Mag-log inShare
2.2
Huling Na-update:
2025-09-20 14:51:42“เอิ่ม... เพื่อนคะ คนนั้นใครเอ่ย หลัวใหม่เหรอ?” กิ๊กถามเปิดประเด็นทันทีที่ทุกคนกลับมานั่งกันที่โต๊ะแล้ว
“ไม่ใช่ นั่นเพื่อนพี่ชายกู”
“อย่ามาคิดจะโกหกพวกกู มึงดูนี่!” เฟิร์นพูดต่อพลางยื่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้กรรวีดู ในนั้นมีคลิปที่ถ่ายทันตอนเธอจูบกับเรวัตพอดิบพอดี
“โหยอีผี! ถ่ายไว้ทำไม ลบ!” กรรวีโวยวาย มีเรื่องกันตั้งนานจนเธอโดนตบหน้าหันเพื่อนก็ไปไม่ทันช่วย แต่ดันมาทันตอนฉากเลิฟซีนซ้ำยังถ่ายคลิปเอาไว้อีกด้วย มันน่าทุบให้หลังหักเรียงคนเสียจริง
“บอกพวกกูมาว่าอะไรยังไง ไหนเล่ามาซิ” จูนคาดคั้น ในขณะนั้นทุกสายตาก็หันมามองเธออย่างรอคำตอบ กรรวีถอนหายใจพลางกลอกตามองบนที่รอบกายมีแต่เพื่อนขี้เผือก
“โอ๊ย พวกมึงก็นะ ไม่ถามบ้างล่ะว่ารอยฝ่ามือบนหน้ากูเนี่ยได้มายังไง!” กรรวีหัวเสียที่เพื่อนไม่เห็นรอยบนหน้าเธอเลย โฟกัสแต่เรื่องผู้ชายอย่างเดียว
“เชี่ย! ไปโดนใครตบมาวะเนี่ย เพิ่งเห็น” เมื่อเห็นเพื่อนเริ่มหันมาสนใจรอยตบบนหน้า เธอจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดยิบเพื่อหาพวกมาช่วยด่านานาให้สาแก่ใจ และตั้งใจเบี่ยงประเด็นไม่ให้เพื่อนไปสนใจโฟกัสเรื่องของเรวัตอีก
หลังจากที่นั่งดื่มต่อไม่นานเรวัตเดินเข้ามาหากรรวีที่โต๊ะ จากที่เพิ่งเบี่ยงเบนความสนใจของเพื่อนได้ ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นจุดสนใจของคนรอบโต๊ะเลย
รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาลูกครึ่ง มาดมาเฟียกร้าวใจดูหล่อร้ายขนาดนี้ ไม่ใช่แค่เพื่อนแล้วเพราะเรวัตที่เดินมามีออร่าดึงดูดสายตาของคนรอบข้างได้เป็นอย่างดี
“ถ้ามีปัญหาอะไรเรียกพี่หรือคนของพี่ได้ตลอดนะ ส่วนมื้อนี้พี่ขอเลี้ยงเอง” เรวัตยืนคร่อมหลังกรรวีที่นั่งอยู่ เขาโน้มหน้าลงมาคุยกับเธอจนริมฝีปากหยักแทบจะชิดใบหูขาว คางของเขาแทบจะเกยอยู่บนไหล่เธออยู่แล้ว
ลมหายใจอุ่นกลิ่นมินต์ที่รดรินพวงแก้มขาวทำเอากรรวีขนลุกเกรียวจนต้องหันไปมอง จังหวะนั้นกลับกลายเป็นว่าปลายจมูกเชิดรั้นดันไปสัมผัสหน้าแก้มของเรวัตอย่างไม่ตั้งใจ ฉากนั้นทำเอาสาว ๆ ที่มองมาแทบกรีดร้องด้วยความอิจฉา
“คะ ค่ะ..ขอบคุณนะคะพี่เรย์ แต่ไม่ต้องเลี้ยงก็ได้ค่ะหงส์เกรงใจ พอดีมากันหลายคน” กรรวีผละตัวออกห่างเล็กน้อย ยังคงสงวนท่าทางให้เป็นปกติ เธอเข้าใจดีว่าเสียงเพลงมันดัง ทั้งเขาและเธอก็ไม่ได้ตั้งใจ แค่ความบังเอิญที่ทำให้ใกล้กันขนาดนี้
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เพราะต่อไปพี่อาจมีเรื่องให้หงส์ช่วยเหมือนกัน”
“ช่วย? เรื่องอะไรเหรอคะ”
“ไม่รู้สิ... เอาไว้คุยกันวันหลังนะ เราสนุกกับเพื่อนต่อเถอะ ถ้ากลับไม่ไหวยังไงก็บอก ห้องทำงานพี่อยู่ชั้นบนสุดริมขวาสุด บอกการ์ดหรือจะขึ้นไปเองก็ได้ตามสบายเลย” เพราะเขาจะสั่งการ์ดไว้ว่าสำหรับกรรวีจะขึ้นไปเมื่อไหร่ก็ได้
