บทที่ 9 รู้ว่ามีอยู่ก็สายไป

หลังจากกลับมาธิชาก็อาบน้ำ อ่านเอกสารในมือเพื่อเตรียมตัวทำงานในวันต่อไป จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือก็มีสายแปลกโทรเข้ามา ไม่ใช่อิทธิ แล้วใคร? หญิงสาวลังเล แต่ก็กดรับสาย

“ฮัลโหล”

“คุณธิชาใช่ไหมครับ”

“นั่นใครคะ”

“คลับ xxx ครับ คุณลูกค้าที่ชื่อพิภพบอกให้ต่อสายหาคุณ ลูกค้าเมาหนักมาก คุณจะมารับได้ไหมครับ”

“ร้านอยู่ไหนคะ” แต่ก็ต้องชะงัก มือที่ควานหากุญแจรถในกระเป๋าก็หยุดเช่นกัน “ก็เลิกกันแล้วนี่” แต่ทว่าสมองยังจดจำเรื่องราวในวันวานได้เป็นอย่างดี อีกฝ่ายมักจะเป็นแบบนี้เสมอ เวลาเมากลางค่ำกลางคืนดึกดื่นก็เป็นเธอที่ออกไปรับเขา ทั้ง ๆ ที่ออกไปกับใครต่อใครมาบ้างก็ไม่รู้ แต่คนที่เก็บศพมักเป็นเธอ…บางทีเพราะแบบนี้เขาถึงได้ใจ และคิดว่าเธอเป็นของตายละมั้ง ต้องเจียดเวลานอนมาตามรับส่งคนเมา

“คุณโทรผิดแล้วละค่ะ แล้วไม่ต้องโทรมาอีก แค่นี้นะคะ” ธิชากดเปลี่ยนโหมดโทรศัพท์มือถือเป็น Sleep Mode แถมยังบล็อกเบอร์แปลกหน้าหมด ก่อนจะเข้านอนด้วยความไม่เข้าใจ และพยายามข่มตานอนอยู่นานแต่ก็นอนไม่หลับสักที “ไม่ใช่เรื่องของเราอีกต่อไปแล้วธิชา…ก็เลิกกันแล้ว เห็นได้ว่าเขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลย” น้ำตาที่คิดว่าจะไม่มีวันไหลให้กับคนอย่างนั้นอีก กลับรื้นเต็มสองตา หญิงสาวเกลี่ยน้ำตานั้นอย่างลวก ๆ ก่อนจะข่มตานอน ละทิ้งเรื่องราวเบื้องหลังไปกับวันวาน

ธิชาระแวงอยู่สองสามวันเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรก็ผ่อนปรนขึ้นจนถึงวันหยุดยาว เธอตั้งตารอและวางแผนว่าจะไปหาเพื่อนรักที่กำลังตั้งครรภ์ คืนวันศุกร์เป็นวันพักผ่อนของสาวออฟฟิศที่แท้จริง ปกติเธอจะนอนเร็วไม่เกินสี่ทุ่ม แต่ทว่าวันนี้ห้าทุ่มแล้วไฟในห้องนอนยังคงสว่าง นอนดูซีรีส์เรื่องโปรดอยู่ดี ๆ ก็ได้ยินเสียงกุกกักตรงระเบียงห้องนั่งเล่น ธิชาไม่กลัวผี แต่กลัวคนมากกว่า หยิบไม้เบสบอลที่วางไว้อยู่ข้างหัวเตียง จับด้ามด้วยใจที่เต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เธอค่อย ๆ ย่องไปยังห้องนั่งเล่นที่มืดสนิท ก่อนจะกดเปิดสวิตช์ไฟ ภาพตรงหน้าทำเอาเธอหวาดกลัว ประตูตรงระเบียงที่เปิดอ้า ม่านปลิวไสว ร่างกายเย็นเยียบไปหมด อีกทั้งก่อนเข้านอนเธอสำรวจและปิดประตูทุกบานแล้วแท้ ๆ สองมือกระชับไม้เบสบอลในมือแน่น สองเท้าค่อย ๆ ย่องไปยังประตู เธอสำรวจตรงระเบียง ห้องข้าง ๆ ที่ปิดไฟมืดสนิท อีกทั้งชั้นนี้เป็นชั้นสิบ ตรงระเบียงก็ไม่มีที่ให้ปีนป่ายเข้ามาได้ เธอจึงรีบปิดประตูล็อกอย่างแน่นหนา ดึงม่านปิดก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อหันมาเจอผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งกำลังหอบหิ้วแลปทอป และของมีค่าบางส่วนของเธอ แถมยังสวมชุดดำทั้งตัว ธิชากรีดร้องก่อนจะกระชับไม้เบสบอลในมือแน่น โจรเองก็สะดุ้งพยายามจะโกยของใส่กระเป๋าแต่ธิชาไวกว่าเธอฟาดไม้เบสบอลใส่หลังโจรอย่างแรงดังอั๊กหลายครั้ง ก่อนจะตะโกนแหกปากขอความช่วยเหลือ โจรก็ปัดมือเป็นพัลวันเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเจ้าของห้องกำลังจะวิ่งไปที่ประตู จึงรีบสาวเท้าตามไป แต่ธิชาไวกว่า เธอพยายามเปิดประตูแต่โจรเองล็อกจากทางด้านหลังพยายามที่จะปิดประตู เสียงโครมคราม เสียงกรีดร้องทำเอาห้องข้าง ๆ ตกใจไปตามกัน อีกทั้งบริเวณนี้มีเพียงสี่ห้อง ธิชาพยายามดิ้นอย่างสุดกำลังหวังว่าจะมีใครได้ยินเสียงร้องของเธอบ้าง

