หนี้รักบังตา 12

หลายเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ระหว่างอิงฟ้ากับคิณณ์ค่อย ๆ ก่อร่างสร้างตัวขึ้นอย่างมั่นคงและลึกซึ้ง อิงฟ้าได้เห็นคิณณ์ในมุมที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เขาไม่ใช่แค่เจ้านายผู้เย็นชา แต่เป็นผู้ชายที่อบอุ่น อ่อนโยน และใส่ใจรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ เขามักจะสังเกตเห็นเมื่อเธอเหนื่อยล้า และหาทางมาทำให้เธอผ่อนคลายอย่างแนบเนียน ไม่ว่าจะเป็นการสั่งกาแฟแก้วโปรดมาให้ หรือแค่เดินผ่านมาทักทายด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ใจเธอสั่นไหว

ส่วนคิณณ์เองก็ตกหลุมรักอิงฟ้ามากขึ้นทุกวัน เขารู้สึกทึ่งกับความเข้มแข็ง ความอดทน และความสดใสที่เธอมี แม้จะเผชิญกับปัญหามากมายเพียงใด เธอก็ยังคงยิ้มและเดินหน้าต่อไปได้เสมอ เขามั่นใจแล้วว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขาตามหามาตลอดชีวิต

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ใช่ความลับในที่ทำงานอีกต่อไป แม้จะไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ แต่การกระทำของคิณณ์ที่แสดงออกถึงความใส่ใจต่ออิงฟ้าอย่างเห็นได้ชัด ก็ทำให้เพื่อนร่วมงานต่างเข้าใจตรงกันว่าความสัมพันธ์ของพวกเขากำลังก้าวไปไกลกว่าแค่เจ้านายกับลูกน้อง

"พี่อิงฟ้าคะ เมื่อไหร่จะมีข่าวดีคะเนี่ย ท่านประธานดูรักพี่อิงฟ้าจะแย่แล้วนะ" น้องเมย์แซวพลางยิ้มกว้าง

อิงฟ้าหน้าแดงก่ำ "บ้า! ทำงานไปเลยเมย์"

ความรักที่ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ นี้ ทำให้ชีวิตของอิงฟ้าเต็มไปด้วยความสุข แต่ลึก ๆ ในใจ เธอก็ยังคงมีความกังวลอยู่บ้างเกี่ยวกับปฏิกิริยาของคนรอบข้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกลุ่มผู้บริหารบางคนที่อาจจะมองว่าเธอใช้โอกาสนี้เพื่อไต่เต้า หรือเพราะต้องการผลประโยชน์

คิณณ์เองก็รับรู้ถึงความกังวลของอิงฟ้า เขาจึงพยายามทำให้เธอรู้สึกสบายใจและมั่นใจในความสัมพันธ์ของพวกเขาเสมอ

"คุณอิงฟ้าคะ เสาร์-อาทิตย์นี้ ผมว่างนะครับ" คิณณ์เอ่ยขึ้นในบ่ายวันศุกร์ ขณะที่อิงฟ้ากำลังจะกลับบ้าน "อยากไปเที่ยวไหนเป็นพิเศษไหม?"

อิงฟ้าหันไปมองเขา ดวงตาเป็นประกาย "อยากไปทะเลค่ะท่านประธาน" เธอตอบอย่างไม่ลังเล เพราะเธอเป็นคนชอบทะเลมาก

คิณณ์ยิ้มกว้าง "งั้นก็เตรียมตัวให้พร้อมนะครับ ผมจะพาคุณไปในที่ที่พิเศษที่สุด"

เช้าวันเสาร์ อิงฟ้าตื่นเต้นตั้งแต่เช้า เธอจัดกระเป๋าเสื้อผ้า และเมื่อรถคันหรูของคิณณ์ขับมาจอดที่หน้าบ้าน เธอก็รีบก้าวขึ้นรถไปทันที คิณณ์ยิ้มต้อนรับเธอด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น

"ตื่นเต้นเหรอครับ" คิณณ์ถามพลางเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้แน่น

"ค่ะ ตื่นเต้นมากเลย" อิงฟ้าตอบ "ไม่คิดเลยว่าจะได้ไปเที่ยวทะเลกับท่านประธาน"

คิณณ์หัวเราะในลำคอเบาๆ "ต่อไปนี้เราจะไปเที่ยวด้วยกันอีกบ่อยๆ ครับ"

การเดินทางเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและบทสนทนาที่ไม่มีที่สิ้นสุด อิงฟ้าได้เห็นคิณณ์ในมุมที่ผ่อนคลายที่สุด เขาเล่าเรื่องราวในวัยเด็ก เรื่องราวความฝัน และความคาดหวังในชีวิต อิงฟ้าเองก็ได้เล่าเรื่องราวของเธอให้เขาฟังเช่นกัน ทั้งสองคนต่างเปิดใจให้กันและกันมากขึ้นในทุกๆ นาทีที่อยู่ด้วยกัน

เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง อิงฟ้าถึงกับออหปากค้าง สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่รีสอร์ตหรูหราอย่างที่เธอคิด แต่เป็นบ้านพักส่วนตัวหลังเล็กๆ ริมทะเลที่เงียบสงบและสวยงามราวกับภาพวาด ทะเลสีครามสดใส ทรายขาวละเอียด และลมทะเลพัดเอื่อยๆ ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก

"ว้าว... สวยมากเลยค่ะคุณคิณณ์" อิงฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"ผมรู้ว่าคุณชอบทะเล ผมก็เลยอยากพาคุณมาที่นี่" คิณณ์พูดพลางโอบไหล่อิงฟ้าเบาๆ "ที่นี่เป็นสถานที่พิเศษสำหรับผม และตอนนี้ก็จะเป็นสถานที่พิเศษสำหรับเราสองคนด้วย"

ทั้งสองใช้เวลาตลอดวันไปกับการเดินเล่นริมชายหาด เล่นน้ำทะเล และนั่งชมพระอาทิตย์ตกดินยามเย็น บรรยากาศเป็นใจเหลือเกินสำหรับความรักที่กำลังเบ่งบาน

เมื่อค่ำคืนมาเยือน คิณณ์ได้จัดเตรียมอาหารค่ำสุดพิเศษไว้ริมชายหาด แสงเทียนสว่างไสว แสงดาวระยิบระยับ และเสียงคลื่นทะเลที่ซัดสาด ทำให้บรรยากาศโรแมนติกอย่างที่สุด

"คุณอิงฟ้าครับ" คิณณ์เอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว น้ำเสียงของเขาจริงจังขึ้นเล็กน้อย

อิงฟ้าหันไปมองเขา คิณณ์ยิ้มบางๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน เขาเดินอ้อมโต๊ะมาหยุดอยู่ตรงหน้าอิงฟ้า และคุกเข่าลงข้างหนึ่งต่อหน้าเธอ!

อิงฟ้าเบิกตากว้าง หัวใจของเธอเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้

คิณณ์หยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ และเปิดออก เผยให้เห็นแหวนเพชรเม็ดงามที่เปล่งประกายระยิบระยับใต้แสงจันทร์

"คุณอิงฟ้า... ผมรู้ว่าเราอาจจะเพิ่งคบกันไม่นาน และเราก็เริ่มต้นความสัมพันธ์กันด้วยเรื่องราวที่ซับซ้อน" คิณณ์พูดเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาของเขาจ้องมองเธอด้วยความรักและความจริงใจที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา "แต่ผมมั่นใจแล้วว่าคุณคือคนที่ผมตามหามาตลอดชีวิต"

เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและชัดเจน

"คุณจะแต่งงานกับผมไหมครับ"

ประโยคนั้นทำให้โลกทั้งใบของอิงฟ้าหยุดหมุน น้ำตาแห่งความสุขไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกตื้นตันใจจนพูดไม่ออก ความรู้สึกหลากหลายตีกันมั่วไปหมด ทั้งความรัก ความสุข ความประหลาดใจ และความซาบซึ้งใจ

"คุณคิณณ์..." อิงฟ้าพูดเสียงสั่น

คิณณ์ยิ้มบางๆ "คุณไม่จำเป็นต้องตอบทันทีหรอกครับ ผมจะให้เวลาคุณคิด"

แต่แล้วอิงฟ้าก็ส่ายหน้า เธอไม่ต้องการเวลาคิดอีกต่อไปแล้ว

"ไม่ค่ะ! ดิฉัน... ดิฉันตกลงค่ะ!" อิงฟ้าตอบอย่างรวดเร็วและชัดเจน เธอไม่ต้องการที่จะลังเลอีกต่อไปแล้ว เธอเชื่อในความรักที่คิณณ์มีให้เธอ และเชื่อในความจริงใจที่เขาแสดงออกมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา

คิณณ์ยิ้มกว้างด้วยความสุขอย่างที่สุด เขาลุกขึ้นยืน และค่อยๆ สวมแหวนเพชรลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของอิงฟ้า แหวนวงนั้นพอดีกับนิ้วของเธอราวกับถูกสร้างมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ

"ผมรักคุณนะครับคุณอิงฟ้า" คิณณ์พูดพลางโอบกอดอิงฟ้าไว้แน่น อิงฟ้ากอดตอบเขาแน่นเช่นกัน เธอซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขา ปล่อยให้น้ำตาแห่งความสุขไหลรินออกมา

"ดิฉันก็รักคุณค่ะ คุณคิณณ์" อิงฟ้าสารภาพออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ

ค่ำคืนนั้น ทั้งสองคนต่างใช้เวลาอยู่ด้วยกันใต้แสงดาวริมชายหาด อิงฟ้าเล่าเรื่องราวความฝันในชีวิตวัยเด็กให้คิณณ์ฟัง และคิณณ์ก็เล่าเรื่องราวความฝันที่เขามีเกี่ยวกับอนาคตของพวกเขาสองคนให้เธอฟังเช่นกัน ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปในทางที่ดีที่สุดเท่าที่เธอจะเคยฝันถึงได้

ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มต้นจากความลับและหนี้สิน แต่กลับค่อยๆ เติบโตเป็นความรักที่มั่นคงและจริงใจ อิงฟ้าได้เรียนรู้ว่าความรักสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกสถานการณ์ และบางครั้ง สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิต ก็อาจจะนำพาเราไปพบกับความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้

เส้นทางข้างหน้ายังคงมีเรื่องราวให้ต้องเผชิญอีกมากมาย แต่ในตอนนี้ อิงฟ้าไม่ได้รู้สึกกลัวอีกต่อไปแล้ว เพราะเธอรู้ว่าเธอไม่ได้เดินอยู่คนเดียว เธอมีคิณณ์อยู่เคียงข้าง และนั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอ