่ชิตไปไหนเพียง"ถามคนที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปในร้าน เพียงตาจึงหยุดแล้วหันมาบอก"ลงไปดูข้าวที่ทุ่งนาค่ะ"หลังบ้านของเราเป็นทุ่งนา แต่ที่นาไม่ใช่ของเราหรอก เช่าคนอื่นทำกินในแต่ละปี แบ
"มีตรงกลางไหม ถ้าคุยแบบนี้ยังไงก็ตกลงกันไม่ได้ เรื่องผัวเมียมันต้องเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน""มันไม่เห็นใจฉัน!"ยายศรีเป็นคนเอ่ยขึ้นก่อน"มันแหละไม่เห็นใจผม ผัวทำงานมาเหนื่อยๆ ยังจะให้อึ๊บ ให้อึ๊บอยู่นั่นแหละ อีหื่น!""ไอ้คำ!""อีศรี!""หยุดๆ ทั้งคู่เลย"ผู้ใหญ่ทศนึกปวดกระบาล ถึงขั้นขึ้นไอ้ขึ้นอีกันแล้วเดี๋ยวอีกไม่นานคงมีเหตุการณ์นองเลือด"ยายศรี""ขาพ่อผู้ใหญ่""เรื่องนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผัวเมียเข้าใจได้ แต่ผัวทำงานทุกวันนะยายศรี""แบร่!"ตาคำแลบลิ้นใส่ยายศรีทันที ฝ่ายนั้นถึงกับยกมีดขึ้นขู่"ใจเย็นๆ ก่อนยายศรี ตาคำนี่ก็นะ! นั่นเมียตัวเองทำไมถึงอยากเอาชนะนัก"ตาคำเงียบปากเมื่อโดนตำหนิ ผู้ใหญ่ทศจึงเอ่ยต่อ"คำว่าผัวเมียน่ะนะตาคำ ถ้าหาจุดกึ่งกลางระหว่างกันไม่ได้ คำตอบสุดท้ายก็คือการเลิกรา""เรื่องแค่นี้เนี่ยนะพ่อผู้ใหญ่!""สามเดือนมันก็นานเกินไป""แต่ผมเหนื่อยนี่ครับ ทำแต่ละทีแทบไม่อยากลุกจากที่นอน ปวดเอวไปหมด!""ถ้าใช้เอวมันเหนื่อย แล้วทำไมไม่ลองใช้นิ้วใช้ลิ้นดู""หือ!"เขียวและลูกบ้านคนอื่นๆ ที่มามุงดูต่างอุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกัน"ใช่แค่เอ็นที่ไหนที่ทำให้เสร็จ นิ้วก็มี ลิ้นก
ทศวรรษวิ่งตาตื่นออกมาจากห้อง ก็พบว่าเป็นเขียวอีกแล้วที่มาเรียก"ว่าไงเขียว!"ลูกบ้านคนไหนมีเรื่องเดือดร้อนอะไรให้รีบบอกมา"ผัวเมียตีกันครับ!""ใคร""ยายศรีกับตาคำครับ""ไปๆ!""เดี๋ยวครับ!"ทศวรรษมองลงที่เป้ากางเกงตัวเองทันที ก็ไม่พบความผิดปกตินี่ จึงเงยหน้าขึ้นมองเขียว เห็นฝ่ายนั้นหลุดขำออกมา"ไอ้เขียว!" ทศวรรษทำท่าจะเตะคนรุ่นลูก ทว่าเขียวรีบวิ่งหนีไปก่อนแล้วก่อนเดินออกจากบ้านมิวายหันไปมองทางห้องที่วิ่งออกมา เมียก็งอน ชีวิตลูกบ้านก็สำคัญ แต่ตอนนี้เขาคือพ่อผู้ใหญ่บ้านหมู่สิบสองเขาต้องรีบไปดูลูกบ้าน"เดี๋ยวกลับมาง้อนะพริกหวาน"ตัดใจวิ่งไปทางบ้านที่เป็นปัญหาเพราะกลัวมีเหตุฆาตกรรมกันตายมาถึงก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย ไม่แค่นั้นยังมีบ้านใกล้เรือนเคียงมามุงดูกว่ายี่สิบชีวิตภาพของชายสูงวัยคนหนึ่งพุ่งออกมาจากประตูบ้านชั้นเดียวแบบปูนเปลือย มือประคองข้างแก้มตัวเองแล้ววิ่งมาหยุดลงตรงหน้าเขาด้วยท่าทางกลัวๆสักพักก็เห็นยายศรีเดินออกมาพร้อมมีดบังตอในมือ ก่อนจะยกชี้หน้าตาคำ ทำให้ผู้ใหญ่ทศต้องรีบคลี่คลายสถานการณ์ ขนาดจะเอากันให้ตายไปข้างไม่ธรรมดาแล้วศอกสะกิดไปยังคนข้างๆ ให้โทรเรียกตำรวจเขียวรีบจัด
"ขอโทษเรื่องอะไรครับ" ทศวรรษเลิกคิ้ว"ที่พริกว่าอาเลิกกับเมียไงคะ""แล้วมันไม่จริงตรงไหน"นั่นน่ะสิ"อาไม่โกรธพริกนะคะ"ทศวรรษส่ายหัว"เรื่องจริงทั้งนั้น""อาทศน่ารักที่สุดเลยค่ะ"กดจูบลงบนริมฝีปากหยักหนักๆ ทีนึงแล้วผละออกมอง คนอะไรยิ่งดูยิ่งมีเสน่ห์ ยิ่งมองก็ยิ่งหลง รูปหน้าของอาทศกร้าวใจมากเลย สเปกเธอคือแบบนี้!หล่อคมเข้มหน้าดุ แต่ดูดีมองทีโคตรใจละลายต้องขอบคุณเมียเก่าของอาทศนะที่ทิ้งเขาไป เธอถึงได้มาอยู่จุดนี้แต่เธอจะไม่ทำเหมือนอีกฝ่ายแน่นอน เธอจะรักอาทศไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่เลยล่ะ"อาขอนอนหน่อยนะปวดหัว เดี๋ยวเย็นจะลุกขึ้นมาทำต้มปลาให้กิน พริกนอนดูทีวีรอแล้วกัน""เป็นอะไรถึงปวดหัวเหรอคะ"พริกหวานถามด้วยความเป็นห่วง หรือว่าปวดหัวเพราะเธอว๊า.. อีพริกหวานทำอาทศวุ่นวายขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ยหนูขอโทษ..แต่หนูรักอาขานะคะถึงได้ทำตัววุ่นวาย"อยากดูดบุหรี่"ไม่ใช่แค่ปวดหัว มันเหนื่อย มันเพลีย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น อยากนอนนิ่งๆ ทั้งวัน"อ้าว แล้วทำไมไม่ดูดล่ะคะ"ปกติอาทศดูดบุหรี่เป็นประจำนี่นา"ก็เด็กแถวนี้ชอบจูบไม่ใช่เหรอ""อาทศ.."นี่อย่าบอกนะ เพราะอาทศไม่อยากให้เธอเหม็นบุหรี่ฮื่ออออ....
ลูกบ้านมีปัญหาเขารีบช่วยได้ทันที แต่พอพ่อผู้ใหญ่ของลูกบ้านมีปัญหาใครช่วยเขาได้บ้าง"พริกจะกลับแล้วค่ะ"บอกพร้อมสะบัดหน้าไปทางอื่นโอ๊ย!สะบัดแรงไปคอแทบเคล็ด"อาไปส่ง""อาทศ!"นี่เธอนั่งรอเพื่อให้อาทศบอกว่าจะไปส่งเนี่ยน่ะเหรอต้องห้ามเธอสิอาทศต้องบอกอย่าเพิ่งกลับแล้วจากนั้นก็มาง้อ มาสานต่อเรื่องของเราให้จบทศวรรษเดินไปนั่งลงข้างๆ พริกหวาน อีกฝ่ายก็เขยิบตัวหนีห่างไม่ให้เขาเข้าใกล้แต่ทศวรรษก็เขยิบตามไปแล้วรวบอีกคนขึ้นนั่งบนตัก หอมลงบนแก้มนุ่มหนักๆ จนพริกหวานหลุดยิ้มออกมากระนั้นยังทำเป็นไม่พอใจ"มาหอมทำไมคะ ไม่ได้อยากให้หอมสักหน่อย"ทศวรรษเลิกคิ้ว"ที่ยังไม่กลับก็เพราะรออากลับมาง้อไม่ใช่เหรอ""คะ..ใครคะ ใครรออามาง้อเหรอคะ ไม่มี๊! ตอนนี้แดดเปรี้ยง หรืออาจะให้พริกเดินฝ่าแดดแรงๆ กลับบ้านคะ ก็ได้ค่ะ พริกกลับเลยก็ได้"พริกหวานทำท่าจะลุกขึ้น ทว่าสองแขนแกร่งที่รัดอยู่ตรงเอวคอดกลับไม่ยอมปล่อยพริกหวานอมยิ้มทว่ายังคงเก็บอาการ"ปล่อยพริก"หญิงสาวพยายามขืนตัวออก ทว่าคนด้านหลังก็ยังไม่ปล่อยอยู่ดี"กอดทำไมคะพริกจะกลับบ้าน ปล่อยสิคะ"ความจริงคือ กอดพริกแน่นๆ สิคะอาทศขาาา อิอิ"เย็นนี้อาว่าจะทำต้มป