Share

วางแผนงานแต่ง

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-25 11:03:54

กว่าโยธินและปัทมาจะแยกย้ายกันพักผ่อน ดึกพอสมควร มีผลทำให้เช้านี้หญิงสาวตื่นสาย ถ้าโยธินไม่มาเคาะประตูห้องสงสัยเธอคงจะนอนเพลินต่อไปอีกหลายชั่วโมง

“ปัทมา ตื่นหรือยังครับ จะสองโมงเช้าแล้วนะ”

“ตื่นแล้วค่ะ ขออาบน้ำก่อนนะคะ” ปัทมาตื่นสายบ่อย ช่วงที่โยธินมาอยู่ที่นี่ รู้สึกว่าปลอดภัยนอนได้เต็มตาไม่ต้องระแวงว่าจะมีเหตุร้าย

“ขอโทษนะคะพี่โยธิน ปัทนอนเพลิน แต่ตอนนี้พร้อมแล้วค่ะ”

โยธินดีใจ อย่างน้อยการที่เขามาอยู่ที่นี่ปัทมาก็รู้สึกว่าปลอดภัย รู้ว่าหญิงสาวไว้ใจเขามาก ขำที่ปัทมารีบร้อนซะจนไม่ได้หวีผม ชุดเดรสที่ใส่ก็ยังไม่เรียบร้อยดี

“แต่งตัวหวีผมให้เรียบร้อยก่อนก็ได้ปัทมา ตอนนี้คนงานกำลังขนของขึ้นรถ เรายังมีเวลา”

“เหรอคะ ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ อุตสาห์ว่าจะออกแต่เช้า”

“ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ นี่เขากำลังจะออกเดินทางกันแล้ว พี่ปักหมุดบ้านของปัทมาให้คนขับรถแล้ว เดี๋ยวเราไปหาข้าวกินก่อน แล้วเข้าบริษัทฯพี่ แล้วค่อยเดินทางกลับบ้านกันนะ”

โยธินพาปัทมาแวะกินข้าว ก่อนที่จะเข้าไปทำงานที่บริษัทฯกว่าโยธินจะเคลียร์งานเสร็จก็เกือบสี่โมงเย็น หลายวันที่โยธินไม่ได้เข้าบริษัทฯงานทำให้เขาสมองล้าเหมือนกั
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • หรือรักจะร้าย   พนักงานใหม่

    ครอบครัวของโยธินส่งผู้ใหญ่มาสู่ขอปัทมา เจ้าบ่าวใจร้อนมาก งานแต่งงานถูกจัดงานถูกจัดขึ้นอย่างสมเกียรติครอบครัวของฝ่ายหญิง นายยุทธนาและนางบุหงาทุ่มทุนสร้างมาก สินสอดมอบให้กับฝั่งเจ้าสาวเต็มที่ และอาสาออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่ให้บ้านฝ่ายหญิงได้จ่ายเลยแม้แต่บาทเดียว จัดงานถูกต้องตามประเพณีทุกอย่าง ครอบครัวของโยธินตื่นเต้นและดีใจมากกับการที่ลูกชายคนเล็กแต่งงาน เป็นสิ่งที่รอมานานมาก ถือเป็นของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัวเลยทีเดียว โยธินสร้างบ้านริมน้ำอีกหลังเอาไว้พักผ่อน อยู่ภายในรั้วบ้านของย่ากุล เขาตามใจภรรยาที่อยากอยู่ดูแลย่าและแม่ ขอร้องให้ภรรยาทำงานน้อยลง อยากให้ดูแลแค่ย่ากับแม่ ไม่อยากให้ทำงานหนัก แค่คอยดูแลเขาและเตรียมตัวเป็นแม่ของลูกก็พอ เวลาที่ต้องเข้าไปทำงานที่กรุงเทพฯต้องมีภรรยาไปด้วยเสมอ แค่ต้องตามสามีไปตรวจงานในแต่ละที่ ปัทมาก็ไม่มีเวลาทำอะไรแล้ว บางทีเธออาจต้องยกร้านกาแฟให้น้องชายดูแล งานตัดเสื้อผ้า เธอแทบไม่ได้ทำเลย เพราะไม่มีเวลาจริงๆ “ปัทมา วันนี้กลับไปนอนในเมืองกันดีกว่านะครับ พรุ่งนี้วันหยุดแล้ว พี่มีงานที่ร้านผ้า” “อ้าว.....แล้วพี่ภาไปไหนเหรอคะ” “กำลังมีความรัก แฟ