หากโจรปิดประตูได้สำเร็จ เธออาจจะไม่มีโอกาสได้หายใจอีกต่อไปแน่ ธิชาพยายามเตะถีบยื้อยุดอยู่ตรงหน้าประตู ก่อนประตูข้างนอกจะถูกผลักเปิดอย่างแรงเข้ามาจนธิชาและโจรเซล้มกองอยู่ที่พื้น

“ช่วยด้วย ช่วยด้วย” หญิงสาวกรีดร้องเสียงแหลม โจรเองก็พยายามจะหนี มันรีบวิ่งไปตรงระเบียงห้อง ธิชาเองก็ปวดไปตามเนื้อตามตัว น้ำหูน้ำตาไหลจนไม่สามารถมองได้ถนัดว่าชายหนุ่มที่มาช่วยเป็นใคร ไม่นานหญิงสาวห้องข้าง ๆ ก็ออกมาช่วยพยุงพร้อมโทรศัพท์แจ้งความ รปภ.ด้านล่างกรูกันขึ้นมาแต่ทว่าเพราะความลนลานหรือดวงถึงฆาตก็ไม่รู้ โจรชั่วพลัดตกตึกตายในขณะที่รีบปีนป่ายหลบหนี

“ธิชาซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดหญิงสาวแปลกหน้าก่อนจะได้ยินเสียงเรียกจากทางด้านหลัง เสียงเรียกที่คุ้นเคย

“ชา เป็นยังไงบ้าง ชา” ธิชาค่อย ๆ เงยหน้ามองก่อนโผเข้าสู่อ้อมกอดนั้นพร้อมปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ อีกทั้งยังผวาและขวัญเสียไม่หาย ชีวิตใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นานแท้ ๆ กลับต้องมาพังลงเพียงเพราะโจรชั่วนั่น คืนวันศุกร์นี้ธิชาจะไม่มีวันลืม

คนทั้งคอนโดได้แต่นอนผวา แม้ข้างหลังจะเป็นพื้นที่รกร้าง แต่การที่มีคนตายไม่ใช่เรื่องดี ผู้เช่าหลายคนตัดสินใจทำเรื่องย้ายออก รวมไปถึงธิชาเองก็เช่นกัน เกิดคดีสะเทือนขวัญขนาดนี้ ผู้หญิงโสดหลายคนต่างก็พากันย้ายออก ไปหาห้องที่มีความปลอดภัยมากกว่านี้ ไม่รู้ว่าโจรปีนขึ้นมาจากทางด้านไหน แม้เจ้าของคอนโดจะลดนั่นนี่ เพิ่มมาตรการเพื่อเรียกความเชื่อมั่นจากผู้เช่ามากแค่ไหนก็ตาม เมื่อคืนพิภพอยู่กับเธอทั้งคืน เขาอาสาเป็นธุระพาเธอไปตรวจร่างกาย สอบปากคำเนื่องจากเป็นผู้เสียหาย เรื่องคดีความปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ ธิชานอนไม่หลับทั้งคืน ได้แต่นอนร้องไห้อยู่อย่างนั้น พิภพที่มาได้จังหวะพอดี เพราะว่าเขาเพิ่งทำเรื่องย้ายมาอยู่ตรงข้ามห้องหญิงสาว ส่วนธิชาเองยังคงหวาดผวากับเรื่องที่เกิดขึ้นจึงไม่ได้เอ่ยถามว่าพิภพมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร