공유

บทที่ 24

작가: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 24

โดยเฉพาะสวีเหยียนซีในตอนนี้พบว่าอารมณ์ของตัวเองไม่มีอีกแล้ว และก็ไม่ได้มีความรู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย

ในเวลาเดียวกันนั้น ที่สถานีตำรวจ

สีหน้าของสวีเหยียนเช่อดูไม่ดีเลย นี่เป็นครั้งที่สองที่คนของเขาทำให้สวีเหยียนซีหลุดมือไปได้อีก นี่เป็นเรื่องที่เมื่อก่อนไม่เคยเกิดขึ้นเลย

ผู้ช่วยพูดด้วยความกดดันว่า “ประธานสวีน้อยครับ ครั้งนี้จู่ ๆ ก็มีรถเข้ามาขวางหน้าเหมือนเดิมครับ ดังนั้นทำให้เสียเวลาในการตามคุณหนูเหยียนซีครับ”

“อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจอีกแล้วเหรอ?”

“ใช่ครับ”

“ครั้งแรกไม่ได้ตั้งใจ หรือว่าทุกครั้งก็ไม่ตั้งใจงั้นเหรอ? โง่ เมื่อคืนหรือเมื่อกี้ ไปสืบเรื่องของรถสองคันนั้นมาให้ละเอียด ดูซิว่ามันเป็นใคร!”

ทันทีที่ผู้ช่วยก้าวเดินออกไป เสียงร้องไห้ของสวีหว่านหนิงก็ดังออกมาจากด้านใน “พี่ฉินเซียว พี่อย่าไปนะ”

ฉินเซียวเดินอย่างไม่ลังเล ในตอนที่เดินชนไหล่กับสวีเหยียนเช่อ การเดินชนไหล่ครั้งนี้ก็เพื่อเป็นการส่งสัญญาณเตือนอย่างชัดเจน

สวีเหยียนเช่อไม่แสดงสีหน้าอารมณ์ใด ๆ หันหลังเดินจากไป สวีหว่านหนิงรีบคว้าแขนของเขาราวกับคว้าฟางเส้นสุดท้ายที่ช่วยชีวิตแล้วรีบพูดขึ้นมาว่า “พี่ใหญ่ ช่วยพาฉินเซียวกลับมาหาฉันที ต้องพากลับมานะ ฉันไม่อยากให้เขาไปหาสวีเหยียนซี!”

“รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนไหม?”

“ฉันรู้ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นรู้ไหมว่าพ่อกับแม่อยู่ข้างในเพื่อจัดการเรื่องของเธออยู่?”

“รู้ค่ะ”

แม้ว่าเธอจะตอบมาตรง ๆ แต่ก็ไม่ได้สำนึกผิดเลย

สวีเหยียนเช่อสูดหายใจเข้าลึก ๆ ข่มอารมณ์ไว้พลางพูดขึ้นว่า “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าเธอจะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรเพื่อให้ได้ไอ้เด็กนั่นมา แต่ห้ามทำเรื่องที่ทำร้ายซีซีเด็ดขาด สวีหว่านหนิง เธอไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของฉันเลยใช่ไหม?”

“แต่เธอตามตื้อพี่ฉินเซียวไม่ปล่อยเลย”

“แล้วทำไมเธอไม่พูดว่าไอ้เด็กนั่นตามตื้อซีซีไม่ปล่อยล่ะ?”

“เป็นไปไม่ได้!” ให้ตายยังไงสวีหว่านหนิงก็ไม่ยอมรับ

สวีเหยียนเช่อแทบจะไม่อยากมองเธอตรง ๆ “กลับไปซะดีดี ให้ความร่วมมือกับตำรวจจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย อย่ามาทำตัวบ้า ๆ ใส่ฉันที่นี่ ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับเธอนะ”

เมื่อเห็นสายตาตักเตือนที่น่ากลัวของพี่ใหญ่ สวีหว่านหนิงก็ไม่กล้าอาละวาดต่อหน้าเขาอีก

เธอทำหน้ามุ่ยก่อนจะหันหลังกลับไปหาแม่

-

แม้จะกลับมาถึงบริษัทแล้ว แต่โทรศัพท์ของสวีเหยียนซียังคงดังขึ้นไม่หยุด ไม่ต้องสงสัยเลยเพราะมันคือสายโทรศัพท์ของฉินเซียวที่โทรเข้ามาจนแทบจะระเบิด

เธอรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก ตอนแรกคิดถึงเรื่องการหย่าร้าง ดังนั้นจึงอดทนที่จะไม่บล็อก

แต่ตอนนี้ไม่บล็อกก็คงไม่ได้แล้ว

เมื่อบล็อกเสร็จแล้ว เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าในที่สุดทั้งโลกใบก็สงบลง

ตอนนี้เธออยากรับเพียงสายเดียวนั่นก็คือสายจากสวีกั๋วหมิง แค่เขายอมเอ่ยปากตอบตกลงตามเงื่อนไข ถ้าเป็นแบบนั้นทุกอย่างก็จัดการได้ง่ายขึ้น

ตอนนี้เธออยากจะหลุดพ้นจากแมลงวันพวกนี้ให้เร็วที่สุดจริง ๆ

เมื่อจัดการกับอารมณ์ตัวเองแล้ว สวีเหยียนซีก็จดจ่อกับการออกแบบ จนกระทั่งอู๋เสว่นีที่ตั้งใจจะเอาแบบร่างไปให้จ้าวจวิ้นโจวดูเดินกลับมาด้วยท่าทีที่ดูหวาดกลัว

“ทุกท่าน พี่ฟางฝากมาบอกว่า บอสของพวกเราอารมณ์ไม่ดี ถ้าไปตอนนี้ก็เท่ากับว่าส่งตัวเองไปตาย แนะนำว่าก่อนเลิกงานอย่าไปหาเรื่องตายจะดีกว่า” อู๋เสว่นีกดเสียงให้ต่ำลงมาก แต่ก็พอจะให้ทุกคนได้ยิน

มือที่ถือปากกาอิเล็กทรอนิกส์ของสวีเหยียนซีหยุดชะงัก

เธอยังไม่ทันได้เงยหน้าขึ้น ก็ได้ยินไห่ล่าง เพื่อนร่วมงานอีกคนพูดขึ้นมาว่า “เมื่อกี้บอสรีบร้อนออกไป แล้วก็กลับมาอย่างกะทันหัน คาดว่าคงเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ ๆ ฉันไม่เคยเห็นบอสรีบร้อนขนาดนี้มาก่อนเลยนะ”

สวีเหยียนซีทำสีหน้าอึ้งยิ่งกว่าเดิม

จ้าวจวิ้นโจวรีบออกไปงั้นเหรอ?

งั้นก็แปลว่าเขาออกไปเพราะเรื่องของเธองั้นสิ…

ระหว่างที่ทุกคนเริ่มเดากันไปต่าง ๆ นานา อู๋เสว่นีพลันตบมือเหมือนคิดอะไรได้ “เหยียนซีกลับมาพร้อมกับบอสไม่ใช่เหรอ?”

แววตาของทุกคนเป็นประกายทันที ใช่แล้ว

สวีเหยียนซีที่อยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนทำหน้าตาอ้ำอึ้งทันที

แต่ไห่ล่างกลับโน้มตัวเข้ามา แอบถามเธอเบา ๆ ว่า “เหยียนซี ตอนที่คุณขึ้นมาพร้อมบอส สังเกตเห็นอะไรผิดปกติบ้างไหม?