  • หรือรักจะร้าย   พนักงานใหม่

    ตั้งแต่เกิดเหตุร้ายขึ้นกับปัทมา กระทั่งถึงวันนี้ผ่านมาสามเดือนแล้ว ร้านคาเฟ่ขนมไทยของเธอเปิดมาเกือบสองเดือน ผลตอบรับดีมากๆ ลูกค้าไม่ใช่แค่ได้กินแค่กาแฟ และเครื่องดื่มที่อร่อย ยังได้กินขนมไทย ขนมบางชนิด คนรุ่นใหม่ไม่เคยรู้จัก ลูกค้ามาจากหลายพื้นที่ สุดท้ายต้องขยายร้านเพิ่ม เพิ่มโต๊ะ และมีพื้นสำหรับให้ถ่ายรูป โยธินสร้างบ้านให้ประภาษ ย่ากุลวางมือจากการทำขนม ปล่อยให้ลูกสะไภักับลูกชายช่วยกันทำ ด้วยนิสัยที่ขยันของย่า พาคนงานปลูกผักสวนครัว และผักปลอดสารต่างๆ ทำเป็นสวนสวยงาม ยาวไปถึงศาลาริมน้ำ ให้ลูกค้าร้านกาแฟเก็บผักกลับบ้านได้ฟรีๆ ประภาษมองเห็นโอกาส เขาให้โยธินสร้างบ้านหลังเล็กกระทัดรัด ทำเป็นบ้านพัก ลูกค้าชอบมาก และกลายเป็นโฮมสเตย์ เดิมขนมไทยจะทำวันละห้าอย่าง หลังๆ มาไม่พอขาย ต้องเพิ่มทุกอย่างเท่าตัว ทั้งกิจการบ้านพักและร้านคาเฟ่ขนมไทยไปดีสุดๆ พ่อกับแม่ของราวีมาลาทุกคน สองสามีภรรยาประกาศขายบ้านและย้ายกลับไปอยู่กรุงเทพฯเพื่อที่จะได้ดูแลลูกชายเต็มที่ ราวียังคงอยู่ที่โรงพยาบาล ล่าสุดเขาพูดไม่รู้เรื่อง ต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์และพยาบาล จำใครไม่ได้เลย แม้กระทั่งพ่อและแม่ของตัวเอง ครอบ

  • หรือรักจะร้าย   รักหลอน

    บนศาลาริมน้ำตำรวจทั้งสี่คน กู้ภัยอีกสี่คนเขารวบตัวของราวีไว้ ก่อนที่เขาจะกระโดดน้ำหนีไป ทุกคนต่างก็หดหู่กับภาพที่เห็น ย่ากุลเข้าไปจับมือพ่อกับแม่ของราวีเอาไว้ ราวีดิ้นรนหนี เขาร้องไห้คร่ำควาญไม่เป็นเรื่องเป็นราว ตะโกนเสียงดัง กู้ภัยต้องมัดร่างของเขาไว้ที่เปลผ้าใบ ไม่งั้นเขาไม่ยอมสงบ ช่วงที่ทุกคนกำลังชุลมุนกับการควบคุมตัวราวี โยธินและประภาษช่วยกันดึงร่างของปัทมาขึ้นมาบนฝั่งได้อย่างปลอดภัย หญิงสาวร้องไห้ดีใจที่ตัวเองรอดจากราวีมาได้ หดหู่ใจกับภาพที่เห็น กู้ภัยหามเปลพาร่างของเขาที่นอนดิ้นอยู่บนเปลนั้นไปขึ้นรถฉุกเฉิน บริเวณรั้วหน้าบ้านมีชาวบ้าน มายืนมุงดู ต่างก็แช่งด่าราวีอย่างเกลียดชัง คนแถวนี้นับถือปู่และย่ามาก ย่ากุลกับนางประภาพร ขอบอกขอบใจตำรวจและกู้ภัยที่เข้ามาช่วย ให้กำลังใจพ่อกับแม่ของราวี บอกให้รีบตามไปดูลูกชาย เรื่องที่เกิดขึ้นไว้ค่อยมาคุยกันวันหลัง สองสามีภรรยาเชื่อฟังแต่โดยดี รีบตามไปดูลูกชายที่โรงพยาบาล ทุกคนกลับไปหมดแล้ว ย่ากุลกับนางประภาพรรีบเข้าไปดูปัทมา ที่ตอนนี้ โยธินและประภาษ พาไปพักที่บ้านเรียบร้อยแล้ว ปัทมาปลอดภัยไม่มีบาดแผล มีเพียงรอยแดงที่อาจจะเกิดจาก ช่วงที่รา

  • หรือรักจะร้าย   เกิดเหตุไม่คาดฝัน

    หลังจากที่ปัทมาไปบ้านโยธินและช่วยทำความสะอาดและจัดระเบียบบ้าน ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเขาก็ไปนอนที่บ้านเกือบทุกคืน เช้ามาดูงานที่ก่อสร้างร้านกาแฟ เที่ยงกินข้าวที่บ้านปัทมาทุกวัน บ่ายๆ บางวันไปดูงานที่ร้านวัสดุก่อสร้าง เย็นกลับไปนอนที่บ้านทำแบบนี้ทุกวัน อีกไม่น่าจะเกินสองอาทิตย์ร้านกาแฟน่าจะเสร็จ เขามีงานที่จะต้องเข้าไปเคลียร์ที่กรุงเทพฯ เลขาโทรตามให้เข้าไปเซ็นเอกสาร ที่บริษัทฯ ไม่อยากไปแต่ต้องไปเพราะเป็นงานของตัวเอง เขาติดปัทมาเหลือเกิน ไม่อยากห่างเลยแม้วินาทีเดียว “พี่โยธินจะเข้ากรุงเทพฯวันไหนครับ ภาษว่าจะติดรถไปด้วย ต้องไปมหาวิทยาลัยจัดการเรื่องเอกสารนิดหน่อยครับ อาจพักหนึ่งหรือสองคืน” “ไปกับพี่ก็ได้นะ พี่ก็ว่าจะอยู่สักสองคืน “ “เราออกเช้าวันจันทร์ดีไหม จะได้รีบไปรีบกลับ” “ได้ครับพี่โยธิน ภาษไม่อยากทิ้งผู้หญิงอยู่บ้านตามลำพังหลายวัน” “ปัทมาอย่าวางโทรศัพท์ไว้ห่างตัวนะครับ “ “ทราบแล้วค่ะ พี่โยธินกับภาษรีบไปทำธุระเถอะ ไม่ต้องห่วงทางนี้ ปัทไม่ออกไปไหนหรอกค่ะ กล้องวงจรปิดก็มี ภาษเปิดดูได้ตลอดเวลา บ้านเราก็รั้วรอบขอบชิด คนงานก็อยู่เต็มเลย” โยธินมารับประภาษแต่เช้า ย่ากับแม่ทำก

  • หรือรักจะร้าย   เหมาะสมกัน

    โยธินกำลังขับรถเขาแวะที่ร้านวัสดุก่อสร้างของที่บ้าน เพื่อสั่งของบางอย่างเข้าร้านให้พี่สาว เยาวภางานยุ่งทั้งที่ร้านขายผ้า และที่ร้านสังฆภันฑ์ เขาต้องเข้ามาช่วยดูที่วัสดุก่อสร้าง แปลกใจที่อยู่ๆ ปัทมาโทรหา “ครับ ปัทมามีอะไรหรือเปล่า” “พี่โยธินถึงบ้านหรือยังคะ” “ยังครับพี่แวะมาที่ร้านวัสดุก่อสร้าง” “อ่อ....ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ เย็นนี้พี่จะเข้ามาบ้านปัทกี่โมงคะ” “เดี๋ยวพี่เสร็จจากที่ร้านนี่แล้วก็จะแวะหาพี่ภา จะอาบน้ำสักหน่อยแล้วก็จะกลับไปลองเสื้อครับ” “อ่อ...ค่ะเข้าใจแล้ว ขับรถระมัดระวังนะคะ งั้นแค่นี้นะคะ เย็นเจอกันค่ะ” “ครับ ขอบใจนะปัทมา” โยธินวางสาย หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มตลอด ยิ้มจนลูกน้องบางคนที่แอบสังเกตยิ้มตามไปด้วย เสร็จจากร้านวัสดุก่อสร้าง เขาแวะไปหาพี่สาวที่ร้ายขายผ้า อาการของน้องชาย เยาวภาเดาเอาว่าต้องมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นแน่ๆ “พี่ภา ทำไมช่วงนี้ผ้าขายดีจังเลยครับ” “พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ น้องปัทโทรมาสั่งผ้าเยอะมาก เห็นบอกว่ามีออเดอร์เข้ามา ตั้งแต่กลับจากกรุงเทพฯ พอเปิดรับงานปุ๊ป งานก็เข้าเพียบเลย” “ดีเหมือนกันนะครับ ปัทมาจะได้ทำงานอยู่กับที่ไม

  • หรือรักจะร้าย   แจกการ์ด

    ตีห้าเสียงโทรศัพท์ของย่ากุลดังรัวๆ หลายสาย ปลุกคนทั้งบ้านให้ตื่น มารวมกันที่ห้องของย่า"หนูปัท หรือภาษดูให้ย่าหน่อยลูก ใครโทรมา หลายสายมากเลย ""ครับย่า นี่ป้าช้อยโทรมาครับ""สวัสดีแม่ช้อย มีอะไรกัน ทำไมแม่ค้าที่ตลาดโทรหาฉัน ตั้งแต่เช้าหลายสายมากเลย ""ป้ากุล เกิดเรื่องแล้ว ไม่รู้ใครเอาป้ายงานแต่งหนูปัทกับผู้ชายชื่อราวี ติดไว้หน้าร้านขนม แถมแม่ค้าเกือบทุกคน ได้รับการ์ดงานแต่งของหนูปัทด้วย เนี้ยเดี๋ยวฉันส่งรูปให้ดู วางสายก่อนนะป้ากุล""อะไรนะคะย่า ไหนขอปัทดูหน่อยค่ะ "ภาพและวีดีโอที่ป้าช้อย และแม่ค้าในตลาดส่งมาให้ย่ากุลดูคือ ป้ายไวนิลขนาดใหญ่ ติดอยู่หน้าร้านขนมไทย เป็นรูปของเธอใส่ชุดเจ้าสาวสีขาว และข้างๆ กันราวีอยู่ในชุดเจ้าบ่าวสีน้ำเงิน ป้ายเขียนไว้ว่า ขอเชิญร่วมงานแต่งงาน วัน เวลา และสถานที่ชัดเจน ปัทมาใจเต้นแรง ทั้งโกรธ โทั้งโมโห และอาย ภาพข้างล่าง เป็นการ์ดแต่งงานสีชมพูหวานเชียว หญิงสาวโยนโทรศัพท์ออกไปไกลตัว โมโหจนตัวสั่นทุกคนต่างรุมดูวีดีโอและภาพที่ป้าช้อยส่งมาให้ เสียงพูดคุยของแม่ค้าในตลาดดังแทรกเข้ามาในวีดีโอ ได้ยินว่าปัทมาโดนคนโรคจิต เอารูปไปทำการ์ดแต่งงาน "ใจเย็นๆ นะลูก ไม่ต

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status