Share

บทที่ 338

หนิงเป่ยมองไปที่หลีชุนฮวา: "ตอนนี้เขากลายเป็นคนพิการแล้ว พวกคุณมีความแค้นอะไร ก็ล้างแค้นเลย"

พวกเขาทั้งสามรีบพุ่งไปข้างหน้าทันที เริ่มต่อยและเตะอันเสี่ยวเทียน

หลังจากที่ทั้งสามคนระบายความแค้นออกไปแล้ว อันเสี่ยวเทียนก็เหลือเพียงลมหายรวยรินเท่านั้น ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความลำบากใจ

หลีชุนฮวายังคงไม่หมดความแค้น ดังนั้นเธอจึงลากอันเสี่ยวเทียนออกมาเหมือนสุนัข และมัดเขาไว้กับต้นไม้ด้วยโซ่คล้องคอสุนัข

“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ในเมื่อแกไม่ต้องการเป็นมนุษย์แล้ว งั้นต่อจากนี้ไปก็เป็นหมาไปซะ”

“ฉันจะให้อาหารหมาแกกินไม่ขาดในอนาคต”

แม่งเอ๊ย!

อันเสี่ยวเทียนยังคงพูดอย่างหัวรั้น: "ฉันเป็นหัวหน้าครอบครัวน่ะ ถ้าแกกล้าปฏิบัติแบบนี้ต่อหัวหน้าครอบครัวแบบนี้ ต้องถูกฟ้าผ่ากลางกระบาน!"

หลีชุนฮวาทุบตีเขาอย่างแรงอีกครั้ง จนกระทั่งอันเสี่ยวเทียนพูดไม่ออก

หนิงเป่ยปลอบอันเคอซินแล้วพูด: " เคอซิน ไม่ต้องห่วงนะ ฉันพบวิธีรักษามะเร็งแล้ว อีกไม่นานเธอจะหายดี"

สำหรับเรื่องนี้ อันเคอซินเพียงตอบกลัยด้วยรอยยิ้มแันขมขื่นเท่านั้น

นี่คือมะเร็งที่ปัจจุบันก็ยังเอาชนะไม่ได้ เขาจะรักษาได้อย่างไร?

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status