สวีเหยียนซีกำลังจะอ้าปาก แต่ฟางห่าวก็ปรากฏตัวขึ้นมาเสียก่อน “สถาปนิกสวี ท่านประธานจ้าวเรียกให้คุณไปพบที่ห้องทำงาน”
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 44

    บทที่ 44จ้าวจวิ้นโจวเก็บมือกลับอย่างพึงพอใจ แล้วหันไปคุยเรื่องงานกับเหมารุ่ยเฟิงต่ออย่างเป็นธรรมชาติระหว่างนั้น เหมารุ่ยเฟิงก็เปลี่ยนหัวข้อมากล่าวถึงสวีเหยียนซี “สถาปนิกสวีมาที่เมืองไห่กับประธานจ้าวในครั้งนี้ ก็เพื่อเก็บข้อมูลนี่เอง แบบนี้ผมก็ยิ่งตั้งตารอแบบร่างเบื้องต้นของสถาปนิกสวีมากขึ้นแล้วสิ”สวีเหยียนซียิ้มอย่างสุภาพ “วางใจได้เลยค่ะ”เมื่อเหมาเจียนั่วได้ยินดังนั้นก็เข้าใจความหมายในทันที จึงเอ่ยถามว่า “พ่อคะ เธอสถาปนิกที่รับงานโปรเจกต์ก่อสร้างล่าสุดของพ่อเหรอคะ?!”“อืม” เหมารุ่ยเฟิงตอบห้วน ๆ พลางตำหนิลูกสาวของตัวเอง “ดูสถาปนิกสวีสิ ทั้งอายุน้อย ทั้งเก่งกาจขนาดนี้ แกควรจะเรียนรู้จากสถาปนิกสวีบ้างนะ เลิกเอาแต่เล่นเป็นเด็กไร้ประโยชน์ได้แล้ว”เหมาเจียนั่วหน้าแดง “พ่อคะ อยู่ข้างนอกไว้หน้าหนูหน่อยเถอะคะ”“แล้วแกเคยไว้หน้าฉันบ้างไหม?”“...”แม้จะดูเหมือนพ่อลูกทะเลาะกัน แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนโกรธกันจริงจัง สวีเหยียนซีมองแล้วก็อดรู้สึกอิจฉาไม่ได้ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีที่เธอเผลอเหม่อ หากตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกสลับตัวตั้งแต่แรก เธอกับพ่อแท้ ๆ ก็คงจะมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นแบบนี้เช่นกัน“เ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 43

    บทที่ 43“เจ้าของของที่นี่เป็นเพื่อนกับผมเอง” จ้าวจวิ้นโจวอธิบาย พร้อมกับถามเธอกลับ “คุณมีเวลาหาข้อมูลในนี้เงียบ ๆ ชั่วโมงเดียวเท่านั้น แน่ใจเหรอว่าจะเสียเวลาถามคำถามนี้?”สวีเหยียนซีได้สติในทันที แล้วรีบหยิบกล้องขึ้นมา “ขอบคุณค่ะท่านประธานจ้าว”พูดจบ เธอก็เริ่มตั้งสมาธิทำงานทันทีจ้าวจวิ้นโจวเดินตามเธออยู่ไม่ห่างด้วยท่าทีที่สบาย ๆ ไม่นานนัก ในมือของเขาก็มีทั้งกาแฟที่เธอยังดื่มไม่หมด รวมถึงกระเป๋าของเธอสวีเหยียนซีไม่รู้ตัวเลยว่า ในขณะที่เธอเพลิดเพลินอยู่กับงาน เธอกลับส่งของพวกนั้นให้เขาไปโดยไม่รู้ตัวเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สวีเหยียนซีเก็บข้อมูลครบทุกอย่างที่ต้องการแล้วก็รู้สึกเบิกบานด้วยความดีใจพอเธอหันกลับมาจะบอกจ้าวจวิ้นโจวว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นกระเป๋าของตัวเองอยู่ในมือเขา!เธอแทบอยากจะสบถออกมา รีบคว้ากระเป๋าคืนจากมือเขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะท่านประธานจ้าว เมื่อกี้คุณควรเตือนฉันนะคะ”เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับฉินเซียว เธอชินกับการส่งของให้เขาช่วยถือโดยไม่ทันคิดอะไร คราวนี้ก็เลยเผลอแสดงพฤติกรรมแบบเดิมออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 42

    บทที่ 42สวีเหยียนซีกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกกระอักกระอวน ก่อนจะรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ท่านประธานจ้าวมาเจอลูกค้าแถวนี้เหรอคะ?”จ้าวจวิ้นโจวตอบตรง ๆ โดยไม่ปิดบัง “ในโทรศัพท์มีระบบแชร์พิกัดอยู่”“???” สวีเหยียนซีเบิกตากว้าง มองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าตัวเองอย่างเหลือเชื่อครู่หนึ่ง ก่อนพูดอย่างหงุดหงิดว่า “คุณ!”จ้าวจวิ้นโจวเลิกคิ้วขึ้น “โทรศัพท์ที่ผมให้คุณใช้ คุณไม่เคยเปิดดูเลยหรือไง?”เธออึ้งไปชั่วขณะ “นั่นเป็นโทรศัพท์ของคุณ ฉันจะกล้าไปค้นอะไรแบบนั้นได้ยังไง?”“ผมให้คุณใช้ ก็เท่ากับว่ามันเป็นของคุณชั่วคราว ถ้าคุณเปิดดูแล้วปิดระบบนี้ไป ผมก็คงหาคุณไม่เจอ แบบนี้จะโทษใครดีล่ะ?”สวีเหยียนซีชื่นชมสกิลปากของเขาจริง ๆ เธอฝืนยิ้ม “คุณบอกกันตรง ๆ ก็ได้ ว่ามีระบบนี้อยู่”ตอนแรกเธอก็รู้สึกว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเหมือนตัวปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจว่าจะไม่ใช้มันอีกจ้าวจวิ้นโจวไม่ได้ต่อล้อต่อเถียง แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดหน้าจอให้เธอเห็น ก่อนจะกดปิดระบบแชร์พิกัดนั้นต่อหน้าเธอ “ทีนี้ก็สบายใจได้แล้ว รอบหน้าผมหาคุณไม่เจอแล้ว”สวีเหยียนซีปฏิเสธ “ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะคะ แต่ไม่จำเ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 41

    บทที่ 41สวีเหยียนซีไม่พูดอะไร เพียงแต่กดโทรออกสีหน้าของเหมาเจียนั่วค่อย ๆ ตึงเครียดขึ้น ชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าสวีเหยียนซีจะกล้าทำจริง!ไม่นาน เสียงของฟางห่าวก็ดังขึ้นจากปลายสาย “สถาปนิกสวี?”“ผู้ช่วยฟางคะ ฉันเจอคุณเหมาเจียนั่วที่ลานจอดรถใต้ดินของโรงแรม ดูเหมือนว่าเธอจะมีเรื่องด่วนอยากพบท่านประธานจ้าว แต่เพราะฉันขับรถของเขาออกมา เธอก็เลยตามมารังควานฉันอยู่ ตอนนี้ทำให้ฉันไม่สามารถทำงานได้ตามปกติค่ะ”เหมาเจียนั่วเบิกตากว้างทันที “???”ฟางห่าวพูดว่า “รอสักครู่นะครับสถาปนิกสวี เดี๋ยวผมจะจัดการให้”ทันทีที่วางสาย เหมาเจียนั่วก็ระเบิดอารมณ์ออกมาอีกครั้ง “เธอบอกว่าจะโทรแจ้งตำรวจไม่ใช่เหรอ! แล้วทำไมถึงโทรหาผู้ช่วยของจ้าวจวิ้นโจวแทนล่ะ!?”สวีเหยียนซียักไหล่เบา ๆ “ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าที่นี่คือเมืองไห่ไม่ใช่เมืองจิง? ฉันก็แค่ทำตามคำแนะนำของเธอ การโทรหาตำรวจก็ไม่มีประโยชน์กับฉันอยู่ดี”“...” ไม่ใช่! ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเชื่อฟังกันจริง ๆ ด้วย?!ขณะที่เหมาเจียนั่วเอียงคอพลางชี้ไปที่สวีเหยียนซี เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น พอไม่มีทางเลือก เธอจึงหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นสายจากพ่อ หน้าขอ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 40

    บทที่ 40แต่ว่าจ้าวจวิ้นโจวกดตัดสายไปแล้วเอาไว้รับสายอย่างเดียว ส่วนเวลาอื่น ๆ ก็เก็บไว้ในกระเป๋าก็พอ สวีเหยียนซีบอกแบบนั้นเพื่อปลอบใจตัวเอง ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินเมื่อกวาดตามองไปรอบ ๆ ทั้งลานจอดรถ รถเบนท์ลีย์คอนติเนนทัลสีฟ้าโดดเด่นสะดุดตาเกินกว่าจะหาไม่เจอ เพราะมันมีอยู่เพียงคันเดียวเท่านั้นพอปลดล็อกด้วยกุญแจรถ สวีเหยียนซีก็แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายอย่างจ้าวจวิ้นโจวจะมีรถหรูที่สีหวานละมุนราวกับรถของนางฟ้าแบบนี้หรือว่าในใจเขาเองก็อาจจะมีมุมความเป็นเด็กสาวแอบซ่อนอยู่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวมาขวางตรงหน้า ยืนกอดอกพลางจ้องเธอตาไม่กะพริบ “นี่มันรถของจ้าวจวิ้นโจว! ทำไมกุญแจถึงอยู่ในมือเธอได้?”สวีเหยียนซีสะดุ้งเล็กน้อย ความคิดแรกคือนี่คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบเขาอยู่แน่ ๆเพียงแต่ใบหน้านี้ เธอไม่เคยเห็นมาก่อนที่เมืองจิง แต่ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่านี่เป็นรถของจ้าวจวิ้นโจว ก็แปลว่าต้องรู้จักเขา เพียงแต่เธอไม่เคยเจอเท่านั้นเองเธอพูดว่า “ท่านประธานจ้าวให้ฉันยืมรถค่ะ”สิ้นคำพูดนั้น ผู้หญิงตรงหน้าก็ระเบิดอา

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 39

    บทที่ 39สวีเหยียนซีถึงกับอึ้งไปอีกครั้งจ้าวจวิ้นโจวรู้แม้กระทั่งรสนิยมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ!ยิ่งไปกว่านั้น เธอเพิ่งเริ่มชอบชาลี่ซานเมื่อปีนี้เองด้วยซ้ำ แม้แต่ฉินเซียวยังคิดมาโดยตลอดว่าเธอชอบลาเต้ ทั้งที่เธอเคยบอกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยจำได้สักที ถึงอย่างนั้น เขายังอุตส่าห์ชงลาเต้มาให้ทุกวันไม่รู้เบื่อ เธอเลยไม่อยากทำให้ความตั้งใจของเขาเสียเปล่า สุดท้ายก็เลยไม่คิดจะเถียงให้มากความ ว่าเธอชอบชาลี่ซานหรือลาเต้กันแน่สวีเหยียนซีหลุบตาลงซ่อนความรู้สึกในแววตา ก่อนจะยกยิ้มบาง ๆ รับถ้วยชา พร้อมเอ่ยคำขอบคุณเธอก้มลงจิบชาหนึ่งอึก กลิ่นหอมหวานละมุนกระจายทั่วในปาก พอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตากลับเผลอทอดมองไปยังฝั่งตรงข้าม จ้าวจวิ้นโจวกำลังอ่านนิตยสาร แขนซ้ายพาดไว้บนที่วางแขนเป็นท่าทางสบาย ๆ ทุกครั้งที่เขาเปิดหน้าหนังสือ ก็พลอยทำให้เธอเห็นชัดเจนถึงมือเรียวยาวสวยสมบูรณ์แบบคู่นั้นหัวใจเธอเผลอไหววูบ ก่อนจะครุ่นคิด จ้าวจวิ้นโจวคนนี้รู้เรื่องของเธอมากแค่ไหนกันแน่?-สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็มาถึงเมืองไห่เพื่อความเงียบสงบ สวีเหยียนซีเลือกที่จะไม่ปิดโหมดเครื่องบิน ปล่อยให้มันเป็นแบ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status