“อ่า.. ค่ะ ขอบคุณค่ะ” กรรวีรับคำมาอย่าง'งง ๆ เรวัตเนี่ยนะมีเรื่องให้เธอช่วย ร้อยวันพันปีแทบไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ สายงานของเธอกับเขาก็คนละทางกัน เขาทำงานสีเทาส่วนเธอเป็นหมอ จะมีอะไรให้ช่วยได้ อย่าบอกนะว่าให้ช่วยจีบพรนับพันให้ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีวันเสียหรอกเธอจะเก็บพรนับพันไว้ให้พี่ชาย
หลังจากที่เรวัตเดินจากไป กรรวีก็ไหวไหล่อย่างไม่อยากใส่ หากเธอช่วยได้ก็ช่วยไปแต่หากช่วยไม่ไหวก็ค่อยว่ากันอีกที
“นี่มึงแน่ใจนะว่าแค่เพื่อนพี่ชาย กูว่าไม่ใช่ละ...”
“เออว่ะ จังหวะตอนที่หันหน้ามาป๊ะกัน โคตรจิ้นเลยมึง~”
“กูละเขินแทนเลย” เสียงเพื่อนของกรรวีเอ่ยแซว ทั้งที่กรรวีก็ยืนยันว่าไม่ใช่ แต่ด้วยความที่เธอไม่ได้สนใจต่อล้อต่อเถียงอะไรเลยไม่มีเพื่อนคนไหนแซวต่อ แค่พูดเล่นกันพอหอมปากหอมคอเท่านั้น
ในกลุ่มเพื่อนที่อยู่ในวัยเบญจเพสเรื่องราวส่วนใหญ่ที่ใช้สนทนากันคงไม่พ้นเรื่องชีวิต การเงิน การงาน และครอบครัวเสียมากกว่า เอาเรื่องเฮงซวยในชีวิตมาระบายและคอยให้คำปรึกษาตาม เวลาหลักในชีวิตคือการทำงาน จะได้ออกมาสังสรรค์ด้วยกันบ้างก็นาน ๆ ครั้งไม่ได้บ่อยเท่าตอนเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ได้จัดมิตติ้งย่อยกันทั้งทีกรรวีจึงเอาให้สุด พรุ่งนี้เป็นวันหยุดเลยดื่มได้
“เฮ้ย! เบาได้เบา กระดกเหล้าอย่างกับน้ำเปล่าเลย” เจเพื่อนชายในกลุ่มที่นั่งดื่มเงียบ ๆ มานานร้องห้าม จะแย่งแก้วลงแต่กรรวีกลับปัดมือเพื่อนทิ้งตามด้วยเสียงพูดก่นด่า
“แม่ง... ทำตัวเป็นที่ปรึกษา ที่ไหนได้จะคาบไปแดกเอง”
“นี่มึงกำลังด่าอีพี่นานา?” จูนถามขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนเอื้อนเอ่ยอย่างเมามายแทบไม่ได้สติ
“เออ! หญิงก็ร้าย ชายก็เหี้ย”
Pinakabagong kabanata
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.3
ไม่รู้หรอกนะว่าหลังจากเธอเดินออกมาเรวัตจะพาผู้หญิงคนนั้นไปไหน พยายามไม่คิด พยายามจะไม่รู้สึกอะไรเพราะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน แต่ในใจลึก ๆ ก็อดรู้สึกไม่ได้อยู่ดี ถ้าเขาพาผู้หญิงคนนั้นเข้าห้องไปแล้วมีอะไรกันต่อล่ะ ห้องที่เธอกับเขาเพิ่งนอนด้วยกันมา ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ มันโคตรเจ็บเลยนะใบหน้าสวยฟุบลงตรงพวงมาลัยรถยนต์กะว่าจะปล่อยโฮร้องไห้ให้สาแก่ใจเสียหน่อย แต่ไม่ทันที่น้ำตาจะไหลประตูรถฝั่งที่เธอนั่งกลับโดนเปิดออกโดยฝีมือใครบางคนอย่างถือวิสาสะ เงยหน้าขึ้นมองก็ต้องเบือนหน้าหนี กลอกตาปั้นหน้าบึ้งตึงทั้งที่ในใจแอบรู้สึกดีที่เรวัตตามเธอมา เขาไม่ได้หิ้วผู้หญิงคนนั้นไปต่ออย่างที่เธอคิด“ลุก” เขาสั่ง เธอขมวดคิ้วถามทางสายตาว่า ‘อะไร!’ เป็นคำพูดที่ไม่มีเสียงแต่เขารับรู้ได้“พี่ขับให้”“จะตามมาเอานอกสถานที่รึไง ค่าตัวหงส์แพงนะ สู้ไหวเหรอ?” ปากอยู่ไม่สุข อดพูดประชดประชันไม่ได้ เรื่องที่โดนเขาว่าเธอไม่มีทางลืมง่าย ๆ หรอกนะ“แล้วได้ปะล่ะ คิดเท่าไหร่ก็ว่ามาเลย” นี่ก็ปากหมาไม่หาย เพิ่งโดนโกรธไปยังไม่เข็ดใช่ไหมไอ้เหี้ยเรย์!“ถอยไป!” กรรวีหน้าตึงออกปากไล่ เตรียมปิดประตูใส่แต่คนตัวสูงกลับขืนไว้ก่อนจะยกอุ้มร่
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.2
“ไปรอพี่ข้างล่างนะครับ เดี๋ยวพี่ลงไป” เรวัตกดเสียงต่ำพูดย้ำอีกครั้ง คาริสาเริ่มรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจกว่าเก่าหลายเท่าตัว เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากลงไปรออยู่ข้างล่างตามคำลั่งของเขา แต่ในจังหวะที่คาริสาจะหันหลังเดินกลับมาประตูห้องก็เปิดอ้าขึ้นอีกครั้ง จนทุกสายตาต้องหันไปมองกรรวีที่ยืนฟังเสียงคนคุยกันอยู่หน้าห้องพักใหญ่ ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง แต่ที่รู้แน่ชัดคือผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาตามเขา เธอได้แต่ถามตัวเองว่า... แล้วเราจะนั่งอยู่ทำไม ต้องมาหลบ ๆ ซ่อน ๆ แล้วรอให้เขาไปกับใครต่อใครปล่อยให้เธอนั่งอยู่ในเงามืดไร้ตัวตนต่อไปแบบนี้น่ะหรือ เธอไม่ได้เกิดและเติบโตมาอย่างดีเพื่อเป็นคนในความลับของใคร เพราะฉะนั้นจะรออะไรหญิงสาวลุกขึ้นจัดแจงเสื้อผ้าที่พอจะใส่ออกไปได้ จีสติงยังพอใส่ได้ แต่เสื้อชั้นในขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดี เธอจัดเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่กำลังสวมใส่ให้เข้าที่เข้า ใช้ทิชชูซับหน้า ปาดน้ำตา จัดทรงผมเสร็จก็สวมส้นสูงเดินออกไปนอกห้อง เมื่อพ้นออกมาจากกรอบประตูห้อง สายตาของผู้หญิงทั้งสองก็ประสานกันอย่างอัตโนมัติ และชัดเจนมากว่าความรู้สึกแรกคือทั้งสองไม่ชอบขี้หน้ากันอย่างแรง'เหอะ อีเตี้ย!' กรรวีด่าในใจ
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.1
ขณะที่เรวัตกอดรั้งง้องอนกรรวีไม่ให้จากเขาไปกลับมีใครบางคนเคาะประตูห้องเสียงดังลั่น ดึงสายตาของทั้งคู่ให้หันไปมอง ชายหนุ่มจะทำเป็นไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นลูกน้อง เขาตั้งใจจะอุ้มกรรวีเข้ามาในห้องนอนที่อยู่ในสุด แต่ประตูห้องก็โดนเคาะเรียกอีกครั้งก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เคาะรัวแบบนี้คงเป็นไอ้ฮาซีฟเพราะลูกน้องคนอื่นคงไม่กล้า พวกมันรู้ว่าหากทำแบบนี้เขาจะไม่พอใจ‘เคาะขนาดนี้มีใครมาฆ่ากันตายในผับกูรึเปล่าวะ’ก่อนจะไปเปิดประตูดูว่ามีเรื่องอะไร เรวัตอุ้มกรรวีเข้ามาวางบนเตียงขนาดสี่ฟุตในห้องนอนแล้วสั่งห้ามเธอออกมาเพราะกลัวว่าลูกน้องจะเห็น ไม่ใช่อยากจะปิดแค่ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกายหญิงสาว เพราะเชิ้ตของเขาที่เธอกำลังสวมใส่มันสั้นปิดแค่โคนขาอ่อนเท่านั้นเองร่างสูงหยิบกางเกงยีนส์สีเข้มขึ้นมาสวมใส่ ท่อนบนเปลือยเปล่าไม่ใส่อะไรเดินไปเปิดประตูห้องด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ที่โดนขัดคอเวลาเขาจะง้อเมีย“มีเหี้ยอะไร!” สิ้นเสียงตะคอกเรวัตกลับต้องชะงักเมื่อเปิดประตูมาแล้วเห็นว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องไม่ใช่ฮาซีฟแต่เป็น…“ริสา”“พี่เรย์... ยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ” คาริสาเอ่ยถาม ทั้งที่สองเบ้าตากำลังมีน้ำตาเอ่อคลอ ดวงตาคู่ส
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.3
“โอ๊ย พี่เรย์ หงส์ไม่ไหว อ๊าย!” ฝามือใหญ่ฟาดลงบั้นท้ายอวบขาวจนขึ้นเป็นรอยแดงซ่าน เสียงเนื้อกระทบกันสอดประสานกับเสียงครางหวานดังก้องไม่นานที่เรวัตก็ปลดปล่อยเชื้อพันธุ์อัดเข้าใส่ร่องรักของเธออย่างตั้งใจโดยไร้การป้องกันใด ๆ ทั้งสิ้นแรก ๆ ก็มีใส่ถุงยางบ้างแต่ว่าพักหลังมาเขาไม่เคยที่จะป้องกันกับเลยสักครั้ง วันนี้ก็เช่นกันเขากดท่อนลำย้ำอยู่แบบนั้นเนิ่นนานกว่าจะดึงออกไป เรวัตจับกรรวีพลิกกายให้นอนหงายเพื่อจะเริ่มบทรักบทใหม่ หากแต่ครั้งนี้คนใต้ร่างกลับรวบรวมแรงที่มีทั้งหมดผลักเขาออกห่างไปก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งและตะคอกใส่หน้าออกมาเสียงดังอย่างสุดจะทน“หยุดสักที! หงส์ไม่ใช่กะหรี่ที่พี่จะอยากเอาตอนไหนก็ได้นะ ถ้าอยากนักก็ไปหาผู้หญิงของตัวเองเถอะ อยู่ข้างนอกโน่นไปสิ” อยากจะเอาก็เอาจนได้ไม่ถามความสมัครใจกันเลยสักนิด เวลาคิดจะไปก็ไปไม่เคยสนใจความรู้สึกกัน เธอไม่ใช่ดอกไม้ริมทางที่เสร็จกิจแล้วเขาจะทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ได้นะ!“อย่าว่าตัวเองแบบนั้นสิ เธอจะเป็นกะหรี่ได้ยังไง เพราะเท่าที่จำได้ พี่ไม่เคยเสียตังค์ให้เธอเลยสักบาทเดียว” คำที่พูดพ่นออกไปไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกแต่มันเกิดจากความโมโหที่เห็นว่าเธอเอาต
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.2
“ว้าย! พี่ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย อื้อ อย่าทำแบบนี้พี่เรย์” กรรวีกรีดร้องดิ้นเร่าเมื่อเรวัตเริ่มฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอออกมาจนขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีถ้าจะใส่แบบนี้ก็ไม่ต้องใส่ สั้นแค่คืบแทบจะปิดง่ามดากไม่ได้ นั่งทีกระโปรงร่นเห็นไปถึงลำไส้ใหญ่ ไหนจะไอ้หน้าอกหน้าใจล้นทะลักนี่อีก หวงโว้ย!“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ เพิ่งจะมาหวงตัวอะไรเอาตอนนี้” ทีกับผู้ชายคนอื่นเธอยังปล่อยให้กอดได้ แต่กับเขาทำไมไม่ยอมให้เข้าใกล้ทั้งที่เคยไปถึงไหนต่อไหนกันมาแล้วเรวัตใช้ความชำนาญในการปลดบราและแพนตี้ตัวบางออกมาจากร่างหญิงสาวแล้วโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวปลดเข็มขัดจัดการรั้งกางเกงลงมากองตรงหน้าขาแล้วส่งลำกายที่ขยายใหญ่เต็มที่เข้าจ่อยังร่องสาวของคนที่นอนเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิดใด ๆ“ไม่เอานะพี่เรย์ อย่า!” ใจหนึ่งเธอก็คิดถึงเขาแต่เมื่อนึกถึงหน้าผู้หญิงอีกคน บอกเลยว่าตอนนี้ไม่มีอารมณ์อย่างแรง“ทำไม? หึ ทำเป็นไม่เคยไปได้” มุมปากหยักกระตุกยิ้มพอใจที่เห็นคนใต้ร่างเนื้อตัวสั่นเทาราวกับลูกนก เขาหยัดกายขึ้นมาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเผยให้เห็นร่างกายกำยำเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักน่าเกรงขาม ร่
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.1
“อีเจ๊ เสร็จยังวะ” ไม้ที่จัดการธุระตัวเองเสร็จแล้วตะโกนเข้ามาในห้องน้ำหญิงฝั่งตรงข้ามเพื่อถามกรรวี ทำไมชะนีมันต้องใช้เวลาเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ด้วยไม่เข้าใจ“ยัง! กลับโต๊ะก่อนก็ได้นะ แต่งหน้าใหม่แป๊บ” เธอตะโกนตอบออกไป ช่วงนี้พักผ่อนน้อย นอนก็ไม่ค่อยจะหลับเพราะมีเรื่องให้คิดในหัวมากมายไปหมด สภาพที่มาวันนี้คือง่วงตาปรือมากเลยกะจะล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้วลงแป้งแต่งหน้าใหม่เผื่อเจอหนุ่มงานดีถูกใจจะได้พร้อมอ่อยในเมื่อตั้งใจจะมูฟออนแล้วเราจะโทรมเหมือนผีไม่ได้“ครับ!” ไม้ตอบเสียงเข้มแบบสุภาพมาคำเดียวก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินหายไป‘แหม~ ทำมาคงมาครับนะอีไม้’ถ้าให้เดากรรวีคิดว่าไม้น่าจะเจอคนถูกใจเลยตอบเสียงแมนแบบนั้น หากกลับโต๊ะไปแล้วไม่เจออีไม้แปลว่ามันคงลากผู้ชายไปกินที่ไหนสักที่แล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ เห็นว่าหล่อเข้ม แมน กล้ามใหญ่แบบไม้ แต่นางก็กินผู้ชายนะ เป็นสายรุกแต่คนนอกอาจจะมองไม่ออกเท่าไหร่‘ชิ! หมั่นไส้ ทำไมคนอื่นเขาหาคู่กันง่ายจัง’ กรรวีบ่นไปแต่งหน้าไป ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเพราะแค่ลงแป้งบาง ๆ กับปัดแก้มให้ดูมีเลือดฝาด ทาลิปมันเปลี่ยนสีเน้นลุคสดใสกระชากใจวัยรุ่นกรุบกริบ เคยได้คนแก่กว่
Maaari mong magustuhan
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.6K viewsคุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ
หรงหรงจื่ออี22.9K viewsขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C23.3K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์52.0K viewsOne night stand ครั้งเดียวชั่วนิรันดร์
มณีภัทรสร291 viewsตอนแรกว่าจะไม่รัก
ข้าวเหนียวหวาน137 viewsบรรณาการสิเน่หา
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ294 viewsท่านประธานคลั่งสวาท
กาสะลอง809 views
